-
1 naczelnik
-
2 naczelnik
naczelnik, -iczka [naʧ̑ɛlɲik] <Pl -cy> m, f
См. также в других словарях:
naczelnik — m III, DB. a, N. naczelnikkiem; lm M. naczelnikicy, DB. ów 1. «ten, kto stoi na czele czegoś; zwierzchnik, przełożony» Naczelnik gminy, poczty, stacji kolejowej. Naczelnik wydziału finansowego. Naczelnik Związku Harcerstwa Polskiego. Naczelnicy… … Słownik języka polskiego
naczelnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. naczelnikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba stojąca na czele jakiejś instytucji, kierująca czymś; zwierzchnik, przełożony, kierownik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naczelnik… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydział — m IV, D. u, Ms. wydziałale; lm M. y 1. «dział urzędu, biura wyodrębniony ze względu na zakres działania» Wydział finansowy, kwaterunkowy, personalny. Wydział oświaty. Wydział zdrowia. Naczelnik wydziału. 2. «dział wyższej uczelni obejmujący… … Słownik języka polskiego
wydział — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wydziałale {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jednostka organizacyjna w urzędach, przedsiębiorstwach, instytucjach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naczelnik, kierownik wydziału.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień