-
1 na los szczęścia
науда́чу, на аво́сь -
2 los
сущ.• богатство• доля• жребий• лот• партия• рок• судьба• счастье• удача• удел• участь* * *♂, Р. \losu 1. судьба ž; участь ž; жребий;koleje \losu превратности судьбы; na łaskę (pastwę) \losu на произвол судьбы;
ważą się czyjeś \losy решается чья-л. судьба;2. жребий; ciągnąć \losу о coś разыгрывать что-л. по жребию; 3. лотерейный билет;ciągnienie \losów тираж (лотереи); ● na \los szczęścia наудачу; masz ci \los! разг. вот тебе на!
* * *м, Р losu1) судьба́ ż; у́часть ż; жре́бийkoleje losu — превра́тности судьбы́
ważą się czyjeś losy — реша́ется чья́-л. судьба́
2) жре́бийciągnąć losy o coś — разы́грывать что́-л. по жре́бию
3) лотере́йный биле́тciągnienie losów — тира́ж ( лотереи)
• -
3 szczęście
сущ.• благополучие• блаженство• богатство• везение• процветание• рок• случай• судьба• счастье• удача• удел• участь* * *szczęści|e☼ счастье, удача ž;nie mam \szczęściea do czegoś мне не везёт в чём-л.;spróbować \szczęściea попытать счастья; mieliśmy wyjątkowe \szczęście нам исключительно повезло; ● dziecko \szczęścieа баловень судьбы (счастья); na los \szczęścieа наудачу, на авось; pieskie \szczęście разг. неудача, невезение; \szczęście w nieszczęściu погов. не было бы счастья, да несчастье помогло
* * *ссча́стье, уда́ча żnie mam szczęścia do czegoś — мне не везёт в чём-л.
spróbować szczęścia — попыта́ть сча́стья
- na los szczęściamieliśmy wyjątkowe szczęście — нам исключи́тельно повезло́
- pieskie szczęście
- szczęście w nieszczęściu -
4 Glück
zum Glück na szczęście;auf gut Glück na los szczęścia;(es ist) ein Glück, dass … całe szczęście, że …;viel Glück! dużo szczęścia! -
5 Geratewohl
См. также в других словарях:
na los szczęścia — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} ryzykując, licząc na przypadek, szczęśliwy zbieg okoliczności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wybrać się gdzieś na los szczęścia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
los — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. lossie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bieg, rozwój wydarzeń przytrafiających się w życiu człowiekowi, związanych z czymś; koleje życia, dola : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
los — 1. Los sobie z kogoś drwi, zadrwił «komuś się nie wiedzie, ktoś ma kłopoty»: Na wewnętrznej stronie drzwi widniało napisane identycznym charakterem co mój i takim samym ołówkiem ohydne, reakcyjne zdanie. Tak sobie zadrwił ze mnie los po raz… … Słownik frazeologiczny
los — m IV, D. u, Ms. lossie; lm M. y 1. «dola, koleje życia, bieg wydarzeń» Ciężki, zły, marny los. Koleje losu. Skarżyć się na los, przeklinać los. Pogodzić się z losem. Dzielić z kimś los. Narażać się na niepewny los. Rzuc … Słownik języka polskiego
szczęście — 1. pot. Garbate, zezowate szczęście «brak szczęścia, pech»: Ot garbate szczęście! Musiał dostrzec wypchane kieszenie. – Ja go znam – włącza się Beda. Struczak pies na forsę. B. Ejbich, Niebo. 2. Mieć szczęście «uniknąć czegoś, co stanowiło… … Słownik frazeologiczny
szczęście — n I, blm 1. «pomyślny los, pomyślność, powodzenie» Rokowania toczyły się ze zmiennym szczęściem. Coś, ktoś przynosi szczęście. Mieć szczęście do interesów, do pieniędzy. Spróbować w czymś szczęścia. ◊ Dziecko szczęścia «o człowieku, któremu… … Słownik języka polskiego
szczęście — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sytuacja, gdy wszystko układa się dobrze, zgodnie z pragnieniami, oczekiwaniami; pomyślność, powodzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć szczęście w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niepewny — niepewnyni a. niepewien (tylko w funkcji orzecznika w zn. 3) 1. «niezupełnie bezpieczny, zawierający ryzyko; trudny do przewidzenia» Niepewny los. Niepewne drogi. ◊ Niepewne jutro «nie zapewniona przyszłość» 2. «taki, na którym nie można polegać … Słownik języka polskiego
trafiać — ndk I, trafiaćam, trafiaćasz, trafiaćają, trafiaćaj, trafiaćał, trafiaćany trafić dk VIa, trafiaćfię, trafiaćfisz, traf, trafiaćfił, trafiaćfiony 1. «o strzelającym, rzucającym czymś; o pocisku: dosięgać celu; nie chybiać, nie pudłować» Trafiać… … Słownik języka polskiego
chybić — 1. Ani chybi «na pewno, bez wątpienia»: Moment, nie odkładaj słuchawki, ktoś puka, ani chybi Marcin, spóźnia się już z godzinę. Roz tel 1998. 2. Na chybił trafił «na los szczęścia, na oślep, nie wybierając»: Proszę teraz wybrać sobie numer… … Słownik frazeologiczny
chybiać — 1. Ani chybi «na pewno, bez wątpienia»: Moment, nie odkładaj słuchawki, ktoś puka, ani chybi Marcin, spóźnia się już z godzinę. Roz tel 1998. 2. Na chybił trafił «na los szczęścia, na oślep, nie wybierając»: Proszę teraz wybrać sobie numer… … Słownik frazeologiczny