-
81 Muluccha
Muluccha (Mulucha), ae, m., Fluß in Mauritanien, der die Mauri u. Masaesyli trennte, j. Maluia od. Moluya, Form Muluccha, Sall. Iug. 19, 7 u. 92, 5 110, 8. Phocas 412, 29 K. Prisc. 6, 8 codd. optt. (Hertz Mulucha): Form Mulucha, Mela 1, 5. § 1 u. 51. § 25 u. § 29. Plin. 5, 19. – eine eine dort liegende Stadt, Flor. 3, 1, 14 (Mulucha).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Muluccha
-
82 mauritania
область в Африке. Mauri, жители этой области (1. 1 § 2. 1. 2 § 1. 4 C. 1, 27).Латинско-русский словарь к источникам римского права > mauritania
-
83 ÞEYSA
(-ta, tr), v.1) to spirt out, gush forth (þeysti E. upp ór sér spýju mikla);2) to make rush on (þá þeysti hann líð sitt at þeim fram); þeysa reiðina, to ride at a gallop; with dat. (þeysa út úvígum her ór borginni); absol., þeir þeystu þá sem harðast at þeim, they rushed violently on them;3) refl., þeysast, to dash, rush on (þá þeystist eptir allr múgrinn).* * *t, [answering þjósa, þaus may be suggested, but is lost, cp. þausnir and þysja, þyss]:—to make to spirt out, gush forth; þeysti Egill upp ór sér spýju mikla, Eg. 553; þeysa vörru, to stir the water, in rowing, Hornklofi.II. to make rush forth, to storm, of warfare; þá þeysti hann lið sitt at þeim fram, Fms. viii. 376; þeysa allan her til borgarinnar, Stj.; þá þeysir hann herinn út af sínu ríki, Þiðr. 160; þeysa reiðina, to ride at a gallop, Róm. 287; Mauri þeysa áreiðina, of an attack of horsemen, 314; síðan þeysa þeir herinn allan upp með Rín, Karl. 390, Fms. vi. (in a verse); þeysa flota at e-m, Ht.: with dat., þeysa út óvígum her ór borginni, Þiðr. 28; þeir þeystu þá sem harðast at þeim, rushed on them, Fms. viii. 417, Barl. 53, Th. 78.2. absol. þeysa, to ride furiously.III. reflex. to rush on; þeystisk of bekki, of a river, Am. 25; þá þeystisk eptir allr múgrinn, Fms. viii. 201; er eigi þeystisk allr senn þessi múgr á oss, 415.2. = part., vera auð-þeystr, to be easy to stir, Stor.: fólk-þeysandi, gunn-þeysandi, a stormer, a warrior, Lex. Poët. -
84 morería
f• Arabové• Mauři* * *f• maurská čtvrť• země Maurů -
85 morisma
f• Mauři• mohamedáni• mohamedánství -
86 Mauritania
sf [mauri'tanja] -
87 Маврикий
( остров и государство) Maurítius n -
88 confine
con-fīnis (access. form confīnĭus, a, um, Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K.; Schol. Juv. 14, 151; Front. Pol. p. 144 Goes.), e, adj., bordering one upon another, bordering on, adjoining, contiguous (class. in prose and poetry, but not in Cic.).I.Prop.(α).Absol.:(β).fundi,
Varr. R. R. 1, 16, 1; Dig. 10, 1, 4, § 8:in confinem agrum,
Liv. 4, 49, 4:templa,
Ov. A. A. 1, 87.—With dat.: confines erant hi Senonibus, * Caes. B. G. 6, 3:B.regio confinis Illyrico,
Liv. 45, 29, 9:uti quisque potentiori confinis erat,
Sall. J. 41, 8:gens confinis Cappadociae,
Nep. Dat. 4, 1; Curt. 6, 5, 11:Mauri Atlanti,
Plin. 13, 15, 29, § 91:caput collo,
Ov. M. 1, 718:litora prato,
id. ib. 13, 924:fons fundo,
Dig. 8, 3, 20, § 2.—Subst.1.confīnis, is, m., a neighbor, Dig. 18, 1, 35, § 8; Mart. 2, 32; Lact. 5, 2, 3.—2.confīne, is, n., that which borders upon, a boundary, border, confine, neighborhood:II.mundi labentis,
Luc. 6, 649:papillae,
Val. Fl. 6, 374.—Trop., nearly related, nearly like, similar (mostly postAug.;esp. freq. in Quint.): pervenire ad confinium genus ejus generis (orationis),
Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K. (al. confine).— With dat.:confinia carmina studio vestro,
Ov. P. 2, 5, 71:vitia virtutibus,
Sen. Ep. 120, 8:confinia sunt his celebrata apud Graecos schemata,
Quint. 9, 2, 92; so id. 5, 11, 21; 6, 3, 88 al.; Symm. Ep. 10, 1. -
89 confinis
con-fīnis (access. form confīnĭus, a, um, Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K.; Schol. Juv. 14, 151; Front. Pol. p. 144 Goes.), e, adj., bordering one upon another, bordering on, adjoining, contiguous (class. in prose and poetry, but not in Cic.).I.Prop.(α).Absol.:(β).fundi,
Varr. R. R. 1, 16, 1; Dig. 10, 1, 4, § 8:in confinem agrum,
Liv. 4, 49, 4:templa,
Ov. A. A. 1, 87.—With dat.: confines erant hi Senonibus, * Caes. B. G. 6, 3:B.regio confinis Illyrico,
Liv. 45, 29, 9:uti quisque potentiori confinis erat,
Sall. J. 41, 8:gens confinis Cappadociae,
Nep. Dat. 4, 1; Curt. 6, 5, 11:Mauri Atlanti,
Plin. 13, 15, 29, § 91:caput collo,
Ov. M. 1, 718:litora prato,
id. ib. 13, 924:fons fundo,
Dig. 8, 3, 20, § 2.—Subst.1.confīnis, is, m., a neighbor, Dig. 18, 1, 35, § 8; Mart. 2, 32; Lact. 5, 2, 3.—2.confīne, is, n., that which borders upon, a boundary, border, confine, neighborhood:II.mundi labentis,
Luc. 6, 649:papillae,
Val. Fl. 6, 374.—Trop., nearly related, nearly like, similar (mostly postAug.;esp. freq. in Quint.): pervenire ad confinium genus ejus generis (orationis),
Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K. (al. confine).— With dat.:confinia carmina studio vestro,
Ov. P. 2, 5, 71:vitia virtutibus,
Sen. Ep. 120, 8:confinia sunt his celebrata apud Graecos schemata,
Quint. 9, 2, 92; so id. 5, 11, 21; 6, 3, 88 al.; Symm. Ep. 10, 1. -
90 excio
ex-cĭo, īvi or ii, itum (long and short equally freq.; cf. excĭtus, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40; Lucr. 4, 1207; Cat. 61, 11; 63, 42; 64, 56; Verg. A. 4, 301; 7, 376; 12, 445; Ov. M. 2, 779 al.:I.excītus,
Lucr. 4, 1215; Verg. A. 3, 675; 7, 642; 10, 38; Ov. M. 8, 338; 11, 384; Sil. 7, 635; Luc. 1, 239 al.;also acc. to cieo, ēre: excies,
Att. Trag. 300 (Rib. Trag. Fragm. p. 175):exciet,
Plaut. Ps. 5, 2, 1; inf. exciere, Liv. 7, 11, 11; imperf. excibat, id. 32, 13:excibant,
Sil. 9, 182), 4, v. a., to call out or forth, to bring out: exciet, excutiet, Paul. ex Fest. p. 80, 4 Müll. (freq. in the ante-class. and post-Aug. periods; perhaps not in Cic., for in Phil. 12, 7, 16, the better reading is excussimus; v. excutio;and for excita,
Cic. Mur. 17 fin. ap. Quint. 8, 3, 80, both the MSS. and editions of Cic. have excitata).Lit.:B.auxilia e Germania Britanniaque excivit segniter,
Tac. H. 2, 97:consulem ab urbe,
Liv. 3, 2:homines sedibus,
id. 32, 13:sellularii exciti (ad militiam) dicuntur,
id. 8, 20 init.:animas imis sepulcris,
Verg. E. 8, 98:suem latebris,
Ov. M. 10, 711:Urgulaniam domo principis,
Tac. A. 4, 21:quid est quod me excivisti ante aedes?
Plaut. Ep. 4, 2, 1; so,aliquem foras,
id. Trin. 5, 2, 52:hostem ad dimicandum acie,
Liv. 2, 30:Volscos ad expugnandam secum Ardeam,
id. 4, 9, 11:auxilia,
id. 45, 4, 3:juventutem Celtiberorum,
id. 28, 24, 4; cf.:in pugnam,
Luc. 6, 12:in arma,
Stat. Th. 4, 146:in proelia,
Luc. 7, 361:principibus coloniae Romam excitis,
Liv. 3, 4, 5.— Absol.:exciente buccina Tritone,
Suet. Claud. 21 fin. —Transf., of inanim. and abstr. objects, to bring out or forth; to call forth, produce:II.semina per artus,
Lucr. 4, 1215:lacrimas alicui,
Plaut. Cist. 1, 1, 114; Tac. A. 11, 2:crepitum,
Plaut. Curc. 2, 3, 16:sonitum pedibus,
Lucr. 2, 327:molem (i. e. tempestatem) in undis,
Verg. A. 5, 790:vim morbi,
Lucr. 4, 665 et saep.—Trop.A.To rouse, excite; to frighten, terrify any one:B.sopore,
Lucr. 4, 37; cf.: excita anus, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 36 ed. Vahl.); cf.also: clamor subito ortus dictatorem quoque ex somno excivit,
Liv. 4, 27, 6:somno excitus,
Sall. J. 72 fin.:Mauri atque Gaetuli, ignoto et horribili sonitu repente exciti,
id. ib. 99, 2:inter cetera, quae ad exciendum in Graeciam Antiochum dicere est solitus,
Liv. 36, 7:excivit ea caedes Bructeros, etc.,
Tac. A. 1, 51:qualis commotis excita sacris Thyias,
Verg. A. 4, 301; esp. freq. in the part. perf.; see the passages quoted init.; cf. also: (juventus) privatis atque publicis largitionibus excita, Sall. C. 37, 7:ita conscientia mentem excitam vastabat,
id. ib. 15, 4:Evander concursu pastorum, excitus,
Liv. 1, 7, 9:Britanni omnium civitatium vires exciverant,
Tac. Agr. 29.— Poet.:pulsuque pedum tremit excita tellus,
frightened, quaking, Verg. A. 7, 722; 12, 445.—To stir up, excite any passion (very rare):terrorem,
Liv. 10, 4; cf.tumultum,
id. 3, 39; 7, 11 fin. -
91 Gaetuli
Gaetūli ( Gētūli), ōrum, m., = Gaitouloi, a people of northwestern Africa, south of the Mauri and Numidae, in the modern Morocco, the Gœtulians, Mel. 1, 4, 4; 3, 10, 4; Plin. 5, 8, 8, § 43; Sall. J. 18, 9; 80, 1 al.—In sing.: Gaetūlus, i, m., the Gœtulian, collect., Luc. 4, 678.—II.Derivv.A.Gaetūlus, a, um, adj., of or belonging to the Gœtulians, Gœtulian:B.Syrtes,
Verg. A. 5, 192; Hor. C. 2, 20, 15:leo,
Verg. A. 5, 351; Hor. C. 1, 23, 10; cf.leaena,
id. ib. 3, 20, 2:mapalia,
Mart. 10, 20, 7;pastor,
Plin. 8, 16, 21, § 54:murex,
i. e. taken on the African coast, Hor. Ep. 2, 2, 181; Ov. F. 2, 319; cf. Plin. 9, 36, 60, § 127;hence, also, transf.: Gaetulisve magis fucaret vellus ahenis,
Sil. 16, 177:Thetis, i. e. mare Libycum,
Claud. Rapt. Pros. 1, 148.—Gaetūlĭa, ae, f., the country of the Gœtulians, Plin. 5, 4, 4, § 30; Varr. R. R. 2, 11, 11.—C.Gaetūlĭcus, a, um, adj., Gœtulian:purpura,
Plin. 6, 31, 36, § 201:purpurissum,
id. 35, 6, 26, § 45. — Subst.: Gaetūlĭcus, i, m., a surname of Cn. Cornelius Cossus Lentulus, the conqueror of the Gœtulians, Flor. 4, 12, 40; Tac. A. 4, 42; 46; 6, 30; Juv. 8, 26. -
92 Gaetulia
Gaetūli ( Gētūli), ōrum, m., = Gaitouloi, a people of northwestern Africa, south of the Mauri and Numidae, in the modern Morocco, the Gœtulians, Mel. 1, 4, 4; 3, 10, 4; Plin. 5, 8, 8, § 43; Sall. J. 18, 9; 80, 1 al.—In sing.: Gaetūlus, i, m., the Gœtulian, collect., Luc. 4, 678.—II.Derivv.A.Gaetūlus, a, um, adj., of or belonging to the Gœtulians, Gœtulian:B.Syrtes,
Verg. A. 5, 192; Hor. C. 2, 20, 15:leo,
Verg. A. 5, 351; Hor. C. 1, 23, 10; cf.leaena,
id. ib. 3, 20, 2:mapalia,
Mart. 10, 20, 7;pastor,
Plin. 8, 16, 21, § 54:murex,
i. e. taken on the African coast, Hor. Ep. 2, 2, 181; Ov. F. 2, 319; cf. Plin. 9, 36, 60, § 127;hence, also, transf.: Gaetulisve magis fucaret vellus ahenis,
Sil. 16, 177:Thetis, i. e. mare Libycum,
Claud. Rapt. Pros. 1, 148.—Gaetūlĭa, ae, f., the country of the Gœtulians, Plin. 5, 4, 4, § 30; Varr. R. R. 2, 11, 11.—C.Gaetūlĭcus, a, um, adj., Gœtulian:purpura,
Plin. 6, 31, 36, § 201:purpurissum,
id. 35, 6, 26, § 45. — Subst.: Gaetūlĭcus, i, m., a surname of Cn. Cornelius Cossus Lentulus, the conqueror of the Gœtulians, Flor. 4, 12, 40; Tac. A. 4, 42; 46; 6, 30; Juv. 8, 26. -
93 Gaetulicus
Gaetūli ( Gētūli), ōrum, m., = Gaitouloi, a people of northwestern Africa, south of the Mauri and Numidae, in the modern Morocco, the Gœtulians, Mel. 1, 4, 4; 3, 10, 4; Plin. 5, 8, 8, § 43; Sall. J. 18, 9; 80, 1 al.—In sing.: Gaetūlus, i, m., the Gœtulian, collect., Luc. 4, 678.—II.Derivv.A.Gaetūlus, a, um, adj., of or belonging to the Gœtulians, Gœtulian:B.Syrtes,
Verg. A. 5, 192; Hor. C. 2, 20, 15:leo,
Verg. A. 5, 351; Hor. C. 1, 23, 10; cf.leaena,
id. ib. 3, 20, 2:mapalia,
Mart. 10, 20, 7;pastor,
Plin. 8, 16, 21, § 54:murex,
i. e. taken on the African coast, Hor. Ep. 2, 2, 181; Ov. F. 2, 319; cf. Plin. 9, 36, 60, § 127;hence, also, transf.: Gaetulisve magis fucaret vellus ahenis,
Sil. 16, 177:Thetis, i. e. mare Libycum,
Claud. Rapt. Pros. 1, 148.—Gaetūlĭa, ae, f., the country of the Gœtulians, Plin. 5, 4, 4, § 30; Varr. R. R. 2, 11, 11.—C.Gaetūlĭcus, a, um, adj., Gœtulian:purpura,
Plin. 6, 31, 36, § 201:purpurissum,
id. 35, 6, 26, § 45. — Subst.: Gaetūlĭcus, i, m., a surname of Cn. Cornelius Cossus Lentulus, the conqueror of the Gœtulians, Flor. 4, 12, 40; Tac. A. 4, 42; 46; 6, 30; Juv. 8, 26. -
94 Gaetulus
Gaetūli ( Gētūli), ōrum, m., = Gaitouloi, a people of northwestern Africa, south of the Mauri and Numidae, in the modern Morocco, the Gœtulians, Mel. 1, 4, 4; 3, 10, 4; Plin. 5, 8, 8, § 43; Sall. J. 18, 9; 80, 1 al.—In sing.: Gaetūlus, i, m., the Gœtulian, collect., Luc. 4, 678.—II.Derivv.A.Gaetūlus, a, um, adj., of or belonging to the Gœtulians, Gœtulian:B.Syrtes,
Verg. A. 5, 192; Hor. C. 2, 20, 15:leo,
Verg. A. 5, 351; Hor. C. 1, 23, 10; cf.leaena,
id. ib. 3, 20, 2:mapalia,
Mart. 10, 20, 7;pastor,
Plin. 8, 16, 21, § 54:murex,
i. e. taken on the African coast, Hor. Ep. 2, 2, 181; Ov. F. 2, 319; cf. Plin. 9, 36, 60, § 127;hence, also, transf.: Gaetulisve magis fucaret vellus ahenis,
Sil. 16, 177:Thetis, i. e. mare Libycum,
Claud. Rapt. Pros. 1, 148.—Gaetūlĭa, ae, f., the country of the Gœtulians, Plin. 5, 4, 4, § 30; Varr. R. R. 2, 11, 11.—C.Gaetūlĭcus, a, um, adj., Gœtulian:purpura,
Plin. 6, 31, 36, § 201:purpurissum,
id. 35, 6, 26, § 45. — Subst.: Gaetūlĭcus, i, m., a surname of Cn. Cornelius Cossus Lentulus, the conqueror of the Gœtulians, Flor. 4, 12, 40; Tac. A. 4, 42; 46; 6, 30; Juv. 8, 26. -
95 incoquo
in-cŏquo, xi, ctum, 3, v. a., to boil in or with any thing, to boil down, to boil, seethe (not in Cic. or Cæs.).I.Lit., constr. aliquid rei alicui or re aliquā:B.radices Baccho,
in wine, Verg. G. 4, 279:cotonea melle,
Plin. 15, 17, 18. §60: glaesum adipe suis lactentis incoctum,
id. 37, 3, 11, § 46:allium fabae fractae incoctum,
id. 20, 6, 23, § 56:num viperinus his cruor incoctus herbis me fefellit,
Hor. Epod. 3, 7:sucum incoqui sole,
Plin. 12, 17, 37, § 78:sucum cum melle,
Cels. 3, 22:inter se mixta et incocta,
id. ib. fin. —Transf., to dip in, to dye:II.incocti corpora Mauri,
colored by the sun, sunburnt, Sil. 17, 637: vellera Tyrios incocta rubores (acc. Graec.), Verg. G. 3, 307:stannum aereis operibus,
i. e. to tin over, Plin. 39, 17, 48, § 162.—Trop. ( poet.):incoctum generoso pectus honesto (for imbutum),
imbued, filled with nobleness, Pers. 2, 74:quos autem plena justitia et maturitas virtutis incoxerit,
Lact. 7, 21, 6. -
96 Mauretania
Maurētānĭa ( Maurīt-), ae, f., v. Mauri, C. -
97 Mauritania
Maurētānĭa ( Maurīt-), ae, f., v. Mauri, C. -
98 occiduus
occĭdŭus, a, um, adj. [2. occĭdo, I.].I.Lit.A.Going down, setting ( poet. and in post-class. prose):B.sole jam fere occiduo,
Gell. 19, 7, 2:occiduo sole,
Ov. M. 1, 63:oriens occiduusque dies,
id. F. 4, 832:nox,
Calp. Ecl. 3, 82; Stat. Th. 3, 33:Phoebus,
Ov. M. 14, 416.—Transf., western:II.ab occiduo sole,
Ov. F. 5, 558:occiduae aquae,
id. ib. 1, 314:occiduae primaeque domus,
in the west and in the east, Stat. S. 1, 4, 73; id. Th. 1, 200:Mauri,
Luc. 3, 294:montes,
Val. Fl. 2, 621:hora,
the evening hour, hour of sunset, Calp. Ecl. 5, 34.—As subst.:occiduus (sc. sol),
the west, Isid. 5, 35, 8.—Trop.A. B. -
99 propior
prŏpĭor, ĭus, gen. ōris, adj. comp., and proxĭmus, a, um, adj. sup. (v. below, II.) [from the obsol. propis; whence prope].I. A.Lit., of place:B.portus propior,
Verg. A. 3, 530:tumulus,
Liv. 22, 24:ut propior patriae sit fuga nostra,
Ov. P. 1, 2, 130:domus,
Sall. H. 2, 40 Dietsch:cum propior caliginis aër Ater init oculos,
Lucr. 4, 338 (314).—With acc.:propior montem suos collocat,
Sall. J. 49, 1:propior hostem,
Hirt. B. G. 8, 9.—With ab:quisquis ab igne propior stetit,
Sen. Ep. 74, 4.—With inf.:propior timeri,
Stat. Th. 12, 223.— Neutr. plur, subst.: prŏpĭōra, um, places lying near:propiora fluminis,
Tac. H. 5, 16:tenere,
Verg. A. 5, 168.—Trop.1.Of time, nearer, later, more recent:2.veniunt inde ad propiora,
Cic. Tusc. 1, 48, 116:venio ad propiorem (epistulam),
id. Att. 15, 3, 2:propior puero quam juveni,
Vell. 2, 53, 1:septimus octavo jam propior annus,
Hor. S. 2, 6, 40; id. C. 3, 15, 4:mors,
Tib. 2, 3, 42:propiore aut longiore tempore aliquid facere,
Dig. 23, 4, 17.—Of relationship, nearer, more nearly related; with dat.:3.quibus propior P. Quintio nemo est,
Cic. Quint. 31, 97:ille gradu propior sanguinis,
Ov. H. 3, 28; 16, 326; 20, 158:amicus,
Hor. Ep. 1, 9, 5.—Of resemblance, more nearly resembling, more like (class.); with dat.:4.quae sceleri propiora sunt, quam religioni,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 112:tauro,
Verg. G. 3, 57:vero est propius,
more probable, Liv. 4, 37; Ov. F. 4, 801; Tac. A. 13, 34; id. G. 45:scribere Sermoni propiora,
Hor. S. 1, 4, 42.—With acc. (not in Cic.):propius est fidem,
is more credible, Liv. 4, 17:quod tamen vitium propius virtutem erat,
Sall. C. 11, 1.—Of relation or connection, nearer, more nearly related, affecting or concerning more nearly, of greater import, closer, more intimate:A.hunc priorem aequom'st me habere: tunica propior pallio est, proverbially,
my shirt is nearer than my coat, Plaut. Trin. 5, 2, 30:propior societas eorum, qui ejusdem civitatis,
Cic. Off. 3, 17, 69:sua sibi propiora pericula esse, quam mea,
id. Sest. 18, 40:alium portum propiorem huic aetati videbamus,
id. Att. 14, 19, 1:damnum propius medullis,
Hor. Ep. 1, 10, 28:cura propior luctusque domesticus,
Ov. M. 13, 578; id. P. 4, 9, 71:supplemento vel Latium propius esse,
Liv. 8, 11:irae quam timori propiorem cernens,
more inclined to anger than to fear, Tac. A. 16, 9: oderat Aenean propior Saturnia Turno, more inclined or attached to, Ov. Tr. 1, 2, 7.—Hence, adv.: prŏpĭus, more nearly, nearer, closer (class.).Lit.1.Absol.:2.propius accedamus,
Ter. Ad. 3, 2, 11; Ov. M. 2, 41:res adspicere,
Verg. A. 1, 526:propius spectare aliquid,
Hor. Ep. 1, 1, 67;stare,
id. A. P. 361.—With dat., nearer to: propius grammatico accessi, Cic. ap. Diom. p. 405 P. (not elsewhere in Cic.):3.propius Tiberi quam Thermopylis,
Nep. Hann. 8, 3:propius stabulis armenta tenerent,
Verg. G. 1, 355.—With acc.:4.ne propius se castra moveret,
Caes. B. G. 4, 9:pars insulae, quae est propius solis occasum,
id. ib. 4, 28: propius aliquem accedere, id. ib. 5, 36:propius urbem,
Cic. Phil. 7, 9, 26:mare,
Sall. J. 18, 9.—With ab:B.propius a terris,
Cic. N. D. 1, 31, 87:antiquitas quo propius aberat ab ortu et divinā progenie, hoc melius ea cernebat,
id. Tusc. 1, 12, 26:ab Urbe,
Plin. 17, 25, 38, § 243.—Trop.:II.ut propius ad ea accedam, quae a te dicta sunt,
Cic. Fin. 4, 10, 24; Sen. Ira, 3, 42, 4; Cic. Part. 36, 124:propius accedo: nego esse illa testimonia,
id. Fl. 10, 23:a contumeliā quam a laude propius fuerit post Vitellium eligi,
Tac. H. 2, 76:nec quicquam propius est factum, quam ut illum persequeretur,
he was within an ace of following him, Cic. Clu. 21, 59; so,propius nihil est factum, quam ut occideretur,
id. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15.Sup.: proxĭmus (PROXVMVS and PROXSVMEIS, Tab. Bant.; late comp. proximior, Sen. Ep. 108, 16; Ulp. ap. Prisc. p. 607 P.; v. below, B. 2. and 3.; cf. in adv. 2. c.), a, um, adj., the nearest, next (class.).A.Lit., of place:1. 2.proxima oppida,
Caes. B. G. 3, 12:via,
Lucr. 5, 103; cf.:via ad gloriam proxima et quasi compendiaria,
Cic. Off. 2, 12, 43:ad proximum mare, dein Romam pergerent,
Sall. J. 23, 2:in proximos collis discedunt,
id. ib. 54, 10:proximum iter in Galliam,
Caes. B. G. 1, 10:paries cum proximus ardet,
Hor. Ep. 1, 18, 84:agri termini,
id. C. 2, 18, 23:proximus vicinus,
one's nearest neighbor, Plaut. Most. 3, 1, 138; Ter. Hec. 1, 2, 49; Cic. Att. 2, 14, 2; Dig. 50, 15, 4.—With dat.:Belgae proximi sunt Germanis,
