Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

mere

  • 1 mere

    merē, Adv. (merus), lauter, übtr., homo mere litterosus, Cass. Hemin. ann. 3. fr. 28 (bei Non. 133, 6): terminationes mere Graecae, Eutych. 457, 4 K.: et quid adversus homines stolidissimos pro eadem sententia mere digneque (vernünftiger- u. entsprechenderweise) dici possit, Gell. 17, 1 lemm.

    lateinisch-deutsches > mere

  • 2 mere

    merē, Adv. (merus), lauter, übtr., homo mere litterosus, Cass. Hemin. ann. 3. fr. 28 (bei Non. 133, 6): terminationes mere Graecae, Eutych. 457, 4 K.: et quid adversus homines stolidissimos pro eadem sententia mere digneque (vernünftiger- u. entsprechenderweise) dici possit, Gell. 17, 1 lemm.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mere

  • 3 clamor

    clāmor, ōris, m. (clamo), der laute Ruf, das Geschrei, a) der Menschen, cl. magnus, Cic., Caes. u. Sall.: civilis, der Mitbürger, Liv.: ingens, Höllenlärm, Verg. u. Curt.: acer, Cornif. rhet.: immodicus insolitusque, Plin. ep.: concitatior, excitatior, Liv.: cl. congruens (Ggstz. dissonae voces), Liv.: varius ac dissonus, Curt.: fremitus et clamor dissonus in diversa vocantium, Sen.: clamor populi infestus atque inimicus, Cic.: inconditus et trux, Curt. – clamores dissoni, Liv.: clamores incerti, Liv.: clamores aperti (unverhohlenes), Liv.: clamores nocturni, Liv. – cl. mulierum, Ter. – clamorem edere, tollere, Cic.: clamorem redintegrare, novare, renovare, saepe iterare, Liv. (s. Drak. Liv. 4, 37, 9): clamorem excitare, Liv.: hoc infiniti clamores commoventur, Plin. ep. – clamor oritur, exoritur, Sall.: fit clamor, Ov.: clamor auditur, exauditur, Caes.: clamor ad caelum fertur, Sall.: clamor perfertur ad alqm, Curt.: perfertur circa collem clamor, Liv.: clamor implet valles, Curt.: resonat clamoribus aether, Verg. – So nun bes. α) vom lauten, beifälligen Zuruf, lauten Beifall, Beifallsgeschrei, Jubel, clamor militum gaudentium, Tac.: clamor gratulantium (m. folg. Akk. u. Infinit.), Liv.: ille laudantium clamor, Quint.: cl. alacer, Curt.: incerti, ex utra parte maior auribus nostris accidat clamor, Plin. pan.: clamore et plausu fovere alqm, Tac.: clamorem mere-
    ————
    ri, Quint.: clamores captare, Sen.: Hortensius utroque genere florens clamores faciebat (erregte) adulescens, Cic.: haec sunt, quae clamores et admirationes in bonis oratoribus efficiunt, Cic. – β) vom lärmenden wilden Geschrei, clamor militum, Suet.: cl. utrimque, undique concursus, Hor.: alqm clamoribus et conviciis et sibilis consectari, Cic.: alqm clamoribus maximis corripere, Cic. – γ) vom Kriegsgeschrei, cl. militaris strepitusque armorum, Val. Max.: cl. proeliantium, Tac. u. Curt., proelii, Sen.: cl. hostium subitus, Phaedr.: clamor hostes circumsonat; superat inde castra hostium et in castra consulis venit, Liv.: clamor Romanus haudquaquam ignotus ad aures accĭdit, Liv.: clamorem tollere, Caes.: cum clamore ingenti invadere, Liv.: clamore sublato procurrere, Liv.: clamore ingenti provolare, Liv. – δ) vom Jammergeschrei, clamor aegri, Cels.: clamor supremus (bei einem Sterbenden), Ov.: clamor lugubris, Curt.: pavidus clamor fugientium, Angstgeschrei, Liv.: clamor paventium, Angstgeschrei, Liv.: clamor lamentantium mulierum, Liv.: clamores plorantium sociorum, Liv. – b) der Tiere, cl. asinorum, das Jahen Hieron.: cl. gruum, Lucr.: mergi clamorem ferunt ad sidera, Verg.: clamores laetissimos edere (v. einem Adler), Suet. – c) (poet.) lebl. Ggstde., der laute Hall, Widerhall, das Gebrüll, Getöse, clamor montium, Hor.: ter scopuli clamorem dedere, Verg. – Archaist. Nbf.
    ————
    clāmōs, ōris, m., s. Quint. 1, 4, 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > clamor

  • 4 temere

    temere, Adv. (Locat. von *temus, eris, n., das Dunkel, ›im Finstern‹, vgl. altmd. támas, n., Dunkelheit), ohne Plan, planlos, aufs Geratewohl, vor der Zeit, blindlings, auf gut Glück, so ohne weiteres, absichtslos, ohne Grund, ohne Überlegung, unbesonnen (Ggstz. ratione, consulto, magis tempore, tempestivius), I) im allg.: equo t. acto, Liv.: emisso t. pilo ictus, Liv.: argentum quibusdam locis t. per vias velut obiectum ad praedam vidisse, Liv.: saxa t. iacentia (Ggstz. de industria congesta), Liv.; vgl. (v. Pers.) iacentes sic t., Hor.: t. pugnare, Suet.: domus, quae temere et nullo consilio administratur, Cic.: oracula effutita temere, Cic.: ne quid de se temere crederent, Sall.: non temere hoc confirmo, hoc scribo, Cic. – verb. forte temere eveniunt, Ter.: forte temere ab uno exclamatum, Liv.: forte, temere, casu fierent, Cic.: temere ac fortuito, Cic.: temere aut fortuito, Cic.: non fortuito nec temere, Cic.: non temere nec casu, Cic.: casu et temere, Cic.: inconsulte ac temere, Cic.: temere ac nullā ratione, Cic.: temere ac nullo consilio, Cic.: nihil temere, nihil imprudenter factum, Caes. – II) insbes.: A) non temere est u. non est temere, es ist nicht von ungefähr, da steckt etwas dahinter, es hat etwas zu bedeuten, es hat seinen guten Grund. Plaut. u. Ter.: haud temere est, Verg. – B) non (nullus etc.) temere = nicht leicht, Cic. u. Liv.: nullus dies te-
    ————
    mere intercessit, nicht leicht ein Tag usw., Nep.: in der Frage, an temere quidquam Parmeno praetereat quod facto usus sit? Ter. – Compar. temerius, Acc. didasc. II, 3 M. (b. Non. 178, 22).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > temere

См. также в других словарях:

  • mère — mère …   Dictionnaire des rimes

  • mère — 1. (mè r ; Chiflet, Gramm. p. 190, au XVIIe siècle, dit qu on prononce mére) s. f. 1°   Femme qui a mis un enfant au monde. •   Que ne peut point un fils sur le coeur d une mère !, CORN. Rodog. IV, 4. •   Comme un enfant que sa mère arrache d… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Mere — Mere …   Wikipédia en Français

  • mere — mere·ly; mere·stone; meso·mere; meta·mere; mi·cro·mere; my·e·lo·mere; my·o·mere; neph·ro·mere; neu·ro·mere; opis·tho·mere; par·a·mere; phal·lo·mere; plas·to·mere; pod·o·mere; pros·tho·mere; rhab·do·mere; sar·co·mere; scle·ro·mere; tar·so·mere;… …   English syllables

  • mere — Mere, f. penac. Est celle qui nous a conceuz et enfantez, Mater, Genitrix. La mere de ma femme, Ma belle mere, Socrus. La mere grand de ma femme, Maior socrus. Ma mere grand, Auia. La mere grand de nostre pere grand, ou mere grand, Abauia. Je… …   Thresor de la langue françoyse

  • Mere — may refer to: Mere (lake), a lake that is broad in relation to its depth Mere (weapon), a Māori war club Mere (live album) by Norwegian rock band deLillos Ain Ervin Mere (1903–1969), Estonian war criminal Places Mere, Cheshire, England Mere,… …   Wikipedia

  • -mère — ♦ Élément, du gr. meros « partie » : centromère, métamère, polymère. mère, mérie, méro . éléments, du grec meros, partie . I. ⇒ MÈRE1, MÉRIE1, élém. formant I. mère, élém. tiré du gr. , de «partie», entrant dans la constr. de mots sav.,… …   Encyclopédie Universelle

  • MÉRÉ (A. de) — MÉRÉ ANTOINE GOMBAUD chevalier de (1607 1684) Il y a aujourd’hui trois facettes du personnage d’Antoine Gombaud, chevalier de Méré, qui méritent de retenir l’attention: l’«honnête homme», l’interlocuteur de Pascal, l’écrivain. Il est certain que …   Encyclopédie Universelle

  • Mere — (m[=e]r), a. [Superl. {Merest}. The comparative is rarely or never used.] [L. merus.] 1. Unmixed; pure; entire; absolute; unqualified. [1913 Webster] Then entered they the mere, main sea. Chapman. [1913 Webster] The sorrows of this world would be …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Meré —   Parish   Country Spain Autonomous community Asturias Province Asturias Municipality …   Wikipedia

  • Mere — (m[=e]r), n. [Written also mar.] [OE. mere, AS. mere mere, sea; akin to D. meer lake, OS. meri sea, OHG. meri, mari, G. meer, Icel. marr, Goth. marei, Russ. more, W. mor, Ir. & Gael. muir, L. mare, and perh. to L. mori to die, and meaning… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»