-
1 napaść
глаг.• атаковать• нападать• напасти* * *1) rzecz. napaść (atak) нападение2) rzecz. napaść (słowna) нападки3) czas. napaść гл. напасть (атаковать)* * *%1 ♀ 1. нападение ň; агрессия;2. враждебное выступление, нападки lm.;\napaść na autora нападки на автора
+ napad\napaśćdła go tęsknota на него напала тоска; \napaśćdły go mdłości его стало тошнить; ● со cię \napaśćdło? разг. что на тебя нашло?; что с тобой?\napaść na kraj напасть на страну, вторгнуться в страну;
* * *I ж1) нападе́ние n; агре́ссия2) вражде́бное выступле́ние, напа́дки lmnapaść na autora — напа́дки на а́втора
Syn:II napadnę, napadnie, napadnij, napadł, napadnięty сов.напа́стьnapaść na kraj — напа́сть на страну́, вто́ргнуться в страну́
napadła go tęsknota — на него́ напа́ла тоска́
III napasę, napasł, napasiony сов.napadły go mdłości — его́ ста́ло тошни́ть
вдо́воль попасти́, дать нае́сться -
2 napa|ść1
pf — napa|dać1 impf (napadnę, napadniesz, napadła, napadł, napadli — napadam) vt 1. (zaatakować) to attack, to invade- na kraj napadł wróg the enemy invaded the country- napadać na przechodniów to attack a. mug passers-by- bandyci napadli na bank bandits raided a. robbed a bank2. (skrytykować) to attack, to assail- napaść na kogoś ostro/w przykrych słowach to attack sb fiercely/with harsh words- szef napadł na mnie bez uzasadnienia the boss attacked me for no reason3. przen. (ogarnąć) napadła go złość/wściekłość he suddenly got really angry- napadały go ataki kaszlu he was troubled by coughing fits- napadła go chęć, żeby w pobliskim barze napić się wódki he suddenly felt an urge to drink vodka in the nearby bar■ co cię napadło? pot. what’s come over you?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > napa|ść1
См. также в других словарях:
napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… … Słownik języka polskiego
bezbronny — bezbronnynni «nie mający możności bronienia się, stawiania oporu; nie umiejący się bronić przeciw przeciwnościom; bezsilny, bezradny» Napaść na bezbronnego człowieka. Bezbronny kraj. Bezbronne pisklę … Słownik języka polskiego
najść — dk, najśćjdę, najśćjdziesz, najdź, naszedł, naszła, naszli, naszedłszy nachodzić ndk VIa, najśćdzę, najśćdzisz, najśćchodź, najśćdził 1. «pojawić się niespodzianie, odwiedzić kogoś wbrew jego życzeniu» Nachodzić kogoś w biurze, w mieszkaniu.… … Słownik języka polskiego
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
