-
1 menare
menaremenare [me'na:re]I verbo transitivo1 (condurre) führen; menare il can per l'aia figurato etw auf die lange Bank schieben familiare; menare qualcuno per il naso jdn an der Nase herumführen2 (battere, picchiare) schlagen; (colpi) austeilen; menare le mani handgreiflich werden3 (coda) wedeln mit4 (familiare: trascorrere) verbringen; (vita) führenII verbo riflessivo■ -rsi sich schlagenDizionario italiano-tedesco > menare
2 menare il can per l'aia
menare il can per l'aiafigurato etw auf die lange Bank schieben————————menare il can per l'aiaetwas auf die lange Bank schiebenDizionario italiano-tedesco > menare il can per l'aia
3 menare colpi all'impazzata
menare colpi all'impazzatawie wahnsinnig um sich schlagenDizionario italiano-tedesco > menare colpi all'impazzata
4 menare le mani
menare le manihandgreiflich werdenDizionario italiano-tedesco > menare le mani
5 menare qualcuno per il naso
menare qualcuno per il nasojemanden an der Nase herumführenDizionario italiano-tedesco > menare qualcuno per il naso
6 mino [1]
1. mino, āvi, āre, durch Schreien u. Prügeln treiben, antreiben, forttreiben (wov. ital. menare, franz. mener, mhd. menen), Vieh, asinum, equum, Apul. met. 3, 28; 8, 30. Paul. ex Fest. 25, 5: pecus, Interpr. vet. ad Paul. sent. 1, 17, 1: eos (vitulum et leonem et ovem), Vulg. Isai. 11, 6: gregem ad interiora deserti, Vulg. exod. 3, 1: greges et armenta ante faciem suam, Vulg. 1. regg. 30, 20. – Menschen, ancillae eius minabantur gementes ut columbae, Vulg. Nah. 2, 7: me minavit et adduxit in tenebras, Vulg. thren. 3, 2: et minavit eos a tribunali, Vulg. act. apost. 18, 16: ut per omnem mundum eam (Io vaccam) minaret, Schol. Iuven. 6, 526. – lebl. Objj., plaustrum, Vulg. 2. regg. 6, 3. Avian. apol. 32. p. 80 Fr.: si vero columna decĭderit, introrsum minari, Macr. sat. 7, 12, 37: ecce et naves cum magnae sint et a ventis validis minentur, Vulg. epist. Iac. 3, 4.
7 mino
1. mino, āvi, āre, durch Schreien u. Prügeln treiben, antreiben, forttreiben (wov. ital. menare, franz. mener, mhd. menen), Vieh, asinum, equum, Apul. met. 3, 28; 8, 30. Paul. ex Fest. 25, 5: pecus, Interpr. vet. ad Paul. sent. 1, 17, 1: eos (vitulum et leonem et ovem), Vulg. Isai. 11, 6: gregem ad interiora deserti, Vulg. exod. 3, 1: greges et armenta ante faciem suam, Vulg. 1. regg. 30, 20. – Menschen, ancillae eius minabantur gementes ut columbae, Vulg. Nah. 2, 7: me minavit et adduxit in tenebras, Vulg. thren. 3, 2: et minavit eos a tribunali, Vulg. act. apost. 18, 16: ut per omnem mundum eam (Io vaccam) minaret, Schol. Iuven. 6, 526. – lebl. Objj., plaustrum, Vulg. 2. regg. 6, 3. Avian. apol. 32. p. 80 Fr.: si vero columna decĭderit, introrsum minari, Macr. sat. 7, 12, 37: ecce et naves cum magnae sint et a ventis validis minentur, Vulg. epist. Iac. 3, 4.————————2. mino, aktive Nbf. v. 1. minor (drohen), Prisc 8, 29 (ohne Beleg); vgl. Lachm. Lucr. 6, 563. p. 380.8 aia
aiaaia ['a:ia] < aie>sostantivo FemininTenne Feminin; menare il can per l'aia figurato etw auf die lange Bank schiebenDizionario italiano-tedesco > aia
9 cane
canecane ['ka:ne]sostantivo Maskulin1 zoologia, astrologia, astronomia Hund Maskulin; cane da caccia Jagdhund Maskulin; cane da guardia Wachhund Maskulin; cane maggioreminore astrologia, astronomia der GroßeKleine Hund; figlio d'un cane familiare Hundesohn Maskulin; vita da cane-i Hundeleben neutro; lavoro fatto da cane-i hundsmiserable Arbeit; mondo cane! familiare so ein Mist!; essere solo come un cane einsam und verlassen sein; tempo da cane-i Hundewetter neutro; menare il can per l'aia etw auf die lange Bank schieben; sentirsi come un cane bastonato
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Албанский
- Английский
- Болгарский
- Испанский
- Итальянский
- Немецкий
- Русский
- Турецкий
- Французский