-
1 mal intentionné
mal intentionnémající špatné úmyslyšpatně smýšlející -
2 mal intentionné
сущ.общ. злонамеренный, неблагонамеренный, нерасположенный (к кому-л.), неблагонадёжный (политически) -
3 être bien/mal intentionné à l'égard de quelqu'un
être bien/mal intentionné à l'égard de quelqu'unjemandem wohlgesinnt/übel gesinnt seinDictionnaire Français-Allemand > être bien/mal intentionné à l'égard de quelqu'un
-
4 critique mal intentionné
critique mal intentionnézlomyslný kritik -
5 critique mal intentionné
прил.Французско-русский универсальный словарь > critique mal intentionné
-
6 intentionné
intentionné, e[ɛ̃tɑ̃sjɔne]Adjectif bien/mal intentionné bem/mal intencionado* * *intentionné ɛ̃tɑ̃sjɔne]adjectivointencionadobien intentionnébem intencionadomal intentionnémal intencionado -
7 intentionné
intentionné, e[ɛ̃tɑ̃sjɔne]Adjectif bien/mal intentionné bem/mal intencionado* * *intentionné, e[ɛ̃tɑ̃sjɔne]Adjectif bien/mal intentionné bem/mal intencionado -
8 mal-intencionado
-
9 intentionné
c black intentionné, e [ɛ̃tɑ̃sjɔne]adjective━━━━━━━━━━━━━━━━━✎ Le mot anglais s'écrit avec un seul n.* * *intentionnée ɛ̃tɑ̃sjɔne adjectifbien/mal intentionné — well-/ill-intentioned
* * *ɛ̃tɑ̃sjɔne adj intentionné, -ebien intentionné — well-meaning, well-intentioned
* * *( féminin intentionnée) [ɛ̃tɑ̃sjɔne] adjectifbien/mal intentionné well-/ill-intentioned -
10 intentionné
ɛ̃tɑ̃sjɔneadjbien intentionné — wohlmeinend, wohlgesinnt
intentionnéintentionné (e) [ɛ̃tãsjɔne]être bien/mal intentionné à l'égard de quelqu'un jdm wohlgesinnt/übel gesinnt sein; Beispiel: quelqu'un qui a l'air mal intentionné jd, der aussieht, als führe er etwas im Schilde -
11 intentionné
-
12 intentionné,
e adj. (de intention) който е с разположение, с намерение, с настроение; bien intentionné, в добро разположение, благоразположен, благонамерен; être mal intentionné, злонамерен съм, имам лоши намерения. -
13 intentionné
-éeadj. bien intentionné niyati xolis, yaxshi niyatli; mal intentionné niyati xolis emas, yomon, yovuz niyatli, yomonlik tilaydigan, ichi qoralik, dushmanlik qiladigan. -
14 intentionné
-E adj.:il est bien (mal) intentionné à mon égard — он ко мне ∫ располо́жен (не располо́жен) <хорошо́ (пло́хо) отно́сится)
-
15 intentionné
adj., (bien /// mal): (byê-n /// mâl) êtêchnâ, -â, -é (Albanais). -
16 g‘arazgo‘y
mal intentionné, malveillant, haineux -
17 intencionado
in.ten.ci.o.na.do[ĩtẽsjon‘adu] adj intentionné. bem-intencionado bien intentionné. mal-intencionado mal intentionné.* * *adjectivointentionnébem intencionadobien intentionnémal intencionadomal intentionné -
18 animatus
[st1]1 [-] ănĭmātus, a, um: part. passé de animo. - [abcl][b]a - empli d'air. - [abcl]b - animé, vivifié, qui a reçu la vie. - [abcl]c - disposé moralement, (bien ou mal) intentionné. - [abcl]d - animé, courageux, plein de courage, déterminé, échauffé.[/b] - animatus bene erga aliquem (in aliquem, circa aliquem): bien disposé à l'égard de qqn. - animatus in necem alicujus, Macr S. 1, 11: disposé à tuer qqn. - animatus facere, Plaut.: disposé à faire. - animatus probe, Plaut.: plein de courage. - infirme animatus, Cic.: faiblement déterminé, indécis. [st1]2 [-] ănĭmātŭs, ūs, m.: souffle vital, vie. - animatu carere, Plin.: manquer de vie, être inanimé.* * *[st1]1 [-] ănĭmātus, a, um: part. passé de animo. - [abcl][b]a - empli d'air. - [abcl]b - animé, vivifié, qui a reçu la vie. - [abcl]c - disposé moralement, (bien ou mal) intentionné. - [abcl]d - animé, courageux, plein de courage, déterminé, échauffé.[/b] - animatus bene erga aliquem (in aliquem, circa aliquem): bien disposé à l'égard de qqn. - animatus in necem alicujus, Macr S. 1, 11: disposé à tuer qqn. - animatus facere, Plaut.: disposé à faire. - animatus probe, Plaut.: plein de courage. - infirme animatus, Cic.: faiblement déterminé, indécis. [st1]2 [-] ănĭmātŭs, ūs, m.: souffle vital, vie. - animatu carere, Plin.: manquer de vie, être inanimé.