-
1 Schadenfreude
f -, -n -
2 schadenfroh
cieszący się z cudzego nieszczęścia, złośliwy -
3 sorry
['sɔrɪ]adjto be sorry about sth — przepraszać (przeprosić perf) za coś
* * *['sori] 1. adjective1) (used when apologizing or expressing regret: I'm sorry (that) I forgot to return your book; Did I give you a fright? I'm sorry.) zmartwiony2) (apologetic or full of regret: I think he's really sorry for his bad behaviour; I'm sure you were sorry to hear about his death.) zmartwiony, pełen żalu3) (unsatisfactory; poor; wretched: a sorry state of affairs.) kiepski2. interjection1) (used when apologizing: Did I tread on your toe? Sorry!) Przepraszam.2) ((used when asking a person to repeat what he has said) I beg your pardon?: Sorry (, what did you say)?) Słucham?•
См. также в других словарях:
wyglądać jak nieszczęście [siedem nieszczęść, półtora nieszczęścia] — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrażenie określające czyjś żałosny, opłakany stan (zwykle z politowaniem i dezaprobatą); być brudnym, zmęczonym, wychudzonym itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy wrócił z biwaku, wyglądał jak nieszczęście, jak półtora nieszczęścia … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieszczęście — n I; lm D. nieszczęścieęść «nie sprzyjający komuś bieg zdarzeń, zły los; niepomyślne wydarzenie wywołujące cierpienia moralne lub fizyczne; tragedia» Wielkie, ciężkie, nieoczekiwane nieszczęście. Brzemię, ogrom, pasmo nieszczęść. Opuścić kogoś,… … Słownik języka polskiego
puszka — ż III, CMs. puszkaszce; lm D. puszkaszek 1. «opakowanie jednostkowe, najczęściej blaszane, nie przystosowane do wielokrotnego otwierania, zwykle w kształcie walca lub prostopadłościanu, umożliwiające trwałe i hermetyczne zamknięcie zawartości;… … Słownik języka polskiego
nieszczęście — Ktoś, coś wygląda jak nieszczęście, jak półtora nieszczęścia, jak siedem nieszczęść «ktoś lub coś wygląda bardzo źle, zasługuje na czyjąś dezaprobatę, wywołuje czyjeś niezadowolenie, politowanie itp.»: Konrad podniósł się z ławki, nieprzytomny od … Słownik frazeologiczny
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
ludzie — DB. ludziedzi, N. ludźmi; lp → człowiek, forma supletywna rzeczownika człowiek a) w zn. 1: Ludzie nauki, teatru. Ludzie pióra. Ludzie epoki odrodzenia, oświecenia. Tłum, gromada, grupka, garstka ludzi. Wiele ludzi. Dwoje, troje ludzi (o… … Słownik języka polskiego
uratować — dk IV, uratowaćtuję, uratowaćtujesz, uratowaćtuj, uratowaćował, uratowaćowany «ocalić, uchronić kogoś od nieszczęścia, śmierci, zguby; uchronić coś od zniszczenia, ruiny» Uratować komuś życie, zdrowie. Uratować kogoś od śmierci, od nieszczęścia.… … Słownik języka polskiego
Unglück — 1. Allein vnglück vnd armut ist vor den Neidhard gut. – Gruter, III, 4; Lehmann, II, 33, 21; Simrock, 7478. 2. Alles Vnglück fahet sich in Gottes namen an (in nomine Domini). – Gruter, III, 4; Henisch, 1697, 30; Petri, II, 8; Blum, 2; Eiselein,… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Les malheurs d'Alfred — Directed by Pierre Richard Written by Pierre Richard Yves Robert … Wikipedia
błogi — Robić coś w błogiej nieświadomości (czegoś) «robić coś, nie zdając sobie sprawy z niebezpieczeństwa wynikającego z tego, co się robi»: Wypadek i kara to wielkości zarówno nieporównywalne jak i nie kalkulowane przez sprawców przestępstw drogowych … Słownik frazeologiczny
góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… … Słownik frazeologiczny