-
1 Numidianus
Numidiānus PM = Numidicus -
2 Numidianus
Nŭmĭda, ae, m., = Nomas, a nomad:II.Arabia Numidarum,
Vitr. 8, 3, 8 ( = Arabia Nomadum, Plin. 5, 16, 15, § 72): Numidas dicimus quos Graeci Nomadas, sive quod id genus hominum pecoribus negotietur, sive quod herbis, ut pecora aluntur, Paul. ex Fest. p. 173 Müll.—In partic., a Numidian; usually in the plur., Nŭmĭ-dae, ārum, the Numidians, a people of Northern Africa, between Mauritania and the territory of Carthage, in the modern Algiers, Sall. J. 46, 3; 66, 2; 89, 7; Liv. 29, 31; 34; Verg. A. 4, 41; Hor. C. 3, 11, 47.—2.Enslaved and used in Rome as mounted attendants and messengers,
Sen. Ep. 87, 8; 123, 6; Tac. H. 2, 40; Inscr. Orell. 2877:Numidarum columnae,
i. e. of Numidian marble, Juv. 7, 182.—In gen. plur.:Numidūm gentes,
Mart. 12, 26, 6.—In sing.:Numida,
Sall. J. 12, 4.—As adj., of or belonging to the Numidians, Numidian:3.Numidae jaculatores,
Liv. 28, 11;Numidae leones,
Ov. A. A. 2, 183;Numida dens,
i. e. ivory, id. P. 4, 9, 28:ursos figebat Numidas,
Juv. 4, 100.—A Roman surname:B.Plotius Numida,
Hor. C. 1, 36.—Hence,1.Nŭmĭdĭa, ae, f., the country of Numidia, Mel. 1, 6, 1; Plin. 5, 3, 2, § 22; Sall. J. 8, 1; 13, 2; 16, 5; Col. 3, 12, 6 et saep.— Whence, Nŭmĭdĭānus, a, um, adj, Numidian, Plin. 15, 15, 16, § 55.—2.Nŭmĭ-dĭcus, a, um, adj., Numidian:equi Numidici,
Liv. 30, 6:scuta,
Sall. J. 94, 1:cedri,
Plin. 16, 40, 79, § 216:gallina,
Col. 8, 2, 2;called also Numidicae aves,
Plin. 10, 48, 67, § 132:marmor, called also Libycum, Poenum,
id. 5, 3, 2, § 22; 36, 6, 8, § 49; Sen. Ep. 86, 6: Numidicus, a surname of Q. Caecilius Metellus, bestowed on him for his victory over Jugurtha, Vell. 2, 11, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 62, 1. -
3 Numida
Numida, ae, m. (v. nomas, νομάς), I) der Nomade, Arabia Numidarum, Vitr. 8, 3, 8 codd. (Rose Nomadum), wofür Arabia Nomadum b. Plin. 5, 72. – II) prägn., der Numidier, Sall. Iug. 12, 4: Plur. Numidae = die Numidier, Sall. Iug. 22. Verg. Aen. 4, 41: in Rom als Vorreiter u. reitende Boten (wie in Konstantinopel jetzt die Tataren) gebraucht, s. Sen. ep. 87, 9; 123, 7. Tac. hist. 2, 40 (u. dazu Lipsius). – attrib. = in ( aus) Numidien, numidisch, leo, Ov.: dens, Elfenbein, Ov.: eques, equites, Liv.: iaculatores, Liv. – Dav. abgel. Numidia, ae, f., Numidien, eine Landschaft in Afrika am Mittelländischen Meere zwischen Mauritanien u. dem karthagischen Gebiete, Mela u. Plin. – Dav.: a) Numidiānus, a, um, numidianisch, Plin. – b) Numidicus, a, um, numidisch, equi, Liv.: aves Numidicae, Plin., od. bl. Numidicae, Suet. u. Mart., wahrsch. unsere »Perlhühner« (vgl. Africanae gallinae unter Afri Bd. 1. S. 239): u. so gallina Numidica, Publil. com. fr.: marmor, Plin.: crustae, aus numid. Marmor, Sen. – als Beiname, Q. Caecilius Metellus Numidicus, wegen Überwindung des numidischen Königs Jugurtha, Cic. – c) Numidus, a, um, numidisch, pullus, junges Perlhuhn, Apic. 6, 242.
