Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

modi+n+m

  • 41 vox

    vox, vōcis, f. [st2]1 [-] voix, son (de la voix). [st2]2 [-] modulation de la voix, chant, ton, note. [st2]3 [-] bruit, retentissement; son (des instruments). [st2]4 [-] parole, mot, suite de paroles, langage, discours. [st2]5 [-] sentence, maxime. [st2]6 [-] langue, idiome. [st2]7 [-] accent tonique.    - vox fusca, Cic.: voix sourde.    - voce plenus orator, Cic.: orateur doué d'un bel organe.    - vocem intendere (attollere): élever la voix, élever le ton.    - voces militum, Liv.: cris des soldats.    - vox boum, Virg.: mugissement des boeufs.    - vox cornicis, Virg.: cri de la corneille.    - numeri, voces et modi, Cic.: les nombres, les modulations et les mesures.    - voces sirenum, Hor.: le chant des sirènes.    - vocem mittere: lâcher une parole ou prendre la parole, parler.    - quid sonet haec vox? Cic.: quel est le sens de ce mot?    - ex vocibus Gallorum, Caes.: d'après les propos des Gaulois.    - vox omnis, Mart.: la voix publique.    - haec vox est Demetrii, Sen.: voici une parole de Démétrius.    - civem ex voce cognoscere, Just. 11, 15: reconnaître un concitoyen à sa langue.    - vox latina, Ov.: la langue latine.    - polo deripere lunam vocibus, Hor. Epod. 17, 78: arracher la lune de la voûte du ciel par des incantations.
    * * *
    vox, vōcis, f. [st2]1 [-] voix, son (de la voix). [st2]2 [-] modulation de la voix, chant, ton, note. [st2]3 [-] bruit, retentissement; son (des instruments). [st2]4 [-] parole, mot, suite de paroles, langage, discours. [st2]5 [-] sentence, maxime. [st2]6 [-] langue, idiome. [st2]7 [-] accent tonique.    - vox fusca, Cic.: voix sourde.    - voce plenus orator, Cic.: orateur doué d'un bel organe.    - vocem intendere (attollere): élever la voix, élever le ton.    - voces militum, Liv.: cris des soldats.    - vox boum, Virg.: mugissement des boeufs.    - vox cornicis, Virg.: cri de la corneille.    - numeri, voces et modi, Cic.: les nombres, les modulations et les mesures.    - voces sirenum, Hor.: le chant des sirènes.    - vocem mittere: lâcher une parole ou prendre la parole, parler.    - quid sonet haec vox? Cic.: quel est le sens de ce mot?    - ex vocibus Gallorum, Caes.: d'après les propos des Gaulois.    - vox omnis, Mart.: la voix publique.    - haec vox est Demetrii, Sen.: voici une parole de Démétrius.    - civem ex voce cognoscere, Just. 11, 15: reconnaître un concitoyen à sa langue.    - vox latina, Ov.: la langue latine.    - polo deripere lunam vocibus, Hor. Epod. 17, 78: arracher la lune de la voûte du ciel par des incantations.
    * * *
        Vox, vocis. Cic. Voix.
    \
        Bona vocis. Quintil. Les perfections et bonnes qualitez.
    \
        Contentio vocis, et Remissio, contraria. Cic. Voix haultaine et eslevee.
    \
        Inoffensa copulatio vocum. Quintil. Des mots.
    \
        Intentio vocis. Quintil. Haulsement et elevation de voix, Efforcement.
    \
        Iter vocis. Ouid. Le gosier, ou sifflet.
    \
        Remissio vocis. Quintil. Abbaissement de voix.
    \
        Simulans vocum ales. Ouid. Oiseau contrefaisant la parolle de l'homme comme fait un perroquet.
    \
        Haec vox, Ciuis, etc. Cic. Ce mot, Ceste voix.
    \
        Animosa vox. Seneca. Parolle magnanime.
    \
        Infragilis vox. Ouid. Ferme, et qui ne se rompt et enroue point aiseement.
    \
        Liquidae voces auium. Lucret. Cleres et nettes.
    \
        Mollis. Cic. Effeminee.
    \
        Simplices voces. Quintil. Mots qui ne sont point composez de deux ou plusieurs mots.
    \
        Atque haec vna vox omnium est. Cic. Tout le monde est d'accord de cela, Tout le monde en dit autant.
    \
        Vna voce. Cic. Tout d'un accord.
    \
        Votiuae voces. Tibull. Veux.
    \
        Attollere et Submittere vocem, sunt opposita. Quintil. Eslever, et Baisser.
    \
        Audire et reddere voces notas. Virgil. Deviser familierement avec aucun.
    \
        Claudere vocem alicuius. Liu. Le faire taire.
    \
        Compositae voces. Quintil. Mots composez de deux ou plusieurs.
    \
        Condere vocem alicuius memori aure. Ouid. Mettre les parolles d'aucun en sa memoire, et non pas en oreille de veau.
    \
        Deuorat vocem dolor. Ouid. Quand on sent tant de douleur, qu'on ne peult parler.
    \
        Distinguere vocem lingua. Sil. Parler distinctement.
    \
        Vox elicit vocem. Ouid. La demande provoque la response.
    \
        Elisa vox, in illum sonum erumpit, Cui Graeci klôsmon nomen ab immaturo gallorum cantu dederunt. Quintil. Fait faire le Coquelicoq.
    \
        Elisa voce canere, vel loqui. Parler en faulset. Bud.
    \
        Eluctata furorem vox. Stat. Quand de grand courroux et fureur on ne peult au commencement parler, mais puis apres (la fureur un peu s'appaisant) on s'escreve à parler.
    \
        Eripere vocem ab ore loquentis. Virgil. Interrompre le propos, et prendre la parolle.
    \
        Excitare vocem. Cic. Eslever sa voix peu à peu.
    \
        Exprimere voces. Lucret. Exprimer.
    \
        Legitima voce fraudare literam. Ouid. Ne luy point bailler sa prolation entiere, Prononcer à demi et mignardement.
    \
        Voces inanes fundere. Cic. Parler comme l'oyseau en cage, Ne faire que caqueter et causer.
    \
        Habere voces. Cic. Faire bruit.
    \
        Habere contemptam supplicis vocem. Catul. Ne tenir compte de la requeste et supplication qu'on nous fait.
    \
        Haesit vox faucibus. Virgil. La parolle m'est faillie.
    \
        Iacere vocem. Tacit. Parler à la volee.
    \
        Inducere voces dolentum. Tacitus. Contrefaire les marriz et ennuyez.
    \
        Inflexa vox ad miserabilem sonum. Cic. Baissee.
    \
        Iungere vocem fidibus. Quintil. Chanter et accorder avec l'instrument de musique.
    \
        Locare vocem. Iuuenal. Comme font les crieurs qui gaignent argent.
    \
        Mittere vocem. Lucret. Parler.
    \
        Mittere vocem contra aliquem. Cic. Parler contre luy.
    \
        Vox de quaestura nulla missa est. Cic. On n'a nullement parlé de, etc.
    \
        Mittere vocem pro se, aut pro aliquo. Cic. Parler pour soy, ou pour autruy.
    \
        Mittere liberam vocem. Liu. Parler librement.
    \
        Superbas voces mittere. Lucret. Parler fierement et superbement.
    \
        Blandis vocibus morari aliquem. Virgil. L'arrester par doulces parolles.
    \
        Premere vocem. Virgil. Se taire.
    \
        Natura ita resonans theatrum, vt vsque Romam significationes, vocesque referantur. Cic. Les voix retentissent jusques à Rome. \ Voce referre. Virgil. Respondre.
    \
        Roboratur vox a tredecim annis. Plin. La voix de l'homme s'enforcit depuis l'aage de treze ans.
    \
        Rumpere vocem. Virgil. Parler, Se mettre à parler.
    \
        Vox erat in cursu. Ouid. Elle continuoit son propos, Sa langue estoit en train.
    \
        Tollere vocem. Horat. Eslever.
    \
        Volutant vocem per atria. Virgil. Ils jectent de grands cris en signe de joye: comme quand on crie Le roy boit.

    Dictionarium latinogallicum > vox

  • 42 aliusmodi

    alīusmodī (v. alius u. modus), von anderer Art, mit folg. atque, Caes. b. Prisc. 6, 36 ( dafür alii modi od. viell. alimodi, Cato u. G. Licinius bei Prisc. 6, 36; vgl. Paul. ex Fest. 28, 2 ›alimodi pro alius modi‹). Cic. de inv. 2, 21 jetzt nach den besten Handschrn. alio modo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aliusmodi

  • 43 cuiusdammodi

    cūiusdam-modī od. richtiger getrennt cūiusdam modī, auf eine gewisse-, von einer gewissen Art, Cic. de fin. 5, 36 u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cuiusdammodi

  • 44 elatus

    ēlātus, a, um (v. 2. effero), I) Partic., s. 2. effero. – II) erhaben, hoch, 1) eig.: rupes in immensum elata, Amm.: elati cadaverum aggeres, Amm.: animalia elatiora, Augustin. de mor. Manich. 9. § 17: gestus elatior sit, die Gebärden mit den Händen müssen mehr nach oben gehen, Quint. 11, 3, 134: elatissimae lucernae, Tert. apol. 35. – neutr. plur. subst., elatiora clivī (Ggstz. depressiora), die höher gelegenen Stellen, Col. 2, 4, 10. – 2) übtr.: a) vom Tone, gehoben, modi (Ggstz. inferiores modi), Quint. 11, 3, 17: miscens elata summissis, Quint. 11, 3, 43. – b) v. der Rede usw., hoch, erhaben, pathetisch, verba, Cic. or. 124: nihil elatum saltem ac sublime desiderat, Quint. 6, 2, 19: res elatior quam pressa et civilis oratio recipit, Sen. contr. 1, 8, 16: u. vom Redner selbst, an non supra modum elatus M. Tullius? zeigt nicht M. T. ein übermäßiges Pathos? Quint. 12, 10, 39. – c) v. Geiste usw., erhaben, geistig gehoben, animus (Denkungsart), Cic. Tusc. 1, 95: animus magnus elatusque, Cic. de off. 1, 61: elatior ingenii vis, der höhere Schwung des Geistes, Quint. 10, 1, 44.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > elatus

  • 45 flebilis

    flēbilis, e (fleo), I) passiv = beweinenswert, kläglich, illa species, Cic.: vigiliae, Cic.: Hector, Ov. – m. Dat. (für jmd.), multis ille bonis flebilis occĭdit, nulli flebilior quam tibi, Hor. carm. 1, 24, 9 sq.: u. (neutr. pl.) subst., quicumque iubentur pati timidis ignavisque flebilia, Sen. prov. 4, 8. – m. 2. Supin., flebile dictu (als Parenthese), Sil. 9, 502. – Compar., flebilius aliquid, Sen. Troad. 794. – II) aktiv = A) Tränen verursachend, cepe, Lucil. 194. Varro sat. Men. 250: ultor, schmerzlicher, Ov. her. 13, 48. – B) weinerlich, weinend, kläglich, klagend, u. daher rührend, α) v. Lebl., vox, Cic. u. Quint.: voces, Acc. fr. u. Sen.: modi, Hor., pressi et flebiles modi, Cic.: gemitus, Cic.: questus (Plur.), Liv.: ululatus, Wehgeheul, Iustin.: elegia, Ov.: carmina flebiliora, Ov.: habebat flebile quiddam in quaestionibus, Cic.: flebile nescio quid queritur lyra, Ov. – flebile adv., Ov. u.a. – β) v. Pers., weinend, klagend, Ino, Hor.: sponsa, Hor.: pompa, Hor.: matrona, Apul.: spargebat (illa) teneros flebilis imbre sinus, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > flebilis

  • 46 cuicuimodi

    cuicuimŏdi (ante-class. quoiquoi mŏdi) [quisquis-modus], euphon. form for cujuscujusmodi (very rare in MSS., but vouched for by the ancient grammarians; v. Kuhner, Gram. I. p. 398; 405 sq.), of what sort, kind, or nature soever:

    sisne necne ut esse oportet, malus, bonus quoiquoi modi,

    Plaut. Bacch. 3, 2, 16:

    velim omnia quam diligentissime, cuicuimodi sunt, scribas,

    Cic. Att. 3, 22, 4; id. Verr. 2, 5, 41, § 107 Zumpt and Halm ad loc.; cf. Madv. ad id. Fin. 3, 9, 30:

    cuicuimodi fuerit illa (lex),

    Cic. Leg. 2, 5, 13; cf. id. Tusc. 3, 34, 83; 5, 41, 121 (al. cujusmodi):

    sed Epicurus, cuicuimodi homo est,

    Gell. 2, 8, 6:

    cuicuimodi est,

    id. 9, 2, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > cuicuimodi

  • 47 modus

    mŏdus, i, m. [root med-, measure, weigh; Gr. medomai, medontes, mêstôr, medimnos; cf.: modius, modestus, moderor], a measure with which, or according to which, any thing is measured, its size, length, circumference, quantity (freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    modi, quibus metirentur rura,

    Varr. R. R. 1, 10, 1:

    is modus acnua Latine appellatur,

    id. ib. 1, 10, 2:

    filio agri reliquit ei non magnum modum,

    Plaut. Aul. prol. 13:

    hoc erat in votis, modus agri non ita magnus,

    Hor. S. 2, 6, 1:

    de modo agri scripsit,

    Cic. Att. 13, 33, 2:

    de modo agri (actio), cum a venditore emptor deceptus est,

    Paul. Sent. 1, 19, 1:

    modus hic agri nostro non sufficit horto,

    Juv. 14, 172:

    modus altitudinis et latitudinis (sulcorum),

    Col. 11, 3, 4:

    collis modum jugeri continens,

    Col. Arbor. 1, 6:

    ut omnium par modus sit,

    Cels. 3, 27; cf. Col. 12, 23:

    falsus,

    false measure, Dig. 11, 6: magnus legionum, Vell. 2, 73, 2: hic mihi conteritur vitae modus, measure or term of life, Prop. 1, 7, 9.—
    B.
    In partic.
    1.
    Pregn., a proper measure, due measure:

    in modo fundi non animadverso lapsi sunt multi,

    Varr. R. R. 1, 11:

    suus cuique (rei) modus est,

    Cic. Or. 22, 73:

    ordine et modo,

    id. Off. 1, 5, 14:

    modum alicujus rei habere,

    to observe measure in a thing, not exceed the bounds of moderation, id. Verr. 2, 2, 59, § 144:

    vox quasi extra modum absona,

    beyond measure, immoderately, id. de Or. 3, 11, 41:

    cum lacus praeter modum crevisset,

    id. Div. 1, 44, 100:

    ii sine dubio fidem et modum transeunt,

    id. Off. 1, 29, 102:

    supra modum in servos suos saevire,

    Gai. Inst. 1, 53:

    sine modo modestiāque,

    without measure, without moderation, Sall. J. 41, 9:

    sine modo ac modestia agi,

    Liv. 26, 48, 11.—
    2.
    The measure of tones, measure, rhythm, melody, harmony, time; in poetry, measure, metre, mode:

    vocum,

    Cic. Div. 2, 3, 9:

    musici,

    Quint. 1, 10, 14:

    lyrici,

    Ov. H. 15, 6:

    fidibus Latinis Thebanos aptare modos,

    Hor. Ep. 1, 3, 12: Bacchico exsultas (i. e. exsultans) modo, Enn. ap. Charis. p. 214 P. (Trag. v. 152 Vahl.):

    flebilibus modis concinere,

    Cic. Tusc. 1, 44, 106: saltare ad tibicinis modos, to the music or sound of the flute, Liv. 7, 2:

    nectere canoris Eloquium vocale modis,

    Juv. 7, 19.—Fig.:

    verae numerosque modosque ediscere vitae,

    moral harmonies, Hor. Ep. 2, 2, 144.—
    II.
    Transf.
    A.
    A measure which is not to be exceeded, a bound, limit, end, restriction, etc.:

    modus muliebris nullust, neque umquam lavando et fricando modum scimus facere,

    Plaut. Poen. 1, 2, 21:

    quis modus tibi tandem exilio eveniet,

    id. Merc. 3, 4, 67:

    modum aliquem et finem orationi facere,

    to set bounds to, Cic. Verr. 2, 2, 48, § 118:

    ludendi est quidem modus retinendus,

    id. Off. 1, 29, 104:

    imponere alicui,

    Liv. 4, 24, 4:

    cum modum irae nullum faceret,

    id. 4, 50, 4:

    modum transire,

    Cic. Tusc. 4, 17, 4:

    cupidinibus statuat natura modum quem,

    Hor. S. 1, 2, 111:

    inimicitiarum modum facere,

    Cic. Sull. 17, 48:

    modum statuarum haberi nullum placet,

    id. Verr. 2, 2, 59, § 144:

    qui rebus infinitis modum constituant,

    id. Fin. 1, 1, 2:

    constituere,

    id. Verr. 2, 2, 59, § 145: modus vitae, tou biou telos, Prop. 1, 7, 9. —With gen. gerund.:

    modum lugendi aliquando facere,

    to make an end of mourning, Cic. Fam. 5, 16, 6.— Poet. with inf.:

    nam quis erit saevire modus?

    Stat. Th. 12, 573; cf. the foll.—
    B.
    A way, manner, mode, method:

    modus est, in quo quem ad modum, et quo animo factum sit, quaeritur, Ejus partes sunt prudentia, et imprudentia,

    Cic. Inv. 1, 27, 41:

    nullum modum esse hominis occidendi quo ille non aliquot occiderit,

    id. Rosc. Am. 35, 100:

    nec enim semper (hae partes) tractantur uno modo,

    id. Or. 35, 122:

    vitae,

    way of life, id. Tusc. 5, 23, 66:

    caelestium ordinem... imitari vitae modo,

    id. Sen. 21, 77: quibus modis, by what method of acting, i. e. what means, Sall. C. 5, 6:

    cultores has Alpis modo tuto transmittere,

    Liv. 21, 30, 8.— Poet. with inf.:

    nec modus inserere atque oculos imponere simplex,

    Verg. G. 2, 73.—
    2.
    Esp. freq.: modo, in modum, or ad modum, with a gen. or adj., in the manner of, like:

    servorum modo,

    in the manner of, like slaves, Liv. 39, 26:

    pecorum modo trahi,

    Tac. A. 4, 25:

    in modum ramorum,

    Col. Arbor. 22:

    in nostrum modum,

    in our manner, Tac. H. 3, 25:

    servilem in modum cruciari,

    like slaves, Cic. Verr. 1, 5, 13; Caes. B. G. 6, 19, 3; Suet. Calig. 56:

    mirum in modum,

    in a wonderful manner, wonderfully, Caes. B. G. 1, 41:

    ad hunc modum distributis legionibus,

    in this manner, id. ib. 5, 24:

    naves ad hunc modum factae,

    id. ib. 3, 13:

    nos nostras more nostro et modo instruximus legiones,

    Plaut. Am. 1, 1, 66:

    non tuo hoc fiet modo,

    id. Men. 2, 1, 25:

    si humano modo, si usitato more peccāsset,

    after the manner of men, Cic. Verr. 2, 2, 3, § 8; cf.:

    Carneadeo more et modo disputata,

    id. Univ. 1; for which with gen.:

    apis Matinae More modoque,

    Hor. C. 4, 2, 28; and:

    agendi more ac modo,

    Quint. 11, 1, 29:

    tali modo,

    in such a manner, in such wise, Nep. Att. 21, 1:

    nullo modo,

    in no wise, by no means, Cic. Verr. 2, 2, 76, § 186:

    omni modo egi cum rege et ago cotidie,

    in every way, earnestly, urgently, id. Att. 6, 2, 7: omnibus modis tibi esse rem salvam [p. 1157] ut scias, Plaut. Ps. 4, 6, 13:

    omnibus modis miser sum,

    every way, wholly, completely, Ter. Hec. 4, 4, 79:

    miris modis,

    Cic. Verr. 2, 2, 3, § 9; Liv. 1, 57, 6; Hor. C. 2, 17, 21:

    mille modis amor ignorandust,

    Plaut. Trin. 2, 1, 30:

    hoc multis modis reprehendi potest,

    Cic. Fin. 2, 26, 82 (v. Madv. ad h. l.); so,

    filium multis modis jam exspecto, ut redeat domum,

    very much, Ter. Hec. 2, 3, 7; cf.

    multimodis: mira miris modis,

    Plaut. Cas. 3, 5, 5; cf.

    mirimodis: eum tibi commendo in majorem modum,

    very much, greatly, Cic. Q. Fr. 2, 12 (14), 3:

    nullo modo,

    id. Fin. 2, 31, 102; Col. 9, 8; Suet. Tit. 2:

    bono modo,

    moderately, Cato, R. R. 5:

    bono modo desiderare aliquid,

    Cic. Q. Fr. 2, 6, 3: ejus modi, of that kind, of such a kind or sort (freq.):

    ejusmodi sunt tempestates consecutae, ut,

    Caes. B. G. 3, 29, 2:

    in ejusmodi casu,

    id. ib. 5, 33, 4;

    6, 34, 7: erant ejusmodi fere situs oppidorum, ut,

    id. ib. 3, 12, 1:

    petitionis nostrae hujusmodi ratio est,

    Cic. Att. 1, 1, 1; so,

    cujusquemodi, cujusdammodi, cujusmodicumque, cuimodi, cuicuimodi, v. Zumpt, § 678: cujusmodi,

    of what sort, Cic. Fam. 15, 20, 3:

    cujuscemodi,

    of what sort soever, id. Inv. 2, 45, 134: hujusmodi, hujuscemodi, of this kind, such:

    hujusmodi casus,

    Caes. B. C. 2, 22:

    hujuscemodi verba,

    Sall. J. 9 fin.:

    illiusmodi,

    of that kind, Cic. Div. in Caecil. 21, 68; so,

    istiusmodi amicos,

    Plaut. Rud. 2, 2, 15.—
    3.
    In gram., a form of a verb, a voice or mood:

    in verbo fiunt soloecismi per genera, tempora, personas, modos, etc.,

    Quint. 1, 5, 41: patiendi modus ( the passive voice)... faciendi modus ( the active voice), id. 9, 3, 7; cf. 1, 6, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > modus

  • 48 aliusmodi

    res a. est ac putatur C — дело (это) — иного свойства, чем думают

    Латинско-русский словарь > aliusmodi

  • 49 cujuscemodi

    любого рода, всяческий (c. utensilia Ap)

    Латинско-русский словарь > cujuscemodi

  • 50 cujusdammodi

    cūjusdam-modī [ quidam + modus ] indecl. (тж. раздельно)
    некоторого, известного рода, известным (тем или иным) образом C

    Латинско-русский словарь > cujusdammodi

  • 51 cujusmodi

    1. cūjus-modī [ qui + modus ] (тж. раздельно)
    pron. interr. какого рода?, какой? C etc.
    2. pron. rel.

    Латинско-русский словарь > cujusmodi

  • 52 cujusquemodi

    cūjusque-modī [ quisque + modus ] adj. indecl. или pron. indef. (тж. раздельно)
    всякого рода, всякий (cum navibus c. triginta C; c. genus hominum Sl)

    Латинско-русский словарь > cujusquemodi

  • 53 elatus

    I 1. ēlātus, a, um
    part. pf. к effero I
    2. adj.
    1) возвышенный, высокий ( rupes Amm); направленный вверх ( geslus Q); повышенный, приподнятый ( modi Q)
    3) надменный, гордый ( stultā arrogantiā Cs)
    II Elatus, ī m.
    царь лапифов в Лариссе (Фессалия), отец Кенея и Полифема (см. Elateius)

    Латинско-русский словарь > elatus

  • 54 hic

    I hīc (арх. hic), haec, hōc(hoc) pron. demonstr. (арх.: nom. pl. m. hisce; nom. pl. f. haec; gen. pl. horunc, harunc)
    hoc opus, hic labor est! V — вот это — подвиг, вот это— труд!
    haec et alia ejusdem modi, тж. haec atque hoc genus alia Ap etc.это и тому подобное
    nec hoc nec illud Pt — ни то, ни сё
    haec Cздешние или нынешние условия
    4) мой, наш
    hic homo Pl, Ter, Hego
    hunc hominem H — me
    5)
    а) этот, нынешний ( hi mores C); текущий (hic dies, haec tempora C)
    inter haec Su, Pt — в это время, между тем
    6) настоящий, данный, разбираемый, рассматриваемый (haec causa C etc.)
    7)
    hic... ille — (этот) последний... первый ( реже наоборот)
    ignavia corpus hebĕtat, labor firmat: illa maturam senectutem, hic longam adulescentiam reddit CC — бездействие ослабляет тело, а труд укрепляет: первое приводит к преждевременной старости, а последний удлиняет молодость
    8)
    hic... ille — один... другой
    hic et ille, реже hic et hic, hic aut ille C etc., hic et alter Oтот или другой
    hic fratrem, propinquum ille, alius parentes lamentari T — кто оплакивал брата, кто — родственника, а кто — родителей
    9) нижеследующий, таков ( ejus belli causa haec fuit L)
    10) подобный, такой
    11)
    а) hoc это лишь, только это ( hoc certum est C); с gen. part. это количество ( hoc copiarum L)
    б) этот кусок, клочок ( hoc terrae C); этот уровень, эта степень ( hoc honoris C)
    hoc est C etc. — это значит, то есть
    12) hoc тем (сильнее, чем eo)
    quo (quod, quia...) hoc Pl, C etc. — чем... тем
    hoc facilius..., quod... Cs — тем легче..., что...
    13) hoc иногда как бы для замены лица при безличных глаголах
    II hīc, арх. heic adv. [ hic I ]
    1) тут, здесь (non modo hic, sed ubicunque C)
    hic... hic (illic) Pl, V etc. — здесь... там
    2) теперь, ныне (hic, ubi opus est Ter); тогда
    3) при этом, в этом случае, при таких обстоятельствах (hic vos dubitabitis? C)

    Латинско-русский словарь > hic

  • 55 impar

    im-pār, aris (abl. sg. иногда e) adj.
    1) неравный, неодинаковый, различный (intervallum C; benevolentia C)
    coloribus i. Oразноцветный
    i. sibi H — непохожий на самого себя, т. е. неуравновешенный, взбалмошный
    2)
    а) не могущий равняться (с кем-л.), стоящий ниже, уступающий (i. consilio et viribus L)
    fortasse i., certe aemulus Ap — (Филемон), быть может, и уступал в таланте (Менандру), но всё же был (его) соперником
    б) неравный по происхождению (impăres nascimur, pares morimur Sen)
    ludĕre par i. H, Suиграть в чёт и нечет
    4) неровный, кривой, косо сидящий ( toga H)
    5) не могущий сопротивляться, тот, кто не в состоянии устоять, не умеющий совладать, перенести (i. alicui, conspirationi Su; dolori V)
    7) несоответствующий (facies i. nobilitate O)

    Латинско-русский словарь > impar

  • 56 istiusmodi

    этого рода, такой, подобный

    Латинско-русский словарь > istiusmodi

  • 57 lyricus

    a, um [ lyra ]
    лирический (vates H; modi O)
    l. senex OAnacreon

    Латинско-русский словарь > lyricus

  • 58 melicus

    I a, um (греч.)
    мелодический, музыкальный, лирический (poēma C; modi Aus)
    II Mēlicus, a, um (на языке земледельцев) = Medicus III (gallina Vr ; galli PM)

    Латинско-русский словарь > melicus

  • 59 morigerus

    mōrigerus, a, um [ mos + gero ]
    1) послушный, покорный (alicui Pl, in aliquā re Ter, ad aliquam rem Ap)
    morigeri modi Lcr — послушание, услужливость

    Латинско-русский словарь > morigerus

  • 60 Naevianus

    Naeviānus, a, um [Naevius\]

    Латинско-русский словарь > Naevianus

См. также в других словарях:

  • MODI'IN — (Heb. מוֹדִיעִים ,מוֹדִיעִין, or Modi im), town or village in the toparchy of Lydda, the family home of Mattathias the Maccabean and of his Hasmonean descendants; here the Maccabean revolt broke out (I Macc. 2:1, 15, 23; cf. Jos., Ant. 12–13).… …   Encyclopedia of Judaism

  • Modi — can refer to: Monochorionic Diamniotic, a type of twin Modi (surname), a surname used in India Móði, one of Thor s sons Modi Rosenfeld, stand up comedian Modi script, a historical script used in the Maratha empire Murugappa Channaveerappa Modi,… …   Wikipedia

  • Modi — bezeichnet: den Sohn des Thor in der nordischen Mythologie; siehe Magni und Modi einen Film aus dem Jahr 1990, der Amedeo Modigliani thematisiert; siehe Modi (Film) eine andere Bezeichnung für die Kirchentonart Personen: M. C. Modi (1915–2005),… …   Deutsch Wikipedia

  • Modi'ín — Modi in Maccabim Re ut מוֹדִיעִין מַכַּבִּים רֵעוּת Ciudad de Israel …   Wikipedia Español

  • Módi — may mean several different things: In Norse mythology, Módi is an alternate spelling of the son of Thor, Móði. In Greek geography, Módi is an alternate rendering of the Ionian Sea islands known as Modhia. This disambiguation page lists articles… …   Wikipedia

  • MODI — in Comoediis dicebantur, quos Aristoteles μελοπιΐαν, i. e. inodulationem, mensuram aut harmoniam cantus appellat, quae cum affectibus Comoediae congrunens Auctori indicabat, quam vocem in agendo sequi deberet, humilemne an elatam: iratamne an… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Modi — (Courage) comme son frére Magni est le fils de Thor et de Jarnsaxa. Il était un Dieu de la guerre et de la colére. D’ailleurs ses violents adeptes formérent les premiers Berserkers qui priaient également Sif pour son habileté au combat. (Voir:… …   Mythologie nordique

  • modi — modi; dauer·modi·fi·ka·tion; …   English syllables

  • Modi — Modi, Mehrzahl von Modus (s. d.) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Modi'ín — (מודיעין), es la más nueva de las ciudades del Estado de Israel, ubicada en el centro geográfico del país, a 300 metros de altitud sobre el nivel del mar. Su piedra fundamental fue colocada en 1993 por el primer ministro Isaac Rabin, y sus obras… …   Enciclopedia Universal

  • Modi'in — Infobox Israel municipality name=Modi in imgsize=150 imgsize3=300 caption3=Modi in at night hebname=Hebrew|מוֹדִיעִין arname= meaning= founded=1993 type=city typefrom= stdHeb= altOffSp= altUnoSp= district=center population=68,000 popyear=2005… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»