-
1 не подлежит сомнению
См. также в других словарях:
nie pozostawia wątpliwości — {{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}nie pozostawia wątpliwości {{/stl 13}}{{stl 7}} coś jest pewne, jasne, oczywiste : {{/stl 7}}{{stl 10}}Instrukcje brzmią wyraźnie, nie pozostawiają wątpliwości. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie ulega wątpliwości [kwestii] — {{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}nie ulega wątpliwości [kwestii] {{/stl 13}}{{stl 7}} coś jest oczywiste, niepodważalne, nie budzi żadnych wątpliwości czy zastrzeżeń : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potrzeba zmiany konstytucji nie ulega kwestii. Nie ulega… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie ma dwóch zdań — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie ma wątpliwości, bezsprzecznie, niewątpliwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzeba wyjechać z miasta, nie ma dwóch zdań. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie ma strachu — {{/stl 13}}{{stl 7}} wszelkie wątpliwości są nieuzasadnione, nie ma się czego bać, wszystko dobrze się skończy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie ma strachu, proszę wsiadać do helikoptera! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezsprzeczny — «nie wywołujący sprzeciwu, nie budzący wątpliwości; niewątpliwy, oczywisty, bezsporny» Bezsprzeczna wina, zasługa … Słownik języka polskiego
bezsporny — «nie budzący wątpliwości; niewątpliwy, oczywisty, bezsprzeczny» Bezsporny dowód winy. Bezsporne zasługi … Słownik języka polskiego
niewątpliwy — «nie budzący wątpliwości; pewny» Niewątpliwe zasługi. Niewątpliwy sukces. Niewątpliwe zwycięstwo … Słownik języka polskiego
niezaprzeczalny — «nie budzący wątpliwości, sprzeciwu; bezsporny, bezsprzeczny, niewątpliwy» Niezaprzeczalny fakt. Niezaprzeczalne zasługi. Mieć do czegoś niezaprzeczalne prawo … Słownik języka polskiego
oczywisty — «nie budzący wątpliwości, bezsporny, pewny» Oczywiste twierdzenie. Oczywisty nonsens. Oczywiste nieporozumienie … Słownik języka polskiego
wątpliwość — ż V, DCMs. wątpliwośćści; lm MD. wątpliwośćści «bycie wątpliwym; wahanie, powątpiewanie; niepewność» Dręcząca, uzasadniona wątpliwość. Wątpliwość jakiejś hipotezy. Cień wątpliwości. Mieć wątpliwości. Rozproszyć, rozwiać, wyjaśnić, rozstrzygnąć… … Słownik języka polskiego
pewny — a. pewien (tylko w funkcji orzecznika) pewnyni, pewnyniejszy 1. «taki, który niewątpliwie nastąpi; niechybny, zapewniony» Iść na pewną śmierć. Zwycięstwo było prawie pewne. Pewna zguba. Pewne nieszczęście. 2. «o człowieku: godny zaufania, taki,… … Słownik języka polskiego