-
1 magnificus
magnĭfĭcus, a, um, adj. ( comp. magnificentior; sup. magnificentissimus; v. in the foll.; old form of comp. magnificior, acc. to Fest. p. 154 Müll., and sup. magnificissimus, acc. to Fest. p. 151; so in the adv. magnificissime, Att. ap. Prisc. p. 603 P.) [magnus-facio], great in deeds or in sentiment, noble, distinguished, eminent, august, great in soul, high-minded (cf. splendidus).I.Lit.A.In a good sense (class.):B.vir factis magnificus,
Liv. 1, 10:Rhodiorum civitas magna atque magnifica,
great, glorious, Sall. C. 51:animus excelsus magnificusque,
Cic. Off. 1, 23, 79:cives in suppliciis deorum magnifici, domi parci,
magnificent, splendid, grand, fond of splendor, Sall. C. 9:elegans, non magnificus,
fond of show, Nep. Att. 13; Suet. Ner. 30:magnificus in publicum,
Plin. Pan. 51, 3; Vell. 2, 130.—In a bad sense, bragging, boastful (ante-class.):II.cum magnifico milite, urbis verbis qui inermus capit,
Plaut. Bacch. 4, 9, 42; id. As. 2, 2, 84.—Transf., of inanim. and abstr. things, splendid, rich, fine, costly, sumptuous, magnificent, etc. (class.):magnificae villae,
Cic. Leg. 2, 1, 2:oppidum,
Plin. 6, 19, 22, § 67:apparatus,
Cic. Off. 1, 8, 25:ornatus,
id. Verr. 2, 1, 22, § 58:funera,
Caes. B. G. 6, 18:funus,
Curt. 4, 8, 8:venationes,
Cic. Fam. 7, 1, 3:nomen,
Tac. H. 4, 15:res gestae,
Liv. 26, 2, 1.—Of speech, of high strain, lofly, sublime:genus dicendi magnificum atque praeclarum,
Cic. de Or. 2, 21, 89:oratio,
Plin. 35, 4, 9, § 26; cf. in the comp.:magnificentius dicendi genus et ornatius,
Cic. Brut. 32, 123.—In a bad sense, boastful, bragging:verba,
Ter. Eun. 4, 6, 3:litterae,
Suet. Calig. 44.— Sup.:Crassus magnificentissimā aedilitate functus,
Cic. Off. 2, 16.—Of medicaments, valuable, useful, admirable, Plin. 19, 3, 15, § 38.—Hence, adv., in two forms: magnĭfĭcē and (postAug.) magnĭfĭcenter, nobly, magnificently, generously, grandly, sumptuously, richly, splendidly, excellently:magnifice conscreabor,
Plaut. Pers. 2, 5, 7:cesso magnifice patriceque,
id. Cas. 3, 6, 7:magnifice laudare,
Cic. Brut. 73, 254:ornare convivium,
id. Quint. 30, 93:comparare convivi um,
id. Verr. 2, 1, 26, § 65:vivere,
id. Off. 1, 26, 65:vincere,
splendidly, gloriously, id. Cat. 2, 1, 1:radicula ex melle prodest magnifice ad tussim,
admirably, excellently, Plin. 24, 11, 58, § 96; 30, 14, 47, § 139.—In a bad sense, pompously, proudly, haughtily, boastfully: se jactare. Auct. Her. 4, 21, 29:incedere,
Liv. 2, 6.—In the form magnificenter:oppidum magnificenter aedificatum et eleganter,
Vitr. 1, 6.— Comp.:magnificentius et dicere et sentire,
grandly, loftily, Cic. Or. 34, 119.— Sup.:consulatum magnificentissime gerere,
Cic. Fam. 4, 7, 2:gloriosissime et magnificentissime aliquid conficere,
id. Att. 14, 4, 2: jactare se, 2, 21, 3. -
2 māgnificus
māgnificus adj. with comp. magnificentior, and sup. magnificentissimus [magnus+2 FAC-], great, elevated, noble, distinguished, eminent, august: incedunt per ora vestra magnifici, S.: factis vir magnificus, L.: animus: civis in suppliciis deorum, fond of display, S.: elegans, non magnificus, fond of show, N.— Splendid, rich, fine, costly, sumptuous, magnificent: civitas, S.: aedilitas magnificentissima: ornatus: funera, Cs.: res gestae, L. —Of speech, of high strain, lofty, sublime: genus (dicendi): magnificentius genus dicendi.— Boastful, pompous: verba, T.: edicta, Ta.* * *magnifica -um, magnificentior -or -us, magnificentissimus -a -u ADJsplendid/excellent/sumptuous/magnificent/stately; noble/eminent; proud/boastful -
3 Cicinnurus magnificus, (Diphyllodes magnificens)
ENG magnificent bird-of-paradise, magnificent bird of paradiseNLD gekraagde paradijsvogel, prachtparadijsvogelGER PrachtparadiesvogelFRA paradisier magnifiqueAnimal Names Latin to English > Cicinnurus magnificus, (Diphyllodes magnificens)
-
4 Gorsachius magnificus
ENG white-eared Night-Heron -
5 Lophornis magnificus
ENG frilled Coquette -
6 Ptilinopus magnificus
ENG Wompoo Fruit-Dove -
7 Ptiloris magnificus
ENG magnificent riflebirdNLD prachtgeweervogelGER PrachtreifelvogelFRA promefil magnifique -
8 māgnificē
māgnificē adv. with comp. māgnificentius, and sup. māgnificentissimē [magnificus], nobly, magnificently, generously, grandly, sumptuously, richly, splendidly, excellently: te tractare, T.: convivium apparat: vincere, gloriously: magnificentius restitutum (templum): consulatum magnificentissime gerere.— Pompously, proudly, haughtily, boastfully: alqd dicere, T.: loqui, L.: iactare se.* * *magnificentius, magnificentissime ADVsplendidly, in fine/lordly manner/language; superbly; proudly/boastfully -
9 māgnificentia
māgnificentia ae, f [magnificus], loftiness, grandeur, nobleness, high-mindedness: liberalitatis.—Of things, grandeur, magnificence, splendor, sumptuousness: ludorum: extra modum magnificentiā prodire: publicorum operum, L.— Display, pomposity, boastfulness: verborum, bombast: istaec, T.: composita in magnificentiam oratio, Ta.* * *greatness; loftiness, nobleness; generosity; grandeur, splendor, luxury; pride -
10 māgnificō
māgnificō —, —, āre [magnificus], to make much of, set a high value on: illam... se, T.* * *magnificare, magnificavi, magnificatus V TRANSprize, esteem greatly; praise, extol -
11 mītis
mītis e, adj. with comp. and sup, mild, mellow, mature, ripe: sunt nobis mitia poma, V.: Bacchus (i. e. vinum), mellow, V.: suci, O.: solum Tiburis, kindly, H.: (fluvius) in morem stagni, placid, V.— Fig., mild, soft, gentle, lenient, kind: iam mitis est, pacified, T.: homo mitissimus: quis est me mitior?: Nec animum mitior anguibus, in spirit, H.: mitis ac magnificus hostibus, L.: paenitentiae mitior, towards the penitent, Ta.: consilium, O.: lex: mitius exilium, O.: ingenium, Iu.: mitibus Mutare tristia, kind words, H.: mitiora, gentler feelings (opp. duriora).—Of speech: Thucydides si posterius fuisset, multo maturior fuisset et mitior, riper and mellower.* * *mite, mitior -or -us, mitissimus -a -um ADJmild, meek, gentle, placid, soothing; clement; ripe, sweet and juicy -
12 alioqui
ălĭōquī (Corssen, Ausspr. II. p. 839, questions the MS. authority for the forms ălĭ-ōquin and cĕtĕrōquin, but if they are genuine, he believes they have the prep. in affixed, as in deoin), adv. (prop. abl. alioqui, i. e. alio quo modo, in some other way; used in the ante-Aug. per. only once in Lucr.; but freq. after that per., esp. by the histt., and by Pliny the younger).I.Lit., to indicate that something has its existence or right in all but the exception given, in other respects, for the rest, otherwise; Gr. allôs, often with adj. standing either before or after it:II.milites tantum, qui sequerentur currum, defuerunt: alioqui magnificus triumphus fuit,
Liv. 37, 46 Madv.;8, 9: Hannibal tumulum tutum commodumque alioqui, nisi quod longinquae aquationis erat, cepit,
id. 30, 29, 10:atqui si vitiis mediocribus ac mea paucis Mendosa est natura, alioquin recta,
Hor. S. 1, 6, 66 K. and H.:solitus alioquin id temporis luxus principis intendere,
Tac. A. 13, 20 Halm; so id. ib. 4, 37; Curt. 7, 4, 8; 8, 2, 2.—Sometimes concessive, hence also with quamquam, quamvis, cum, as for the rest, besides: triumphatum de Tiburtibus: alioqui mitis victoria fuit, i. e. although in other respects the victory was, etc., Liv. 7, 19: at si tantula pars oculi media illa peresa est, Incolumis quamvis alioqui splendidus orbis ( al though in other respects uninjured and clear) occidit extemplo lumen, Lucr. 3, 414 (Lachmann rejected this line; Munro receives it and reads alioquoi):ideo nondum eum legi, cum alioqui validissime cupiam,
Plin. Ep. 9, 35 Keil; so Plin. 10, 69, 93, § 198.—Transf.A.To indicate that something exists, avails, or has influence in other cases beside those mentioned, yet, besides, moreover (syn.:B.porro, praeterea): sed haec quidem alioquin memoria magni professoris, uti interponeremus, effecit,
Cels. 8, 4:ne pugnemus igitur, cum praesertim plurimis alioqui Graecis sit utendum,
very many other Greek words besides, Quint. 2, 14, 4 Halm:non tenuit iram Alexander, cujus alioqui potens non erat,
of which he had not the control at other times, Curt. 4, 2, 6; Tac. H. 3, 32:quā occasione Caesar, validus alioquin spernendis honoribus hujuscemodi orationem coepit,
id. A. 4, 37.—So in questions, Quint. 4, 5, 3.—Also et alioqui in Pliny: afficior curā; et alioqui meus pudor, mea dignitas in discrimen adducitur, Plin Ep. 2, 9, 1; so id. ib. 10, 42, 2; id. Pan. 45, 4; 68, 7; 7, 9.—And in copulative clauses with et... et, cum... tum, etc., both in general (or in other respects)... and:et alioqui opportune situm, et transitus eā est in Labeates,
Liv. 43, 19:mors Marcelli cum alioqui miserabilis fuit, tum quod, etc.,
id. 27, 27, 11; so Quint. 5, 6, 4; 12, 10, 63.—To indicate that something is in itself situated so and so, or avails in a certain manner, in itself, even in itself, himself, etc.: corpus, quod illa (Phryne) speciosissima alioqui ( in herself even most beautiful) diductā nudaverat tunicā, Quint. 2, 15, 9 Spald.; 10, 3, 13; 2, 1, 4.—C.Ellipt. like the Gr. allôs, and commonly placed at the beginning of a clause, to indicate that something must happen, if the previous assertion or assumption shall not be (which fact is not [p. 86] expressed), otherwise, else (cf. aliter, b. g):D.vidistine aliquando Clitumnum fontem? si nondum (et puto nondum: alioqui narrāsses mihi),
Plin. Ep. 8, 8; 1, 20: Nec, si pugnent inter se, qui idem didicerunt, idcirco ars, quae utrique tradita est, non erit;alioqui nec armorum, etc.,
Quint. 2, 17, 33; so id. 4, 2, 23:non inornata debet esse brevitas, alioqui sit indocta,
id. 4, 2, 46:Da mihi liberos, alioquin moriar,
Vulg. Gen. 30, 1; ib. Matt. 6, 1; ib. Heb. 9, 17:languescet alioqui industria, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38.—(Eccl. Lat.) As an advers. conj., but (cf. ceterum and the Gr. alla):alioquin mitte manum tuam et tange os ejus et carnem,
Vulg. Job, 2, 5. Cf. Hand, Turs. I. pp. 234-241. -
13 alioquin
ălĭōquī (Corssen, Ausspr. II. p. 839, questions the MS. authority for the forms ălĭ-ōquin and cĕtĕrōquin, but if they are genuine, he believes they have the prep. in affixed, as in deoin), adv. (prop. abl. alioqui, i. e. alio quo modo, in some other way; used in the ante-Aug. per. only once in Lucr.; but freq. after that per., esp. by the histt., and by Pliny the younger).I.Lit., to indicate that something has its existence or right in all but the exception given, in other respects, for the rest, otherwise; Gr. allôs, often with adj. standing either before or after it:II.milites tantum, qui sequerentur currum, defuerunt: alioqui magnificus triumphus fuit,
Liv. 37, 46 Madv.;8, 9: Hannibal tumulum tutum commodumque alioqui, nisi quod longinquae aquationis erat, cepit,
