-
1 obrócić się
сов.1) сде́лать оборо́т; поверну́тьсяobrócić się na pięcie — поверну́ться на каблука́х
2) поверну́ться; оберну́ться; обрати́тьсяobrócić się się na drugi bok — поверну́ться на друго́й бок
obrócić się się do kogoś twarzą — поверну́ться лицо́м к кому́-л.
3) преврати́ться, обрати́тьсяobrócić się się w gruzy — преврати́ться в разва́лины
4) отпра́виться, напра́витьсяnie wiedział gdzie się obrócić się — он не знал, куда́ напра́виться (пойти́)
•- obrócić się się na lepsze
- na gorszeSyn: -
2 obrócić\ się
obróci|ć sięсов. 1. сделать оборот; повернуться;\obrócić\ się na pięcie повернуться на каблуках;
2. повернуться; обернуться; обратиться;\obrócić\ się się na drugi bok повернуться на другой бок;
\obrócić\ się się do kogoś twarzą повернуться лицом к кому-л.;3. превратиться, обратиться;\obrócić\ się się w gruzy превратиться в развалины;
4. отправиться, направиться;nie wiedział gdzie się \obrócić\ się он не знал, куда направиться (пойти);
● coś \obrócić\ sięło się przeciw komuś что-л. обернулось против кого-л.;\obrócić\ się się na lepsze, na gorsze принять хороший, плохой оборот+1. okręcić się, zrobić obrót 2. odwrócić się 3. przeistoczyć się, stać się 4. skierować się
-
3 żeby
1. союз чтоб(ы);prosił, \żebyś jutro przyszedł он просил, чтоб(ы) ты завтра пришёл;
2. союз если бы;\żebym to ja wiedział если бы я знал...;\żeby nie deszcz если бы не дождь, если б не было дождя;
3. частица хоть бы;\żeby chociaż coś powiedział хоть бы что-нибудь сказал;
4. частица лишь бы, только бы;\żeby się tylko nie spóźnić только бы не опоздать;
● \żeby nie wiem со... пусть даже...+1. aby, by
* * *1. союзчто́б(ы)prosił, żebyś jutro przyszedł — он проси́л, чтоб(ы) ты за́втра пришёл
Syn:2. союзе́сли быżebym to ja wiedział — е́сли бы я знал…
3. частицаżeby nie deszcz — е́сли бы не дождь, е́сли б не́ было дождя́
хо́ть бы4. частицаżeby chociaż coś powiedział — хо́ть бы что́-нибудь сказа́л
ли́шь бы, то́лько быżeby się tylko nie spóźnić — то́лько бы не опозда́ть
-
4 hören
I vt ( etwas vernehmen, erfahren) <u>słyszeć (A); Darbietung, Radio, Zeugen usw słuchać, wysłuch(iw)ać (G); aufmerksam przysłuchiwać się (D);Vorlesungen hören słuchać wykładów;… über jemanden, etwas hören <u>słyszeć … o (L);… von jemandem hören <u>słyszeć … od (G);er lässt nichts von sich hören o nim nic nie słychać;lass mal von dir hören daj o sobie znać;fam. das lässt sich hören miło to słyszeć;schwer hören niedosłyszeć;ich höre słucham;hör(e) mal (po)słuchaj (no);auf den Namen … hören mieć na imię …;ich habe von ihm gehört słyszałem o nim;davon will ich nichts hören nie chcę o tym słyszeć;wie man hört jak słychać, jak wieść niesie;ich habe gehört, dass … słyszałem, że …;fam. (na) hör mal, hören Sie mal! kto to słyszał!;…, dass dir Hören und Sehen vergeht! …, że w ogóle nie będziesz wiedział, co się z tobą dzieje!
См. также в других словарях:
nie wiedzieć, co zrobić z rękami — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie wiedzieć, jak się zachować, być całkowicie skonsternowanym, zbitym z tropu; okazywać takie uczucia lub brak panowania nad sobą nerwowymi ruchami rąk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiedy odzwyczajał się od papierosów, nie wiedział … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie — (pisane rozdzielnie) partykuła przecząca 1. w połączeniu z czasownikami a) «stanowi zaprzeczenie jakiejś czynności lub stanu, które dany czasownik wyraża; w konstrukcjach zdaniowych uwydatnia kontrast, przeciwieństwo, stopień nasilenia danej… … Słownik języka polskiego
powiedział, co wiedział — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykrzyknienie będące ironicznym, zgryźliwym komentarzem do czyjejś wypowiedzi, którą uznaje się za niestosowną w danej sytuacji, bzdurną, powtarzającą rzeczy oczywiste : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nikt nie przejął się słowami… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żebyś wiedział [żebyście wiedzieli] — {{/stl 13}}{{stl 33}} zwrot wyrażający pewność mówiącego o swojej racji w jakiejś kwestii, jasno zaznaczający jego stosunek do czegoś :{{/stl 33}}{{stl 10}}Żebyś wiedział, że nie uczynię tego. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… … Słownik języka polskiego
obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… … Słownik języka polskiego
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
nic — I {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. D. niczego || nic, C. niczemu, B. nic, NMc. niczym, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} żadna rzecz (używany w zdaniach zaprzeczonych) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nic się nie stało. Nic nie przyniósł. Niczego tu nie ma. Nic nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… … Słownik języka polskiego
pierwszy — 1. Ktoś, coś pierwszej klasy, pierwszej wody, pierwsza klasa «o kimś lub o czymś doskonałym, pierwszorzędnym, świetnym, bardzo dobrym pod każdym względem»: Teraz siedziałem w pustym pokoju przy metalowym biurku na obrotowym fotelu na kółkach –… … Słownik frazeologiczny
sam — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIIa, sammi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działający, występujący samodzielnie, ulegający samoistnie, bez zewnętrznej przyczyny sprawczej, jakiemuś procesowi, zmianie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień