-
1 obrus
پارچه ; روميزي ; سفره ; قماش -
2 обрус
obrusч. -
3 łobrus
obrus -
4 serwet
obrus -
5 serweta
obrus -
6 tisztuch
obrus -
7 uobrus
obrus -
8 Tafeltuch
obrus -
9 روميزي
obrus; serweta -
10 سفره
obrus; serweta -
11 скатерть
сущ.• obrus• serweta• sukno• ścierka* * *obrus, serweta -
12 tablecloth
-
13 сукно
-
14 ткань
сущ.• budowa• błam• konsystencja• materiał• materiałoznawstwo• obrus• osnowa• płachta• substancja• sukno• surowiec• szmatka• tekstura• tkanie• tkanina• tkanka• tworzywo• ścierka* * *tkanina, tkanka -
15 розкладати
-
16 скатертина
skatertynaж.obrus, serweta -
17 скатерть
skateifж. -
18 Decke
f -, -n1) przykrycie n; kołdra f, koc m2) ( Tischdecke) obrus m3) ( Zimmerdecke) sufit m; strop m4) ( Straßendecke) nawierzchnia f -
19 Tischdecke
f -, -nserweta f, obrus ozdobny -
20 Tischtuch
n -(e)s, …tücherobrus m
- 1
- 2
См. также в других словарях:
obrus — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a || u, Mc. obrussie {{/stl 8}}{{stl 7}} płat materiału, folii itp., służący do nakrywania stołu jadalnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biały, wzorzysty, lniany, bawełniany obrus. Poplamić obrus kawą. Rozłożyć obrus na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrus — m IV, D. a ( u), Ms. obrussie; lm M. y «nakrycie na stół» Lniany, bawełniany, adamaszkowy obrus. Biały, kolorowy obrus. Obrus w kratę. Mereżkowany obrus. Nakryć stół obrusem. Zmienić obrus … Słownik języka polskiego
obrús — a m (ȗ) 1. glagolnik od obrusiti: slab obrus valja je vzrok za prepuščanje vode 2. obrušena površina: obrusi kristalov ♦ alp. ledeniški obrus zglajeno mesto v strugi, skalovju, ki ga je naredil ledenik … Slovar slovenskega knjižnega jezika
обрус — род. п. а скатерть (Даль), укр. обрус, др. русск., цслав. обрусъ sudarium , болг. обрус платок, салфетка , словен. obrȗs, чеш., слвц. obrus, польск. obrus скатерть . Из *o brus, связанного чередованием гласных с цслав. бръснѫти стереть , русск.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
poplamić — dk VIa, poplamićmię, poplamićmisz, poplamićplam, poplamićmił, poplamićmiony «zrobić wiele plam na czymś, pokryć plamami; zaplamić» Poplamić obrus, podłogę, ubranie. Palce poplamione atramentem. poplamić się 1. strona zwrotna czas. poplamić Dzieci … Słownik języka polskiego
убрус — женский головной платок, полотенце , укр. убрус, др. русск. убрусъ полотенце (Жит. Кодрата, ХI в.; см. Срезн. III, 1117 и сл.), ст. слав. оуброусъ σουδάριον (Остром.), болг. убрус платок, полотенце , сербохорв. у̀брус, словен. ubrȗs, чеш. ubrus … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
jeść — 1. pot. Czym, z czym to się je? «jak należy z tym postępować, jak sobie z tym poradzić, co to jest»: Nie jestem już dziewicą, nie bój się, wiem czym to się je (...). J. Kaczmarski, Plaża. 2. Jeść jak kurczę, jak ptaszek, jak wróbelek «nie mieć… … Słownik frazeologiczny
adamaszkowy — przym. od adamaszek Adamaszkowy obrus. Adamaszkowa bielizna pościelowa … Słownik języka polskiego
biały — białyali, bielszy «mający barwę właściwą śniegowi, mleku» Oślepiająco biały śnieg. Biały obrus. Białe obłoki, kwiaty. Zęby białe jak ser. Ponad śnieg bielszym się stanę. (Żeromski) ∆ Biały człowiek «potocznie o człowieku należącym do białej… … Słownik języka polskiego
bielusieńki — bielusieńkińcy forma zdr. o odcieniu intensywnym od bieluśki Bielusieńki obrus … Słownik języka polskiego
czysty — czyści, czystszy a. czyściejszy 1. «nie zabrudzony, wolny od zanieczyszczeń» Czysta bielizna. Czysty, świeży śnieg. Obrus czyściejszy od serwetek. ∆ Czysty papier «papier nie zapisany, nie zadrukowany» ◊ Być czystym «nie mieć na sumieniu nic… … Słownik języka polskiego