-
1 racja
racja1 f (-i; -e) Richtigkeit f;racje f/pl Gründe m/pl, Argumente n/pl;mieć rację Recht haben;racja bytu Daseinsberechtigung f;racja stanu POL Staatsraison f;nie bez racji nicht ohne Grund;z jakiej racji mit welchem Grund, warum;racja! stimmt!, richtig!racja2 f (-i; -e) Ration f;dzienna racja Tagesration f
См. также в других словарях:
racja — ż I, DCMs. racjacji; lm D. racjacji (racjacyj) 1. «słuszność poglądu, zdania, stanowiska, postępowania» Mieć rację. Przyznać komuś rację. ◊ pot. Święta racja «bezwzględna, całkowita słuszność» ◊ Racja! To racja! Co racja, to racja «słusznie,… … Słownik języka polskiego
podstawa — ż IV, CMs. podstawawie; lm D. podstawaaw 1. «rzecz, na której coś stoi, opiera się, wspiera się; w architekturze i sztuce: dolna część budowli, kolumny, pomnika, rzeźby itp. (np. fundament, cokół, postument)» Podstawa kamienna, marmurowa,… … Słownik języka polskiego
robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… … Słownik frazeologiczny
racja — 1. Racja bytu «sens istnienia»: (...) po odzyskaniu niepodległości podział na literaturę emigracyjną i krajową nie ma racji bytu, bo istnieje tylko jedna literatura polska. Polityka 23/2000. 2. Robić coś w imię wyższych racji «poświęcać jedne… … Słownik frazeologiczny
prawo — I. 1. Prawo dżungli, pięści «panowanie bezprawia, przemocy, władza silniejszego»: Zrozumiałem, że tu rządzi prawo dżungli. Silniejszy zwycięża, a wobec osiłka nie mam żadnych szans. J. Głębski, Kuracja. Nie mogąc opanować szerzącego się w kraju… … Słownik frazeologiczny
błąd — m IV, D. błędu, Ms. błędzie; lm M. błędy 1. «niezgodność z obowiązującymi regułami pisania, liczenia, wymowy itp.; odstępstwo od normy; pomyłka» Błąd ortograficzny, gramatyczny. Błąd zecerski. Błąd wymowy. Błąd w rachunku. Rysunek pełen błędów.… … Słownik języka polskiego
naskakiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, naskakiwaćkuję, naskakiwaćkuje {{/stl 8}}– naskoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, naskakiwaćczę, naskakiwaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skakać, uderzać, nacierać na kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odwaga cywilna — {{/stl 13}}{{stl 7}} odwaga jawnego wypowiadania i manifestowania swoich poglądów, sądów bez względu na okoliczności; także: umiejętność przyznania się do popełnionego błędu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miał odwagę cywilną zarzucić kłamstwa sekretarzowi … Langenscheidt Polski wyjaśnień
z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… … Słownik języka polskiego
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny