-
1 nabyty
adj* * *a.1. acquired; cecha nabyta biol. acquired trait; nabyty zespół zaniku odporności pat. (= AIDS) acquired immune deficiency syndrome; odporność nabyta fizj. acquired immunity.2. form. (= kupiony) purchased, obtained.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nabyty
-
2 nabyty
-
3 nabyć
глаг.• достигать• достичь• закупать• купить• наживать• подкупать• покупать• получать• приобрести• приобретать* * *nab|yć\nabyćędę, \nabyćędzie, \nabyćądź, \nabyćył, \nabyćyty сов. приобрести;\nabyć doświadczenia приобрести опыт; \nabyć za bezcen купить за бесценок; cechy \nabyćyte приобретённые свойства
+ kupić, uzyskać, zdobyć* * *nabędę, nabędzie, nabądź, nabył, nabyty сов.приобрести́nabyć doświadczenia — приобрести́ о́пыт
nabyć za bezcen — купи́ть за бесце́нок
cechy nabyte — приобретённые сво́йства
Syn: -
4 nab|yć
pf — nab|ywać impf (nabędę, nabędziesz, nabyty — nabywam) książk. Ⅰ vt 1. (kupić) to purchase- bilety na mecz można nabyć w kasie tickets for the match can be purchased at the ticket office2. (zyskać) to acquire książk.; to gain- nabyć wprawy to become skilful (w czymś at sth)- nabyć doświadczenia to gain a. acquire experience- nabył prawa do spadku he came into an inheritanceⅡ nabyć się (spędzić dużo czasu) pot. to spend a lot of time- młodzi muszą się nabyć ze sobą the young couple need to spend more time togetherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nab|yć
-
5 erworben
med Krankheiten nabyty
См. также в других словарях:
aposterioryczny — «nabyty przez doświadczenie, oparty na doświadczeniu, uzasadniony za pomocą doświadczenia» Poznanie aposterioryczne. Sąd aposterioryczny … Słownik języka polskiego
adidas — Nabyty syndrom braku odporności, AIDS Eng. Acquired Immune Deficiency Syndrome; AIDS … Słownik Polskiego slangu
dorobkowy — przestarz. dziś praw. «pochodzący z dorobku, stanowiący dorobek; nabyty pracą» Majątek dorobkowy małżonków … Słownik języka polskiego
egoizm — m IV, D. u, Ms. egoizmzmie, blm «postawa człowieka myślącego wyłącznie o sobie, kierującego się jedynie własnym interesem ze szkodą innych; samolubstwo, sobkostwo» Egoizm nabyty, wrodzony. Kierować się, odznaczać się egoizmem. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
kręcz — m II, D. u, blm ∆ med. Kręcz karku «wrodzony lub nabyty przykurcz karku i szyi z odwróceniem twarzy w bok wskutek zmian rozwojowych kręgów szyi, zmian zwyrodnieniowych mięśni szyi itp.» … Słownik języka polskiego
kupny — pot. «nabywany, nabyty przez kupno, kupiony w sklepie, nie wytwarzany, nie wykonany w domu» Kupne ubranie. Kupne ciasto … Słownik języka polskiego
nowo — «niedawno, dopiero co, świeżo (zwykle w połączeniu z imiesłowem przymiotnikowym)» Nowo kupiony, nowo nabyty. Nowo kreowany, obrany, wybrany. Nowo powstający, utworzony, założony. Nowo przybywający, występujący. Nowo mianowany minister. Nowo… … Słownik języka polskiego
nowy — nowywi, nowywszy 1. «nie zniszczony, niedawno zrobiony, nabyty; świeżo powstały, świeżo założony» Nowy kapelusz. Nowe rękawiczki, ubranie. Nowy samochód. Nowe meble. Nowe domy, osiedla. Rzecz całkiem nowa, prawie nowa, zupełnie nowa. Wszystko… … Słownik języka polskiego
szkolny — szkolnyni «odnoszący się do szkoły instytucji lub budynku, właściwy szkole, przeznaczony do nauki w szkole, do szkolenia, używany, stosowany, odbywający się w szkole; nauczony, nabyty w szkole» Budynek szkolny. Boisko szkolne. Klasa, lekcja,… … Słownik języka polskiego
wrodzony — «właściwy człowiekowi od urodzenia, nie nabyty; przyrodzony» Wrodzone skłonności (do tycia). Wrodzona wada serca. Wrodzone poczucie taktu, sprawiedliwości. Wrodzone zdolności. Wrodzona inteligencja … Słownik języka polskiego
wspólnota — ż IV, CMs. wspólnotaocie; lm D. wspólnotaot 1. «odznaczanie się wspólnymi cechami, wspólne posiadanie, użytkowanie czegoś» Wspólnota usposobień, upodobań. Wspólnota dążeń, pragnień. Poczucie wspólnoty narodowej. ∆ praw. Wspólnota majątkowa,… … Słownik języka polskiego
