-
1 dyspozycja
сущ.• команда• образование• обучение• подверженность• предписание• приказ• приказание• расположение• распоряжение• склонность• тенденция• управление* * *dyspozycj|a♀ 1. распоряжение ň;jestem do pańskiej \dyspozycjai я в вашем распоряжении;
mieć kogoś, coś do swojej \dyspozycjai располагать кем-л., чём-л., иметь в своём распоряжении кого-л., что-л.;2. план ♂; 3. do czego мед. психол. склонность, предрасположенность к чему+1. rozporządzenie, zarządzenie, polecenie 2. plan, układ, rozkład 3. skłonność
* * *ж1) распоряже́ние njestem do pańskiej dyspozycji — я в ва́шем распоряже́нии
mieć kogoś, coś do swojej dyspozycji — располага́ть ке́м-л., че́м-л., име́ть в своём распоряже́нии ко́го-л., что́-л.
2) план mSyn:
См. также в других словарях:
mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dyspozycja — ż I, DCMs. dyspozycjacji; lm D. dyspozycjacji (dyspozycjacyj) 1. «rozporządzenie, zarządzenie, polecenie; wskazówka co do wykonania czegoś» Wydała dyspozycje co do obiadu. ◊ Być do czyjejś dyspozycji «być gotowym do wypełnienia czyjegoś rozkazu,… … Słownik języka polskiego
dysponować — ndk IV, dysponowaćnuję, dysponowaćnujesz, dysponowaćnuj, dysponowaćował, dysponowaćowany 1. «rozporządzać kimś albo czymś; mieć coś do dyspozycji» Dysponować majątkiem, pieniędzmi. Nie dysponował wolnym czasem. 2. «wydawać polecenia, kazać coś… … Słownik języka polskiego
siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… … Słownik języka polskiego
rozporządzić — dk VIa, rozporządzićdzę, rozporządzićdzisz, rozporządzićrządź, rozporządzićdził, rozporządzićdzony rozporządzać ndk I, rozporządzićam, rozporządzićasz, rozporządzićają, rozporządzićaj, rozporządzićał, rozporządzićany 1. «wydać polecenie co do… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
bok — m III, D. u, N. bokkiem; lm M. i 1. «prawa albo lewa strona tułowia człowieka lub zwierzęcia» Położyć się na prawym boku. Przewracać się z boku na bok. Wziąć się pod boki. Zawiesić miecz u boku. ◊ Coś jest pod bokiem «coś jest bardzo blisko, do… … Słownik języka polskiego
bok — 1. pot. Coś wychodzi, wyłazi komuś bokiem «coś bardzo dokucza komuś, przysparza kłopotów, czegoś ma się dość»: Już te poprawki bokiem mi wyłażą, teraz mnie czeka ostateczne polerowanie francuskiego przekładu (...). W. Gombrowicz, Walka. 2.… … Słownik frazeologiczny
dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… … Słownik języka polskiego
oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… … Słownik języka polskiego
dyspozycja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. dyspozycjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozporządzenie; zarządzenie, polecenie dotyczące wykonania czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydać dyspozycje. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień