-
1 Врать
- mentiri; -
2 Лгать
- mentiri; ementiri; commentiri; fallere; mendatia dicere; mendatia proferre;• лгать на кого-либо - mentiri in aliquem / de aliquo; mendaces sermons de aliquo diseminare;
• беззастенчиво лгать - libero mendacio abuti;
• да разве порядочному человеку пристало лгать? - Cadit ergo in virum bonum mentiri?
• я не привык лгать - absum ab omni dolo animique fraude; nectendis fraudibus assuetus non sum; alienus sum ab arte simulandi; non sum is, qui fraudulenter agam;
• лгать не мое дело - mentiri non est meum;
• я вам не лгу - tibi non mentior;
• все лжешь, что ни говоришь - quidquid loqueris, alienum a veritate est; quidquid loqueris, mera fundis mendatia; falsa est omnis oratio;
-
3 Воображать
(себе) - substituere animo aliquid; fingere; effingere; imaginary; mentiri; -
4 Выдумать,
выдумывать - comminisci; concinnare; fingere; confingere; compingere (Graece nescio quid); mentiri; ementiri; excogitare; machinari; parere; -
5 Ложь
- commentum; fraus; falsum (scribere); falsiloquium; falsitas; mendacium (dicere); fictum; deceptio; vox ficta;• говорить ложь свойственно только бесчестному человеку - improbi hominis est mendacio fallere / mendacium dicere / sermonem mendaciis aspergere;
• говорить ложь - mentiri; mendacium dicere;
• ложью прикрывать свое преступление - mendaci involucro suam noxam tegere; integmenta mendacio suo / fraudi praetendere;
• невинная / безвредная ложь - mendacium honestum;
• изобличенный во лжи - manifestus mendacii;
• не говори лжи. Но говори правду - noli aliam occultare in corde sententiam, et aliam proferre;
-
6 Обманывать
- fallere (aliquem); illudere; ludere; mentiri; calvi; decipere; circumducere; circumscribere; circumvenire; fraudare; defraudare; inducere aliquem; inconciliare (aliquem); extrahere (aliquem); aliquem falsum habere; sycophantari; fucum facere;• обманывать себя в чью-л. пользу - sibi esse mendax pro aliquo;
• обманывать ожидания - frustrari;
-
7 Принимать
- capere (pecuniam ab aliquo; praemia; cibum et potum; fessos hospitio); accipere (pecuniam; cibum; medicinam; aliquem hospitio); acceptare (argentum; mercedes a discipulis; usuras; cognomina); excipere (aliquem clamore, plausu, tumultu; extremum spiritum alicujus); recipere; receptare; concipere; suscipere; admittere (aliquem ad se); sumere (cognomen; venenum); assumere (aliquid alicui; cibus assumitur intus); transumere; ascire; asciscere; aestimare; censere; dicere; existimare; habere; ponere; tractare; approbare;• принять с распростёртыми объятиями - excipere aliquem manu et complexu;
• принять присягу - jusjurandum accipere;
• у нас принято чтить великих людей - est nobis in usu claros viros colere;
• принимать с благодарностью - grata sumere manu;
• принимать вид - suscipere (judicis severitatem); simulare; mentiri;
• принять суровый вид - sumere vultus acerbos; принимать решение в зависимости от исхода дела - sumere animum ex eventu;
• принимать на себя - succedere (oneri);
• принять на себя роль критика - sumere animum censoris;
• принять на себя защиту чьей-л. славы - suscipere gloriam alicujus tuendam;
• принять на себя обвинения вместо кого-л. - se supponere criminibus pro aliquo; subire crimen;
• принимать кого-л. ласково и милостиво - accipere aliquem leniter clementerque;
• принимать что-л. во внимание или близко к сердцу - admittere aliquid ad animum; respicere;
• принимать в число союзников - assumere socios;
• принимать кого-л. в римское гражданство - suscipere aliquem in populi Romani civitatem;
• принимать кого-л. в ученики - suscipere aliquem erudiendum;
• принять на себя защиту, ведение дела в суде - suscipere (reum; causam; litem);
• принимать условия - subire condiciones;
• принять мученискую смерть - martyrizare;
-
8 Притворяться
- simulare (in amicitia nihil fictum est, nihil simulatum); assimulare; affectare; mentiri; se facere (se facere alias res agere);• притвориться мёртвым - simulare mortem;
• притвориться плачущим - simulare lacrimas;
• притворяться спящим - vigilanti stertere naso;
-
9 Сочинить
- componere (edictum); confingere; compingere (Graece nescio quid); mentiri; ementiri; scribere; commentari; condere; texere (epistulas cotidianis verbis); suscitare (fictas sententias);contexere; (с грехом пополам) - extundere (librum); facere (orationem; versus); paginare; pangere; -
10 выдумывать
comminisci, or, mentus sum; concinnare, 1; fingere, o, nxi, fictum; confingere; compingere, o, nxi, ctum (Graece nescio quid); mentiri, ior, itus sum; ementiri; excogitare, 1; machinari, or, atus sum; parere [e]o, ui,-
См. также в других словарях:
mentiri — index lie (falsify) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Mentiri, Brunei-Muara — Mentiri is a mukim in the Brunei Muara district of Brunei. It is located in the north east of the Brunei Muara district, facing the South China Sea to the north, Mukim Serasa to the east, the Brunei Bay to the south, Mukim Kota Batu to the south… … Wikipedia
mentiri — /mentayray/ To lie; to assert a falsehood … Black's law dictionary
mentiri — /mentayray/ To lie; to assert a falsehood … Black's law dictionary
mentiri — To lie; to falsify; to deceive; to counterfeit; to misrepresent; to break one s word or promise … Ballentine's law dictionary
Mentiri est contra mentem ire — To lie is to go contrary to the mind, to do a foolish thing … Ballentine's law dictionary
fidem mentiri — /faydam mentayray/ To betray faith or fealty. A term used in feudal and old English law of a feudatory or feudal tenant who does not keep that fealty which he has sworn to the lord … Black's law dictionary
fidem mentiri — /faydam mentayray/ To betray faith or fealty. A term used in feudal and old English law of a feudatory or feudal tenant who does not keep that fealty which he has sworn to the lord … Black's law dictionary
fidem mentiri — To break the oath of fealty; that is, the oath of fealty which a tenant had made to his lord … Ballentine's law dictionary
mentir — [ mɑ̃tir ] v. intr. <conjug. : 16> • 1080; bas lat. mentire, class. mentiri 1 ♦ Faire un mensonge, affirmer ce qu on sait être faux, nier ou taire ce qu on devrait dire. Mentir effrontément, avec aplomb. C est faux, tu mens ! « Il ne dit… … Encyclopédie Universelle
mensonge — [ mɑ̃sɔ̃ʒ ] n. m. • 1080; lat. pop. °mentionica, du bas lat. mentire → mentir 1 ♦ Assertion sciemment contraire à la vérité, faite dans l intention de tromper. ⇒ contrevérité, fable, histoire, invention, vx menterie, tromperie; fam. blague,… … Encyclopédie Universelle