См. также в других словарях:
fart — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. fartrcie, blm, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} powodzenie, szczęście, pomyślne, sprzyjające okoliczności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć fart. <jidysz?> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fart — m IV, D. u, Ms. fartrcie, blm gw. miejska «pomyślne okoliczności; szczęście, powodzenie» Dobry fart. Mieć, stracić fart. Nie mieć fartu. ‹może jidysz., z niem.› … Słownik języka polskiego
cholerny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, cholernyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} z największą niechęcią, emocjonalnie: taki, który złości, denerwuje, wywołuje zniecierpliwienie i inne negatywne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