-
4 Numida
Numida, ae, m. (v. nomas, νομάς), I) der Nomade, Arabia Numidarum, Vitr. 8, 3, 8 codd. (Rose Nomadum), wofür Arabia Nomadum b. Plin. 5, 72. – II) prägn., der Numidier, Sall. Iug. 12, 4: Plur. Numidae = die Numidier, Sall. Iug. 22. Verg. Aen. 4, 41: in Rom als Vorreiter u. reitende Boten (wie in Konstantinopel jetzt die Tataren) gebraucht, s. Sen. ep. 87, 9; 123, 7. Tac. hist. 2, 40 (u. dazu Lipsius). – attrib. = in ( aus) Numidien, numidisch, leo, Ov.: dens, Elfenbein, Ov.: eques, equites, Liv.: iaculatores, Liv. – Dav. abgel. Numidia, ae, f., Numidien, eine Landschaft in Afrika am Mittelländischen Meere zwischen Mauritanien u. dem karthagischen Gebiete, Mela u. Plin. – Dav.: a) Numidiānus, a, um, numidianisch, Plin. – b) Numidicus, a, um, numidisch, equi, Liv.: aves Numidicae, Plin., od. bl. Numidicae, Suet. u. Mart., wahrsch. unsere »Perlhühner« (vgl. Africanae gallinae unter Afri Bd. 1. S. 239): u. so gallina Numidica, Publil. com. fr.: marmor, Plin.: crustae, aus numid. Marmor, Sen. – als Beiname, Q. Caecilius Metellus Numidicus, wegen Überwindung des numidischen Königs Jugurtha, Cic. – c) Numidus, a, um, numidisch, pullus, junges Perlhuhn, Apic. 6, 242. -
5 Numida
Nŭmĭda, ae, m., = Nomas, a nomad:II.Arabia Numidarum,
Vitr. 8, 3, 8 ( = Arabia Nomadum, Plin. 5, 16, 15, § 72): Numidas dicimus quos Graeci Nomadas, sive quod id genus hominum pecoribus negotietur, sive quod herbis, ut pecora aluntur, Paul. ex Fest. p. 173 Müll.—In partic., a Numidian; usually in the plur., Nŭmĭ-dae, ārum, the Numidians, a people of Northern Africa, between Mauritania and the territory of Carthage, in the modern Algiers, Sall. J. 46, 3; 66, 2; 89, 7; Liv. 29, 31; 34; Verg. A. 4, 41; Hor. C. 3, 11, 47.—2.Enslaved and used in Rome as mounted attendants and messengers,
Sen. Ep. 87, 8; 123, 6; Tac. H. 2, 40; Inscr. Orell. 2877:Numidarum columnae,
i. e. of Numidian marble, Juv. 7, 182.—In gen. plur.:Numidūm gentes,
Mart. 12, 26, 6.—In sing.:Numida,
Sall. J. 12, 4.—As adj., of or belonging to the Numidians, Numidian:3.Numidae jaculatores,
Liv. 28, 11;Numidae leones,
Ov. A. A. 2, 183;Numida dens,
i. e. ivory, id. P. 4, 9, 28:ursos figebat Numidas,
Juv. 4, 100.—A Roman surname:B.Plotius Numida,
Hor. C. 1, 36.—Hence,1.Nŭmĭdĭa, ae, f., the country of Numidia, Mel. 1, 6, 1; Plin. 5, 3, 2, § 22; Sall. J. 8, 1; 13, 2; 16, 5; Col. 3, 12, 6 et saep.— Whence, Nŭmĭdĭānus, a, um, adj, Numidian, Plin. 15, 15, 16, § 55.—2.Nŭmĭ-dĭcus, a, um, adj., Numidian:equi Numidici,
Liv. 30, 6:scuta,
Sall. J. 94, 1:cedri,
Plin. 16, 40, 79, § 216:gallina,
Col. 8, 2, 2;called also Numidicae aves,
Plin. 10, 48, 67, § 132:marmor, called also Libycum, Poenum,
id. 5, 3, 2, § 22; 36, 6, 8, § 49; Sen. Ep. 86, 6: Numidicus, a surname of Q. Caecilius Metellus, bestowed on him for his victory over Jugurtha, Vell. 2, 11, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 62, 1. -
6 Numidae
Nŭmĭda, ae, m., = Nomas, a nomad:II.Arabia Numidarum,
Vitr. 8, 3, 8 ( = Arabia Nomadum, Plin. 5, 16, 15, § 72): Numidas dicimus quos Graeci Nomadas, sive quod id genus hominum pecoribus negotietur, sive quod herbis, ut pecora aluntur, Paul. ex Fest. p. 173 Müll.—In partic., a Numidian; usually in the plur., Nŭmĭ-dae, ārum, the Numidians, a people of Northern Africa, between Mauritania and the territory of Carthage, in the modern Algiers, Sall. J. 46, 3; 66, 2; 89, 7; Liv. 29, 31; 34; Verg. A. 4, 41; Hor. C. 3, 11, 47.—2.Enslaved and used in Rome as mounted attendants and messengers,
Sen. Ep. 87, 8; 123, 6; Tac. H. 2, 40; Inscr. Orell. 2877:Numidarum columnae,
i. e. of Numidian marble, Juv. 7, 182.—In gen. plur.:Numidūm gentes,
Mart. 12, 26, 6.—In sing.:Numida,
Sall. J. 12, 4.—As adj., of or belonging to the Numidians, Numidian:3.Numidae jaculatores,
Liv. 28, 11;Numidae leones,
Ov. A. A. 2, 183;Numida dens,
i. e. ivory, id. P. 4, 9, 28:ursos figebat Numidas,
Juv. 4, 100.—A Roman surname:B.Plotius Numida,
Hor. C. 1, 36.—Hence,1.Nŭmĭdĭa, ae, f., the country of Numidia, Mel. 1, 6, 1; Plin. 5, 3, 2, § 22; Sall. J. 8, 1; 13, 2; 16, 5; Col. 3, 12, 6 et saep.— Whence, Nŭmĭdĭānus, a, um, adj, Numidian, Plin. 15, 15, 16, § 55.—2.Nŭmĭ-dĭcus, a, um, adj., Numidian:equi Numidici,
Liv. 30, 6:scuta,
Sall. J. 94, 1:cedri,
Plin. 16, 40, 79, § 216:gallina,
Col. 8, 2, 2;called also Numidicae aves,
Plin. 10, 48, 67, § 132:marmor, called also Libycum, Poenum,
id. 5, 3, 2, § 22; 36, 6, 8, § 49; Sen. Ep. 86, 6: Numidicus, a surname of Q. Caecilius Metellus, bestowed on him for his victory over Jugurtha, Vell. 2, 11, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 62, 1. -
7 Numidia
Nŭmĭda, ae, m., = Nomas, a nomad:II.Arabia Numidarum,
Vitr. 8, 3, 8 ( = Arabia Nomadum, Plin. 5, 16, 15, § 72): Numidas dicimus quos Graeci Nomadas, sive quod id genus hominum pecoribus negotietur, sive quod herbis, ut pecora aluntur, Paul. ex Fest. p. 173 Müll.—In partic., a Numidian; usually in the plur., Nŭmĭ-dae, ārum, the Numidians, a people of Northern Africa, between Mauritania and the territory of Carthage, in the modern Algiers, Sall. J. 46, 3; 66, 2; 89, 7; Liv. 29, 31; 34; Verg. A. 4, 41; Hor. C. 3, 11, 47.—2.Enslaved and used in Rome as mounted attendants and messengers,
Sen. Ep. 87, 8; 123, 6; Tac. H. 2, 40; Inscr. Orell. 2877:Numidarum columnae,
i. e. of Numidian marble, Juv. 7, 182.—In gen. plur.:Numidūm gentes,
Mart. 12, 26, 6.—In sing.:Numida,
Sall. J. 12, 4.—As adj., of or belonging to the Numidians, Numidian:3.Numidae jaculatores,
Liv. 28, 11;Numidae leones,
Ov. A. A. 2, 183;Numida dens,
i. e. ivory, id. P. 4, 9, 28:ursos figebat Numidas,
Juv. 4, 100.—A Roman surname:B.Plotius Numida,
Hor. C. 1, 36.—Hence,1.Nŭmĭdĭa, ae, f., the country of Numidia, Mel. 1, 6, 1; Plin. 5, 3, 2, § 22; Sall. J. 8, 1; 13, 2; 16, 5; Col. 3, 12, 6 et saep.— Whence, Nŭmĭdĭānus, a, um, adj, Numidian, Plin. 15, 15, 16, § 55.—2.Nŭmĭ-dĭcus, a, um, adj., Numidian:equi Numidici,
Liv. 30, 6:scuta,
Sall. J. 94, 1:cedri,
Plin. 16, 40, 79, § 216:gallina,
Col. 8, 2, 2;called also Numidicae aves,
Plin. 10, 48, 67, § 132:marmor, called also Libycum, Poenum,
id. 5, 3, 2, § 22; 36, 6, 8, § 49; Sen. Ep. 86, 6: Numidicus, a surname of Q. Caecilius Metellus, bestowed on him for his victory over Jugurtha, Vell. 2, 11, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 62, 1. -
8 Numidicus
Nŭmĭda, ae, m., = Nomas, a nomad:II.Arabia Numidarum,
Vitr. 8, 3, 8 ( = Arabia Nomadum, Plin. 5, 16, 15, § 72): Numidas dicimus quos Graeci Nomadas, sive quod id genus hominum pecoribus negotietur, sive quod herbis, ut pecora aluntur, Paul. ex Fest. p. 173 Müll.—In partic., a Numidian; usually in the plur., Nŭmĭ-dae, ārum, the Numidians, a people of Northern Africa, between Mauritania and the territory of Carthage, in the modern Algiers, Sall. J. 46, 3; 66, 2; 89, 7; Liv. 29, 31; 34; Verg. A. 4, 41; Hor. C. 3, 11, 47.—2.Enslaved and used in Rome as mounted attendants and messengers,
Sen. Ep. 87, 8; 123, 6; Tac. H. 2, 40; Inscr. Orell. 2877:Numidarum columnae,
i. e. of Numidian marble, Juv. 7, 182.—In gen. plur.:Numidūm gentes,
Mart. 12, 26, 6.—In sing.:Numida,
Sall. J. 12, 4.—As adj., of or belonging to the Numidians, Numidian:3.Numidae jaculatores,
Liv. 28, 11;Numidae leones,
Ov. A. A. 2, 183;Numida dens,
i. e. ivory, id. P. 4, 9, 28:ursos figebat Numidas,
Juv. 4, 100.—A Roman surname:B.Plotius Numida,
Hor. C. 1, 36.—Hence,1.Nŭmĭdĭa, ae, f., the country of Numidia, Mel. 1, 6, 1; Plin. 5, 3, 2, § 22; Sall. J. 8, 1; 13, 2; 16, 5; Col. 3, 12, 6 et saep.— Whence, Nŭmĭdĭānus, a, um, adj, Numidian, Plin. 15, 15, 16, § 55.—2.Nŭmĭ-dĭcus, a, um, adj., Numidian:equi Numidici,
Liv. 30, 6:scuta,
Sall. J. 94, 1:cedri,
Plin. 16, 40, 79, § 216:gallina,
Col. 8, 2, 2;called also Numidicae aves,
Plin. 10, 48, 67, § 132:marmor, called also Libycum, Poenum,
id. 5, 3, 2, § 22; 36, 6, 8, § 49; Sen. Ep. 86, 6: Numidicus, a surname of Q. Caecilius Metellus, bestowed on him for his victory over Jugurtha, Vell. 2, 11, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 62, 1.
См. также в других словарях:
Numidianus, S. — S. Numidianus (16. Febr.), ein Martyrer. S. S. Nundianus. (II. 867.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Nundianus, S. — S. Nundianus, (Numidianus) (16. Febr.), ein nach Ort und Zeit unbekannter Martyrer. S. S. Plesius. (II. 867.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon