-
1 wykrztusić
глаг.• откашливать• отхаркивать• отхаркнуть* * *wykrztu|sić\wykrztusićszę, \wykrztusićszony сов. 1. отхаркнуть;2. перен. выдавить из себя, выговорить с трудом;nie mógł \wykrztusić ani słowa он не мог выдавить из себя ни (одного|ćлова
* * *wykrztuszę, wykrztuszony сов.1) отха́ркнуть2) перен. вы́давить из себя́, вы́говорить с трудо́мnie mógł wykrztusić ani słowa — он не мог вы́давить из себя́ ни (одного́) сло́ва
См. также в других словарях:
wykrztusić — dk VIa, wykrztusićkrztuszę, wykrztusićsisz, wykrztusićkrztuś, wykrztusićsił, wykrztusićkrztuszony wykrztuszać ndk I, wykrztusićam, wykrztusićasz, wykrztusićają, wykrztusićaj, wykrztusićał, wykrztusićany 1. «krztusząc się, chrząkając wykaszlać,… … Słownik języka polskiego
wykrztuszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykrztuszaćam, wykrztuszaća, wykrztuszaćają, wykrztuszaćany {{/stl 8}}– wykrztusić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wykrztuszaćkrztuszę, wykrztuszaćsi, wykrztuszaćkrztuś, wykrztuszaćkrztuszony {{/stl 8}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przestrach — m III, D. u, blm «nagle powstały strach, przerażenie» Spojrzeć na kogoś z przestrachem. Krzyknąć z przestrachu. Przestrach ogarnia, paraliżuje kogoś. Z przestrachu nie mógł wykrztusić słowa … Słownik języka polskiego
tak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na pewien sposób robienia czegoś, istnienia czegoś, określony dla rozmówców na tle danej sytuacji lub wcześniejszego tekstu; w ten sposób, w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
