-
121 grassor
grassor, ātus, 1 ( inf. pres. grassarier, Prud. Ham. 651; act. collat. form grassabamus, App. M. 7, 7), v. dep. n. and a. [gradior], to go, go about (not in Cic. and Cæs.; cf.: gradior, incedo, vado, pergo).I.Lit.A.In gen. (mostly ante-class.):b.hoc grassari gradu,
Plaut. Poen. 3, 1, 11:siccine hic cum uvida veste grassabimur?
id. Rud. 1, 4, 31; id. Bacch. 5, 2, 19: sine eam pedibus grassari, Titin. ap. Non. 316, 3:recte grassatur via,
Nov. ib. 5; Ov. Tr. 2, 477:certum'st moriri, quam hunc pati grassari lenonem in me,
come about me, approach me, Plaut. Rud. 3, 3, 22.—Of things:B.(aranĕus) quanta arte celat pedicas scutulato rete grassantes,
going about, moving around, Plin. 11, 24, 28, § 81:per omnes nervos articulosque humore pestifero grassante,
Just. 23, 2:neque avaritia solum, sed etiam crudelitas in capta urbe grassata est,
Curt. 5, 6, 6.—In partic.1.To go loitering or rioting about (cf. grassator, I.): se in juventutem grassantem in Subura incidisse, Liv. 3, 13, 2:2.per omnia clandestina grassari scelera latrociniorum, id 42, 18, 1: ubi Caesarem esse qui grassaretur pernotuit,
Tac. A. 13, 25.—Hence, of parasites, i. q. adulari, to pay one's court to, to flatter, fawn upon: grassari antiqui ponebant pro adulari, Paul. ex Fest. p. 97 Müll.—To go about with thievish designs, to lie in wait: grassari dicuntur latrones vias obsidentes, Paul. ex Fest. p. 97 Müll. (cf. grassator, II.):b. II.in umbris,
Anthol. Lat. 2, 186, 42 sq.:silurus grassatur, ubicumque est, omne animal appetens,
Plin. 9, 15, 17, § 45.—Hence,Trop.A.In gen., to go, proceed, or act in any manner: saepe hac eadem sum grassatus via, Nov. ap. Non. 316, 7; cf.:B.consimili grassantur via,
Afran. ib. 9:ubi animus ad gloriam virtutis via grassatur,
Sall. J. 1, 3:grassandum ad clara periclis,
Sil. 1, 570:(assertor) ait, se jure grassari, non vi,
that he was proceeding, Liv. 3, 44, 8:longe alia via grassabantur,
id. 2, 27, 7:consilio grassandum, si nihil vires juvarent, ratus,
id. 10, 14, 13:mutua dissimulatione et iisdem, quibus petebatur, artibus grassatur,
Tac. H. 4, 56:cupidine atque irā, pessimis consultoribus,
Sall. J. 64, 5:obsequio,
to act obsequiously, Hor. S. 2, 5, 93:dolo,
to act cunningly, Tac. H. 4, 16:assentando multitudini grassari,
Liv. 45, 23, 9:superbe avareque in provincia grassatos,
Suet. Aug. 67.—In partic., to attack, proceed against; to proceed with violence, act harshly, rage, rage against. —Constr.: in aliquid and in or adversus aliquem:b.trecenti conjuravimus principes juventutis Romanae, ut in te hac via grassaremur,
Liv. 2, 12, 15; cf.:in possessionem agri publici grassari,
id. 6, 5, 4:in externos grassari,
Suet. Ner. 36:adversus omnis aevi hominum genus grassari,
id. Calig. 34; cf.:qui cum contemptu religionis grassatus etiam adversus deos fuerat,
Just. 1, 9:ita bacchantem atque grassantem adoriri,
Suet. Calig. 56:omni rapinarum genere grassati,
id. Vesp. 6:diverso vitiorum genere,
id. Galb. 14; cf.:placuit veneno grassari,
Tac. H. 3, 39; id. A. 15, 60.— Absol.:Ii (sagitarii) dum eminus grassabantur,
Tac. A. 4, 47.—Of abstract subjects: accusatorum major in dies et infestior vis sine levamento grassabatur,
Tac. A. 4, 66:ut clausis unam intra domum accusatoribus et reis, paucorum potentia grassaretur,
id. ib. 13, 4:dicemus de his (malis), quae totis corporibus grassantur,
Plin. 26, 11, 67, § 107; cf.:haec (vitia) in pueris grassari, illa in adultis,
id. 26, 1, 3, § 4:mala vestra,... alia grassantia extrinsecus, alia in visceribus ipsis ardentia,
Sen. Vit. B. 27, 6:rabidorum more luporum Crimina persultant toto grassantia campo,
Prud. Psych. 468:grassandi in re familiari facultas,
of wasting, plundering, Dig. 26, 10, 6.—Fig.:nec ferro grassatur saepius ullum mentis vitium quam cupido, etc.,
Juv. 14, 174.—With acc. (cf. above, I. B. 2. b.):simulque Romam pestilentia grassabatur,
Aur. Vict. Caes. 33, 5.— P. a.: grassans, ntis, m., as subst., a robber, thief:quicquid Lycurgi villa grassantibus praebuisset,
Petr. 117, 3; App. M. 8, p. 209, 3:sublatis susceptoribus grassantium cupido conquiescit,
Paul. Sent. 5, 3, 4. -
122 indifferens
I.Act., of persons, making no difference, indifferent, careless (post-class.):II.circa victum,
Suet. Caes. 53.—Pass.A.Philos. t. t., neither good nor evil, not to be sought or avoided (class.): necesse est, nec bonum esse nec malum hoc quod praepositum vel praecipuum nominamus; idque ita definimus, quod sit indifferens cum aestimatione mediocri; quod enim illi adiaphoron dicunt, id mihi ita occurrit ut indifferens dicerem, Cic. Fin. 3, 16, 53: nihil indifferens gloriosum est; mors autem gloriosum est;B.ergo mors non est indifferens,
Sen. Ep. 82, 10.—Hence, subst.: indiffĕrens, ntis, n., a thing indifferent, neither good nor evil:si valetudo indifferens est, bene valere indifferens est,
Sen. Ep. 117, 8:cur dolor apud Stoicos indifferens esse dicitur, non malum,
Gell. 12, 5, 4:Zeno censuit voluptatem esse indifferens, id est neutrum, neque bonum neque malum,
id. 9, 5, 5.— Plur.:haec quae indifferentia vocamus,
Sen. Vit. Beat. 22, 4 al. —In gram., of the syllaba anceps, doubtful, Quint. 9, 9, 48; 93.—Hence, adv.: in-diffĕrenter, without distinction, indiscriminately, indifferently (post-Aug.):uti utraque appellatione,
Quint. 11, 3, 1; 9, 2, 6:uti his litteris,
Gell. 10, 24, 8: ferre, to bear with indifference, unconcern; opp. graviter, Suet. Dom. 23:vivere,
to eat of everything without distinction, Scrib. Comp. 122. -
123 indifferenter
I.Act., of persons, making no difference, indifferent, careless (post-class.):II.circa victum,
