-
81 diabase
n. stollingsgesteente, diabase, holokristallijne donkerkleurige rots (Geologie) -
82 diastrophic
adj. diatrofisch, van vorming van droge terreinen en bergen (in geologie) -
83 diastrophism
n. diastrophisme (in geologie-proces van ontstaan v.d. aardkorst van de aardbol, het ontstaan van bergen en continenten) -
84 diorite
n. dioriet, variëteit van donkergekleurde vulkanische rots bestaande uit veldspar en ferromagnesium silicaten (Geologie) -
85 disconformity
n. ongelijkvormigheid; het niet aanpassen; meningsverschil; (Geologie) breuk in een reeks sedimentaire rotsen die ongeveer dezelfde daling hebben -
86 divergent margin
divergente marge, (in geologie) streek waarin twee lagen in aardkorst zich van elkaar verwijderen (bij tektonische proces van de lagen) -
87 eolation
n. geologische effecten van de wind (Geologie) -
88 evaporite
n. Rotssteen neerslag gevormd door verdamping van zeewater (bij geologie) -
89 flag stone
n. tuintegel; (Geologie) rots die in platte steen wordt gespleten -
90 geognosy
n. tak in de geologie die zich verdiept in materiaal van structuur van de aarde en de uit- en inwendige compositie daarvan -
91 geologize
v. geologie studeren; onderzoek vanuit een geologisch oogpunt; discussiëren als een geoloog -
92 geosphere
n. (geologie) geosfeer, aardatmosfeer (bestaande uit lytosfeer (vaste laag) en hydrosfeer (waterlaag) (te onderscheiden van atmosfeer die zich daarboven bevindt en de biosfeer -
93 geosynclinal
adj. in geologie: een kloof langs een rotslaag -
94 geosyncline
n. in geologie: een kloof langs een rotslaag -
95 hogback
n. soort bergkam (bij geologie) -
96 hydrothermal
adj. hydrothermisch (in geologie-van activiteit van warme vloeistoffen en gassen op de aardbol) -
97 hydrothermally
adv. uit hydrothermaal oogpunt (in geologie-betreffende warme oplossingen en gassen op aardbodem) -
98 intertropical
adj. tussen kringen (in geologie), tussen kring Taurus en kring Ram -
99 isostasy
n. Isostasie (bij geologie - theorie die beweert dat de hoeveelheid materiaal tussen oppervlakte en het centrum van de aardbol op alle plaatsen hetzelfde is) -
100 isostatic
adj. isostatisch (in geologie-theorie volgens welke hoeveelheid materie aan oppervlakte van de aarde en het centrum is op elke plaats hetzelfde)
См. также в других словарях:
GÉOLOGIE — AU MOYEN ÂGE la geologia était l’étude de tout ce qui était terrestre, par opposition au divin: en faisaient partie aussi bien les sciences humaines que les sciences de la matière. Le terme «géologie» n’a pris le sens de science de la Terre qu’au … Encyclopédie Universelle
GÉOLOGIE - La géologie contemporaine — Pour les uns, la géologie a pour objet la description des masses rocheuses qui constituent la croûte terrestre. Pour les autres, elle a pour but de reconstituer l’histoire des phénomènes qui ont produit et transformé ces roches. La contradiction… … Encyclopédie Universelle
Geologie — Geologie. Im Laufe ihrer Entwicklung hat sich die Geologie diejenigen Forschungen zu eigen gemacht, die sich auf den Bau und die Ausgestaltung des festen Teiles der Erde und der in ihm vorgehenden Veränderungen erstrecken. Sie bedient sich der… … Lexikon der gesamten Technik
GÉOLOGIE DE L’INGÉNIEUR — La géologie de l’ingénieur (Engineering Geology ), appelée aussi dans un sens restrictif géologie du génie civil, applique les principes et les méthodes des sciences minérales et connexes aux travaux de l’ingénieur. Ce dernier ne peut en effet… … Encyclopédie Universelle
Geologie — Géologie La Science et les Sciences Généralités Connaissance · Théorie · Savoir Classification des sciences Science empirique · sciences exactes Sciences dures · sciences molles Science de la nature · … Wikipédia en Français
GÉOLOGIE - Histoire des sciences de la Terre — La géologie s’est constituée en une science organisée avec une étonnante rapidité, au début du XIXe siècle. Depuis lors, elle s’est progressivement développée, enrichie et diversifiée. Les historiens sont intrigués par cette brusque naissance, et … Encyclopédie Universelle
geologie — GEOLOGÍE s.f. Ştiinţă care studiază modul de formare, alcătuirea şi istoria dezvoltării globului terestru. ♦ Manual în care se studiază această ştiinţă. [pr.: ge o ] – Din fr. géologie. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 GEOLOGÍE s.… … Dicționar Român
Geologie isotopique — Géologie isotopique La géologie isotopique est une branche de la géologie, apparentée à la géochimie, qui exploite l étude des isotopes stables et radioactifs présents sur Terre pour en étudier la composition et les variations au cours des temps… … Wikipédia en Français
Géologie Isotopique — La géologie isotopique est une branche de la géologie, apparentée à la géochimie, qui exploite l étude des isotopes stables et radioactifs présents sur Terre pour en étudier la composition et les variations au cours des temps géologiques. À l… … Wikipédia en Français
Geologie de la France — Géologie de la France La géologie de la France est l étude de la structure du sous sol du territoire français, ainsi que son histoire géologique. Les roches du territoire français permettent de remonter loin dans le temps, avec des roches… … Wikipédia en Français
Geologie de la france — Géologie de la France La géologie de la France est l étude de la structure du sous sol du territoire français, ainsi que son histoire géologique. Les roches du territoire français permettent de remonter loin dans le temps, avec des roches… … Wikipédia en Français