-
1 unhurt
-
2 fail
[feɪl] 1. vtperson exam nie zdawać (nie zdać perf) +gen, oblewać (oblać perf); examiner candidate oblewać (oblać perf); leader, memory zawodzić (zawieść perf); courage opuszczać (opuścić perf)2. vicandidate nie zdawać (nie zdać perf), oblewać (oblać perf); attempt nie powieść się ( perf); brakes zawodzić (zawieść perf); eyesight, health pogarszać się (pogorszyć się perf); light gasnąć (zgasnąć perf)to fail to do sth — ( not succeed) nie zdołać ( perf) czegoś zrobić; ( neglect) nie zrobić ( perf) czegoś
without fail — (always, religiously) obowiązkowo; ( definitely) na pewno
* * *[feil] 1. verb1) (to be unsuccessful (in); not to manage (to do something): They failed in their attempt; I failed my exam; I failed to post the letter.) nie spełnić, doznać niepowodzenia w2) (to break down or cease to work: The brakes failed.) zepsuć się3) (to be insufficient or not enough: His courage failed (him).) zabraknąć4) ((in a test, examination etc) to reject (a candidate): The examiner failed half the class.) oblać egzamin5) (to disappoint: They did not fail him in their support.) zawieść•- failing2. preposition(if (something) fails or is lacking: Failing his help, we shall have to try something else.) jeśli zabraknie- failure- without fail
См. также в других словарях:
wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
szwank — 1. Narazić, wystawić kogoś, coś na szwank «narazić kogoś, coś na niebezpieczeństwo, straty, zniszczenie»: (...) czy interesy kilku posłów i grupki radnych były aż tak ważne, że warto było interes państwa wystawiać na szwank (...). Polityka… … Słownik frazeologiczny
cykuta — ż IV, CMs. cykutaucie; lm D. cykutaut 1. bot. «Cicuta, roślina trwała z rodziny baldaszkowatych, rosnąca na moczarach Europy Północnej i Środk.wej, a także we wschodniej Azji; korzeń jej dostarcza silnej trucizny; szalej» 2. blm «trucizna… … Słownik języka polskiego
gorycz — ż VI, DCMs. y 1. blm «smak gorzki; gorzkość» Gorycz piołunu. Czuć gorycz w ustach. przen. «rozgoryczenie, rozczarowanie, zniechęcenie, smutek, żal, udręka» Gorycz porażki, zwątpienia. Myśleć, mówić o czymś z goryczą. Utwór pełen goryczy. Serce… … Słownik języka polskiego
ulec — rzad. ulegnąć dk Vc, ulegnę, ulegniesz, ulegnij, uległ, uległszy ulegać ndk I, ulecam, ulecasz, ulecają, ulecaj, ulecał 1. «zaprzestać walki uznając czyjąś przewagę, wyższość, poddać się, skapitulować; zostać pokonanym» Ulec w nierównej walce.… … Słownik języka polskiego
przerwać — dk IX, przerwaćrwę, przerwaćrwiesz, przerwaćrwij, przerwaćał, przerwaćany przerywać ndk I, przerwaćam, przerwaćasz, przerwaćają, przerwaćaj, przerwaćał, przerwaćany 1. «rwąc przepołowić coś, przedzielić na dwie części, rozerwać, zrobić wyrwę w… … Słownik języka polskiego
dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca … Słownik języka polskiego
mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
przejść — dk, przejśćjdę, przejśćjdziesz, przejdź, przeszedł, przeszła, przeszli przechodzić ndk VIa, przejśćdzę, przejśćdzisz, przejśćchodź, przejśćdził 1. «idąc przebyć jakąś drogę, przekroczyć coś, udać się dokądś, minąć kogoś, coś» W ciągu dnia… … Słownik języka polskiego