id. 30, 29, 10:atqui si vitiis mediocribus ac mea paucis Mendosa est natura, alioquin recta,
Hor. S. 1, 6, 66 K. and H.:solitus alioquin id temporis luxus principis intendere,
Tac. A. 13, 20 Halm; so id. ib. 4, 37; Curt. 7, 4, 8; 8, 2, 2.—Sometimes concessive, hence also with quamquam, quamvis, cum, as for the rest, besides: triumphatum de Tiburtibus: alioqui mitis victoria fuit, i. e. although in other respects the victory was, etc., Liv. 7, 19: at si tantula pars oculi media illa peresa est, Incolumis quamvis alioqui splendidus orbis ( al though in other respects uninjured and clear) occidit extemplo lumen, Lucr. 3, 414 (Lachmann rejected this line; Munro receives it and reads alioquoi):ideo nondum eum legi, cum alioqui validissime cupiam,
Plin. Ep. 9, 35 Keil; so Plin. 10, 69, 93, § 198.—Transf.A.To indicate that something exists, avails, or has influence in other cases beside those mentioned, yet, besides, moreover (syn.:B.porro, praeterea): sed haec quidem alioquin memoria magni professoris, uti interponeremus, effecit,
Cels. 8, 4:ne pugnemus igitur, cum praesertim plurimis alioqui Graecis sit utendum,
very many other Greek words besides, Quint. 2, 14, 4 Halm:non tenuit iram Alexander, cujus alioqui potens non erat,
of which he had not the control at other times, Curt. 4, 2, 6; Tac. H. 3, 32:quā occasione Caesar, validus alioquin spernendis honoribus hujuscemodi orationem coepit,
id. A. 4, 37.—So in questions, Quint. 4, 5, 3.—Also et alioqui in Pliny: afficior curā; et alioqui meus pudor, mea dignitas in discrimen adducitur, Plin Ep. 2, 9, 1; so id. ib. 10, 42, 2; id. Pan. 45, 4; 68, 7; 7, 9.—And in copulative clauses with et... et, cum... tum, etc., both in general (or in other respects)... and:et alioqui opportune situm, et transitus eā est in Labeates,
Liv. 43, 19:mors Marcelli cum alioqui miserabilis fuit, tum quod, etc.,
id. 27, 27, 11; so Quint. 5, 6, 4; 12, 10, 63.—To indicate that something is in itself situated so and so, or avails in a certain manner, in itself, even in itself, himself, etc.: corpus, quod illa (Phryne) speciosissima alioqui ( in herself even most beautiful) diductā nudaverat tunicā, Quint. 2, 15, 9 Spald.; 10, 3, 13; 2, 1, 4.—C.Ellipt. like the Gr. allôs, and commonly placed at the beginning of a clause, to indicate that something must happen, if the previous assertion or assumption shall not be (which fact is not [p. 86] expressed), otherwise, else (cf. aliter, b. g):D.vidistine aliquando Clitumnum fontem? si nondum (et puto nondum: alioqui narrāsses mihi),
Plin. Ep. 8, 8; 1, 20: Nec, si pugnent inter se, qui idem didicerunt, idcirco ars, quae utrique tradita est, non erit;alioqui nec armorum, etc.,
Quint. 2, 17, 33; so id. 4, 2, 23:non inornata debet esse brevitas, alioqui sit indocta,
id. 4, 2, 46:Da mihi liberos, alioquin moriar,
Vulg. Gen. 30, 1; ib. Matt. 6, 1; ib. Heb. 9, 17:languescet alioqui industria, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38.—(Eccl. Lat.) As an advers. conj., but (cf. ceterum and the Gr. alla):alioquin mitte manum tuam et tange os ejus et carnem,
Vulg. Job, 2, 5. Cf. Hand, Turs. I. pp. 234-241. -
14 beneficentia
bĕnĕfĭcentĭa, ae, f. [from beneficus, like magnificentia, munificentia, from magnificus, munificus; cf. Beier and Gernh. upon Cic. Off. 1, 7, 20], the quality of beneficus, kindness, beneficence, an honorable and kind treatment of others (opp. maleficentia, Lact. Ira Dei, 1, 1; several times in the philos. writings of Cic.;elsewh. rare): quid praestantius bonitate et beneficentiā?
Cic. N.D. 1, 43, 121:beneficentia, quam eandem vel benignitatem vel liberalitatem appellari licet,
id. Off. 1, 7, 20; 1, 14, 42 sq.;2, 15, 52 and 53: comitas ac beneficentia,
id. de Or. 2, 84, 343:uti beneficentiā adversus supplices,
Tac. A. 12, 20:beneficentia augebat ornabatque subjectos,
Sen. Ep. 90, 5; Vulg. Heb. 13, 16. -
15 ceteroquin
ălĭōquī (Corssen, Ausspr. II. p. 839, questions the MS. authority for the forms ălĭ-ōquin and cĕtĕrōquin, but if they are genuine, he believes they have the prep. in affixed, as in deoin), adv. (prop. abl. alioqui, i. e. alio quo modo, in some other way; used in the ante-Aug. per. only once in Lucr.; but freq. after that per., esp. by the histt., and by Pliny the younger).I.Lit., to indicate that something has its existence or right in all but the exception given, in other respects, for the rest, otherwise; Gr. allôs, often with adj. standing either before or after it:II.milites tantum, qui sequerentur currum, defuerunt: alioqui magnificus triumphus fuit,
Liv. 37, 46 Madv.;8, 9: Hannibal tumulum tutum commodumque alioqui, nisi quod longinquae aquationis erat, cepit,
id. 30, 29, 10:atqui si vitiis mediocribus ac mea paucis Mendosa est natura, alioquin recta,
Hor. S. 1, 6, 66 K. and H.:solitus alioquin id temporis luxus principis intendere,
Tac. A. 13, 20 Halm; so id. ib. 4, 37; Curt. 7, 4, 8; 8, 2, 2.—Sometimes concessive, hence also with quamquam, quamvis, cum, as for the rest, besides: triumphatum de Tiburtibus: alioqui mitis victoria fuit, i. e. although in other respects the victory was, etc., Liv. 7, 19: at si tantula pars oculi media illa peresa est, Incolumis quamvis alioqui splendidus orbis ( al though in other respects uninjured and clear) occidit extemplo lumen, Lucr. 3, 414 (Lachmann rejected this line; Munro receives it and reads alioquoi):ideo nondum eum legi, cum alioqui validissime cupiam,
Plin. Ep. 9, 35 Keil; so Plin. 10, 69, 93, § 198.—Transf.A.To indicate that something exists, avails, or has influence in other cases beside those mentioned, yet, besides, moreover (syn.:B.porro, praeterea): sed haec quidem alioquin memoria magni professoris, uti interponeremus, effecit,
Cels. 8, 4:ne pugnemus igitur, cum praesertim plurimis alioqui Graecis sit utendum,
very many other Greek words besides, Quint. 2, 14, 4 Halm:non tenuit iram Alexander, cujus alioqui potens non erat,
of which he had not the control at other times, Curt. 4, 2, 6; Tac. H. 3, 32:quā occasione Caesar, validus alioquin spernendis honoribus hujuscemodi orationem coepit,
id. A. 4, 37.—So in questions, Quint. 4, 5, 3.—Also et alioqui in Pliny: afficior curā; et alioqui meus pudor, mea dignitas in discrimen adducitur, Plin Ep. 2, 9, 1; so id. ib. 10, 42, 2; id. Pan. 45, 4; 68, 7; 7, 9.—And in copulative clauses with et... et, cum... tum, etc., both in general (or in other respects)... and:et alioqui opportune situm, et transitus eā est in Labeates,
Liv. 43, 19:mors Marcelli cum alioqui miserabilis fuit, tum quod, etc.,
id. 27, 27, 11; so Quint. 5, 6, 4; 12, 10, 63.—To indicate that something is in itself situated so and so, or avails in a certain manner, in itself, even in itself, himself, etc.: corpus, quod illa (Phryne) speciosissima alioqui ( in herself even most beautiful) diductā nudaverat tunicā, Quint. 2, 15, 9 Spald.; 10, 3, 13; 2, 1, 4.—C.Ellipt. like the Gr. allôs, and commonly placed at the beginning of a clause, to indicate that something must happen, if the previous assertion or assumption shall not be (which fact is not [p. 86] expressed), otherwise, else (cf. aliter, b. g):D.vidistine aliquando Clitumnum fontem? si nondum (et puto nondum: alioqui narrāsses mihi),
Plin. Ep. 8, 8; 1, 20: Nec, si pugnent inter se, qui idem didicerunt, idcirco ars, quae utrique tradita est, non erit;alioqui nec armorum, etc.,
Quint. 2, 17, 33; so id. 4, 2, 23:non inornata debet esse brevitas, alioqui sit indocta,
id. 4, 2, 46:Da mihi liberos, alioquin moriar,
Vulg. Gen. 30, 1; ib. Matt. 6, 1; ib. Heb. 9, 17:languescet alioqui industria, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38.—(Eccl. Lat.) As an advers. conj., but (cf. ceterum and the Gr. alla):alioquin mitte manum tuam et tange os ejus et carnem,
Vulg. Job, 2, 5. Cf. Hand, Turs. I. pp. 234-241. -
16 dapatice
dăpātĭce = magnifice, and dăpātĭ-cus = magnificus, Paul. ex Fest. p. 68, 4 and 5 Müll. [daps]. -
17 dapaticus
dăpātĭce = magnifice, and dăpātĭ-cus = magnificus, Paul. ex Fest. p. 68, 4 and 5 Müll. [daps]. -
18 egregium
ē-grĕgĭus, a, um ( sup.: mulier egregiissimă formă, Pac. ap. Prisc. 3, p. 600 fin. P.; Rib. Fragm. Trag. p. 105:I.egregiissime grammatice,
Gell. 14, 5, 3.— Vocat.:egregi or egregie,
Gell. 14, 5, 1 sq.), adj. [ex-grex, Corss. Ausspr. 1, 504; hence, chosen from the herd, i. e.], distinguished, surpassing, excellent, eminent (for syn. cf.: praeclarus, eximius, divinus, magnificus).In gen. (class.):II.in procuratione civitatis, egregius,
Cic. de Or. 1, 49, 215; cf.:in bellica laude,
id. Brut. 21, 84:in aliis artibus,
Sall. J. 82, 2:vir,
Cic. Lael. 19, 69:civis,
id. Brut. 25, 95:poëta,
id. de Or. 1, 3, 11:senatus,
Liv. 2, 49:par consulum,
id. 27, 34:Caesar,
Hor. C. 1, 6, 11; 3, 25, 4 et saep.:et praeclara indoles ad dicendum,
Cic. de Or. 1, 29; cf. id. Phil. 1, 1, 2; Tac. Or. 9:forma,
Ter. And. 1, 1, 45; cf.facies,
id. Phorm. 1, 2, 50:colores, odores,
Lucr. 5, 739; Cic. Fin. 2, 20, 64:corpus,
i. e. exceedingly beautiful, Hor. S. 1, 6, 67; Ov. Tr. 5, 13, 14:os,
id. H. 4, 78 et saep.:virtus,
Caes. B. G. 1, 28, 5:fides,
id. ib. 1, 19, 2:voluntas in se,
id. ib. 5, 4, 3:victoria,
Liv. 2, 47 et saep.:vir bello egregius,
Liv. 5, 47; cf. id. 7, 6; Tac. Agr. 14; Ov. M. 5, 49.—With gen.:animi,
Verg. A. 11, 417; so, fati mentisque Stat. Th. 3, 99:linguae,
Sil. 5, 77:egregii juvenum,
Stat. Th. 2, 152.—In the neutr. subst.:ut alia magna et egregia tua omittam,
Sall. J. 10, 2:postquam cuncta scelerum suorum pro egregiis accipi videt,
for distinguished acts, Tac. A. 14, 60; cf. the foll.—Post - Aug., esp. of rank and consequence, distinguished, illustrious, honorable:(α).si te privatus adoptarem, et mihi egregium erat Gnaei Pompeii subolem in penates meos asciscere, et, etc.,
Tac. H. 1, 15; cf.:idque et sibi et cunctis egregium,
id. A. 3, 6.— Subst.: ēgrĕgĭum, ii, n.:egregium publicum,
the public honor, Tac. A. 3, 70 fin. —Hence, Egrĕgĭus, ii, m., a title of public officers in high station, similar to His Excellency, Cod. Th. 6, 22, 1; and:Vir Egregius,
Inscr. Grut. 89, 4; 345, 3 et saep.; cf. Lact. 5, 14 fin. —Hence, adv.: ēgrĕgĭe, excellently, eminently; surpassingly, exceedingly, singularly; uncommonly well (cf.: eximie, unice, praesertim; praecipue, maxime, potissimum, etc.).With verbs:(β).studere (opp. mediocriter),
Ter. And. 1, 1, 31:pingere, fingere,
Cic. Brut. 73 fin.:loqui,
id. Fin. 2, 6 fin.:vincere,
brilliantly, Liv. 21, 40; cf.absolvi,
id. 9, 26 et saep.—Far more freq.,With adjectives: egregie cordatus homo, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 18 (Ann. v. 335 ed. Vahl.):(γ).fortis et bonus imperator,
Cic. de Or. 2, 66, 268:subtilis scriptor,
id. Brut. 9:munitum oppidum,
Caes. B. G. 2, 29, 2; cf. id. ib. 5, 9, 4; 5, 11, 7 et saep.—Absol., as an expression of assent, applause, etc.:egregie, Caesar, quod lacrimas parentum vectigales esse non pateris,
Plin. Pan. 38, 3; cf. Suet. Vit. 10.— Comp.:egregius cenat,
Juv. 11, 12. -
19 Egregius
ē-grĕgĭus, a, um ( sup.: mulier egregiissimă formă, Pac. ap. Prisc. 3, p. 600 fin. P.; Rib. Fragm. Trag. p. 105:I.egregiissime grammatice,
Gell. 14, 5, 3.— Vocat.:egregi or egregie,
Gell. 14, 5, 1 sq.), adj. [ex-grex, Corss. Ausspr. 1, 504; hence, chosen from the herd, i. e.], distinguished, surpassing, excellent, eminent (for syn. cf.: praeclarus, eximius, divinus, magnificus).In gen. (class.):II.in procuratione civitatis, egregius,
Cic. de Or. 1, 49, 215; cf.:in bellica laude,
id. Brut. 21, 84:in aliis artibus,
Sall. J. 82, 2:vir,
Cic. Lael. 19, 69:civis,
id. Brut. 25, 95:poëta,
id. de Or. 1, 3, 11:senatus,
Liv. 2, 49:par consulum,
id. 27, 34:Caesar,
Hor. C. 1, 6, 11; 3, 25, 4 et saep.:et praeclara indoles ad dicendum,
Cic. de Or. 1, 29; cf. id. Phil. 1, 1, 2; Tac. Or. 9:forma,
Ter. And. 1, 1, 45; cf.facies,
id. Phorm. 1, 2, 50:colores, odores,
Lucr. 5, 739; Cic. Fin. 2, 20, 64:corpus,
i. e. exceedingly beautiful, Hor. S. 1, 6, 67; Ov. Tr. 5, 13, 14:os,
id. H. 4, 78 et saep.:virtus,
Caes. B. G. 1, 28, 5:fides,
id. ib. 1, 19, 2:voluntas in se,
id. ib. 5, 4, 3:victoria,
Liv. 2, 47 et saep.:vir bello egregius,
Liv. 5, 47; cf. id. 7, 6; Tac. Agr. 14; Ov. M. 5, 49.—With gen.:animi,
Verg. A. 11, 417; so, fati mentisque Stat. Th. 3, 99:linguae,
Sil. 5, 77:egregii juvenum,
Stat. Th. 2, 152.—In the neutr. subst.:ut alia magna et egregia tua omittam,
Sall. J. 10, 2:postquam cuncta scelerum suorum pro egregiis accipi videt,
for distinguished acts, Tac. A. 14, 60; cf. the foll.—Post - Aug., esp. of rank and consequence, distinguished, illustrious, honorable:(α).si te privatus adoptarem, et mihi egregium erat Gnaei Pompeii subolem in penates meos asciscere, et, etc.,
Tac. H. 1, 15; cf.:idque et sibi et cunctis egregium,
id. A. 3, 6.— Subst.: ēgrĕgĭum, ii, n.:egregium publicum,
the public honor, Tac. A. 3, 70 fin. —Hence, Egrĕgĭus, ii, m., a title of public officers in high station, similar to His Excellency, Cod. Th. 6, 22, 1; and:Vir Egregius,
Inscr. Grut. 89, 4; 345, 3 et saep.; cf. Lact. 5, 14 fin. —Hence, adv.: ēgrĕgĭe, excellently, eminently; surpassingly, exceedingly, singularly; uncommonly well (cf.: eximie, unice, praesertim; praecipue, maxime, potissimum, etc.).With verbs:(β).studere (opp. mediocriter),
Ter. And. 1, 1, 31:pingere, fingere,
Cic. Brut. 73 fin.:loqui,
id. Fin. 2, 6 fin.:vincere,
brilliantly, Liv. 21, 40; cf.absolvi,
id. 9, 26 et saep.—Far more freq.,With adjectives: egregie cordatus homo, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 18 (Ann. v. 335 ed. Vahl.):(γ).fortis et bonus imperator,
Cic. de Or. 2, 66, 268:subtilis scriptor,
id. Brut. 9:munitum oppidum,
Caes. B. G. 2, 29, 2; cf. id. ib. 5, 9, 4; 5, 11, 7 et saep.—Absol., as an expression of assent, applause, etc.:egregie, Caesar, quod lacrimas parentum vectigales esse non pateris,
Plin. Pan. 38, 3; cf. Suet. Vit. 10.— Comp.:egregius cenat,
Juv. 11, 12. -
20 egregius
ē-grĕgĭus, a, um ( sup.: mulier egregiissimă formă, Pac. ap. Prisc. 3, p. 600 fin. P.; Rib. Fragm. Trag. p. 105:I.egregiissime grammatice,
Gell. 14, 5, 3.— Vocat.:egregi or egregie,
Gell. 14, 5, 1 sq.), adj. [ex-grex, Corss. Ausspr. 1, 504; hence, chosen from the herd, i. e.], distinguished, surpassing, excellent, eminent (for syn. cf.: praeclarus, eximius, divinus, magnificus).In gen. (class.):II.in procuratione civitatis, egregius,
Cic. de Or. 1, 49, 215; cf.:in bellica laude,
id. Brut. 21, 84:in aliis artibus,
Sall. J. 82, 2:vir,
Cic. Lael. 19, 69:civis,
id. Brut. 25, 95:poëta,
id. de Or. 1, 3, 11:senatus,
Liv. 2, 49:par consulum,
id. 27, 34:Caesar,
Hor. C. 1, 6, 11; 3, 25, 4 et saep.:et praeclara indoles ad dicendum,
Cic. de Or. 1, 29; cf. id. Phil. 1, 1, 2; Tac. Or. 9:forma,
Ter. And. 1, 1, 45; cf.facies,
id. Phorm. 1, 2, 50:colores, odores,
Lucr. 5, 739; Cic. Fin. 2, 20, 64:corpus,
i. e. exceedingly beautiful, Hor. S. 1, 6, 67; Ov. Tr. 5, 13, 14:os,
id. H. 4, 78 et saep.:virtus,
Caes. B. G. 1, 28, 5:fides,
id. ib. 1, 19, 2:voluntas in se,
id. ib. 5, 4, 3:victoria,
Liv. 2, 47 et saep.:vir bello egregius,
Liv. 5, 47; cf. id. 7, 6; Tac. Agr. 14; Ov. M. 5, 49.—With gen.:animi,
Verg. A. 11, 417; so, fati mentisque Stat. Th. 3, 99:linguae,
Sil. 5, 77:egregii juvenum,
Stat. Th. 2, 152.—In the neutr. subst.:ut alia magna et egregia tua omittam,
Sall. J. 10, 2:postquam cuncta scelerum suorum pro egregiis accipi videt,
for distinguished acts, Tac. A. 14, 60; cf. the foll.—Post - Aug., esp. of rank and consequence, distinguished, illustrious, honorable:(α).si te privatus adoptarem, et mihi egregium erat Gnaei Pompeii subolem in penates meos asciscere, et, etc.,
Tac. H. 1, 15; cf.:idque et sibi et cunctis egregium,
id. A. 3, 6.— Subst.: ēgrĕgĭum, ii, n.:egregium publicum,
the public honor, Tac. A. 3, 70 fin. —Hence, Egrĕgĭus, ii, m., a title of public officers in high station, similar to His Excellency, Cod. Th. 6, 22, 1; and:Vir Egregius,
Inscr. Grut. 89, 4; 345, 3 et saep.; cf. Lact. 5, 14 fin. —Hence, adv.: ēgrĕgĭe, excellently, eminently; surpassingly, exceedingly, singularly; uncommonly well (cf.: eximie, unice, praesertim; praecipue, maxime, potissimum, etc.).With verbs:(β).studere (opp. mediocriter),
Ter. And. 1, 1, 31:pingere, fingere,
Cic. Brut. 73 fin.:loqui,
id. Fin. 2, 6 fin.:vincere,
brilliantly, Liv. 21, 40; cf.absolvi,
id. 9, 26 et saep.—Far more freq.,With adjectives: egregie cordatus homo, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 18 (Ann. v. 335 ed. Vahl.):(γ).fortis et bonus imperator,
Cic. de Or. 2, 66, 268:subtilis scriptor,
id. Brut. 9:munitum oppidum,
Caes. B. G. 2, 29, 2; cf. id. ib. 5, 9, 4; 5, 11, 7 et saep.—Absol., as an expression of assent, applause, etc.:egregie, Caesar, quod lacrimas parentum vectigales esse non pateris,
Plin. Pan. 38, 3; cf. Suet. Vit. 10.— Comp.:egregius cenat,
Juv. 11, 12.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Magnifĭcus — (lat.), an Universitäten übliche Abkürzung für Rector oder Prorector magnificus. Magnifica, scherzweise dessen Gattin. S. Rektor und Magnifizenz … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Magnifĭcus — (lat.) herrlich, u. Magnificentĭa Herrlichkeit, 1) unter den römischen Kaisern Titel des Praefectus praetorio; des Magister militum, des Magister officiorum, des Quästor, des Comes domesticorum etc.; 2) in neuerer Zeit (Magnificenz) Titel der… … Pierer's Universal-Lexikon
Magnificus — 1. Herlig. 2. Titel for universitetsrektorer eller universitetskanslere … Danske encyklopædi
Ptiloris magnificus — Paradisier gorge d acier … Wikipédia en Français
Megaloprepia magnificus — Ptilope magnifique Ptilope magnifique … Wikipédia en Français
Ptilinopus magnificus — Ptilope magnifique Ptilope magnifique … Wikipédia en Français
Pilosocereus magnificus — Saltar a navegación, búsqueda ? Pilosocereus magnificus Estado de conservación … Wikipedia Español
Ptilinopus magnificus — Tilopo magnífico … Wikipedia Español
Enteroctopus magnificus — Southern Giant Octopus Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Cephalopoda … Wikipedia
Pilosocereus magnificus — Systematik Ordnung: Nelkenartige (Caryophyllales) Familie: Kakteengewächse (Cactaceae) Unterfamilie: Cactoideae Tribus … Deutsch Wikipedia
Siganus magnificus — Sigan magnifique Sigan … Wikipédia en Français