-
1 powietrze
na (świeżym) powietrzu an der frischen Luft, draußen;wyjść pf na (świeże) powietrze an die frische Luft gehen;na wolnym powietrzu unter freiem Himmel, im Freien;wisieć w powietrzu fig in der Luft liegen;traktować jak powietrze k-o jemanden wie Luft behandeln;kino n na wolnym powietrzu Freiluftkino n -
2 kawiarnia
kawiarnia f (-i; -e; G - oder -rń) Café n;kawiarnia na świeżym powietrzu Straßencafé n -
3 ruch
ruch m (-u; -y) Bewegung f (a POL); drogowy, uliczny (Straßen)Verkehr m; w grze Zug m (a fig); (ożywienie) Betrieb m;ruch ręki Handbewegung f;być w ruchu in Bewegung sein; TECH in Betrieb sein;ruch na świeżym powietrzu Bewegung f an der frischen Luft;bez ruchu bewegungslos;ruch obrony pokoju POL Friedensbewegung f;ruch oporu POL Widerstandsbewegung f;ruch ekologiczny Umweltbewegung f;ruch literacki literarische Bewegung f;zgodnie z ruchem wskazówek zegara im Uhrzeigersinn;panuje tu duży ruch hier ist viel Betrieb;teraz twój ruch! du bist am Zug! -
4 ruch
być w \ruchu maszyna: im Betrieb sein; człowiek: in Bewegung [ lub aktiv] seinpuścić w \ruch in Betrieb [ lub Gang] setzenzgodnie z \ruchem wskazówek zegara im Uhrzeigersinnodwrotnie do \ruchu wskazówek zegara entgegen dem Uhrzeigersinn\ruch na świeżym powietrzu Bewegung an der frischen Luftswoboda \ruchów Bewegungsfreiheit f3) ( ożywienie)\ruch w interesie viel [ lub reger] Betrieb mdyżurny \ruchu Fahrdienstleiter m\ruch kolejowy Bahnverkehr m\ruch oporu Widerstandsbewegung f\ruch w obronie pokoju Friedensbewegung f\ruch artystyczny künstlerische Bewegung -
5 świeży
-
6 Auslauf
Au slauf m -
7 Gartenwirtschaft
Gartenwirtschaft <-, -en> f1) gospoda f [o restauracja f ] na wolnym $empty$powietrzu [o świeżym]
См. также в других словарях:
na (wolnym [świeżym]) powietrzu — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} na dworze, na polu, na zewnątrz (nie w budynku) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grać w piłkę na wolnym powietrzu. Zabawa na świeżym powietrzu. Na powietrzu poczujesz się lepiej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powietrze — n I, blm 1. «mieszanina gazów (głównie azotu i tlenu) otaczająca grubą warstwą kulę ziemską, tworząca jej atmosferę» Czyste, świeże, ostre, rześkie, łagodne, przejrzyste powietrze. Chłodne, mroźne, arktyczne powietrze. Duszne, parne, wilgotne,… … Słownik języka polskiego
powietrzny — 1. «dotyczący powietrza, będący powietrzem, utworzony z powietrza» Powłoka powietrzna. Obszar powietrzny. Prądy powietrzne. ∆ Kurtyna, zasłona powietrzna «strumień ciepłego powietrza, tłoczonego szczelinami umieszczonymi w dole i na bokach otworu … Słownik języka polskiego
powietrze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gazy otaczające warstwą Ziemię, konieczne dożycia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czyste, świeże, ostre, wilgotne, orzeźwiające, duszne, upalne,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
zaczerpnąć — powietrza, tchu, oddechu a) «wciągnąć w płuca powietrze»: Wszelkie zaklęcia należało odczytywać bez zaczerpnięcia tchu, gdyż w razie przerwy traciły swą moc. Z. Kossak, Przymierze. Gdzie Francuz? – pytał gorączkowo, wylewając słowa z ust razem z… … Słownik frazeologiczny
aeroterapia — ż I, DCMs. aeroterapiapii, blm med. «przebywanie na świeżym powietrzu w celach leczniczych, np. leżakowanie, spacery, gry sportowe» … Słownik języka polskiego
jogging — [wym. dżoging] m III, D. u, N. jogginggiem; lm M. i «rytmiczny, niezbyt szybki bieg na świeżym powietrzu, uprawiany amatorsko w celu utrzymania dobrej kondycji fizycznej» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
nabyć — dk, nabyćbędę, nabyćbędziesz, nabyćbądź, nabyćbył, nabyćbyty nabywać ndk I, nabyćam, nabyćasz, nabyćają, nabyćaj, nabyćał, nabyćany 1. książk. «otrzymać coś na własność za pieniądze lub przez wymianę; kupić» Nabyć dom, meble. Nabyć książki na… … Słownik języka polskiego
natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… … Słownik języka polskiego
naturyzm — m IV, D. u, Ms. naturyzmzmie, blm «kierunek propagujący przebywanie na świeżym powietrzu nago dla osiągnięcia pełnego kontaktu z naturą; nudyzm» … Słownik języka polskiego