-
61 abnuto
ab-nūto, āvi, ātum, 1, v. freq. [id.], to deny ( by a nod) often, to refuse: quid te adiri (Vahl. adirier; Rib. adiri tam) abnutas, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 41, 164 (where Cic. censures the word as less forcible than vetas, prohibes, absterres, and the like): [p. 9] quid mi abnutas? Tibi ego abnuto? Plaut. Capt. 3, 4, 79. -
62 adnuto
an-nūto (better adn-), āre, v. freq., to nod often to, to nod to (ante- and postclass.): alii adnutat, alii adnictat, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 29 Müll. (Com. Rel. p. 19 Rib.); Plaut. Merc. 2, 3, 100; App. M. 10. -
63 annuto
an-nūto (better adn-), āre, v. freq., to nod often to, to nod to (ante- and postclass.): alii adnutat, alii adnictat, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 29 Müll. (Com. Rel. p. 19 Rib.); Plaut. Merc. 2, 3, 100; App. M. 10. -
64 nutabilis
-
65 nutus
nūtus, ūs, m. [nuo, ĕre (of abnuo, etc.); cf. nuto], a nodding, a nod.I.Lit.:B.Scipio nutu finire disceptationem potuisset,
Liv. 34, 62:nutu tremefecit Olympum,
Verg. A. 9, 106:digitisque saepe est nutuque locutus,
Ov. Tr. 2, 453:signaque dat nutu,
id. F. 1, 418:nutus conferre loquaces,
Tib. 1, 2, 21:digiti,
i.e. a beckoning, Tert. adv. Herm. 27:membrorum,
Plin. 6, 30, 35, § 188: uno meo [p. 1231] nutu jugulari utrumque vestrum posse, Suet. Calig. 32:nutibus oculorum,
winks, Vulg. Isa. 3, 16.—Transf., a downward tendency or motion, gravity:II.terrena suopte nutu et suo pondere in terram ferri,
Cic. Tusc. 1, 17, 40:terra suā vi nutuque tenetur,
id. de Or. 3, 45, 178; so in plur., id. N. D. 2, 39, 98.—Trop., command, will, pleasure:ad eorum arbitrium et nutum totos se fingunt,
Cic. Or. 8, 24:jura omnia praetoris nutu atque arbitrio meretriculae gubernari,
id. Verr. 2, 5, 13, § 34:ad alicujus voluntatem nutumque convertere,
id. Fam. 3, 10, 10:omnia deorum nutu atque potestate administrari,
id. Cat. 3, 9, 21:auctoritate nutuque iegum domitas habere libidines,
id. de Or. 1, 43, 194:paratum esse ad nutum,
id. Phil. 7, 6, 18:ad nutum praesto esse,
id. Verr. 2, 1, 31, § 78:respirare contra nutum dicionemque alicujus,
id. Quint. 30, 94:alterius sub nutu degitur aetas,
Lucr. 4, 1122:saevae nutu Junonis eunt res,
Verg. A. 7, 592. -
66 vacillo
văcillo ( a scanned long, Lucr. 3, 502), āvi, ātum, 1, v. n. [cf. Sanscr. vak-, to roll; vank-, to shake], to sway to and fro; to waddle, stagger, reel, totter, waver, vacillate (class.; a favorite word with Cic.; cf.: nuto, titubo).I.Lit., of drunken persons: quosdam ex vino vacillantes, quosdam hesternā potatione oscitantes, Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 66:II.videre quosdam ex vino vacillantis,
Quint. 11, 3, 165:praepediuntur crure vacillanti,
Lucr. 3, 479; cf. Ruhnk. ad Rutil. Lup. 2, 7, p. 164 Frotsch.:in utramque partem toto corpore vacillans,
Cic. Brut. 60, 216:arbor ventis pulsa vacillans aestuat,
Lucr. 5, 1096; so,ambusta,
id. 1, 806:vacillant omnia tecta,
id. 6, 575:sub pedibus tellus cum tota vacillat,
id. 5, 1236:accepi tuam epistulam vacillantibus litterulis,
Cic. Fam. 16, 15, 2.—Trop., to waver, hesitate, stagger, be untrustworthy, to vacillate:tota res vacillat et claudicat,
Cic. N. D. 1, 38, 107:Erotem ad ista expedienda factum mihi videbar reliquisse, cujus non sine magnā culpā vacillarunt,
have fallen into confusion, id. Att. 14, 18, 2:justitia vacillat vel jacet potius,
id. Off. 3, 33, 118:stabilitas amicitiae vacillat,
id. Fin. 1, 20, 66:legio vacillans,
wavering in fidelity, id. Phil. 3, 12, 31: gerontikôteron est memoriola vacillare, id. Att. 12, 1, 2:partim sumptibus in vetere aere alieno vacillant,
are staggering beneath a load of old debts, id. Cat. 2, 10, 21:aegrotat fama vacillans,
Lucr. 4, 1124:gentes vacillantes,
Vell. 2, 130, 3:cum animus paulum vacillavit,
Sen. Ep. 114, 22:testes, qui adversus fidem testationis suae vacillant, audiendi non sunt,
Dig. 22, 5, 2:cujus (testis) ita anceps fides vacillat,
ib. 48, 10, 27.
См. также в других словарях:
nuto — s. m. 1. Aceno de cabeça (quando se aprova). 2. [Figurado] Vontade, arbítrio … Dicionário da Língua Portuguesa
nutō — *nutō germ.?, stark. Femininum (ō): nhd. Nutzen ( Maskulinum), Ertrag; ne. profit (Neutrum), yield (Neutrum); Rekontruktionsbasis: ae.; Hinweis: s. *nuti ; Etymologie: s. ing … Germanisches Wörterbuch
ñuto — ñuto, ta (Del quechua ñut u, desmenuzado, reducido a polvo). 1. adj. NO Arg.), Col.), Ecuad. y Perú. Machacado, molido. 2. m. Perú. Añicos, trizas, polvo … Diccionario de la lengua española
ñuto — ► adjetivo/ sustantivo masculino 1 América Meridional COCINA Se aplica a la carne blanda o que ha sido ablandada a golpes antes de cocinarla. ► sustantivo masculino 2 Argentina, Perú Añico, cada uno de los pequeños pedazos en que se divide una… … Enciclopedia Universal
Nuto Revelli — (21 July 1919, Cuneo, Piedmont 5 February 2004) was an Italian essayist. Life Revelli was a freshly commissioned second lieutenant when, on 21 July 1942, he left Italy on one of the two hundred troop trains sent to the Eastern Front by Mussolini… … Wikipedia
Nuto Revelli — Benvenuto «Nuto» Revelli (Cuneo, 21 de julio de 1919 Cuneo, 5 de febrero de 2004) fue un militar, un miembro de la Resistencia antifascista, un profesor y un escritor italiano, famoso por sus estudios sobre historia oral y sus libros sobre el… … Wikipedia Español
nuto — nù·to s.m. OB cenno, in quanto espressione di volontà o comando {{line}} {{/line}} DATA: av. 1492. ETIMO: dal lat. nūtu(m), der. di *nuĕre fare un cenno col capo … Dizionario italiano
trȍnūto — pril. s uzbuđenjem; potreseno … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
ùvr̄nūto — pril. na uvrnut način; naopako, smušeno, čudno, neuobičajeno … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
Revelli, Nuto Benvenuto Revelli — (Cuneo 1919 ) scrittore memorialista … Dizionario biografico elementare del Novecento letterario italiano
Revelli, Nuto — soprannome di Revelli, Benvenuto … Sinonimi e Contrari. Terza edizione