-
141 accingo
ac-cingo (ad-cingo), cinxī, cīnctum, ere, angürten, umgürten, I) eig.: a) mit dem Schwerte, lateri ensem, Verg.: accingi ense, Verg.: gladiis accincti, Liv.: ferro accinctus, Tac.: (miles) non accinctus, unbewaffnet, Tac.: ne glorietur accinctus aeque ut discinctus, Vulg. – b) mit einem Gewande, feminae pellibus accinctae, Tac. ann. 11, 31. – c) übh. mit etw. ausrüsten, ausstatten, accingi armis, facibus, Verg.: turmas ad munia peditum accingere, sich zum Fußdienst fertig machen lassen, Tac.: accinctus gemmis fulgentibus ensis, Val. Flacc.: Britannia tot accincta portubus, Eum. pan. – II) übtr., mit einem Hilfsmittel usw. gleichs. wappnen, ausstatten, Phraaten paternum ad fastigium, Tac.: animos accinge futuris, Val. Flacc. – refl. acc. se u. medial accingi, sich waffnen, sich rüsten, α) mit etw., acc. se iuvene, sich einen Jüngling zugesellen (durch Adoption als Stütze des Alters), Tac.: studio popularium accinctus, Tac.: magicis accincti artibus, Cod. Theod.: poet., magicas accingier artes, in bezug auf m.K., d.i. mit m.K., Verg. – β) zu etwas sich gehörig rüsten, sich anschicken, sich bereit machen, auf etwas sich gefaßt machen, rüstig an etwas gehen, zu etwas schreiten, accingar, ich mache mich ans Werk, Ter.: accingere, mache dich darauf gefaßt, Ter.: quin accingeris? nein, raffe dich vielmehr auf! Liv.: accingi ad consulatum, sich ans K. machen (= danach streben), Liv.: ad spem vel ad ultionem, sich erheben, Tac.: accingendum ad eam cogitationem esse, diesen Gedanken müsse man verfolgen, Liv.: in hoc discrimen accingere, Liv.: accingi in proelium, sich schlagfertig machen, Tac.: in omnia intenta bonitas et accincta, bereit, Plin. pan.: acc. se praedae, Verg.: accingunt (sc. se) omnes operi, Verg.: comitatus accinctus et parens, immer zur Hand, immer schnell reisefertig, Plin. pan. – accingor m. folg. Infin., Verg. georg. 3, 46. Tac. ann. 15, 51. Claud. rapt. Pros. 3, 316. – / Paragog. Infin. Präs. Pass. accingier, Verg. Aen. 4, 493.
См. также в других словарях:
medial — MEDIÁL, Ă, mediali, e, adj. Median. ♦ spec. (Despre sunete, rar despre litere) Care se află în interiorul cuvântului. ♦ (Despre vocale) Care se articulează în partea de mijloc a cavităţii bucale; central. [pr.: di al] – Din fr. médial, lat.… … Dicționar Român
médial — ● médial, médiale, médiaux adjectif (latin medialis, de medius, central) médiale nom féminin (latin medialis, de medius, central) Dans certains alphabets (en particulier l alphabet arabe), se dit de la forme d une lettre employée dans le cours… … Encyclopédie Universelle
Medial — Saltar a navegación, búsqueda Medial en anatomía: dícese de la situación de una estructura, víscera, órgano, etc., con relación a otro, respecto del plano sagital, que es el plano que contiene a los ejes anteroposterior y vertical y que se sitúa… … Wikipedia Español
Medial — Me di*al (m[=e] d[i^]*al), a. [L. medialis, fr. medius middle: cf. F. m[ e]dial. See {Middle}.] Of or pertaining to a mean or average; mean; as, medial alligation. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Medial — steht für: „zur Mitte hin gelegen” in der Medizin, siehe Anatomische Lage und Richtungsbezeichnungen „medienbezogen” in Kommunikation und Publizistik eine Verbvalenz in der Linguistik, siehe Diathese (Linguistik) eine Eigenschaft in der Algebra,… … Deutsch Wikipedia
medial — adj. 2 g. 1. Situado no meio. • s. f. 2. Letra medial (de uma palavra) … Dicionário da Língua Portuguesa
medial — [mē′dē əl] adj. [LL medialis < L medius, middle: see MID1] 1. of or in the middle; neither beginning nor ending; median 2. nearer the median plane or axis of a body or part 3. a) of an average or mean b) average; ordinary … English World dictionary
Medial — Me di*al, n. (Phonetics) See 2d {Media}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Medial — Medial, Medialfernrohr, s. Fernrohr, S. 440 … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Medial — Mediāl (lat.), die Mitte bildend, zum Medium (s.d.) gehörend … Kleines Konversations-Lexikon
medial — 1. situado u orientado hacia la línea media del cuerpo. 2. perteneciente a la túnica media, la capa media de la pared de un vaso sanguíneo. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A … Diccionario médico