-
1 naufrage
naufrage [nofʀaʒ]masculine nouna. [de bateau] wreckb. [de projet, pays] foundering ; [d'entreprise] collapse* * *nofʀaʒnom masculin shipwreck, sinking [U]le naufrage de l'économie — fig the collapse of the economy
faire naufrage — [navire] to be wrecked; [marin] to be shipwrecked; [entreprise] to collapse
* * *nofʀaʒ nm1) (d'un bateau) shipwreckfaire naufrage [personne, bateau] — to be shipwrecked
2) fig, [personne, entreprise] wreck* * *naufrage nm shipwreck, sinking ¢; le naufrage du Titanic the sinking of the Titanic; faire naufrage [navire] to be wrecked; [marin] to be shipwrecked; [entreprise] to collapse; sauver qch du naufrage to save sth from collapse [entreprise, économie]; sauver qn du naufrage fig to save sb from ruin; le naufrage de l'économie the collapse of the economy.[nofraʒ] nom masculina. [personne] to be shipwreckedb. [navire] to be wrecked -
2 naufragé
naufrage [nofʀaʒ]masculine nouna. [de bateau] wreckb. [de projet, pays] foundering ; [d'entreprise] collapse* * *nofʀaʒnom masculin shipwreck, sinking [U]le naufrage de l'économie — fig the collapse of the economy
faire naufrage — [navire] to be wrecked; [marin] to be shipwrecked; [entreprise] to collapse
* * *nofʀaʒ nm1) (d'un bateau) shipwreckfaire naufrage [personne, bateau] — to be shipwrecked
2) fig, [personne, entreprise] wreck* * *naufrage nm shipwreck, sinking ¢; le naufrage du Titanic the sinking of the Titanic; faire naufrage [navire] to be wrecked; [marin] to be shipwrecked; [entreprise] to collapse; sauver qch du naufrage to save sth from collapse [entreprise, économie]; sauver qn du naufrage fig to save sb from ruin; le naufrage de l'économie the collapse of the economy.2. [navire] wrecked————————, naufragée [nofraʒe] nom masculin, nom féminin[généralement] shipwreck victim[sur une île] castaway -
3 naufrage
[nofʀaʒ]Nom masculin naufrágio masculinofaire naufrage naufragar* * *[nofʀaʒ]Nom masculin naufrágio masculinofaire naufrage naufragar -
4 naufrage
[nofʀaʒ]Nom masculin naufrágio masculinofaire naufrage naufragar* * *naufrage nofʀaʒ]nome masculinonaufrágiofaire naufragenaufragar -
5 naufragé
-
6 naufragé
[nofʀaʒ]Nom masculin naufrágio masculinofaire naufrage naufragar* * *naufragé, -e nofʀaʒe]nome masculino, femininonáufrag|o, -a m., f. -
7 naufrage
-
8 naufragé
naufrage [noofraazĵ]〈m.〉♦voorbeelden:1 faire naufrage • schipbreuk lijden, vergaanm (f - naufragée)schipbreukeling/-e -
9 naufrage
naufrageztroskotání lodi m -
10 naufragé
naufragéztroskotaný (adj.)ztroskotalý (adj.)trosečník m -
11 naufrage
m1. кораблекруше́ние;sauvé d'un naufrage — уцеле́вший <спа́сшийся> при кораблекруше́нии; faire naufrage — терпе́ть/ по= кораблекруше́ние; les passagers ont fait naufrage — пассажи́ры попа́ли в кораблекруше́ниеle naufrage d'un bateau — кораблекруше́ние;
2. fig. круше́ние, ги́бель f;le naufrage d'un pays — ги́бель стра́ныle naufrage des espoirs (des ambitions) — круше́ние [всех] наде́жд (честолюби́вых устремле́ний);
-
12 naufrage
nofʀaʒm1) Schiffbruch m2) (fig) Untergang mnaufragenaufrage [nofʀaʒ]navigation Untergang masculin►Wendungen: faire naufrage; bateau, projet Schiffbruch erleiden -
13 naufragé
-
14 naufrage
m -
15 naufrage
nm.1. kema halokati, cho‘kishi (kema); il y a eu vingt noyés dans le naufrage kema halokatida yigirma kishi cho‘kib ketdi; faire naufrage cho‘kib ketmoq2. butunlay sinish, barbod bo‘lish, xonavayron bo‘lish, kasod; le naufrage de sa fortune boyligining barbod bo‘lishi. -
16 naufrage
m2) перен. крушение, гибель; катастрофаfaire naufrage — потерпеть крушение, неудачу; погибнуть••faire naufrage au port — потерпеть неудачу перед самым финишем, почти достигнув цели -
17 naufrage
-
18 naufragé
-éeI adj. cho‘kkan, g‘arq bo‘lgan, dengiz halokatiga uchragan; marin naufragé halokatga uchragan dengizchiII n. cho‘kkan, g‘arq bo‘lgan, dengiz halokatiga uchragan odam, kema; naufragés, réfugiés sur un radeau halokatga uchrab, solga chiqib olgan dengizchilar. -
19 naufrage
-
20 naufragé
1. adj ( fém - naufragée) 2. m (f - naufragée)потерпевший [потерпевшая] кораблекрушениеles naufragés de la vie — обездоленные, неудачники
См. также в других словарях:
naufrage — [ nofraʒ ] n. m. • 1549; naffrage 1414; lat. naufragium, de navis « bateau » et frangere « briser » 1 ♦ Perte totale ou partielle d un navire par un accident de navigation. ⇒ fortune (de mer), submersion. Faire naufrage. ⇒ couler, sombrer. Débris … Encyclopédie Universelle
naufragé — naufrage [ nofraʒ ] n. m. • 1549; naffrage 1414; lat. naufragium, de navis « bateau » et frangere « briser » 1 ♦ Perte totale ou partielle d un navire par un accident de navigation. ⇒ fortune (de mer), submersion. Faire naufrage. ⇒ couler,… … Encyclopédie Universelle
naufrage — Naufrage. s. m. Il se dit de tout vaisseau qui perit par fortune de mer, & des hommes qui sont dessus. Son vaisseau a peri, mais il s est sauvé du naufrage sur un mast. nous fismes naufrage à une telle coste. aprés nostre naufrage. les debris d… … Dictionnaire de l'Académie française
naufragé — naufragé, ée (nô fra jé, jée) adj. Qui a essuyé un naufrage, soit personne, soit chose. Des marins naufragés. Un navire naufragé. • Qu auraient dit de nous les Chinois, s ils eussent fait naufrage sur nos côtes maritimes dans le temps où les… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Naufrage — Nau frage (?; 48), n. [F., fr. L. naufragium; navis + frangere.] Shipwreck; ruin. [Obs.] acon. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
naufrage — Naufrage, Naufragium … Thresor de la langue françoyse
naufrage — (nô fra j ; du temps de Chifflet, Gramm. p. 183, on prononçait naufrâge ; du temps de Palsgrave on écrivait et prononçait naufraige) s. m. 1° Perte d un vaisseau sur une côte de mer, sur un banc de sable, sur un écueil, etc. • Alger sera… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Naufrage — Un naufrage est la perte totale ou partielle d un navire par accident. Un naufrage peut se produire non seulement en mer mais aussi en navigation fluviale. Pour un appareil de transport aérien (avion, hélicoptère, ULM, etc.) le terme officiel est … Wikipédia en Français
NAUFRAGE — s. m. Perte d un vaisseau, causée par quelqu un des accidents qu on éprouve sur mer. Le vaisseau a fait naufrage, mais l équipage s est sauvé. Ils firent naufrage sur tel banc, à telle côte. Le navire s entr ouvrit, et l on ne put rien sauver du… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
NAUFRAGE — n. m. Perte d’un bateau résultant, en principe, du fait qu’il se brise, et, par extension, d’un accident quelconque éprouvé sur mer. Les naufrages sont fréquents sur cette côte. Ces écueils ont cause de nombreux naufrages. Ce vaisseau a disparu… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Naufragé — Sur les autres projets Wikimedia : « Naufragé », sur le Wiktionnaire (dictionnaire universel) Un naufragé est une personne victime d un naufrage qui se retrouve perdu sur une île déserte[réf. nécessaire]. Sommaire 1 … Wikipédia en Français