-
1 niekiedy
нареч.• иногда* * *иногда, время от времени; порою, подчас;kiedy \niekiedy время от времени
+ czasem* * *иногда́, вре́мя от вре́мени; поро́ю, подча́сkiedy niekiedy — вре́мя от вре́мени
Syn: -
2 czas
сущ.• время• период• сезон• точка• цикл• эпоха• эра* * *времяgodzina час* * *♂, Р. \czasu 1. время ň;\czas miejscowy (lokalny) местное время; wolny \czas свободное время; dzisiejsze \czasу наше время; spędzać \czas проводить время; marnować (tracić) \czas терять время; nadrabiać \czas навёрстывать упущенное время; \czas nagli время не ждёт; w \czasie rzeczywistym в реальном времени, в режиме реального времени; wyjechać o \czasie выехать вовремя; \czas teraźniejszy, przeszły, przyszły грам. настоящее, прошедшее, будущее время;
2. пора ž;od \czasu jak... с тех пор как...;\czas (iść) do domu, do pracy пора (идти) домой, на работу; już \czas уже нора; nie \czas не пора, не время; do \czasu до поры до времени; najwyższy \czas пора, самое время;
3. в знач, нареч. \czasет а) иногда;б) случайно;czy ty \czasem nie jesteś chory? ты, случайно, не болен?;
4. в знач, нареч. \czasami иногда;● z \czasem с течением времени; póki (jest) \czas пока ещё есть время, пока не поздно; za dawnych \czasów в давние времена; w swoim \czasie в своё время; od tego \czasu с того времени; с тех пор; со jakiś (pewien) \czas, od \czasu do \czasu время от времени; иногда; zabijać \czas коротать (убивать) время; zdążyć na \czas успеть вовремя, успеть к назначенному времени; па \czas своевременно; przed \czasem раньше времени; rychło w \czas! ирон. как раз вовремя!;
komu w drogę, temu \czas погов. пора идти (ехать)+2. рога 3 а), 4. niekiedy
* * *м, P czasu1) вре́мя nczas miejscowy (lokalny) — ме́стное вре́мя
wolny czas — свобо́дное вре́мя
dzisiejsze czasy — на́ше вре́мя
spędzać czas — проводи́ть вре́мя
nadrabiać czas — навёрстывать упу́щенное вре́мя
czas nagli — вре́мя не ждёт
w czasie rzeczywistym — в реа́льном вре́мени, в режи́ме реа́льного вре́мени
wyjechać o czasie — вы́ехать во́время
czas teraźniejszy, przeszły, przyszły — грам. настоя́щее, проше́дшее, бу́дущее вре́мя
2) пора́ żod czasu jak... — с тех по́р как...
już czas — уже́ пора́
nie czas — не пора́, не вре́мя
do czasu — до поры́ до вре́мени
najwyższy czas — пора́, са́мое вре́мя
3) в знач. нареч. czasemа) иногда́б) случа́йноczy ty czasem nie jesteś chory? — ты, случа́йно, не бо́лен?
4) в знач. нареч. czasami иногда́•- z czasem- jest czas
- za dawnych czasów
- w swoim czasie
- od tego czasu
- co jakiś czas
- co pewien czas
- od czasu do czasu
- zabijać czas
- zdążyć na czas
- na czas
- przed czasem
- rychło w czas!
- komu w drogę
- temu czasSyn: -
3 kiedy
нареч.• где• когда* * *когдаtrampki кеды* * *1. нареч. когда;od \kiedy а) с каких пор;
б) с тех пор как;\kiedy bądź когда-нибудь; в любое время; \kiedy indziej в другой раз, в другое время; \kiedy niekiedy время от времени, иногда; rzadko (mało) \kiedy изредка, иногда;
2. союз когда; если;on przyszedł, \kiedy nas już nie było он пришёл, когда нас уже не было; no, \kiedy iść, to iść ну, если идти, так идти;
nawet nie wiem \kiedy даже не знаю когда+2. skoro, jeżeli, jeśli
* * *1. нареч.когда́od kiedy — 1) с каки́х пор; 2) с тех пор ка́к
kiedy bądź — когда́-нибудь; в любо́е вре́мя
kiedy indziej — в друго́й раз, в друго́е вре́мя
2. союзkiedy niekiedy — вре́мя от вре́мени, иногда́
когда́; е́слиon przyszedł, kiedy nas już nie było — он пришёл, когда́ нас уже́ не́ было
no, kiedy iść, to iść — ну, е́сли идти́, так идти́
nawet nie wiem kiedy — да́же не зна́ю когда́
Syn: -
4 nieraz
нареч.• иногда• неоднократно* * *1. не раз, неоднократно;2. порой, иногда; \nieraz, gdy... иногда, когда...+1. niejednokrotnie, wielokrotnie, często 2. czasem, niekiedy
* * *1) не ра́з, неоднокра́тно2) поро́й, иногда́nieraz, gdy… — иногда́, когда́…
Syn: -
5 sporadycznie
нареч.• иногда* * *время от времени; от случая к случаю, иногда+niekiedy, z rzadka, przypadkowo
* * *вре́мя от вре́мени; от слу́чая к слу́чаю, иногда́Syn: -
6 podczas
предл.• в• на• среди• через* * *во времяczasem, czasami, niekiedy подчас* * *во время;\podczas deszczu во время дождя; \podczas gdy в то время как
+ w czasie* * *во вре́мяpodczas deszczu — во вре́мя дождя́
podczas gdy — в то вре́мя как
Syn:
См. также в других словарях:
niekiedy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} od czasu do czasu, sporadycznie, czasami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niekiedy rzeczywiście masz rację. Niekiedy bywał u siostry.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}kiedy niekiedy {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niekiedy — «co pewien czas, powtarzając się z przerwami, zdarzając się wielokrotnie (choć niezbyt często), w niektórych wypadkach; czasem» Chora niekiedy otwierała oczy. Niekiedy chodzili do teatru lub kina. Niekiedy wyglądało słońce. Niekiedy był dobrej… … Słownik języka polskiego
kiedy niekiedy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} czasem, czasami; od czasu do czasu {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… … Słownik języka polskiego
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
kwasoryt — m IV, D. u, Ms. kwasorytycie; 1. blm «technika graficzna druku wklęsłego, polegająca na trawieniu rysunku kwasem octowym na płycie metalowej; niekiedy także o akwaforcie i akwatincie» 2. lm M. y «odbitka wykonana tą techniką; także niekiedy o… … Słownik języka polskiego
my — DBMs. nas, C. nam, N. nami; lp p. ja 1. «zaimek osobowy oznaczający mówiącego łącznie z innymi osobami: ja i ktoś inny, ja i inni; inni, a wśród nich ja (w mianowniku używany zwłaszcza dla położenia nacisku na podmiot, często w połączeniu z… … Słownik języka polskiego
nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu … Słownik języka polskiego
poza — I ż IV, CMs. pozie 1. lm D. póz «układ postaci, ułożenie ciała, postawa» Niedbała, wymuszona, zalotna poza. 2. blm «przesada w zachowaniu się, afektacja, nienaturalność, maniera» Ta nieśmiałość to poza. II «przyimek łączący się z rzeczownikami… … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
bęben — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż, D. bębenbna, Mc. bębenbnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} perkusyjny instrument muzyczny w kształcie walca o podstawach obciągniętych naprężoną błoną lub skórą : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
