nawyk

См. также в других словарях:

• nawyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} silne przyzwyczajenie do robienia czegoś, postępowania w określony sposób; czynność często przez kogoś wykonywana, powtarzana; zwyczaj, nałóg : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawyk czytania przy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nawyk — m III, D. u, N. nawykkiem; lm M. i «nabyta dyspozycja, skłonność do sprawniejszego, szybszego, bardziej mechanicznego wykonywania jakiejś czynności, często uprzednio wykonywanej; sama ta czynność; przyzwyczajenie, zwyczaj, nałóg» Złe, dobre,… …   Słownik języka polskiego

• nawyk — Coś komuś weszło w nawyk zob. wejść 1 …   Słownik frazeologiczny

• wejść — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… …   Słownik frazeologiczny

• wchodzić — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… …   Słownik frazeologiczny

• wchodzić – wejść — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}w zwyczaj [w nawyk] {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się czyimś zwyczajem, przyzwyczajeniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pożyczanie od sąsiadek weszło jej w zwyczaj. Wczesne wstawanie weszło mu w nawyk. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwyczaj — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} postępowanie, zachowywanie się, sposób robienia czegoś utrwalony w danej społeczności, uświęcony często tradycją : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• motoryczny — «mający związek z motoryką czynnością ruchową, wywołujący ruch, polegający na ruchach; ruchowy» Mięśnie, nerwy motoryczne. Motoryczne centrum mózgowe. Motoryczny nawyk. Zabawy motoryczne dzieci …   Słownik języka polskiego

• nałogowiec — m II, DB. nałogowiecwca, W. nałogowiecwcze (nałogowiecwcu); lm M. nałogowiecwcy, DB. nałogowiecwców «człowiek mający jakiś nałóg szkodliwy dla zdrowia nawyk» Palacz nałogowiec …   Słownik języka polskiego

• nałóg — m III, D. nałógłogu, N. nałógłogiem; lm M. nałógłogi 1. «zły, szkodliwy dla zdrowia nawyk» Nałóg palenia papierosów, picia wódki. 2. «zakorzenione przyzwyczajenie, przywyknięcie do czegoś» Codzienna drzemka stała się jego nałogiem. Czytanie przed …   Słownik języka polskiego

• narkomania — ż I, DCMs. narkomanianii; lm D. narkomanianii (narkomanianij) «nawyk stałego używania narkotyków, doprowadzający do zmian chorobowych, zwłaszcza w układzie nerwowym, i wyniszczenia organizmu» ‹n. łac. z gr.› …   Słownik języka polskiego