* * *I.Animatus, pen. prod. Participium. Cic. Qui ha ame et vie.II.Animatus, penul. prod. Nomen. Affectionné, soit en bien, soit en mal, Qui ha le vouloir, la fantasie, et le courage, Entalenté.\Infirme animatus. Cic. Qui n'ha pas grand courage.\Animatus erga vel in aliquem. Cic. Qui porte volunté bonne, ou mauvaise envers aucun, Bien ou mal entalenté envers aucun.\Male animatus erga aliquem. Sueto. Qui luy porte mauvais vouloir, Mal affecté à luy, Mal entalenté contre luy.\Si quid animatus est facere. Plaut. S'il ha vouloir de faire quelque chose, S'il ha talent, ou S'il est entalenté de faire, etc. -
19 intenzionato
intenzionato agg. intentionné: bene intenzionato bien intentionné; male intenzionato mal intentionné. -
20 неблагонадёжный
уст.1) ( ненадёжный) peu sûr2) полит. mal noté; suspect ( подозрительный)* * *adjgener. mal intentionné (политически)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Être bien, mal intentionné — ● Être bien, mal intentionné avoir de bonnes, de mauvaises dispositions d esprit à l égard de quelqu un … Encyclopédie Universelle
intentionné — intentionné, ée [ ɛ̃tɑ̃sjɔne ] adj. • 1567; de intention ♦ Être bien, mal intentionné : avoir de bonnes, de mauvaises intentions. ⇒ bienveillant; malintentionné, malveillant. « Des amis trop bien intentionnés soufflent sur le feu » (Henriot). ●… … Encyclopédie Universelle
intentionné — intentionné, ée (in tan sio né, née ; en vers, de cinq syllabes) adj. Qui a certaine intention. • M. de Vendôme arrivera affamé, et fort bien intentionné d écumer ce qui reste d argent dans cette province, SÉV. novembre, 1680. Bien… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
intentionné — Intentionné, [intentionn]ée. part. du verbe Intentionner qui n est point en usage, Qui a certaine intention. Une personne bien intentionnée. des hommes mal intentionnez. Il ne se joint guere qu avec bien, ou mal, ou mieux … Dictionnaire de l'Académie française
INTENTIONNÉ — ÉE. adj. Qui a certaine intention. Il ne s emploie guère qu avec bien, mal, ou mieux. Une personne bien intentionnée. Des gens mal intentionnés … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
INTENTIONNÉ, ÉE — adj. Qui a certaine intention. Il ne s’emploie guère qu’avec bien ou mal. Une personne bien intentionnée. Des gens mal intentionnés … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
intentionné — adj., (bien /// mal) : (byê n /// mâl) êtêchnâ, â, é (Albanais) … Dictionnaire Français-Savoyard
intentionnée — ● intentionné, intentionnée adjectif Être bien, mal intentionné, avoir de bonnes, de mauvaises dispositions d esprit à l égard de quelqu un. ● intentionné, intentionnée (expressions) adjectif Être bien, mal intentionné, avoir de bonnes, de… … Encyclopédie Universelle
malintentionné — malintentionné, ée [ malɛ̃tɑ̃sjɔne ] adj. • 1649; de 2. mal et intentionné ♦ Qui a de mauvaises intentions, l intention de nuire. ⇒ malveillant, méchant. Des gens malintentionnés le critiquent. Elle est malintentionnée envers nous, à notre égard … Encyclopédie Universelle
DISPOSER — v. a. Arranger, mettre dans un certain ordre. L architecte a bien disposé les appartements de cette maison. Dieu a disposé dans un ordre merveilleux toutes les parties de l univers. Il a bien disposé, mal disposé les parties de son discours. Il… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
disposer — DISPOSER. v. a. Arranger, mettre les choses dans un certain ordre. Disposer mal. Mal disposer. L Architecte a bien disposé les appartemens de cette maison. Dieu a disposé dans un ordre merveilleux toutes les parties de l Univers. Il a bien… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798