-
41 rasowy
adj. 1. (dotyczący rasy) [konflikt, nienawiść, dyskryminacja] racial 2. Zool. (czystej krwi) [pies, kot] pure-bred 3. przen. (prawdziwy) [pisarz, aktor, napastnik] proper 4. przest. [twarz, rysy] aristocratic* * *adj(przesądy, dyskryminacja) racial* * *a.1. (= dotyczący rasy ludzkiej) racial; dyskryminacja rasowa racial discrimination, discrimination on the grounds of race; segregacja rasowa racial segregation; przesądy rasowe racial prejudice; zamach na tle rasowym racially motivated attack; stosunki rasowe race relations.2. (= odnoszący się do zwierzęcia czystej krwi) pedigree.3. pot. (= wybitny) outstanding; rasowy artysta an artist to the tips of his fingers.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rasowy
-
42 zamachowiec
( zabójca) assassin; ( napastnik) attacker; ( podkładający bombę) bomber* * *mp- wc- pl. -y assassin; (podkładający l. rzucający bomby) bomber.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zamachowiec
-
43 захватчик
сущ.• najeźdźca• napastnik• okupant• zaborca* * *najeźdźca, zaborca -
44 злоумышленник
-
45 налетчик
сущ.• bandyta• bandzior• grabieżca• hajdamak• hajdamaka• rabuś• rozbójnik• zbój• złodziej* * * -
46 агресор
ahresorч.agresor, napastnik політ., військ. -
47 нападаючий
napadajuczyj1) прикм. Napadający2) ч. napastnik спорт. -
48 напасник
napasnykч. -
49 Angreifer
m -s, -agresor m, napastnik m -
50 Außenstürmer
m -s, -sport. napastnik skrzydłowy -
51 Stürmer
m -s, -sport. napastnik m -
52 aggressor
noun ((in a war etc) the party which attacks first.) napastnik -
53 attacker
[ə'tækə(r)]nnapastnik(-iczka) m(f) -
54 centre-forward
['sɛntə'fɔːwəd]n (FOOTBALL) -
55 inside forward
-
56 cza|ić się
impf v refl 1. (czekać w ukryciu) [osoba, zwierzę] to lie in wait, to lurk- czaić się na kogoś/coś to lie in wait for sb/sth- napastnik czaił się na ofiarę za drzewem the assailant a. attacker was lying in wait behind a tree- czaić się w cieniu/w krzakach to lurk a. skulk in the shadows/bushes- czaić się do skoku to be poised for the leap ⇒ zaczaić się2. przen. (zagrażać) to lurk- niebezpieczeństwo czai się za każdym rogiem danger lurks around every corner3. (kryć się) to lie behind, to lurk- za wszystkimi jego działaniami czai się strach fear lies behind his every move4. (o zapowiedzi, o oznakach) w jej oczach czaił się śmiech there was a hint of laughter in her eyes 5. pot. (krępować się) to hide- nie czaj się, mów śmiało! come on now, out with it! pot.- on się z niczym nie czai he never makes a secret about anythingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cza|ić się
-
57 drapieżc|a
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > drapieżc|a
-
58 flankow|y
adj. 1. Wojsk. (na flankę) flank attr.; (z flanki) flanking attr.- ogień flankowy the enfilade2. Sport napastnik flankowy a wing (forward), a flankerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > flankow|y
-
59 główk|ować
impf vi pot. 1. (zastanawiać się) to (w)rack a. cudgel one’s brain(s) (nad czymś over sth)- główkować nad problemem/zagadką to try to figure out a solution to the problem/riddle pot.- musieli nieźle główkować they really had to (w)rack their brains2. Sport to head- nasz napastnik główkował celnie our forward headed accuratelyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > główk|ować
-
60 przygni|eść
pf — przygni|atać impf (przygniotę, przygnieciesz, przygnigniecie, przygniótł, przygniotła, przygnietli — przygniatam) vt 1. (przycisnąć) to crush, to squash; (unieruchomić) to pin- cysterna przygniotła robotnika a worker was crushed by a cistern- przygnieść niedopałek papierosa butem to squash out a cigarette end with a shoe- napastnik przygniótł go do ziemi the attacker pinned him to the ground2. przen. (przytłoczyć) to crush, to weigh [sb] down, to weigh down- był przygnieciony ogromem nieszczęścia he was crushed by the enormity of the disaster- bieda go przygniiotła he was crushed by povertyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przygni|eść
См. также в других словарях:
napastnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. napastnikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ten, kto napada, atakuje, napastuje kogoś lub coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Napastnik okazał się młodocianym przestępcą. Sporządzić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napastnik — m III, DB. a, N. napastnikkiem; lm M. napastnikicy, DB. ów 1. «ten, kto dokonuje zbrojnej napaści na kogoś albo na coś, ten, kto napada, najeżdża, zaczepia w nieprzyjaznych zamiarach; agresor» Niespodziewany napastnik. Walczyć z napastnikiem.… … Słownik języka polskiego
napástnik — a m (ȃ) zastar. napadalec: s streli so ugnali napastnike / ne poslušaj teh napastnikov skušnjavcev … Slovar slovenskega knjižnega jezika
lewoskrzydłowy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, lewoskrzydłowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} usytuowany, występujący na lewym skrzydle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Napastnik lewoskrzydłowy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}lewoskrzydłowy II {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
OKS 1945 Olsztyn — Full name Olsztyński Klub Sportowy 1945 Olsztyn Nickname(s) Duma Warmii Founded 15 July 1945 … Wikipedia
Воронюк, Николай Никифорович — Николай Воронюк Общая информация … Википедия
muszka — Mieć, trzymać kogoś, coś na muszce; brać, wziąć kogoś, coś na muszkę, na cel a) «celować, wycelować do kogoś lub czegoś z broni palnej»: Napastnik, który cały czas trzymał go na muszce, przez moment zawahał się (...). H. Mąka, Piraci. b) «śledzić … Słownik frazeologiczny
agresor — m IV, DB. a, Ms. agresororze; lm M. agresororzy ( owie), DB. ów «strona napadająca; napastnik» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
drapieżca — m odm. jak ż II, DCMs. drapieżcacy; lm M. drapieżcacy, DB. drapieżcaców 1. przestarz. → drapieżnik 2. przestarz. «rabuś, grabieżca, łupieżca, napastnik» Kraj uległ przemocy drapieżcy … Słownik języka polskiego
lewoskrzydłowy — lewoskrzydłowywi «znajdujący się na lewym skrzydle; odnoszący się do lewego skrzydła» Pozycja lewoskrzydłowa. lewoskrzydłowy w użyciu rzecz. «w piłce nożnej: napastnik grający na lewym skrzydle» … Słownik języka polskiego
łącznik — m III, D. a, N. łącznikkiem; lm M. i 1. «to, co łączy, wiąże ludzi, rzeczy, pojęcia; łączność, wspólnota» Radio stanowi łącznik ze światem. 2. DB. a; lm M. łącznikicy, DB. ów «osoba (żołnierz) utrzymująca bezpośredni kontakt między poszczególnymi … Słownik języka polskiego