-
1 miejscami
-
2 zamieniać
zamieniać (-am) < zamienić> (-ię) tauschen (na A gegen A); (przeobrażać) verwandeln (w A in A);zamieniać przez pomyłkę irrtümlich vertauschen;zamieniać kilka słów ein paar Worte wechseln (z I mit D);zamieniać się w (A) sich verwandeln (in A);zamieniać się miejscami Plätze tauschen;zamieniam się w słuch ich bin ganz Ohr -
3 zamienić
zamieniać (-am) < zamienić> (-ię) tauschen (na A gegen A); (przeobrażać) verwandeln (w A in A);zamieniać przez pomyłkę irrtümlich vertauschen;zamieniać kilka słów ein paar Worte wechseln (z I mit D);zamieniać się w (A) sich verwandeln (in A);zamieniać się miejscami Plätze tauschen;zamieniam się w słuch ich bin ganz Ohr -
4 miejsce
miejsce [mjɛjsʦ̑ɛ] nt\miejsce na coś Platz für etw2) ( wycinek przestrzeni)\miejsce pracy Arbeitsplatz m\miejsce przeznaczenia Bestimmungsort m\miejsce publiczne öffentlicher Ort mstałe/czasowe \miejsce zamieszkania erster [ lub fester] zweiter Wohnsitz m\miejsce zamieszkania Wohnort mna miejsca! sport auf die Plätze!miejscami örtlich, stellenweise[zdecydować się] z miejsca ( pot) auf der Stelle [eine Entscheidung treffen]bolesne/wrażliwe \miejsce schmerzhafte/empfindliche Stelle4) ( położenie)na twoim miejscu an deiner Stellena/w \miejsce czegoś ( pot) anstelle einer S. +genustąpić komuś miejsca [ lub zrobić komuś \miejsce] jdm Platz machen\miejsce przy oknie Fensterplatz mzająć pierwsze \miejsce den ersten Platz erringen, auf Platz eins rangierenmieć \miejsce stattfinden, sich +akk ereignenruszyć coś z miejsca etw in Gang bringen, etw in die Wege leitennie móc usiedzieć na miejscu rastlos seinustąpić komuś/czemuś miejsca jdm/etw Platz machenzginąć na miejscu auf der Stelle tot seinnie móc sobie znaleźć miejsca keine Ruhe finden -
5 zamieniać
I. vt1) ( wymieniać) austauschen, [um]tauschen\zamieniać coś na coś etw gegen etw umtauschen2) ( zmieniać) verwandeln, verändern\zamieniać kogoś/coś w coś jdn/etw in etw +akk verwandeln3) zamienić z kimś parę słów mit jdm ein paar Worte wechselnII. vr1) ( dokonywać wymiany)\zamieniać się z kimś miejscami [ lub na miejsca] mit jdm die Plätze tauschen2) ( zmieniać się)zamienić się w kogoś/coś sich +akk in jdn/etw +akk verwandeln3) zamieniam się w słuch ich bin ganz Ohr -
6 Aufheiterung
Au fheiterung <-, -en> f1) ( Erheiterung)zur allgemeinen \Aufheiterung dla rozbawienia [o rozweselenia] towarzystwagelegentliche \Aufheiterungen niewielkie [o miejscami] przejaśnienia ntPl -
7 Liegewagen
Lie gewagen mwagon m kuszetkowy [o z miejscami do leżenia] -
8 örtlich
-
9 stellenweise
miejscami -
10 streckenweise
miejscami -
11 strichweise
miejscami
См. также в других словарях:
miejscami — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych miejscach, fragmentach jakiejś przestrzeni, powierzchni; gdzieniegdzie, tu i ówdzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trawa miejscami wypalona. Tynk… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość … Słownik języka polskiego
Tadeusz Żychiewicz — (b. 12 January 1922 in Bratkowice, d. 11 November 1994 in Kraków) was a Polish journalist, art historian, religious publicist, theologist, Biblicist, feuilletonist and editor of Tygodnik Powszechny , soldier of Armia Krajowa.Notable works;… … Wikipedia
Шопович — (Frańciszek Szopowicz, 1762 1839) польский филолог и математик; обучался в виленской и краковской академиях, преподавал там философию и математику, а через 2 года перешел в Варшаву профессором математики и логики. С 1818 г. Ш. был профессором… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
akrofobia — ż I, DCMs. akrofobiabii, blm med. psych. «silna, patologiczna obawa przed miejscami wysoko położonymi; lęk wysokości» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
chrzęstnoszkieletowy — ∆ zool. Ryby chrzęstnoszkieletowe «Chondrichthyes, gromada najpierwotniejszych ryb o chrzęstnym, miejscami zwapniałym szkielecie; obejmuje rekiny, płaszczki i chimery oraz wymarłe gatunki kopalne; ryby chrzęstne» … Słownik języka polskiego
cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… … Słownik języka polskiego
gdzieniegdzie — «w niektórych miejscach, miejscami, tu i ówdzie» Gdzieniegdzie topniały już śniegi. Gdzieniegdzie tylko zakwitły drzewa owocowe. Na ulicy gdzieniegdzie świeciły się latarnie … Słownik języka polskiego
karogniady — «zbliżony do maści (konia) karej, miejscami brunatny lub żółtawy; o koniu: mający taką maść; skarogniady» … Słownik języka polskiego
komórka — ż III, CMs. komórkarce; lm D. komórkarek 1. «niewielkie pomieszczenie, np. izdebka, szopa, służące jako schowek, spiżarnia, skład opału, narzędzi, rupieci; mały, nędzny, ciemny pokoik; klitka» Komórka na węgiel, na drzewo. Komórka pod schodami,… … Słownik języka polskiego
komunikacja — ż I, DCMs. komunikacjacji, blm 1. «ruch polegający na utrzymywaniu łączności między odległymi od siebie miejscami, odbywający się środkami lokomocji na drogach lądowych, wodnych i szlakach powietrznych; drogi, szlaki i środki lokomocji służące do … Słownik języka polskiego