niepodobny

См. также в других словарях:

• niepodobny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepodobnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} niewykazujący podobieństwa do kogoś, czegoś; inny, odmienny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Syn całkiem niepodobny do ojca. Dom niepodobny do innych.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niepodobny — niepodobnyni «nie wykazujący podobieństwa do kogoś lub czegoś, różniący się czymś; inny, odmienny» Niepodobne do siebie siostry. Portret niepodobny do modela. ◊ Niepodobny do człowieka «wyglądający okropnie, np. wynędzniały, brudny, zabłocony» …   Słownik języka polskiego

• niepodobny — 1. To do niczego niepodobne «zwrot wyrażający całkowitą dezaprobatę wobec czegoś»: Za grosz talentu. Ojciec potrząsał głową z ubolewaniem. Smykałki żadnej i w kogo wdał się ten chłopak? Nie, to do niczego niepodobne. B. Wojdowski, Chleb. 2. To… …   Słownik frazeologiczny

• dzień — 1. Ciche dni «dni, podczas których skłóceni małżonkowie nie odzywają się do siebie»: Czasami sam zaczynałem dostrzegać, że coś jest ze mną nie tak: kolejna zmiana zakładu pracy, bo z poprzedniego zwolniono mnie dyscyplinarnie; w rodzinie coraz… …   Słownik frazeologiczny

• ludzie — 1. Będą z kogoś ludzie a) «ktoś się stanie porządnym człowiekiem»: Nie zbłądziłeś? – spytał. – Owszem, ale uratowała mnie Hatora. – Nie łże – będą z niego ludzie! – rzekł Pantera. M. Rodziewiczówna, Lato. b) «ktoś zdobędzie wykształcenie, wysokie …   Słownik frazeologiczny

• nic — 1. Być niczym «nie mieć znaczenia, nie odgrywać żadnej roli»: (...) stał przed nim w postawie zasadniczej i myślał, że wobec niego jest niczym, pionkiem, którego w każdej chwili można wysłać na front wschodni albo zastrzelić w piwnicy. Andrzej… …   Słownik frazeologiczny

• dzień — m I, D. dnia; lm M. dnie a. dni (przy liczebnikach tylko: dni) D. dni 1. «okres od wschodu do zachodu słońca; także światło spowodowane znajdowaniem się słońca nad horyzontem» Dzień słoneczny, skwarny, upalny. Dzień bezsłoneczny, mglisty,… …   Słownik języka polskiego

• ludzie — DB. ludziedzi, N. ludźmi; lp → człowiek, forma supletywna rzeczownika człowiek a) w zn. 1: Ludzie nauki, teatru. Ludzie pióra. Ludzie epoki odrodzenia, oświecenia. Tłum, gromada, grupka, garstka ludzi. Wiele ludzi. Dwoje, troje ludzi (o… …   Słownik języka polskiego

• nieziemski — nieziemskiscy 1. «niepodobny do tego, co jest ziemskie; bardzo dobry, piękny, niebiański» Nieziemska dobroć, rozkosz, błogość. Nieziemska istota. Nieziemska muzyka. 2. pot. «niezwykły, rzadko spotykany» Nieziemska zabawa. Nieziemska sukienka.… …   Słownik języka polskiego

• noc — ż VI, DCWMs. y; lm M. e, D. y «czas od zachodu do wschodu słońca, część doby, kiedy słońce znajduje się poniżej horyzontu i panuje ciemność» Ciemna, jasna, gwiaździsta, księżycowa noc. Ciepła, mroźna noc. Czerwcowe, wiosenne, zimowe, długie noce …   Słownik języka polskiego

• odrębny — «odmienny od innych, niepodobny do innych (głównie o przedmiotach, cechach)» Odrębny świat. Odrębny charakter czegoś …   Słownik języka polskiego