Suet. Caes. 53.—Pass.A.Philos. t. t., neither good nor evil, not to be sought or avoided (class.): necesse est, nec bonum esse nec malum hoc quod praepositum vel praecipuum nominamus; idque ita definimus, quod sit indifferens cum aestimatione mediocri; quod enim illi adiaphoron dicunt, id mihi ita occurrit ut indifferens dicerem, Cic. Fin. 3, 16, 53: nihil indifferens gloriosum est; mors autem gloriosum est;B.ergo mors non est indifferens,
Sen. Ep. 82, 10.—Hence, subst.: indiffĕrens, ntis, n., a thing indifferent, neither good nor evil:si valetudo indifferens est, bene valere indifferens est,
Sen. Ep. 117, 8:cur dolor apud Stoicos indifferens esse dicitur, non malum,
Gell. 12, 5, 4:Zeno censuit voluptatem esse indifferens, id est neutrum, neque bonum neque malum,
id. 9, 5, 5.— Plur.:haec quae indifferentia vocamus,
Sen. Vit. Beat. 22, 4 al. —In gram., of the syllaba anceps, doubtful, Quint. 9, 9, 48; 93.—Hence, adv.: in-diffĕrenter, without distinction, indiscriminately, indifferently (post-Aug.):uti utraque appellatione,
Quint. 11, 3, 1; 9, 2, 6:uti his litteris,
Gell. 10, 24, 8: ferre, to bear with indifference, unconcern; opp. graviter, Suet. Dom. 23:vivere,
to eat of everything without distinction, Scrib. Comp. 122. -
124 indigeo
I.Lit., with abl.:II.bona existimatione,
Cic. Rosc. Com. 15, 44:pecunia,
Nep. Ages. 7:medicina,
id. Att. 21:iis rebus, quae ad oppugnationem castrorum sunt usui,
Caes. B. C. 4, 35:cibo,
Suet. Galb. 7:constantia inter dubia,
Tac. H. 3, 73:pecunia,
Val. Max. 7, 2, ext. 9.—In gen.A. (α).With gen. (class.):(β).ingenii et virtutis,
Cic. Fam. 6, 4, 2:indigeo tui consilii,
id. Att. 12, 35, 2:alterius,
id. Lael. 14, 51.—With abl., Cic. Fam. 12, 11, 2; Serv. ap. Cic. Fam. 4, 5, 1; Cic. ad Q. Fr. 1, 3, 2.— Pass.:(γ).cum praesidio earum (avium) indigetur,
Plin. 10, 27, 39, § 75:fruges indigebant tecto,
Col. 12 praef. §3: pax et quies bonis artibus indigent,
Tac. H. 4, 1; 4, 51; Suet. Aug. 29. —With acc. (ante-class.):(δ).nihil,
Varr. L. L. 5, § 92 Müll.—With inf.:B.hoc plane indigeo discere,
Gell. 4, 1, 6.—To long for, desire; with gen. (class.):(α).non auri, non argenti, non ceterarum rerum indigere,
Cic. Sull. 8, 25.—Hence, indĭgens, entis, P. a., in want of, needing any thingWith gen.:(β).quid enim? Africanus indigens mei? minime hercle: at ne ego quidem illius,
Cic. Lael. 9, 30:alienarum opum,
Nep. Reg. 3: praesidii, Auct. B. Hisp. 17.—With abl. (post-Aug.):B.cotes oleo indigentes,
Plin. 36, 22, 47, § 164:disceptatio multā curā indigens,
Gell. 14, 2, 13.—Subst.: indĭgens, ntis, comm., a needy or indigent person:indigentibus benigne facere,
Cic. Off. 2, 15, 52; id. Fin. 2, 35, 118. -
125 insolens
in-sŏlens, ntis, adj. [2. in-soleo].I.In gen., i. q. insuetus, contrary to custom, unaccustomed to a thing; unusual, not in use (class.); constr. absol., or with gen.:II.quid tu Athenas insolens?
Ter. And. 5, 4, 4:mutatos deos flebit et aspera aequora emirabitur insolens (= antea insuetus tam celeris immutationis),
Hor. C. 1, 5, 8:verbum, i. q. insuetum, insolitum,
Cic. Or. 8, 25; Quint. 4, 1, 58; Gell. 11, 7, 1; cf. in sup.: insolentissimum nomen, Quint. prooem. § 14.—With gen.:infamiae,
Cic. Att. 2, 21, 3; id. de Or. 1, 48, 207:belli,
Caes. B. C. 2, 36:bellorum,
Tac. H. 1, 87:audiendi,
id. A. 15, 67:vera accipiendi,
Sall. H. 4, 48 Dietsch:ruris colendi,
Gell. 19, 12, 7:malarum artium,
Sall. C. 3, 4 al. —In partic.A.Excessive, immoderate; haughty, arrogant, insolent:B. C. 1.insolenti alacritate gestire,
Cic. Tusc. 5, 14, 42:ostentatio,
id. Par. 6, 1, 42:victoria,
id. Marc. 3, 9:laetitia,
Hor. C. 2, 3, 3:exercitus,
id. ib. 1, 6, 21:nec erat ei verendum, ne vera de se praedicans, nimis videretur aut insolens, aut loquax,
Cic. de Sen. 10, 31:ne in re nota multus et insolens sim,
id. de Or. 2, 87, 358:non tam insolens sum, quam ineruditus,
id. Dom. 34, 92:nihil umquam neque insolens, neque gloriosum ex ore ejus exiit,
Nep. Tim. 4:Fortuna ludum insolentem ludere pertinax,
Hor. C. 3, 29, 50.— Comp.:secundis rebus insolentiores,
Hirt. B. G. 8, 13.— Sup.: insolentissimi homines, Cael. ad Cic. Fam. 8, 12, 3.—Unusually, contrary to custom (class.):2.evenire insolenter et raro,
Cic. Inv. 1, 28, 43:verbum fingere,
Gell. 1, 21, 5.— Comp.:insolentius hac figura uti,
Gell. 10, 13, 4.—Immoderately; haughtily, insolently:Gorgias his festivitatibus insolentius abutitur,
Cic. Or. 52, 176:auctorem extinctum laete atque insolenter ferre,
with insolent exultation, id. Phil. 9, 3, 7:victoriā suā insolenter gloriari,
Caes. B. G. 1, 14:se efferre,
Cic. Tusc. 4, 17, 39:a sorore irrisa,
Flor. 1, 26:dictum,
Quint. 1, 5, 9:hostis insequens,
Caes. B. C. 1, 45.— Comp.:se insolentius jactare,
Cic. Cat. 2, 9, 20; Caes. B. C. 3, 46. — Sup.:insolentissime obequitare,
Val. Max. 3, 2, 21. -
126 insolenter
in-sŏlens, ntis, adj. [2. in-soleo].I.In gen., i. q. insuetus, contrary to custom, unaccustomed to a thing; unusual, not in use (class.); constr. absol., or with gen.:II.quid tu Athenas insolens?
Ter. And. 5, 4, 4:mutatos deos flebit et aspera aequora emirabitur insolens (= antea insuetus tam celeris immutationis),
Hor. C. 1, 5, 8:verbum, i. q. insuetum, insolitum,
Cic. Or. 8, 25; Quint. 4, 1, 58; Gell. 11, 7, 1; cf. in sup.: insolentissimum nomen, Quint. prooem. § 14.—With gen.:infamiae,
Cic. Att. 2, 21, 3; id. de Or. 1, 48, 207:belli,
Caes. B. C. 2, 36:bellorum,
Tac. H. 1, 87:audiendi,
id. A. 15, 67:vera accipiendi,
Sall. H. 4, 48 Dietsch:ruris colendi,
Gell. 19, 12, 7:malarum artium,
Sall. C. 3, 4 al. —In partic.A.Excessive, immoderate; haughty, arrogant, insolent:B. C. 1.insolenti alacritate gestire,
Cic. Tusc. 5, 14, 42:ostentatio,
id. Par. 6, 1, 42:victoria,
id. Marc. 3, 9:laetitia,
Hor. C. 2, 3, 3:exercitus,
id. ib. 1, 6, 21:nec erat ei verendum, ne vera de se praedicans, nimis videretur aut insolens, aut loquax,
Cic. de Sen. 10, 31:ne in re nota multus et insolens sim,
id. de Or. 2, 87, 358:non tam insolens sum, quam ineruditus,
id. Dom. 34, 92:nihil umquam neque insolens, neque gloriosum ex ore ejus exiit,
Nep. Tim. 4:Fortuna ludum insolentem ludere pertinax,
Hor. C. 3, 29, 50.— Comp.:secundis rebus insolentiores,
Hirt. B. G. 8, 13.— Sup.: insolentissimi homines, Cael. ad Cic. Fam. 8, 12, 3.—Unusually, contrary to custom (class.):2.evenire insolenter et raro,
Cic. Inv. 1, 28, 43:verbum fingere,
Gell. 1, 21, 5.— Comp.:insolentius hac figura uti,
Gell. 10, 13, 4.—Immoderately; haughtily, insolently:Gorgias his festivitatibus insolentius abutitur,
Cic. Or. 52, 176:auctorem extinctum laete atque insolenter ferre,
with insolent exultation, id. Phil. 9, 3, 7:victoriā suā insolenter gloriari,
Caes. B. G. 1, 14:se efferre,
Cic. Tusc. 4, 17, 39:a sorore irrisa,
Flor. 1, 26:dictum,
Quint. 1, 5, 9:hostis insequens,
Caes. B. C. 1, 45.— Comp.:se insolentius jactare,
Cic. Cat. 2, 9, 20; Caes. B. C. 3, 46. — Sup.:insolentissime obequitare,
Val. Max. 3, 2, 21. -
127 insons
in-sons, ntis, adj.I.Guiltless, innocent; constr. with gen. or absol. (class., but not in Cic. or Cæs.):II.insontem probri accusare,
Plaut. Am. 3, 1, 9:aliquem falso atque insontem arguere,
id. Bacch. 3, 3, 10:publici consilii,
Liv. 34, 32, 8:culpae,
id. 22, 49.— With abl. (rare):si regni crimine insons fuerit,
Liv. 4, 15, 1.— Absol.:purus et insons... si vivo,
Hor. S. 1, 6, 69; Sen. Hipp. 486:amicus,
Verg. A. 2, 93; 5, 350. — Esp., as subst.: insontes, um, m., the innocent (opp. sontes):circumvenire, jugulare,
Sall. C. 16, 3.—Harmless (only poet.):Cerberus,
Hor. C. 2, 19, 29:oliva,
Stat. Th. 12, 682:casa,
Ov. Tr. 3, 10, 66. -
128 insontes
in-sons, ntis, adj.I.Guiltless, innocent; constr. with gen. or absol. (class., but not in Cic. or Cæs.):II.insontem probri accusare,
Plaut. Am. 3, 1, 9:aliquem falso atque insontem arguere,
id. Bacch. 3, 3, 10:publici consilii,
Liv. 34, 32, 8:culpae,
id. 22, 49.— With abl. (rare):si regni crimine insons fuerit,
Liv. 4, 15, 1.— Absol.:purus et insons... si vivo,
Hor. S. 1, 6, 69; Sen. Hipp. 486:amicus,
Verg. A. 2, 93; 5, 350. — Esp., as subst.: insontes, um, m., the innocent (opp. sontes):circumvenire, jugulare,
Sall. C. 16, 3.—Harmless (only poet.):Cerberus,
Hor. C. 2, 19, 29:oliva,
Stat. Th. 12, 682:casa,
Ov. Tr. 3, 10, 66.
См. также в других словарях:
NTIS — National Technical Information Service Short Dictionary of (mostly American) Legal Terms and Abbreviations … Law dictionary
NTIS — National Technical Information Service, Abteilung des Finanzministeriums der USA http://www.fedworld.gov/ntis/ntishome.html … Acronyms
NTIS — National Technical Information Service, Abteilung des Finanzministeriums der USA (http://www.fedworld.gov/ntis/ntishome.html) … Acronyms von A bis Z
NTIS — National Technical Information Service (Governmental » US Government) National Technical Information Service (Academic & Science » Ocean Science) … Abbreviations dictionary
NTIS — National Technical Information Service … Medical dictionary
NTIS — National Technical Information Service Contributor: CASI … NASA Acronyms
NTIS — abbr. National Technical Information Service … Dictionary of abbreviations
NTIS — • National Technical Information Service … Maritime acronyms and abbreviations
NTIS — • National Technical Information Service … Dictionary of medical acronyms & abbreviations
NTIS — inf. abbr. National Technical Information Service comp. abbr. National Technical Information Service acronym National Technical Information Service … United dictionary of abbreviations and acronyms
NTIS — noun an agency in the Technology Administration that is a primary resource for government funded scientific and technical and engineering and business related information • Syn: ↑National Technical Information Service • Hypernyms: ↑agency,… … Useful english dictionary