-
101 déposer son mandat
2) разг. умеретьDictionnaire français-russe des idiomes > déposer son mandat
-
102 tenir son mandat de qn
Dictionnaire français-russe des idiomes > tenir son mandat de qn
-
103 contrat de mandat
-
104 décharge du mandat
прекращение [сложение] полномочий -
105 déchéance du mandat
-
106 durée du mandat
срок полномочий; срок мандата -
107 durée du mandat électif
срок полномочий выборного должностного лица; легислатураDictionnaire de droit français-russe > durée du mandat électif
-
108 expiration du mandat
-
109 extinction du mandat
прекращение поручения; прекращение полномочий -
110 invention de mandat
изобретение, сделанное по заказу или по заданию -
111 pays sous mandat
-
112 perquisition sans mandat
Dictionnaire de droit français-russe > perquisition sans mandat
-
113 professionnel du mandat
лицо, профессионально занимающееся представительством (разного рода агенты, маклеры)Dictionnaire de droit français-russe > professionnel du mandat
-
114 renouvellement du mandat
Dictionnaire de droit français-russe > renouvellement du mandat
-
115 territoire sous mandat
подмандатная территория [область]Dictionnaire de droit français-russe > territoire sous mandat
-
116 contrat de mandat
договор поручения, контракт порученияLe dictionnaire commercial Français-Russe > contrat de mandat
-
117 donner mandat à qqn
уполномочивать или уполномачивать (кого) | поручать (кому)Le dictionnaire commercial Français-Russe > donner mandat à qqn
-
118 contrat de mandat
-
119 virement mandat
-
120 Code de conduite pour les titulaires de mandat au titre des procédures spéciales du Conseil des droits de l'homme
сущ.ООН. Кодекс поведения мандатариев специальных процедур Совета по правам человекаФранцузско-русский универсальный словарь > Code de conduite pour les titulaires de mandat au titre des procédures spéciales du Conseil des droits de l'homme
См. также в других словарях:
mandat — [ mɑ̃da ] n. m. • 1488 « rescrit du pape »; lat. mandatum « chose mandée », de mandare 1 ♦ (mandate 1628) Dr. Acte (contrat unilatéral) par lequel une personne (⇒ mandant) donne à une autre (⇒ mandataire) le pouvoir de faire qqch. pour elle et en … Encyclopédie Universelle
mandat — MANDÁT, mandate, s.n. 1. Împuternicire (contractuală) de a reprezenta o persoană fizică sau juridică şi de a acţiona în numele ei; act prin care se dă această împuternicire; procură. ♢ Teritoriu sub mandat = (în trecut) teritoriu administrat de o … Dicționar Român
mandat — m. mandat. Mandat postau, mandat parlamentari : mandat postal, mandat parlementaire … Diccionari Personau e Evolutiu
mandat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. mandatacie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pełnomocnictwo przydzielane osobie pełniącej funkcje z wyboru przez jej elektorat; także: czynności i obowiązki związane z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Mandat — Sn Auftrag, Amt erw. fach. (14. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. mandātum Auftrag, Befehl , dem substantivierten PPP. von l. mandāre übergeben, anvertrauen , zu l. manus f. Hand (manuell) und l. dare geben, reichen (Datum). Ebenso nndl.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
mandat — Mandat. s. m. Rescrit du Pape, par lequel il mande à un Collateur ordinaire de pourvoir celuy qu il luy nomme du premier benefice qui vaquera à sa collation. Mandat Apostolique, les Mandats n ont plus de lieu en France … Dictionnaire de l'Académie française
Mandat — (v. lat.), 1) ein vom Regenten od. von dessen Delegirten aus klarer Berechtigung desselben hervorgehender Auftrag mit einer provisorischen Entscheidung; 2) jedes allgemeine, in solenner Form erlassene Gesetz, bes. wenn es einen einzelnen… … Pierer's Universal-Lexikon
Mandāt — (Mandatum), Auftrag, der Vertrag, durch den sich der Beauftragte (Mandatar) verpflichtet, ein ihm vom Auftraggeber (Mandant, Mandator) übertragenes Geschäft unentgeltlich zu besorgen. Im gewöhnlichen Leben wird das Wort M. oder Auftrag fast… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Mandat — Mandāt (lat.), Vollmacht, Auftrag, bes. der für einen Abgeordneten zur Vertretung seiner Wähler durch die Wahl; dann Vollmachtsvertrag, wodurch ein Kontrahent (Mandánt) dem andern (Mandatār) die Ausführung eines Geschäfts (Spezial M.) oder seine… … Kleines Konversations-Lexikon
Mandat — Mandat, lat. deutsch, Auftragsvertrag, ohne Lohn, wohl aber gegen Honorar. Der Mandant wird für die Handlungen des Beauftragten (M.ar) verbindlich. Sie klagen unter einander gegen sich mit der actio mandati. Ein zu Gunsten eines Dritten gegebenes … Herders Conversations-Lexikon
màndāt — m 〈G mandáta〉 1. {{001f}}ovlaštenje dato komu da može zastupati koga, raditi što u čije ime [na kraju ∼a; po isteku ∼a; u drugom ∼u] 2. {{001f}}pravn. pov. isprava administrativnog karaktera koju viša vlast upućuje nižoj, a sadržava naredbu koju… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika