-
1 neugierig
neugierig, curiosus (der gern nach Neuigkeiten forscht). – nova videndi od. ignara visendi cupidus (begierig, Neues zu sehen od. noch Unbekanntes zu besichtigen). – visendi od. spectandi studiosus (schaulustig übh.). – audiendi cupidus od. cupidior (begierig oder begieriger zu hören, z.B. mulier fit audiendi cupidior). – n. auf ihn. eius videndi ci: pidus (ihn zu sehen); eius cognoscendi avidus (ihn kennen zu lernen). – ich bin n. zuw: ssen etc., concupisco scire (z.B. quid faciat): ich bin n. zu ersa hren etc., cupio od. volo audire (ich wünsche zu hören, z.B. quid non [1786] probes); cupio videre (ich wünsche zu sehen, z.B. quis id audeat facere); exspecto (ich bin gespannt, z.B. quid velis); miror (es befremdet mich u. ich wünsche daher zu wissen, z.B. quam causam reperient, miror). – n. nach etwas fragen, curiosius, quam necesse est, alqd requirere.
-
2 Neugier, -gierde
Neugier, -gierde, curiositas (die Sucht, nach Neuigkeiten zu forschen). – nova noscendi studium (die Begierde, Neues zu erfahren od. kennen zu lernen). – nova videndi studium (die Begierde, etwas Neues zu sehen, etwas mir noch Unbekanntes zu besichtigen). – visendi od. spectandi cupiditas od. studium (Schaulust übh.). – audiendi cupiditas (die Begierde zu hören). – exspectatio (das Gespanntsein auf die Dinge, die da kommen sollen). – üble N. nach etw., mala cupiditas visendi alqd. – aus N., visendi causā (des Sehens wegen); audiendi causā (des Hörens wegen): aus N. nach der neuen Stadt, studio visendae novae urbis. – seine N. befriedigen, studio spectandi indulgere: nachdem er seine N. befriedigt hatte, omnibus perspectis.
-
3 Wißbegier, Wißbegierde
Wißbegier, Wißbegierde, cognitionis et scientiae cupiditas oder amor (im allg.). – ignota cognoscendi cupiditas (Begierde, Unbekanntes kennen zu lernen). – nova noscendi studium (Eifer, Neues kennen zu lernen). – audiendi cupiditas (Hörbegierde). – discendi cupiditas od. studium (Lernbegierde). – veri videndi od. veri reperiendi cupiditas (Begierde, die Wahrheit aufzufinden, Durst nach [2718] Wahrheit). – scire cupientes (die Wißbegierigen in einem bestimmten Fall).
См. также в других словарях:
František Šmahel — prof. PhDr., DrSc., dr.h. c., born 17 August 1934 in Trhová KameniceCzech historian of medieval political and intellectual history, known for his works about Hussitism, University in Middle Age, Humanism and Monarch representation in Middle… … Wikipedia
GERMANIA — I. GERMANIA regio Europae latissima, quae a Gallis, Rhaetis, ac Pannoniis, Rheno, et Danubio fluminibus, a Sarmatis, Dacisque metu mutuo, ac montibus separatur: cetera am bit Oceanus, latos sinus et insularum immensa spatia complectens. Germaniae … Hofmann J. Lexicon universale
REPOTIA — convivium dicebatur, quod postridie nuptiarum maritus exhibebat amicis, Festo, l. 16. et ex eo Paulo. tum enim instaurabatur ac redintegrabatur potatio. Tres enim legitimi dies Nuptiarum apud Veteres erant, quorum primus dicebatur Graecis… … Hofmann J. Lexicon universale
VITIA — I. VITIA Fusii Gemini mater, anus necata, sub Tiberio, quod filii necem flevisset. Tacit. l. 6. Annal. c. 10. II. VITIA de plaustris antiquitus, inde in scena, libere arguebantur olim. Apud Alexandrinos certe statis diebus in curribus homines… … Hofmann J. Lexicon universale