Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

mentitus

  • 1 mentitus

    mentītus, a, um part. passé de mentior. [st2]1 [-] qui a menti. [st2]2 [-] qui a raconté une chose fausse. [st2]3 [-] qui a promis faussement. [st2]4 [-] qui a pris l'air de (les traits de). [st2]5 [-] sens passif: feint, déguisé, faux, contrefait, prétendu, mensonger.
    * * *
    mentītus, a, um part. passé de mentior. [st2]1 [-] qui a menti. [st2]2 [-] qui a raconté une chose fausse. [st2]3 [-] qui a promis faussement. [st2]4 [-] qui a pris l'air de (les traits de). [st2]5 [-] sens passif: feint, déguisé, faux, contrefait, prétendu, mensonger.
    * * *
        Mentitus, pen. prod. Participium. Cic. Ne tu videare mentitus. Que tu ayes menti.
    \
        Eo mentita, et falsa, plenaque erroris sunt. Cic. Choses mensongieres et faulses.

    Dictionarium latinogallicum > mentitus

  • 2 mentior

    mentĭor, īri, mentītus sum [mens] - tr. et intr. - [st2]1 [-] dire mensongèrement, mentir, ne pas dire la vérité (sciemment ou non); dire à tort, se tromper. [st2]2 [-] ne pas tenir sa promesse, manquer de parole, tromper, abuser, décevoir. [st2]3 [-] promettre faussement. [st2]4 [-] feindre, falsifier; imiter, contrefaire, imaginer.    - tantam rem mentiri: dire un tel mensonge.    - mentiri in re (de re): mentir à propos de qqch.    - mentiri de aliquo: mentir sur qqn.    - mentiri apud aliquem: mentir à qqn.    - ne mentiar: sans que je mente, sans mentir.    - auspicium mentiri, Liv. 10, 40: annoncer de faux auspices.    - frons, oculi, vultus persaepe mentiuntur, Cic. Q.F. 1, 1, 6: le front, les yeux et la physionomie mentent bien souvent.
    * * *
    mentĭor, īri, mentītus sum [mens] - tr. et intr. - [st2]1 [-] dire mensongèrement, mentir, ne pas dire la vérité (sciemment ou non); dire à tort, se tromper. [st2]2 [-] ne pas tenir sa promesse, manquer de parole, tromper, abuser, décevoir. [st2]3 [-] promettre faussement. [st2]4 [-] feindre, falsifier; imiter, contrefaire, imaginer.    - tantam rem mentiri: dire un tel mensonge.    - mentiri in re (de re): mentir à propos de qqch.    - mentiri de aliquo: mentir sur qqn.    - mentiri apud aliquem: mentir à qqn.    - ne mentiar: sans que je mente, sans mentir.    - auspicium mentiri, Liv. 10, 40: annoncer de faux auspices.    - frons, oculi, vultus persaepe mentiuntur, Cic. Q.F. 1, 1, 6: le front, les yeux et la physionomie mentent bien souvent.
    * * *
        Mentior, mentiris, pen. prod. mentiri, Deponens. Mentir.
    \
        Mentiri se esse aliquem. Plin. iunior. Faindre estre celuy qu'on n'est pas.
    \
        Colorem fuco mentiri. Quintil. Farder quelque chose, et la faire monstrer plus belle qu'elle n'est.
    \
        Color ille chrysocollam mentitur. Plin. Il semble à veoir la couleur, que ce soit chrysocolla.
    \
        Sexum muliebri motu mentiri. Colum. Faire semblant d'estre femme, Contrefaire la femme.
    \
        Mentiri. Plin. Escrire faulsement.

    Dictionarium latinogallicum > mentior

См. также в других словарях:

  • mentir — Mentir, Dicere falsum, Dicere mendacium, Mentiri, Ementiri, Sycophantari, Sycophantizare. Mentir à son escient, Vanitatem orationis adhibere. Ce n est pas mon naturel de mentir, Non est mentiri meum. On ne fait que mentir, Nullus mentiendi modus… …   Thresor de la langue françoyse

  • mensonge — [ mɑ̃sɔ̃ʒ ] n. m. • 1080; lat. pop. °mentionica, du bas lat. mentire → mentir 1 ♦ Assertion sciemment contraire à la vérité, faite dans l intention de tromper. ⇒ contrevérité, fable, histoire, invention, vx menterie, tromperie; fam. blague,… …   Encyclopédie Universelle

  • menteur — menteur, euse [ mɑ̃tɶr, øz ] n. et adj. • menteor 1176; de mentir 1 ♦ Personne qui ment, a l habitude de mentir. ⇒ imposteur, mythomane. Un fieffé menteur, une sacrée menteuse. Quel menteur ! Menteur par vantardise. ⇒ bluffeur, hâbleur, vantard.… …   Encyclopédie Universelle

  • Nase — Eine gute (feine) Nase für etwas haben: etwas richtig ahnen. Die Redensart geht auf den feinen Geruchssinn eines Menschen, wahrscheinlicher aber auf den des Jagdhundes zurück, auf den sich ursprünglich auch das Adjektiv Naseweis, eigentlich ›Mit… …   Das Wörterbuch der Idiome

  • AMONIUS — vir nobilis, cuius tanta fuit abstinentia, ut numquam nisi panem assum ederit, numquam iratus, numquam mentitus fuerit …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ARCHIMEDES — Syracusanus geometra; Cardano l. 16. Subtil. inimitabilis dictus, saepenumero invitus ad balnea ductus, dum perungendus in craterem constitueretur, per corporis unguenta, figuras ac lineamenta digito inscribebat. Plut. in Marcel. Cicer. l. 1.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ARSENES — Episcopus Schismaticus Meletens. se interfectum ab Athanasio mentitus est, ab eius sociis manu hominis occisi monstratâ. Postea, e latibulo Thebaidis prodiit, et Synodo, contra eundem Athanas. convocatae subscripsit. A. C. 331. etc. Item Comes,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CALIGULA — Caius Imperator dictus a caligis, quas margaritis refertas primus portavit, vel potius a caliga militari, quâ frequenter in exercitu utebatur ad conciliandos sibi militum animos. Id enim militibus gratissimum fore credebat, si Imperatorem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CANTIUM seu CANTIA Bedae — CANTIUM, seu CANTIA Bedae vulgo Kent, regio Angliae in ora orientali, ubi Cantium promontor. Α᾿κάντιον Ptolemaeo, vulgo Northforland teste Orteliô. Populi Cantiani omnium, qui Britanniam incolunt, humanissimi, Caesare teste. l. 5. Bell. Gall. c.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CHILDEBERTUS — fil. Grimoaldi, qui Sigeberti Austrasiae Regis Maior Domus erat. Hic Grimoaldus, Rege mortuô, adoptatum ab eo se mentitus, thronum occupavit, Dagobertô Regis filiô tonsô et in monasterium detrusô. Hinc Austrasiis exosus, et pulsô Childebertô,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CHRAMUS vel CHRAMNUS — CHRAMUS, vel CHRAMNUS fil. Clotatii I. ex Chunsena, a patre in Aquitaniam missus, ita impotenter se gessit, ut a subditis coram Rege accusaretur. Citatus, arma sumpsit, missisque contra se Chariberto et Gontrano fratribus imposuit, Patrem contra… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»