niegrzeczny

См. также в других словарях:

• niegrzeczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niegrzecznyni, niegrzecznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łamiący zasady grzeczności, dobrego wychowania, pozbawiony taktu; nieuprzejmy, opryskliwy, arogancki : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niegrzeczny — niegrzecznyni, niegrzecznyniejszy «nieuprzejmy, źle wychowany; ordynarny, grubiański, szorstki; o dziecku: kapryśny, nieposłuszny, niesforny, swawolny» Niegrzeczne słowa. Niegrzeczne zachowanie, postępowanie. Niegrzeczni synowie. Był niegrzeczny… …   Słownik języka polskiego

• bachor — m IV, DB. a, Ms. bachororze; lm M. y «z niechęcią o dziecku» Niegrzeczny, nieznośny bachor. ‹hebr.› …   Słownik języka polskiego

• bęben — m IV, D. bębenbna, Ms. bębenbnie; lm M. bębenbny 1. «perkusyjny instrument muzyczny, złożony z korpusu rezonansowego i jednej lub dwu membran» Warkot, łomot, dudnienie bębnów. Grać na bębnie w orkiestrze. Wybijać takt na bębnie. 2. B.=D. pot. «o… …   Słownik języka polskiego

• burknąć — dk Va, burknąćnę, burknąćniesz, burknąćnij, burknąćnął, burknąćnęła, burknąćnęli, burknąćnąwszy «odpowiedzieć komuś z niechęcią, półsłówkami, powiedzieć coś w sposób opryskliwy, niegrzeczny» Burknąć coś niewyraźnie w odpowiedzi, ze złością.… …   Słownik języka polskiego

• kolczasty — «mający kolce; kłujący» Kolczaste krzewy. Kolczaste ostrogi. ∆ Drut kolczasty «drut z kolcami używany na ogrodzenia, przeszkody, zasieki przed okopami itp.» ∆ roln. Brona kolczasta → kolczatka w zn. 2 przen. «niemiły, niegrzeczny, zgryźliwy,… …   Słownik języka polskiego

• niegrzecznie — przysłów. od niegrzeczny Odpowiedzieć, odburknąć komuś niegrzecznie. Potraktować kogoś niegrzecznie. Zachowywać się niegrzecznie …   Słownik języka polskiego

• nieuprzejmy — nieuprzejmymi «nie będący uprzejmym, zachowujący się nieprzychylnie, nieżyczliwie w stosunku do innych; świadczący o takich cechach; grubiański, niegrzeczny» Nieuprzejme zachowanie. Nieuprzejma uwaga. Nieuprzejmy kolega …   Słownik języka polskiego

• nieznośny — nieznośnyni 1. «nie dający się znieść, wytrzymać; dokuczliwy» Nieznośny ból. Nieznośny upał, hałas. Nieznośna atmosfera. 2. «nieprzyjemny w obejściu, w zachowaniu; niegrzeczny, przykry» Nieznośne dziecko. Nieznośny jedynak …   Słownik języka polskiego

• nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

• ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… …   Słownik języka polskiego