-
1 wierzyć
глаг.• верить• веровать• доверять• доверяться• думать• мыслить• поверить• полагать• считать* * *несов. верить;nie \wierzyć własnym oczom, uszom не верить своим глазам, ушам; możesz mi \wierzyć поверь мне; \wierzyć się nie chce трудно поверить, не верится
* * *несов.ве́ритьnie wierzyć własnym oczom, uszom — не ве́рить свои́м глаза́м, уша́м
możesz mi wierzyć — пове́рь мне
wierzyć się nie chce — тру́дно пове́рить, не ве́рится
-
2 Auge
Auge n oko, pl oczy; eines Raubtiers ślepie; fig ( Knospenansatz, Fetttropfen) oko, pl oka; ( Punkt auf Würfeln, Zählwert) oczko;fig ein blaues Auge haben mieć podbite oko;fam. fig mit einem blauen Auge davonkommen wyjść pf bez szwanku (z G); wykręcić się pf sianem;die Augen verdrehen przewracać oczami;die Augen verschließen (vor) zamykać oczy (na A);fam. kein Auge zutun oka nie zmrużyć;kein Auge lassen (von) nie móc oderwać oczu (od G);fam. hast du keine Augen (im Kopf)? ty co, nie widzisz?;so weit das Auge reicht jak okiem sięgnąć;ihm gingen die Augen auf otwarły mu się oczy, on przejrzał na oczy;seinen, ihren Augen nicht trauen nie wierzyć własnym oczom;fig die Augen offen halten mieć oczy otwarte;an jemandes Augen ablesen wyczytać pf z oczu (G);jemanden, etwas nicht aus den Augen lassen nie spuszczać oczu z (G);aus den Augen verlieren stracić pf z oczu;fig im Auge haben, ins Auge fassen mieć na widoku, mieć zamiar;etwas im Auge behalten mieć oko na (A);fig in die Augen springen rzucać się w oczy;fam. das kann ins Auge gehen to może wyjść bokiem;mit eigenen Augen na własne oczy;Auge um Auge oko za oko;unter vier Augen w cztery oczy;unter die Augen kommen pokaz(yw)ać się na oczy;vor aller Augen na oczach wszystkich;vor meinen Auge na moich oczach;vor Auge führen unaoczni(a)ć;jemandem wird schwarz vor (den) Augen k-u robi się ciemno przed oczami; →LINK="Blick" Blick -
3 trauen
sich trauen lassen brać < wziąć> ślubtrauen2 v/i: jemandem trauen <za>ufać k-u;seinen Augen, Ohren nicht trauen nie wierzyć własnym oczom, uszom;sich trauen zu (+ inf) odważać <- żyć> się (+ inf) -
4 glauben
an Gott, an Wunder glauben wierzyć w Boga, w cuda;ich glaube es dir wierzę ci;ich kann es kaum glauben nie mogę w to uwierzyć;jemandem jedes Wort glauben wierzyć w każde słowo (G);jemandem aufs Wort glauben wierzyć k-u na słowo;sie glaubte, ihn zu kennen ona sądziła, że go zna;das glaubst du doch selbst nicht! sam chyba w to nie wierzysz;du glaubst nicht, wie … nie masz pojęcia, jak …;wirst du kommen? ich glaube nicht przyjdziesz? chyba nie;fam. das ist doch nicht zu glauben to nie do wiary; -
5 mögen
I als Modalverb (p perf mögen) + inf ( können) móc (+ inf); ( wollen) chcieć (+ inf); ( gern haben, tun) lubić (+ inf);das mag sein być może;wer mag das sein kto to może być;ich hätte das sehen mögen szkoda, że tego nie widziałem (-łam) oder zobaczyłem (-łam);ich mag schwimmen lubię pływać;sie mag nicht warten ona nie lubi czekać;sie möchte lieber hier bleiben ona wolałaby tu pozostać;ich möchte (so gern) fahren (bardzo) chciał(a)bym <po>jechać;ich mag nicht glauben, dass nie chce mi się wierzyć, że;mag er noch so reich sein nawet gdyby był nie wiem jak bogaty;ich mag ihn lubię go;ich habe sie gemocht lubiłem ją;was möchtest du? czego chcesz?;was möchten Sie? czego pan(i) sobie życzy?;lieber mögen woleć;ich mag lieber Wein wolę wino;ich mag nicht nie chcę, nie chce mi się;ich möchte nach Hause chcę do domu;wie du möchtest jak sobie chcesz -
6 Wort
Wort n (Wort[e]s; Wörter und Worte) ( Vokabel) słowo; ( Ausdruck) wyraz; ( pl Worte) ( Äundßerung) słowo, słówko; in einer Diskussion usw głos;Wort für Wort słowo w słowo;im wahrsten Sinne des Wortes w całym tego słowa znaczeniu;Worte des Dankes wyrazy podziękowania;schöne Worte ( Phrasen) piękne słówka;das ist mein letztes Wort to moje ostatnie słowo;davon ist kein Wort wahr w tym nie ma ani słowa prawdy;mit anderen Worten innymi słowy;mit eigenen Worten swoimi słowami;schade um jedes Wort szkoda słów;spare dir deine Worte szkoda twoich słów, fam. po co ta mowa;mir fehlen die Worte brak mi słów;ein paar Worte wechseln zamieni(a)ć (ze sobą) parę słów;ohne ein Wort zu sagen nic nie mówiąc, nie powiedziawszy ani słowa;ein Wort ergab das andere … od słowa do słowa …;jemandem aufs Wort glauben wierzyć k-u na słowo;in Wort und Schrift w mowie i piśmie;jemandem das Wort erteilen udzielać <- lić> k-u głosu;ums Wort bitten, sich zu Wort melden prosić o głos;das Wort hat … głos ma …;das Wort ergreifen zab(ie)rać głos;jemandem das Wort entziehen odbierać < odebrać> k-u głos;jemandem ins Wort fallen przer(y)wać k-u w pół słowa;nicht zu Wort kommen nie móc dojść do słowa;jemanden nicht zu Wort kommen lassen nie da(wa)ć k-u dojść do słowa, nie dopuszczać <- puścić> k-o do słowa;sein Wort geben da(wa)ć słowo;sein Wort brechen <z>łamać słowo;(sein) Wort halten dotrzym(yw)ać słowa;nicht viele Worte machen nie marnować słów;kein Wort (darüber)! ani słowa (o tym)!;geflügelte Worte skrzydlate słowa -
