-
1 mocny głos
крепкий голос -
2 laut
eine laute Stimme donośny oder mocny głos;es wurden Stimmen der Kritik laut odezwały się głosy krytyki;laut (vor)lesen czytać na głos;laut weinen płakać w głoslt. (laut) według, zgodnie z
См. также в других словарях:
głos — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. głossie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bodźce zewnętrzne odbierane zmysłem słuchu; brzmienie czegokolwiek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć mocny, donośny głos. Słyszeć czyjś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głos operowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} głos dobry do śpiewania trudnych partii wokalnych: mocny, czysty, o dużej rozpiętości skali : {{/stl 7}}{{stl 10}}Organista od świętego Zygmunta ma głos operowy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
głęboki — głębokiocy, głębszy 1. «mający dużą odległość od powierzchni do dna, ciągnący się daleko w dół, w głąb» Głęboki wąwóz. Głęboka rzeka. Głęboka woda. Głęboki śnieg. Głębokie zmarszczki. Głęboka kieszeń. Wykop głęboki na 2 m … Słownik języka polskiego
ostry — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ostrytrzy, ostrytrzejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający tnącą krawędź lub kłujące zakończenie umożliwiające cięcie, krojenie, kłucie, skaleczenie; nietępy : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
List of films made in Poland in the Interwar Period — Poland existed as a state for the first time in over a hundred years with the proclamation of the Second Polish Republic in 1919. This regime lasted until Poland was partitioned by Nazi Germany and the Soviet Union in the fall of 1939. During… … Wikipedia
dobitny — dobitnyniejszy «wyraźny, wyrazisty, dokładny, dosadny, mocny» Dobitny głos. Dobitniejszy obraz wypadków … Słownik języka polskiego
głuchy — głusi, głuchychszy 1. «nie mający zdolności słyszenia; nie słyszący lub źle słyszący» Głuchy od urodzenia. Głuchy jak pień. przen. «nie zwracający na coś uwagi, nie reagujący, obojętny» Głuchy na czyjeś perswazje, prośby. Głuchy na głos rozsądku … Słownik języka polskiego
ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… … Słownik języka polskiego
ciemny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ciemnyni, ciemnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający mało lub niemający w ogóle światła (zwłaszcza dziennego); nieoświetlony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciemny tunel, las, pokój … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niezły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieźli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dość dobry, życzliwy, przyjazny; porządny, poczciwy; będący wyrazem takich cech : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niezła kobieta. Niezły z niego człowiek … Langenscheidt Polski wyjaśnień