-
1 nie zhańbił się nigdy pracą
ирон. он никогда́ не утружда́л себя́ рабо́той -
2 zhańbić się
См. также в других словарях:
zhańbić — dk VIa, zhańbićbię, zhańbićbisz, zhańb, zhańbićbił, zhańbićbiony «okryć hańbą; zbezcześcić, zniesławić, pohańbić» Zhańbić kogoś oszczerstwem. Zhańbić dziewczynę, kobietę. Swoim postępowaniem zhańbił nazwisko, rodzinę. Zhańbić czyjeś dobre imię.… … Słownik języka polskiego