7 Worte
Wort n (Wort[e]s; Wörter und Worte) ( Vokabel) słowo; ( Ausdruck) wyraz; ( pl Worte) ( Äundßerung) słowo, słówko; in einer Diskussion usw głos;Wort für Wort słowo w słowo;im wahrsten Sinne des Wortes w całym tego słowa znaczeniu;Worte des Dankes wyrazy podziękowania;schöne Worte ( Phrasen) piękne słówka;das ist mein letztes Wort to moje ostatnie słowo;davon ist kein Wort wahr w tym nie ma ani słowa prawdy;mit anderen Worten innymi słowy;mit eigenen Worten swoimi słowami;schade um jedes Wort szkoda słów;spare dir deine Worte szkoda twoich słów, fam. po co ta mowa;mir fehlen die Worte brak mi słów;ein paar Worte wechseln zamieni(a)ć (ze sobą) parę słów;ohne ein Wort zu sagen nic nie mówiąc, nie powiedziawszy ani słowa;ein Wort ergab das andere … od słowa do słowa …;jemandem aufs Wort glauben wierzyć k-u na słowo;in Wort und Schrift w mowie i piśmie;jemandem das Wort erteilen udzielać <- lić> k-u głosu;ums Wort bitten, sich zu Wort melden prosić o głos;das Wort hat … głos ma …;das Wort ergreifen zab(ie)rać głos;jemandem das Wort entziehen odbierać < odebrać> k-u głos;jemandem ins Wort fallen przer(y)wać k-u w pół słowa;nicht zu Wort kommen nie móc dojść do słowa;jemanden nicht zu Wort kommen lassen nie da(wa)ć k-u dojść do słowa, nie dopuszczać <- puścić> k-o do słowa;sein Wort geben da(wa)ć słowo;sein Wort brechen <z>łamać słowo;(sein) Wort halten dotrzym(yw)ać słowa;nicht viele Worte machen nie marnować słów;kein Wort (darüber)! ani słowa (o tym)!;geflügelte Worte skrzydlate słowa
См. также в других словарях:
nie wierzyć własnym oczom — {{/stl 13}}{{stl 7}} być czymś zdumionym, bardzo zdziwionym, nie móc uwierzyć w to, co się widzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie wierzę własnym oczom, to ty? {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie wierzyć własnym uszom — {{/stl 13}}{{stl 7}} być bardzo zaskoczonym z powodu tego, co się usłyszało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie wierzyła własnym uszom, bała się, że wszystko okaże się złudzeniem. Własnym uszom nie wierzę! Czy to prawda? {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wierzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, wierzyćrzę, wierzyćrzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być przeświadczonym, że coś jest prawdą, faktem lub że coś stanie się faktem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wierzyć w Boga, w siły… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wierzyć — ndk VIb, wierzyćrzę, wierzyćrzysz, wierz, wierzyćył 1. «przyjmować, uznawać coś za prawdę; być przekonanym o czymś» Wierzyć w sny, zabobony. Wierzyli, że wrócę do kraju. Wierzyła, że zdarzają się ludzie bezinteresowni. Wierzyć w Boga. Wierzyć w… … Słownik języka polskiego
nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu … Słownik języka polskiego
nie mieć rozumu (w głowie [i syn.]) — {{/stl 13}}{{stl 33}} być głupim, postępować nierozsądnie :{{/stl 33}}{{stl 10}}Nie masz rozumu, po co tam idziesz? Musiałbym nie mieć rozumu we łbie, żeby mu wierzyć. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wierzyć — 1. Nie (chcieć) wierzyć, nie dowierzać (swoim, własnym) oczom, uszom «bardzo się czemuś dziwić, nie móc uwierzyć w to, co się widzi, słyszy»: Minęli go tak blisko, że wyciągnął rękę i dotknął zabłoconych blach wozu, jakby oczom nie wierzył. W.… … Słownik frazeologiczny
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
własny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, właśni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} należący do tego, o kim lub o czym mowa; pochodzący od niego, bezpośrednio go dotyczący; swój : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miał własny dom. Dbał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grosz — 1. Być, pozostać itp. bez grosza; nie mieć (ani) grosza, centa, książk. szeląga (przy duszy, w kieszeni); nie mieć złamanego grosza, centa, książk. szeląga «nie mieć żadnych pieniędzy, być bez środków do życia»: (...) zaangażowałem partyjnych… … Słownik frazeologiczny
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego