-
1 krew
krew [krɛf] f\krew tętnicza/żylna arterielles/venöses Blut2) ( temperament)gorąca \krew feuriges [ lub heißes] Blut nt3) ( pochodzenie)w czyichś żyłach płynie czyjaś \krew ( przen) in jds Adern fließt jds Blutkoń czystej krwi Vollblüter m4) człowiek z krwi i kości ein Mensch von Fleisch und Bluthistoria mrożąca \krew w żyłach eine Geschichte, die das Blut in den Adern gerinnen [ lub gefrieren] lässtnowa \krew frisches Blut ntz zimną krwią kaltblütigmieć coś we krwi etw im Blut haben\krew napływa komuś do twarzy das Blut schießt jdm ins Gesicht\krew odpłynęła z jej twarzy alles Blut wich aus ihrem Gesichtstracić zimną \krew die Fassung verlierencoś komuś weszło w \krew etw ist jdm in Fleisch und Blut übergegangenzachować zimną \krew kaltes Blut [ lub einen kühlen Kopf] bewahren\krew go zalewa er kocht vor Wut, vor Wut schießt ihm das Blut ins Gesicht -
2 skład
См. также в других словарях:
mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
krew — ż V, DCMs. krwi, W. krwi, blm 1. «płynna tkanka krążąca w układzie żył i tętnic kręgowców, składająca się z płynnego osocza i krwinek; dostarcza tkankom tlen z narządów oddechowych i zabiera dwutlenek węgla, rozprowadza substancje odżywcze i… … Słownik języka polskiego
mały — mali, mniejszy 1. «mający niewielkie rozmiary; nieduży, niski; występujący w niewielkiej ilości, liczbie» Mały domek, las, ogród. Mały kawałek, kęs, łyk. Mała część czegoś. Człowiek małego wzrostu. Mała kwota, suma. Mały nakład, procent, wybór. ∆ … Słownik języka polskiego
skład — m IV, D. u, Ms. składadzie; lm M. y 1. «miejsce odpowiednio przystosowane, przeznaczone do czasowego przechowywania, magazynowania materiałów lub wyrobów, magazyn; dawniej także: sklep, szczególnie sklep z towarami jednej branży» Skład amunicji,… … Słownik języka polskiego
krew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. krwi, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czerwony płyn krążący w zamkniętym układzie naczyń krwionośnych kręgowców, składający się z płynnego osocza i krwinek; dostarcza… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego