-
1 nazywać\ się
nazyw|ać sięнесов. называться;jak się \nazywać\ sięa ta ulica? как называется эта улица?; jak się pan (pani) \nazywać\ sięa? как вас зовут?; как ваша фамилия?
-
2 nazywać się
несов.называ́тьсяjak się nazywa ta ulica? — как называ́ется э́та у́лица?
jak się pan (pani) nazywa? — как вас зову́т?; как ва́ша фами́лия?
-
3 nazywać się
vrjak się Pan/Pani nazywa? — what's your name, please?
jak to się nazywa? — what is it called?, what do you call it?
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nazywać się
-
4 nazywać się
-
5 nazywać się
зватися, називатися -
6 nazywać
impf nazwać* * ** * *ipf.1. (= określać nazwą) call, name, term; nazywać kogoś po imieniu call sb by their first l. Christian name; nazywać rzeczy po imieniu call a spade a spade.2. (= nadawać imię) name, christen.ipf.1. (= nosić imię, nazwisko) be called; jak się pani nazywa? what is your name, please?2. (= być określanym jakąś nazwą) be called; jak się to nazywa? what is it called?, what do you call it?; to się nazywa pech! that's what you call bad luck!, tough luck!3. (= nadawać sobie miano) call o.s.4. (= nadawać sobie nawzajem miano) call one another l. each other.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nazywać
-
7 nazywać
nazywać po imieniu duzen, beim Vornamen nennen; fig beim Namen nennen;nazywać się heißen;nazywam się … ich heiße …;jak to się nazywa? wie heißt das?;to się nazywa odwaga! das nenne ich Mut! -
8 nazywać nazyw·ać
-
9 nazywać
I. vt[be]nennen\nazywać rzecz[y] po imieniu die Dinge beim Namen nennenII. vrheißenjak się Pan/Pani nazywa? wie heißen Sie?, wie ist Ihr Name?jak to się nazywa? wie heißt das?, wie nennt sich +akk das?nazywa się, że ... es heißt, dass... -
10 mianować sie
nazywać się -
11 zwać się
-
12 zwać\ się
несов. зваться, называться;● co się zowie как следует, что надо -
13 mianować się
-
14 mianować\ się
сов. несов. назваться/называться+nazwać/nazywać siebie
-
15 называться
nazywać się, zwać się -
16 naz|wać
pf — naz|ywać impf (nazwę — nazywam) Ⅰ vt 1. (nadać imię, nazwę) to name, to call- pierwszego syna nazwali Jan they named their first son John- nazwać psa Reks to name a. call the dog Rex- ulica została nazwana imieniem generała Andersa the street was named after General Anders- kalendarz nazwano gregoriańskim the calendar was called Gregorian2. (określić) to call- ten proces nazywamy adaptacją this process is called adaptation- niesłusznie nazywasz ich dzikusami you shouldn’t call them barbarians- zdziwiłbym się, gdyby ktoś nazwał ją piękną I would be surprised if somebody called her a beauty3. (zwracać się) to call- od dzieciństwa wszyscy nazywali Grześka Pawełkiem Grzesiek has been called Pawełek since he was a child- pierwszy raz nazwał mnie po imieniu for the first time he called me by my name- a wiesz jak go dzieci nazywają w przedszkolu? do you know what the kids in kindergarten call him?Ⅱ nazwać się — nazywać się 1. (nadać sobie imię) to call oneself- kiedy został papieżem, nazwał się Janem Pawłem II when he was appointed pope, he called himself John Paul II2. (określać się) to call oneself- nazywał się moim przyjacielem he called himself my friend3. (zwracać się do siebie) to call one another, to refer to one another- nazywali się wspólnikami they referred to each other as ‘partners’Ⅲ nazywać się 1. (mieć nazwę) to be called- to drzewo nazywa się kasztan this tree is called a chestnut- jak się nazywa ta ulica? what is the name of this street?- jak to się nazywa? what is this called?, what do you call this?2. (nosić imię, nazwisko) nazywam się Jan Kowalski my name is Jan Kowalski- nazywam się Anna, a ty jak się nazywasz? I’m Ann, and what’s your name?- po mężu nazywała się Nowak her married name was Nowak■ nazwać rzecz a. rzeczy po imieniu to call a spade a spade- Mercedes, to się nazywa samochód a Mercedes is quite a car- to się nazywa muzyka? iron. is this what you call music?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naz|wać
-
17 nazwać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nazwać
-
18 mie|nić
impf książk. Ⅰ vt (nazywać) to label- mienili go zdrajcą they labelled him a traitor- mieniono ją piękną she was labelled a beautyⅡ mienić się (nazywać się) to call oneself- mienił się moim przyjacielem he called himself my friendThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mie|nić
-
19 wab|ić
impf Ⅰ vt 1. (przynęcać) (wołaniem, głosem) to attract, to call; (przynętą, karmą) to lure [kota, kury, wiewiórkę]; Myślis. (naśladującym głosem, fałszywym zwierzęciem) to decoy- pies przybiegł, wabiony gwizdem swojego pana/widokiem pełnej miski the dog came running, attracted by its master’s whistle/the sight of a full bowl- plastikowa kaczka miała wabić dzikie ptaki a decoy plastic duck should attract wild fowl2. Zool. (przywoływać) [samiec, samica] to attract- ptak wabiący samiczkę tokowaniem a bird attracting a female with a courtship display3. (przyciągać) (podstępem, fałszywą obietnicą) to lure; (urodą, atrakcyjnością) to attract; (mamić) to beckon- wabić wroga/przeciwnika w pułapkę to lure an enemy/opponent into a trap- zapach róż wabi motyle the smell of roses attracts butterflies- bazary wabią klientów niskimi cenami markets attract customers with low prices- wielu wabi otwarte morze/blichtr wielkiego miasta the open sea/glamour of a big city beckons to manyⅡ wabić się 1. (przywoływać się wzajemnie) [cietrzewie, kameleony] to display 2. pot. (nazywać się) [zwierzę] to be called- jak się wabi wasz kot? what’s your cat called?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wab|ić
-
20 heißen
heißen ( heißt, hieß, geheißen) vi nazywać się; Buch, Lied usw a mieć tytuł; Titel, Befehl brzmieć; Tier wabić się; ( bedeuten) znaczyć;wie heißen Sie? jak godność pana (pani)?;wie heißt du (mit Vornamen)? jak masz na imię?;das heißt to znaczy;es heißt, er … on podobno …;was soll das heißen? co to ma znaczyć?;das will nichts heißen to nic nie znaczy;jemanden willkommen heißen powitać pf k-o
См. также в других словарях:
nazywać się — I – nazwać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nazywać samego siebie jakimś mianem, imieniem, tytułem; nadawać sobie, przybierać imię, miano, określenie, tytuł, przezwisko; określać się w jakiś sposób : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nazywać — → nazwać nazywać się 1. forma ndk czas. nazwać się. 2. «nosić nazwę, być określonym jakąś nazwą, mianem, terminem» Naczynie na cukier nazywa się cukiernicą. Ta ulica nazywa się Marszałkowska. ∆ Nazywa się, że… «mówi się o czymś, określa się coś… … Słownik języka polskiego
nazywać — Nazwać rzecz (rzeczy) po imieniu «mówić o czymś wprost, szczerze; mówić coś bez ogródek, bez owijania w bawełnę»: (...) nie obędzie się bez zdecydowanej, wyraźnej ingerencji państwa przy pomocy wszystkich środków, jakie stoją do jego dyspozycji.… … Słownik frazeologiczny
wabić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: nawoływać się wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wilki wabiły się w lesie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: nazywać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nazwać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nazywać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mianować się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} nazywać siebie kimś; przypisywać sobie jakieś miano : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mianował się prawdziwym Polakiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}mianować się II… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nazwać — dk IX, nazwaćzwę, nazwaćzwiesz, nazwaćzwij, nazwaćał, nazwaćany nazywać ndk I, nazwaćam, nazwaćasz, nazwaćają, nazwaćaj, nazwaćał, nazwaćany 1. «oznaczyć, określić nazwą, mianem, imieniem, epitetem, nadać nazwę, miano, imię, przezwisko»… … Słownik języka polskiego
zwać — ndk IX, zwę, zwiesz (rzad. zowię, zowiesz), zwij, zwał, zwany «określać jakąś nazwą, jakimś mianem, imieniem; dawać komuś, czemuś jakąś nazwę, nazywać» Zwano ich bohaterami. Dzieci zwały go wujkiem. W domu zwą ją Dzidzią. Pokój zwany salonem. ∆… … Słownik języka polskiego
wabić — ndk VIa, wabićbię, wabićbisz, wab, wabićbił, wabićbiony 1. «przynęcać zwierzęta, zwłaszcza odpowiednim wołaniem (czasem naśladując ich głos)» Wabić gołębie gwizdaniem. Wabił wróble ziarnem. przen. «stanowić przynętę, działać przyciągająco;… … Słownik języka polskiego
nosić — ndk VIa, noszę, nosićsisz, noś, nosićsił, noszony 1. «trzymając coś w rękach, na plecach lub w inny sposób, chodzić z tym (długo lub wielokrotnie); dźwigać» Nosić bagaże, paczki, skrzynie, toboły, walizki, ciężary. Nosić coś na plecach, na… … Słownik języka polskiego
a — I 1. «pierwsza litera alfabetu łacińskiego» a) «odpowiadająca samogłosce a» ◊ A b c «elementarne wiadomości z jakiegoś zakresu» A b c tańca. A b c radioamatora. ◊ Od a do z «od początku do końca, wszystko» b) «w numeracji porządkowej oznaczająca … Słownik języka polskiego
