nacinać

См. также в других словарях:

• nacinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nacinaćam, nacinaća, nacinaćają, nacinaćam {{/stl 8}}– naciąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, nacinaćtnę, nacinaćtnie, nacinaćtnij, nacinaćciął, nacinaćcięli, nacinaćcięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nacinać się – naciąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać się oszukać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nacięła się, kupując samochód na giełdzie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nacinać — → naciąć …   Słownik języka polskiego

• naciąć — dk Xc, natnę, natniesz, natnij, naciąćciął, naciąćcięła, naciąćcięli, naciąćcięty nacinać ndk I, naciąćam, naciąćasz, naciąćają, naciąćaj, naciąćał, naciąćany 1. «ściąć czego dużo; narznąć» Naciąć kwiatów, trawy, trzciny, sieczki. 2. «przeciąć… …   Słownik języka polskiego

• gwintować — ndk IV, gwintowaćtuję, gwintowaćtujesz, gwintowaćtuj, gwintowaćował, gwintowaćowany techn. «nacinać gwinty» ∆ Broń gwintowana «broń palna z lufą mającą wewnątrz ślimakowato biegnącą bruzdę, która nadaje pociskowi ruch obrotowy» …   Słownik języka polskiego

• karb — m IV, D. u, Ms. karbie; lm M. y 1. «wycięty znak (kreska, rysa itp.) zwykle rejestrujący liczbę czegoś; nacięcie wklęsłe lub wypukłe stanowiące ornament w drzewie, kamieniu lub metalu» Karby na lasce. Wycinać, nacinać karby. ◊ Kłaść, złożyć,… …   Słownik języka polskiego

• karbować — ndk IV, karbowaćbuję, karbowaćbujesz, karbowaćbuj, karbowaćował, karbowaćowany 1. «robić na czymś karby, nacięcia; nacinać, wycinać, znaczyć» Karbować ścięte drzewa. ◊ Karbować sobie w pamięci «zapamiętywać» 2. «układać coś w karby; fałdować,… …   Słownik języka polskiego

• na- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników podstawowych» a) «wzmagający intensywność tego, co oznacza czasownik podstawowy, np. nablagować, nagadać, nałapać, naobiecywać, narwać, nasuszyć, nażąć» b) «oznaczający realizację tego,… …   Słownik języka polskiego

• nacinanie — n I rzecz. od nacinać …   Słownik języka polskiego

• puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego

• żłobek — m III, D. żłobekbka, N. żłobekbkiem; lm M. żłobekbki 1. «zakład opiekuńczo wychowawczy dla dzieci do lat trzech, sprawujący nad nimi pieczę w czasie wykonywania pracy zawodowej przez rodziców lub opiekunów» Umieścić dziecko w żłobku. 2. «wąski… …   Słownik języka polskiego