-
1 nieszczęścia chodzą po ludziach
= wypadki chodzą po ludziach или przypadki chodzą po ludziach погов. от несча́стья никто́ не застрахо́ван; грех да беда́ на кого́ не живёт -
2 nie ma nieszczęścia
не беда́, ничего́ стра́шного -
3 trzeba nieszczęścia
к несча́стью, на беду́ -
4 wyglądać jak półtora nieszczęścia
име́ть жа́лкий (плаче́вный) вид -
5 przypadki chodzą po ludziach
= nieszczęścia chodzą po ludziach -
6 wypadki chodzą po ludziach
= nieszczęścia chodzą po ludziach -
7 chodzić
глаг.• бродить• бывать• действовать• ездить• ехать• нападать• наступать• перейти• переходить• поводить• поехать• проезжать• происходить• пройти• проходить• слезать• спускаться• ступать• сходить• съездить• съезжать• ходить• шествовать* * *chodz|ić\chodzićę несов. 1. ходить;\chodzić do pracy ходить на работу; \chodzić na grzyby ходить по грибы (за грибами); \chodzić o kulach (na kulach) ходить на костылях; zegarek \chodzići punktualnie часы идут точно;
2. koło kogo-czego, za kim перен. ухаживать за кем-чем; заниматься кем-чем;● о со \chodzići? в чём дело?; о чём речь?;
\chodzići о... дело в том, что...; речь идёт о...;nieszczęścia (wypadki, przypadki) \chodzićą po ludziach погов. от несчастья никто не застрахован; грех да беда на кого не живёт
* * *chodzę несов.1) ходи́тьchodzić do pracy — ходи́ть на рабо́ту
chodzić na grzyby — ходи́ть по грибы́ (за гриба́ми)
chodzić o kulach (na kulach) — ходи́ть на костыля́х
zegarek chodzi punktualnie — часы́ иду́т то́чно
•- chodzi o…
- nieszczęścia chodzą po ludziach
- wypadki chodzą po ludziach
- przypadki chodzą po ludziach -
8 nieszczęście
сущ.• беда• бедность• бедствие• болезнь• вред• горе• заболевание• зло• катастрофа• невезение• недуг• несчастье• неудача• нищета• огорчение• повреждение• проклятие* * *nieszczęś|cie☼ несчастье, беда ž, горе;sprowadzić \nieszczęście накликать беду;
● na \nieszczęście, trzeba \nieszczęściecia, że... к несчастью, на беду;nie ma \nieszczęściecia не беда, ничего страшного
* * *снесча́стье, беда́ ż, го́ре- trzeba nieszczęściasprowadzić nieszczęście — накли́кать беду́
- że...
- nie ma nieszczęścia -
9 otchłań
сущ.• бездна• водоворот• глубина• глубь• омут• пропасть• пучина* * *♀ пучина, бездна; пропасть;\otchłań wód пучина вод; \otchłań nieszczęścia бездна страданий
+ bezdeń* * *жпучи́на, бе́здна; про́пастьotchłań wód — пучи́на вод
otchłań nieszczęścia — бе́здна страда́ний
Syn: -
10 półtora
полтора;\półtora litra полтора литра; \półtora tysiąca полторы тысячи; ● wyglądać jak \półtora nieszczęścia иметь жалкий (плачевный) вид
* * *полтора́półtora litra — полтора́ ли́тра
półtora tysiąca — полторы́ ты́сячи
См. также в других словарях:
wyglądać jak nieszczęście [siedem nieszczęść, półtora nieszczęścia] — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrażenie określające czyjś żałosny, opłakany stan (zwykle z politowaniem i dezaprobatą); być brudnym, zmęczonym, wychudzonym itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy wrócił z biwaku, wyglądał jak nieszczęście, jak półtora nieszczęścia … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieszczęście — n I; lm D. nieszczęścieęść «nie sprzyjający komuś bieg zdarzeń, zły los; niepomyślne wydarzenie wywołujące cierpienia moralne lub fizyczne; tragedia» Wielkie, ciężkie, nieoczekiwane nieszczęście. Brzemię, ogrom, pasmo nieszczęść. Opuścić kogoś,… … Słownik języka polskiego
puszka — ż III, CMs. puszkaszce; lm D. puszkaszek 1. «opakowanie jednostkowe, najczęściej blaszane, nie przystosowane do wielokrotnego otwierania, zwykle w kształcie walca lub prostopadłościanu, umożliwiające trwałe i hermetyczne zamknięcie zawartości;… … Słownik języka polskiego
nieszczęście — Ktoś, coś wygląda jak nieszczęście, jak półtora nieszczęścia, jak siedem nieszczęść «ktoś lub coś wygląda bardzo źle, zasługuje na czyjąś dezaprobatę, wywołuje czyjeś niezadowolenie, politowanie itp.»: Konrad podniósł się z ławki, nieprzytomny od … Słownik frazeologiczny
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
ludzie — DB. ludziedzi, N. ludźmi; lp → człowiek, forma supletywna rzeczownika człowiek a) w zn. 1: Ludzie nauki, teatru. Ludzie pióra. Ludzie epoki odrodzenia, oświecenia. Tłum, gromada, grupka, garstka ludzi. Wiele ludzi. Dwoje, troje ludzi (o… … Słownik języka polskiego
uratować — dk IV, uratowaćtuję, uratowaćtujesz, uratowaćtuj, uratowaćował, uratowaćowany «ocalić, uchronić kogoś od nieszczęścia, śmierci, zguby; uchronić coś od zniszczenia, ruiny» Uratować komuś życie, zdrowie. Uratować kogoś od śmierci, od nieszczęścia.… … Słownik języka polskiego
Unglück — 1. Allein vnglück vnd armut ist vor den Neidhard gut. – Gruter, III, 4; Lehmann, II, 33, 21; Simrock, 7478. 2. Alles Vnglück fahet sich in Gottes namen an (in nomine Domini). – Gruter, III, 4; Henisch, 1697, 30; Petri, II, 8; Blum, 2; Eiselein,… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Les malheurs d'Alfred — Directed by Pierre Richard Written by Pierre Richard Yves Robert … Wikipedia
błogi — Robić coś w błogiej nieświadomości (czegoś) «robić coś, nie zdając sobie sprawy z niebezpieczeństwa wynikającego z tego, co się robi»: Wypadek i kara to wielkości zarówno nieporównywalne jak i nie kalkulowane przez sprawców przestępstw drogowych … Słownik frazeologiczny
góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… … Słownik frazeologiczny