Caes. B. G. 1, 1: huic proximum inferiorem orbem tenet puroeis, Cic. N. D. 2, 20, 53:proxima Campano ponti villula,
Hor. S. 1, 5, 45.—With acc. (not in Cic.):qui te proximus est,
Plaut. Poen. 5, 3, 1:ager proximus finem Megalopolitarum,
Liv. 35, 27:Crassus proximus mare Oceanum hiemarat,
Caes. B. G. 3, 7, 2:qui proximi forte tribunal steterant,
Liv. 8, 32, 12.—With ab, nearest to, next to:dactylus proximus a postremo,
next before, Cic. Or. 64, 217:ut quisque proximus ab oppresso sit,
Liv. 37, 25:proximus a dominā,
Ov. A. A. 1, 139:proxima regio ab eā (urbe),
Curt. 10, 5, 18. —Hence, as subst.,proxĭmum, i, n., the neighborhood, vicinity:B.vicinus e proximo,
hard by, Plaut. Aul. 2, 4, 11:aquam hinc de proximo rogabo,
from the house next door, id. Rud. 2, 3, 73:cum in proximo hic sit aegra,
close by, next door, Ter. Hec. 3, 2, 6:huic locum in proximum conduxi,
Cic. Fil. Fam. 16, 21, 4:per impluvium huc despexi in proximum,
into our neighbor's, Plaut. Mil. 2, 3, 16.— Plur.:traicit in proxima continentis,
Liv. 31, 46, 12.—Trop.1.Of time, the next preceding or following, the previous, last, the next, the following, ensuing:2.quid proximā, quid superiore nocte egeris,
Cic. Cat. 1, 1, 1:his proximis Nonis, cum in hortos Bruti venissemus,
id. Lael. 2, 7:Gabinius quem proximis superioribus diebus acerrime oppugnasset,
id. Fam. 1, 9, 20: se proximā nocte castra moturum, on the next, i.e. the following night, Caes. B. G. 1, 40 fin.; 2, 12; 3, 18; Liv. 2, 7, 1:proximo anno,
Sall. J. 35, 2; Plin. 17, 23, 35, § 208:in proxumum annum (se) transtulit,
Cic. Mil. 9, 24:proximo, altero, tertio, denique reliquis consecutis diebus,
id. Phil. 1, 13, 32:bello tanto majore quam proximo conatu apparatum est,
Liv. 4, 23, 6 Weissenb. ad loc.: IN DIEBVS V. PROXSVMEIS QVIBVS QVISQVE EORVM MAG (istratum) INIERIT, Tab. Bantin. lin. 14; so ib. lin. 12; Cic. Fam. 10, 26, 2; id. Att. 11, 11, 1:censor qui proximus ante me fuerat,
id. Sen. 12, 42: die proximi, old abl. form for proximo, Cato ap. Gell. 10, 24, 10, and ap. Non. 153, 11; cf.:crastinus, pristinus, etc., but proximo a. d. VI. Kal. Octobr.,
recently, last of all, Cic. Att. 18, 5.—In order of succession, rank, estimation, worth, etc., the next:3.summa necessitudo videtur esse honestatis: huic proxima incolumitatis: tertia ac levissima commoditatis,
Cic. Inv. 2, 58, 173:observat L. Domitium maxime, me habet proximum,
id. Att. 1, 1, 3:proximos dentes eiciunt,
Varr. R. R. 2, 7, 2:prima vulnera... Proxima,
Ov. M. 3, 233:proximos illi tamen occupavit Pallas honores,
Hor. C. 1, 12, 19: proximum est, ut, it follows that, remains that, the next point is: proximum est ergo, ut, opus fuerit classe necne quaeramus, we must next inquire, Cic. Fl. 12, 27:proximum est, ut doceam, deorum providentiā mundum administrari,
id. N. D. 2, 29, 73.—Of value or quality, the next, most nearly approaching, most like or similar:id habendum est antiquissimum et deo proximum, quod est optimum,
Cic. Leg. 2, 16, 40:ficta voluptatis causā sint proxima veris,
Hor. A. P. 338:proxima Phoebi Versibus ille facit,
Verg. E. 7, 22.— Comp.:ut quorum abstinentiam interrupi, modum servem et quidem abstinentiae proximiorem,
Sen. Ep. 108, 16.—In relationship, connection, or resemblance, the nearest, next, most nearly or closely related, next of kin, most like:b.AGNATVS PROXIMVS, Fragm. XII. Tabularum: hic illi genere est proximus,
Ter. Ad. 4, 5, 17:proximus cognatione,
Cic. Inv. 2, 49, 144:id des proximum,
id. Leg. 2, 16, 40:proxima virtutibus vitia,
Quint. 10, 2, 16:propinquitate,
Nep. Ages. 1, 3:proximae necessitudines,
Petr. 116.— Comp.: si quis proximior cognatus nasceretur, Ulp. ap. Prisc. p. 607 P.— Subst.: proxĭmi, ōrum, m., one's nearest relatives, next of kin:injuriosi sunt in proximos,
Cic. Off. 1, 14, 44; Caes. Fragm. ap. Gell. 5, 13, 6; Phaedr. 5, 1, 16:cum haec omnia cumulate tuis proximis plana fecero,
i.e. to your friends, intimates, Cic. Verr. 2, 5, 64, § 165; id. Pis. 32, 79; Gell. 3, 8, 3.—In gen., one's neighbor, fellow-man:4.sive nostros status, sive proximorum ingenia contemplamur,
Val. Max. 6, 9, 1; Quint. Decl. 2, 59:quis est mihi proximus?
Aug. in Psa. 118; Serm. 8, 2; 90, 7 init. —That is nearest at hand, i. e. apt, fit, suitable, convenient, easy (anteand post-class.):1.argumentum,
App. Mag. p. 278:cum obvium proximumque esset dicere, etc.,
Gell. 3, 14, 12: eamus ad me;ibi proximum est, ubi mutes,
there is the fittest, most convenient place, Ter. Eun. 3, 5, 64.— Adv.: proxĭmē (proxume; comp. proximius, v. below, 2. c.), nearest, very near, next.Lit., of place, with dat. (not in Cic., rare in Livy):2.quam proxime potest hostium castris castra communit,
Caes. B. C. 1, 72 fin.; Liv. 25, 14, 4.—With acc.:exercitum habere quam proxime hostem,
Cic. Att. 6, 5, 3:proxime Pompeium sedebam,
id. ib. 1, 14, 3:proxime Hispaniam Mauri sunt,
Sall. J. 19, 4.—With ab:a Surā proxime est Philiscum oppidum Parthorum,
Plin. 5, 26, 21, § 89:omnes tamen quam proxime alter ab altero debent habitare,
Col. 1, 6, 8.—Trop.a.Of time, shortly before or after, last, next:b.civitates quae proxime bellum fecerant,
Caes. B. G. 3, 29:Tito fratre suo censore, qui proximus ante me fuerat,
Cic. Sen. 12, 42; id. Part. 39, 137; Plin. Ep. 4, 13, 3:cum proxime judices contrahentur,
id. ib. 5, 7, 3.—With acc.:proxime abstinentiam sumendus est cibus exiguus,
Cels. 3, 2:proxime solis occasum,
Pall. 9, 8, 5.—Of order, rank, estimation, condition, etc., next to, next after, next:c.proxime et secundum deos homines hominibus maxime utiles esse possunt,
Cic. Off. 2, 3, 1:me huic tuae virtuti proxime accedere,
id. Fam. 11, 21, 4:proxime a nobilissimis viris,
Vell. 2, 124, 4; id. 2, 127, 1:proxime valent cetera lauri genera,
Plin. 23, 8, 80, § 158: utilissimum esse omphacium;proxime viride,
id. 23, 4, 39, § 79.—With acc.: esse etiam debent proxime hos cari, qui, etc., Cass. ap. Cic. Fam. 12, 13, 2:proxime morem Romanum,
closely following the Roman method, Liv. 24, 48, 11:erat res minime certamini navali similis, proxime speciem muros oppugnantium navium,
closely resembling, id. 30, 10.—In this sense also with atque:proxime atque ille aut aeque,
nearly the same as he, Cic. Fam. 9, 13, 2.—Very closely, nicely, accurately:ut proxime utriusque differentiam signem,
Quint. 6, 2, 20 Spald.; cf.:analogia, quam proxime ex Graeco transferentes in Latinum proportionem vocaverunt,
id. 1, 6, 3. — Comp.:nonne apertius, proximius, verius?
Min. Fel. Oct. 19. -
100 propiora
prŏpĭor, ĭus, gen. ōris, adj. comp., and proxĭmus, a, um, adj. sup. (v. below, II.) [from the obsol. propis; whence prope].I. A.Lit., of place:B.portus propior,
Verg. A. 3, 530:tumulus,
Liv. 22, 24:ut propior patriae sit fuga nostra,
Ov. P. 1, 2, 130:domus,
Sall. H. 2, 40 Dietsch:cum propior caliginis aër Ater init oculos,
Lucr. 4, 338 (314).—With acc.:propior montem suos collocat,
Sall. J. 49, 1:propior hostem,
Hirt. B. G. 8, 9.—With ab:quisquis ab igne propior stetit,
Sen. Ep. 74, 4.—With inf.:propior timeri,
Stat. Th. 12, 223.— Neutr. plur, subst.: prŏpĭōra, um, places lying near:propiora fluminis,
Tac. H. 5, 16:tenere,
Verg. A. 5, 168.—Trop.1.Of time, nearer, later, more recent:2.veniunt inde ad propiora,
Cic. Tusc. 1, 48, 116:venio ad propiorem (epistulam),
id. Att. 15, 3, 2:propior puero quam juveni,
Vell. 2, 53, 1:septimus octavo jam propior annus,
Hor. S. 2, 6, 40; id. C. 3, 15, 4:mors,
Tib. 2, 3, 42:propiore aut longiore tempore aliquid facere,
Dig. 23, 4, 17.—Of relationship, nearer, more nearly related; with dat.:3.quibus propior P. Quintio nemo est,
Cic. Quint. 31, 97:ille gradu propior sanguinis,
Ov. H. 3, 28; 16, 326; 20, 158:amicus,
Hor. Ep. 1, 9, 5.—Of resemblance, more nearly resembling, more like (class.); with dat.:4.quae sceleri propiora sunt, quam religioni,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 112:tauro,
Verg. G. 3, 57:vero est propius,
more probable, Liv. 4, 37; Ov. F. 4, 801; Tac. A. 13, 34; id. G. 45:scribere Sermoni propiora,
Hor. S. 1, 4, 42.—With acc. (not in Cic.):propius est fidem,
is more credible, Liv. 4, 17:quod tamen vitium propius virtutem erat,
Sall. C. 11, 1.—Of relation or connection, nearer, more nearly related, affecting or concerning more nearly, of greater import, closer, more intimate:A.hunc priorem aequom'st me habere: tunica propior pallio est, proverbially,
my shirt is nearer than my coat, Plaut. Trin. 5, 2, 30:propior societas eorum, qui ejusdem civitatis,
Cic. Off. 3, 17, 69:sua sibi propiora pericula esse, quam mea,
id. Sest. 18, 40:alium portum propiorem huic aetati videbamus,
id. Att. 14, 19, 1:damnum propius medullis,
Hor. Ep. 1, 10, 28:cura propior luctusque domesticus,
Ov. M. 13, 578; id. P. 4, 9, 71:supplemento vel Latium propius esse,
Liv. 8, 11:irae quam timori propiorem cernens,
more inclined to anger than to fear, Tac. A. 16, 9: oderat Aenean propior Saturnia Turno, more inclined or attached to, Ov. Tr. 1, 2, 7.—Hence, adv.: prŏpĭus, more nearly, nearer, closer (class.).Lit.1.Absol.:2.propius accedamus,
Ter. Ad. 3, 2, 11; Ov. M. 2, 41:res adspicere,
Verg. A. 1, 526:propius spectare aliquid,
Hor. Ep. 1, 1, 67;stare,
id. A. P. 361.—With dat., nearer to: propius grammatico accessi, Cic. ap. Diom. p. 405 P. (not elsewhere in Cic.):3.propius Tiberi quam Thermopylis,
Nep. Hann. 8, 3:propius stabulis armenta tenerent,
Verg. G. 1, 355.—With acc.:4.ne propius se castra moveret,
Caes. B. G. 4, 9:pars insulae, quae est propius solis occasum,
id. ib. 4, 28: propius aliquem accedere, id. ib. 5, 36:propius urbem,
Cic. Phil. 7, 9, 26:mare,
Sall. J. 18, 9.—With ab:B.propius a terris,
Cic. N. D. 1, 31, 87:antiquitas quo propius aberat ab ortu et divinā progenie, hoc melius ea cernebat,
id. Tusc. 1, 12, 26:ab Urbe,
Plin. 17, 25, 38, § 243.—Trop.:II.ut propius ad ea accedam, quae a te dicta sunt,
Cic. Fin. 4, 10, 24; Sen. Ira, 3, 42, 4; Cic. Part. 36, 124:propius accedo: nego esse illa testimonia,
id. Fl. 10, 23:a contumeliā quam a laude propius fuerit post Vitellium eligi,
Tac. H. 2, 76:nec quicquam propius est factum, quam ut illum persequeretur,
he was within an ace of following him, Cic. Clu. 21, 59; so,propius nihil est factum, quam ut occideretur,
id. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15.Sup.: proxĭmus (PROXVMVS and PROXSVMEIS, Tab. Bant.; late comp. proximior, Sen. Ep. 108, 16; Ulp. ap. Prisc. p. 607 P.; v. below, B. 2. and 3.; cf. in adv. 2. c.), a, um, adj., the nearest, next (class.).A.Lit., of place:1. 2.proxima oppida,
Caes. B. G. 3, 12:via,
Lucr. 5, 103; cf.:via ad gloriam proxima et quasi compendiaria,
Cic. Off. 2, 12, 43:ad proximum mare, dein Romam pergerent,
Sall. J. 23, 2:in proximos collis discedunt,
id. ib. 54, 10:proximum iter in Galliam,
Caes. B. G. 1, 10:paries cum proximus ardet,
Hor. Ep. 1, 18, 84:agri termini,
id. C. 2, 18, 23:proximus vicinus,
one's nearest neighbor, Plaut. Most. 3, 1, 138; Ter. Hec. 1, 2, 49; Cic. Att. 2, 14, 2; Dig. 50, 15, 4.—With dat.:Belgae proximi sunt Germanis,
Caes. B. G. 1, 1: huic proximum inferiorem orbem tenet puroeis, Cic. N. D. 2, 20, 53:proxima Campano ponti villula,
Hor. S. 1, 5, 45.—With acc. (not in Cic.):qui te proximus est,
Plaut. Poen. 5, 3, 1:ager proximus finem Megalopolitarum,
Liv. 35, 27:Crassus proximus mare Oceanum hiemarat,
Caes. B. G. 3, 7, 2:qui proximi forte tribunal steterant,
Liv. 8, 32, 12.—With ab, nearest to, next to:dactylus proximus a postremo,
next before, Cic. Or. 64, 217:ut quisque proximus ab oppresso sit,
Liv. 37, 25:proximus a dominā,
Ov. A. A. 1, 139:proxima regio ab eā (urbe),
Curt. 10, 5, 18. —Hence, as subst.,proxĭmum, i, n., the neighborhood, vicinity:B.vicinus e proximo,
hard by, Plaut. Aul. 2, 4, 11:aquam hinc de proximo rogabo,
from the house next door, id. Rud. 2, 3, 73:cum in proximo hic sit aegra,
close by, next door, Ter. Hec. 3, 2, 6:huic locum in proximum conduxi,
Cic. Fil. Fam. 16, 21, 4:per impluvium huc despexi in proximum,
into our neighbor's, Plaut. Mil. 2, 3, 16.— Plur.:traicit in proxima continentis,
Liv. 31, 46, 12.—Trop.1.Of time, the next preceding or following, the previous, last, the next, the following, ensuing:2.quid proximā, quid superiore nocte egeris,
Cic. Cat. 1, 1, 1:his proximis Nonis, cum in hortos Bruti venissemus,
id. Lael. 2, 7:Gabinius quem proximis superioribus diebus acerrime oppugnasset,
id. Fam. 1, 9, 20: se proximā nocte castra moturum, on the next, i.e. the following night, Caes. B. G. 1, 40 fin.; 2, 12; 3, 18; Liv. 2, 7, 1:proximo anno,
Sall. J. 35, 2; Plin. 17, 23, 35, § 208:in proxumum annum (se) transtulit,
Cic. Mil. 9, 24:proximo, altero, tertio, denique reliquis consecutis diebus,
id. Phil. 1, 13, 32:bello tanto majore quam proximo conatu apparatum est,
Liv. 4, 23, 6 Weissenb. ad loc.: IN DIEBVS V. PROXSVMEIS QVIBVS QVISQVE EORVM MAG (istratum) INIERIT, Tab. Bantin. lin. 14; so ib. lin. 12; Cic. Fam. 10, 26, 2; id. Att. 11, 11, 1:censor qui proximus ante me fuerat,
id. Sen. 12, 42: die proximi, old abl. form for proximo, Cato ap. Gell. 10, 24, 10, and ap. Non. 153, 11; cf.:crastinus, pristinus, etc., but proximo a. d. VI. Kal. Octobr.,
recently, last of all, Cic. Att. 18, 5.—In order of succession, rank, estimation, worth, etc., the next:3.summa necessitudo videtur esse honestatis: huic proxima incolumitatis: tertia ac levissima commoditatis,
Cic. Inv. 2, 58, 173:observat L. Domitium maxime, me habet proximum,
id. Att. 1, 1, 3:proximos dentes eiciunt,
Varr. R. R. 2, 7, 2:prima vulnera... Proxima,
Ov. M. 3, 233:proximos illi tamen occupavit Pallas honores,
Hor. C. 1, 12, 19: proximum est, ut, it follows that, remains that, the next point is: proximum est ergo, ut, opus fuerit classe necne quaeramus, we must next inquire, Cic. Fl. 12, 27:proximum est, ut doceam, deorum providentiā mundum administrari,
id. N. D. 2, 29, 73.—Of value or quality, the next, most nearly approaching, most like or similar:id habendum est antiquissimum et deo proximum, quod est optimum,
Cic. Leg. 2, 16, 40:ficta voluptatis causā sint proxima veris,
Hor. A. P. 338:proxima Phoebi Versibus ille facit,
Verg. E. 7, 22.— Comp.:ut quorum abstinentiam interrupi, modum servem et quidem abstinentiae proximiorem,
Sen. Ep. 108, 16.—In relationship, connection, or resemblance, the nearest, next, most nearly or closely related, next of kin, most like:b.AGNATVS PROXIMVS, Fragm. XII. Tabularum: hic illi genere est proximus,
Ter. Ad. 4, 5, 17:proximus cognatione,
Cic. Inv. 2, 49, 144:id des proximum,
id. Leg. 2, 16, 40:proxima virtutibus vitia,
Quint. 10, 2, 16:propinquitate,
Nep. Ages. 1, 3:proximae necessitudines,
Petr. 116.— Comp.: si quis proximior cognatus nasceretur, Ulp. ap. Prisc. p. 607 P.— Subst.: proxĭmi, ōrum, m., one's nearest relatives, next of kin:injuriosi sunt in proximos,
Cic. Off. 1, 14, 44; Caes. Fragm. ap. Gell. 5, 13, 6; Phaedr. 5, 1, 16:cum haec omnia cumulate tuis proximis plana fecero,
i.e. to your friends, intimates, Cic. Verr. 2, 5, 64, § 165; id. Pis. 32, 79; Gell. 3, 8, 3.—In gen., one's neighbor, fellow-man:4.sive nostros status, sive proximorum ingenia contemplamur,
Val. Max. 6, 9, 1; Quint. Decl. 2, 59:quis est mihi proximus?
Aug. in Psa. 118; Serm. 8, 2; 90, 7 init. —That is nearest at hand, i. e. apt, fit, suitable, convenient, easy (anteand post-class.):1.argumentum,
App. Mag. p. 278:cum obvium proximumque esset dicere, etc.,
Gell. 3, 14, 12: eamus ad me;ibi proximum est, ubi mutes,
there is the fittest, most convenient place, Ter. Eun. 3, 5, 64.— Adv.: proxĭmē (proxume; comp. proximius, v. below, 2. c.), nearest, very near, next.Lit., of place, with dat. (not in Cic., rare in Livy):2.quam proxime potest hostium castris castra communit,
Caes. B. C. 1, 72 fin.; Liv. 25, 14, 4.—With acc.:exercitum habere quam proxime hostem,
Cic. Att. 6, 5, 3:proxime Pompeium sedebam,
id. ib. 1, 14, 3:proxime Hispaniam Mauri sunt,
Sall. J. 19, 4.—With ab:a Surā proxime est Philiscum oppidum Parthorum,
Plin. 5, 26, 21, § 89:omnes tamen quam proxime alter ab altero debent habitare,
Col. 1, 6, 8.—Trop.a.Of time, shortly before or after, last, next:b.civitates quae proxime bellum fecerant,
Caes. B. G. 3, 29:Tito fratre suo censore, qui proximus ante me fuerat,
Cic. Sen. 12, 42; id. Part. 39, 137; Plin. Ep. 4, 13, 3:cum proxime judices contrahentur,
id. ib. 5, 7, 3.—With acc.:proxime abstinentiam sumendus est cibus exiguus,
Cels. 3, 2:proxime solis occasum,
Pall. 9, 8, 5.—Of order, rank, estimation, condition, etc., next to, next after, next:c.proxime et secundum deos homines hominibus maxime utiles esse possunt,
Cic. Off. 2, 3, 1:me huic tuae virtuti proxime accedere,
id. Fam. 11, 21, 4:proxime a nobilissimis viris,
Vell. 2, 124, 4; id. 2, 127, 1:proxime valent cetera lauri genera,
Plin. 23, 8, 80, § 158: utilissimum esse omphacium;proxime viride,
id. 23, 4, 39, § 79.—With acc.: esse etiam debent proxime hos cari, qui, etc., Cass. ap. Cic. Fam. 12, 13, 2:proxime morem Romanum,
closely following the Roman method, Liv. 24, 48, 11:erat res minime certamini navali similis, proxime speciem muros oppugnantium navium,
closely resembling, id. 30, 10.—In this sense also with atque:proxime atque ille aut aeque,
nearly the same as he, Cic. Fam. 9, 13, 2.—Very closely, nicely, accurately:ut proxime utriusque differentiam signem,
Quint. 6, 2, 20 Spald.; cf.:analogia, quam proxime ex Graeco transferentes in Latinum proportionem vocaverunt,
id. 1, 6, 3. — Comp.:nonne apertius, proximius, verius?
Min. Fel. Oct. 19.
См. также в других словарях:
Mauri — may refer to: Mauri meaning the life force which all objects contain, in the Māori language of New Zealand and the Rotuman language of Rotuma Mauri, or Maurya Empire, an ancient caste in India which built its greatest empire Mauri, a Finnish male … Wikipedia
Mauri — ist: in der Antike der Name der Bewohner von Mauretanien in Spätantike und Mittelalter der lateinische Name für das Volk der Mauren in Nordafrika Rio Mauri, ein Fluss in Bolivien ein männlicher Vorname, siehe Mauri (Vorname) Familienname Cristina … Deutsch Wikipedia
Mauri — es un apellido que puede referirse a: Ernesto Mauri 1791 1836, botánico Graciela Mauri, actriz y cantante; … Wikipedia Español
MAURI — populi, qui Mauritaniam Africae regionem Occidentalem versus Gaditanum fretum incolunt. Eos fuisse Indos, et Hercule duce, cum innumer. aliarum gentium multitudine, in haec loca pervenisse, multi crediderunt, uti Strab. l. ult. scribit. Sane… … Hofmann J. Lexicon universale
Mauri [1] — Mauri u. Mauretanien, s. Mauritania … Pierer's Universal-Lexikon
Mauri [2] — Mauri, die nordöstlichste Provinz des Fellatahreiches Gando im Innern Nordafrika s, grenzt nördlich an die Sahara, östlich an das Reich Sokoto; Hauptstadt der Provinz ist Sormakoye … Pierer's Universal-Lexikon
Mauri — Mauri, die Bewohner von Mauretanien (s. d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Màuri — m mn 〈N Màur〉 (Màūrka ž) 1. {{001f}}stanovnici Z Sahare, nastali miješanjem Berbera, Arapa i crnaca 2. {{001f}}pov. na Zapadu, tim se imenom označavalo islamsko stanovništvo koje je u 8. st. osvojilo najveći dio Iberskog poluotoka; Mavari … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
Mauri — Màuri m mn <N Màur> (Màūrka ž) DEFINICIJA 1. stanovnici Z Sahare, nastali miješanjem Berbera, Arapa i crnaca 2. pov. na Zapadu, tim se imenom označavalo islamsko stanovništvo koje je u 8. st. osvojilo najveći dio Iberskog poluotoka … Hrvatski jezični portal
Mauri — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Patronyme Mauri est un nom de famille notamment porté par : Carlo Mauri (1930 1982), alpiniste et explorateur italien ; Egidio Mauri (1828 1896) … Wikipédia en Français
MAURI (S.) — S. MAURI Insul. hodie Graecis dicitur, quae Leucas olim. Proprie tamen sicarcem vocant, Insulam vero Leucada. Iac. Sponius Itiner. Graec. Part. I. p. 134 … Hofmann J. Lexicon universale