-
1 magistrature
magistrature [maʒistʀatyʀ]feminine noun• entrer dans la magistrature ( = devenir juge) to be appointed a judge* * *maʒistʀatyʀ1) Droit magistracy2) Administration ( fonction) public office* * *maʒistʀatyʀ nfmagistracy, magistraturemagistrature assise — judges pl bench
* * *magistrature nf1 Jur magistracy;2 Admin ( fonction) public office; ( durée de cette fonction) term ou tenure of office; arriver à la magistrature suprême to reach the highest office in the land.la magistrature assise the judges (pl); la magistrature debout the state ou public prosecutors (pl).[maʒistratyr] nom féminin1. [personnes]la magistrature debout DROIT the (body of) public prosecutors (UK), the (body of) prosecuting attorneys (US)2. [fonction] office -
2 magistrature
magistrature [maazĵiestraatuur]〈v.〉♦voorbeelden:1 magistrature assise • zittende magistratuur, rechtsprekende machtmagistrature debout • staande magistratuur, openbaar ministerie -
3 magistrature
-
4 magistrature
[maʒistʀatyʀ]Nom féminin magistratura feminino* * *magistrature maʒistʀatyʀ]nome femininomagistratura -
5 magistrature
-
6 magistrature
maʒistʀatyʀf1) ( charge) hohes Amt n, Richteramt n, Amt des Staatsanwalts n2) ( fonction judicière) JUR richterliche Funktion f, Funktion eines Richters oder Staatsanwalts nmagistraturemagistrature [maʒistʀatyʀ]1 (fonction judiciaire) Amt des Richters oder des Staatsanwalts; Beispiel: la magistrature suprême das höchste Amt im Staat -
7 magistrature
-
8 magistrature
f1. (charge) до́лжность ◄G pl. -ей►; суде́йское зва́ние (justice) 2. (durée) срок по́лномочий су́дьи;cela est arrivé pendant sa magistrature — э́то произошло́, когда́ он был судьёй
3. (ensemble des magistrats) магистрату́ра, суде́бное ве́домство;faire carrière dans la magistrature — быть судьёйla magistrature assise (debout) — су́дьи (прокурату́ра);
-
9 magistrature
f1) магистратура; совокупность государственных чиновников; судебное ведомство3) срок судейской должности; срок осуществления обязанностей магистрата -
10 magistrature
-
11 magistrature
substantif féminin → inflexiones1 Magistratura2 magistrature assise, los jueces3 magistrature debout, los fiscales -
12 magistrature
f. (lat. magistratus) 1. магистратура; съдийство; 2. длъжност, функция на съдия. Ќ magistrature assise съдии; magistrature debout прокуратура. -
13 magistrature
сущ.1) общ. совокупность государственных чиновников, срок осуществления обязанностей магистрата, судебное ведомство, магистратура, срок судейской должности, судейское звание2) юр. срок полномочий судьи -
14 magistrature
قضاءمدة ولاية القاضىمنصب القاضيهيئة القضاء -
15 magistrature
nf. majistratura (Albanais, Villards-Thônes). -
16 magistrature
1. czas2. magistratura3. sądownictwo4. sędziostwo5. urzędowanie6. wpływ7. władza -
17 magistrature
должность судьи -
18 magistrature
magistracy; judicature; judicial authoritiesDictionnaire juridique, politique, économique et financier > magistrature
-
19 magistrature
(la) d' Schtààtsànwàltschàft. -
20 magistrature
nf.1. sud muassasasi, idorasi, mahkamasi2. sudyalik unvoni; sudyalik vazifasining muddati.
См. также в других словарях:
MAGISTRATURE — Dans son acception la plus large, le terme de magistrat s’applique à toute personne investie d’une fonction publique: édiles locaux, juges. Le sens du vocable se rapproche alors de celui qu’il avait à Rome. Dans une acception moins large, le… … Encyclopédie Universelle
magistrature — Magistrature. s. f. La dignité & Charge de Magistrat. Exercer la Magistrature. parvenir à la magistrature. Il se dit aussi du temps qu on est Magistrat. Durant sa magistrature … Dictionnaire de l'Académie française
Magistrature — Mag is*tra ture, n. [Cf. F. magistrature.] Magistracy. [Obs.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
magistrature — index bench Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
magistrature — MAGISTRATURE: Belle carrière pour se marier. Magistrats tous pédérastes … Dictionnaire des idées reçues
magistrature — (ma ji stra tu r ) s. f. 1° La dignité, la charge du magistrat qui rend la justice. • Vieilli dans la magistrature avec éclat, PATRU Plaid. 9, dans RICHELET. • On y vit tout l esprit et les maximes d un juge qui, attaché à la règle, ne… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
MAGISTRATURE — n. f. Dignité, charge de magistrat. Exercer une magistrature. Il se dit aussi du Corps entier des magistrats de l’ordre judiciaire. Cet homme fait honneur à la magistrature. Entrer dans la magistrature. Magistrature assise, Les juges et… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Magistrature — Le terme magistrature désigne plusieurs types de mandats. Sommaire 1 Un pouvoir politique et judiciaire 1.1 En Grèce 1.2 Civilisation étrusque 1.3 À Rome … Wikipédia en Français
MAGISTRATURE — s. f. La dignité, la charge de magistrat. Exercer la magistrature. Aspirer, parvenir à la magistrature. Être revêtu d une grande magistrature. Il s est distingué dans les hautes magistratures. Il se dit aussi Du corps entier des magistrats. Cet … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
Magistrature D'influence — La magistrature d influence est, contrairement à ce que son nom indique, le fait d exercer un pouvoir politique de manière non coercitive, sans que les textes accordent ces prérogatives. Il s agit tout particulièrement des chefs d État qui ont… … Wikipédia en Français
Magistrature assise — ● Magistrature assise corps de magistrats qui siègent au tribunal, par opposition aux magistrats du parquet (magistrature debout), qui plaident devant le tribunal … Encyclopédie Universelle