-
1 flebilis
flēbĭlis, e, adj. [fleo].I.Pass., to be wept over, to be lamented, lamentable (class.):II.ponite ante oculos miseram illam et flebilem speciem,
Cic. Phil. 11, 3, 7:o flebiles vigilias!
id. Planc. 42, 101:Hector,
Ov. Am. 2, 1, 32:Ino,
Hor. A. P. 123:flebile principium melior fortuna secuta est,
Ov. M. 7, 518.—With dat. pers.:multis ille bonis flebilis occidit, Nulli flebilior, quam tibi, Vergili,
Hor. C. 1, 24, 9.—Act.A.That makes or causes to weep, that brings tears ( poet. and rare): cepe, Lucil. ap. Non. 201, 2:B.ultor,
Ov. H. 13, 48:flebile dictu,
Sil. 9, 502.—Weeping, tearful, doleful (class.): gemitus elamentabilis;imbecillus, abjectus, flebilis,
Cic. Tusc. 2, 24, 57:maeror (est) aegritudo flebilis,
id. ib. 4, 8, 18; cf.:affectus vel concitati vel flebiles,
Quint. 11, 3, 162:vox,
id. ib. 64:elegia,
Ov. Am. 3, 9, 3:modi,
Hor. C. 2, 9, 9:suavitas,
Quint. 11, 3, 170:spargebat tepidos flebilis imbre sinus,
Ov. Am. 3, 6, 68:sponsa,
Hor. C. 4, 2, 21:matrona,
App. M. 6, p. 125, 2 Elm.—In neut.:flebile, adverbially: exclusus flebile cantet amans,
dolefully, plaintively, sadly, Ov. R. Am. 36:gavisae,
Stat. Th. 12, 426; Sil. 7, 648.—Hence, adv.: flēbĭlĭter (acc. to II. B.), mournfully, dolefully:vide, quam non flebiliter respondeat,
Cic. Tusc. 2, 17, 39:lamentari,
id. ib. 2, 21, 49:canere,
id. ib. 1, 35, 85:gemere,
Hor. C. 4, 12, 5.— Comp.:daemones flebilius ululant,
Paul. Nol. Carm. 20, 57. -
2 flebiliter
flēbĭlis, e, adj. [fleo].I.Pass., to be wept over, to be lamented, lamentable (class.):II.ponite ante oculos miseram illam et flebilem speciem,
Cic. Phil. 11, 3, 7:o flebiles vigilias!
id. Planc. 42, 101:Hector,
Ov. Am. 2, 1, 32:Ino,
Hor. A. P. 123:flebile principium melior fortuna secuta est,
Ov. M. 7, 518.—With dat. pers.:multis ille bonis flebilis occidit, Nulli flebilior, quam tibi, Vergili,
Hor. C. 1, 24, 9.—Act.A.That makes or causes to weep, that brings tears ( poet. and rare): cepe, Lucil. ap. Non. 201, 2:B.ultor,
Ov. H. 13, 48:flebile dictu,
Sil. 9, 502.—Weeping, tearful, doleful (class.): gemitus elamentabilis;imbecillus, abjectus, flebilis,
Cic. Tusc. 2, 24, 57:maeror (est) aegritudo flebilis,
id. ib. 4, 8, 18; cf.:affectus vel concitati vel flebiles,
Quint. 11, 3, 162:vox,
id. ib. 64:elegia,
Ov. Am. 3, 9, 3:modi,
Hor. C. 2, 9, 9:suavitas,
Quint. 11, 3, 170:spargebat tepidos flebilis imbre sinus,
Ov. Am. 3, 6, 68:sponsa,
Hor. C. 4, 2, 21:matrona,
App. M. 6, p. 125, 2 Elm.—In neut.:flebile, adverbially: exclusus flebile cantet amans,
dolefully, plaintively, sadly, Ov. R. Am. 36:gavisae,
Stat. Th. 12, 426; Sil. 7, 648.—Hence, adv.: flēbĭlĭter (acc. to II. B.), mournfully, dolefully:vide, quam non flebiliter respondeat,
Cic. Tusc. 2, 17, 39:lamentari,
id. ib. 2, 21, 49:canere,
id. ib. 1, 35, 85:gemere,
Hor. C. 4, 12, 5.— Comp.:daemones flebilius ululant,
Paul. Nol. Carm. 20, 57.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский