Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

macedo

  • 1 Macedo

    1.
    Măcĕdo, ŏnis, v. Macedones.
    2.
    Măcĕdo, ŏnis, m., the name of a usurer, Dig. 14, 6, 1 init. —Hence, Măcĕ-dŏnĭānus, a, um, adj., relating to the usurer Macedo:

    senatusconsultum,

    a decree forbidding usurers to recover loans from heirs after they inherited their estates, Dig. 14, 6, 1.—
    II.
    Also the name of a phitosopher, a friend of Gellius, Gell. 13, 8, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > Macedo

  • 2 macedo

    Macedonian, one from Macedonia; Macedonia, the territory; men Macedonian armed

    Latin-English dictionary > macedo

  • 3 Macedones

    Măcĕdŏnes, um ( Gr. acc. Macedonas, Auct. Her. 4, 32, 43; Liv. 26, 24, 5 et saep.; Sen. Ben. 5, 6, 1; Flor. 2, 8, 5; v. Neue, Formenl. 1, 328), m., = Makedones, the Macedonians, Mel. 2, 3, 1; Cic. Off. 2, 22, 76; Auct. Her. 4, 25, 34; 32; Liv. 7, 26; 30, 33 sq. et saep.—Hyrcani Macedones, v. Hyrcani.— In sing.: Măcĕdo (Macedon, Luc. 8, 694), ŏnis, m., a Macedonian:

    quid Macedo Alexander?

    i. e. Alexander the Great, Cic. Phil. 5, 17, 48; so Luc. 8, 694:

    diffidit urbium Portas vir Macedo,

    i. e. Philip of Macedon, Hor. C. 3, 16, 14:

    hostis,

    Liv. 9, 19, 14.—
    B.
    Transf.:

    Macedonum robur,

    a body of men armed in the Macedonian manner in the army of Antiochus, Liv. 36, 18, 2; 4 and 5.—Hence,
    II. A.
    Măcĕdŏnĭa, ae, f., = Makedonia, Macedonia, Macedon, a country between Thessaly and Thrace, Mel. 1, 3, 4; 2, 3, 4; Plin. 4, 10, 17, § 33; Cic. Leg. Agr. 1, 2, 5; Liv. 9, 18; 27, 33; Vell. 1, 6, 5 et saep.—
    B.
    Măcĕdŏnĭcus, a, um, adj., of or belonging to Macedonia, Macedonic, Macedonian:

    miles,

    Plaut. Rud. 1, 1, 49:

    mare,

    Plin. 4, 11, 18, § 51:

    legiones,

    Cic. Fam. 12, 23, 2:

    legio,

    Tac. H. 3, 22:

    cerasa,

    Plin. 15, 25, 30, § 104.— Subst.: Măcĕdŏnĭcus, i, m., a surname of Q. Cæcilius Metellus, who made Macedonia a Roman province, Vell. 1, 11; Plin. 7, 44, 45, § 144; Val. Max. 4, 1, 12.—
    C.
    Măcĕdŏ-nĭensis, e, adj., Macedonian (ante-class.):

    vir,

    Plaut. Ps. 4, 4, 4.—
    D.
    Măcē̆dŏnĭus, a, um, adj., = Makedonios, Macedonian: Macedonia sarissa (with sec. syl. long, acc. to the Gr. Makêdonios), Ov. M. 12, 466:

    militi Macedonio,

    Plaut. Ps. 1, 3, 112:

    colonia,

    Just. 11, 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Macedones

  • 4 Macedonia

    Măcĕdŏnes, um ( Gr. acc. Macedonas, Auct. Her. 4, 32, 43; Liv. 26, 24, 5 et saep.; Sen. Ben. 5, 6, 1; Flor. 2, 8, 5; v. Neue, Formenl. 1, 328), m., = Makedones, the Macedonians, Mel. 2, 3, 1; Cic. Off. 2, 22, 76; Auct. Her. 4, 25, 34; 32; Liv. 7, 26; 30, 33 sq. et saep.—Hyrcani Macedones, v. Hyrcani.— In sing.: Măcĕdo (Macedon, Luc. 8, 694), ŏnis, m., a Macedonian:

    quid Macedo Alexander?

    i. e. Alexander the Great, Cic. Phil. 5, 17, 48; so Luc. 8, 694:

    diffidit urbium Portas vir Macedo,

    i. e. Philip of Macedon, Hor. C. 3, 16, 14:

    hostis,

    Liv. 9, 19, 14.—
    B.
    Transf.:

    Macedonum robur,

    a body of men armed in the Macedonian manner in the army of Antiochus, Liv. 36, 18, 2; 4 and 5.—Hence,
    II. A.
    Măcĕdŏnĭa, ae, f., = Makedonia, Macedonia, Macedon, a country between Thessaly and Thrace, Mel. 1, 3, 4; 2, 3, 4; Plin. 4, 10, 17, § 33; Cic. Leg. Agr. 1, 2, 5; Liv. 9, 18; 27, 33; Vell. 1, 6, 5 et saep.—
    B.
    Măcĕdŏnĭcus, a, um, adj., of or belonging to Macedonia, Macedonic, Macedonian:

    miles,

    Plaut. Rud. 1, 1, 49:

    mare,

    Plin. 4, 11, 18, § 51:

    legiones,

    Cic. Fam. 12, 23, 2:

    legio,

    Tac. H. 3, 22:

    cerasa,

    Plin. 15, 25, 30, § 104.— Subst.: Măcĕdŏnĭcus, i, m., a surname of Q. Cæcilius Metellus, who made Macedonia a Roman province, Vell. 1, 11; Plin. 7, 44, 45, § 144; Val. Max. 4, 1, 12.—
    C.
    Măcĕdŏ-nĭensis, e, adj., Macedonian (ante-class.):

    vir,

    Plaut. Ps. 4, 4, 4.—
    D.
    Măcē̆dŏnĭus, a, um, adj., = Makedonios, Macedonian: Macedonia sarissa (with sec. syl. long, acc. to the Gr. Makêdonios), Ov. M. 12, 466:

    militi Macedonio,

    Plaut. Ps. 1, 3, 112:

    colonia,

    Just. 11, 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Macedonia

  • 5 Macedonicus

    Măcĕdŏnes, um ( Gr. acc. Macedonas, Auct. Her. 4, 32, 43; Liv. 26, 24, 5 et saep.; Sen. Ben. 5, 6, 1; Flor. 2, 8, 5; v. Neue, Formenl. 1, 328), m., = Makedones, the Macedonians, Mel. 2, 3, 1; Cic. Off. 2, 22, 76; Auct. Her. 4, 25, 34; 32; Liv. 7, 26; 30, 33 sq. et saep.—Hyrcani Macedones, v. Hyrcani.— In sing.: Măcĕdo (Macedon, Luc. 8, 694), ŏnis, m., a Macedonian:

    quid Macedo Alexander?

    i. e. Alexander the Great, Cic. Phil. 5, 17, 48; so Luc. 8, 694:

    diffidit urbium Portas vir Macedo,

    i. e. Philip of Macedon, Hor. C. 3, 16, 14:

    hostis,

    Liv. 9, 19, 14.—
    B.
    Transf.:

    Macedonum robur,

    a body of men armed in the Macedonian manner in the army of Antiochus, Liv. 36, 18, 2; 4 and 5.—Hence,
    II. A.
    Măcĕdŏnĭa, ae, f., = Makedonia, Macedonia, Macedon, a country between Thessaly and Thrace, Mel. 1, 3, 4; 2, 3, 4; Plin. 4, 10, 17, § 33; Cic. Leg. Agr. 1, 2, 5; Liv. 9, 18; 27, 33; Vell. 1, 6, 5 et saep.—
    B.
    Măcĕdŏnĭcus, a, um, adj., of or belonging to Macedonia, Macedonic, Macedonian:

    miles,

    Plaut. Rud. 1, 1, 49:

    mare,

    Plin. 4, 11, 18, § 51:

    legiones,

    Cic. Fam. 12, 23, 2:

    legio,

    Tac. H. 3, 22:

    cerasa,

    Plin. 15, 25, 30, § 104.— Subst.: Măcĕdŏnĭcus, i, m., a surname of Q. Cæcilius Metellus, who made Macedonia a Roman province, Vell. 1, 11; Plin. 7, 44, 45, § 144; Val. Max. 4, 1, 12.—
    C.
    Măcĕdŏ-nĭensis, e, adj., Macedonian (ante-class.):

    vir,

    Plaut. Ps. 4, 4, 4.—
    D.
    Măcē̆dŏnĭus, a, um, adj., = Makedonios, Macedonian: Macedonia sarissa (with sec. syl. long, acc. to the Gr. Makêdonios), Ov. M. 12, 466:

    militi Macedonio,

    Plaut. Ps. 1, 3, 112:

    colonia,

    Just. 11, 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Macedonicus

  • 6 Macedoniensis

    Măcĕdŏnes, um ( Gr. acc. Macedonas, Auct. Her. 4, 32, 43; Liv. 26, 24, 5 et saep.; Sen. Ben. 5, 6, 1; Flor. 2, 8, 5; v. Neue, Formenl. 1, 328), m., = Makedones, the Macedonians, Mel. 2, 3, 1; Cic. Off. 2, 22, 76; Auct. Her. 4, 25, 34; 32; Liv. 7, 26; 30, 33 sq. et saep.—Hyrcani Macedones, v. Hyrcani.— In sing.: Măcĕdo (Macedon, Luc. 8, 694), ŏnis, m., a Macedonian:

    quid Macedo Alexander?

    i. e. Alexander the Great, Cic. Phil. 5, 17, 48; so Luc. 8, 694:

    diffidit urbium Portas vir Macedo,

    i. e. Philip of Macedon, Hor. C. 3, 16, 14:

    hostis,

    Liv. 9, 19, 14.—
    B.
    Transf.:

    Macedonum robur,

    a body of men armed in the Macedonian manner in the army of Antiochus, Liv. 36, 18, 2; 4 and 5.—Hence,
    II. A.
    Măcĕdŏnĭa, ae, f., = Makedonia, Macedonia, Macedon, a country between Thessaly and Thrace, Mel. 1, 3, 4; 2, 3, 4; Plin. 4, 10, 17, § 33; Cic. Leg. Agr. 1, 2, 5; Liv. 9, 18; 27, 33; Vell. 1, 6, 5 et saep.—
    B.
    Măcĕdŏnĭcus, a, um, adj., of or belonging to Macedonia, Macedonic, Macedonian:

    miles,

    Plaut. Rud. 1, 1, 49:

    mare,

    Plin. 4, 11, 18, § 51:

    legiones,

    Cic. Fam. 12, 23, 2:

    legio,

    Tac. H. 3, 22:

    cerasa,

    Plin. 15, 25, 30, § 104.— Subst.: Măcĕdŏnĭcus, i, m., a surname of Q. Cæcilius Metellus, who made Macedonia a Roman province, Vell. 1, 11; Plin. 7, 44, 45, § 144; Val. Max. 4, 1, 12.—
    C.
    Măcĕdŏ-nĭensis, e, adj., Macedonian (ante-class.):

    vir,

    Plaut. Ps. 4, 4, 4.—
    D.
    Măcē̆dŏnĭus, a, um, adj., = Makedonios, Macedonian: Macedonia sarissa (with sec. syl. long, acc. to the Gr. Makêdonios), Ov. M. 12, 466:

    militi Macedonio,

    Plaut. Ps. 1, 3, 112:

    colonia,

    Just. 11, 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Macedoniensis

  • 7 Macedonius

    Măcĕdŏnes, um ( Gr. acc. Macedonas, Auct. Her. 4, 32, 43; Liv. 26, 24, 5 et saep.; Sen. Ben. 5, 6, 1; Flor. 2, 8, 5; v. Neue, Formenl. 1, 328), m., = Makedones, the Macedonians, Mel. 2, 3, 1; Cic. Off. 2, 22, 76; Auct. Her. 4, 25, 34; 32; Liv. 7, 26; 30, 33 sq. et saep.—Hyrcani Macedones, v. Hyrcani.— In sing.: Măcĕdo (Macedon, Luc. 8, 694), ŏnis, m., a Macedonian:

    quid Macedo Alexander?

    i. e. Alexander the Great, Cic. Phil. 5, 17, 48; so Luc. 8, 694:

    diffidit urbium Portas vir Macedo,

    i. e. Philip of Macedon, Hor. C. 3, 16, 14:

    hostis,

    Liv. 9, 19, 14.—
    B.
    Transf.:

    Macedonum robur,

    a body of men armed in the Macedonian manner in the army of Antiochus, Liv. 36, 18, 2; 4 and 5.—Hence,
    II. A.
    Măcĕdŏnĭa, ae, f., = Makedonia, Macedonia, Macedon, a country between Thessaly and Thrace, Mel. 1, 3, 4; 2, 3, 4; Plin. 4, 10, 17, § 33; Cic. Leg. Agr. 1, 2, 5; Liv. 9, 18; 27, 33; Vell. 1, 6, 5 et saep.—
    B.
    Măcĕdŏnĭcus, a, um, adj., of or belonging to Macedonia, Macedonic, Macedonian:

    miles,

    Plaut. Rud. 1, 1, 49:

    mare,

    Plin. 4, 11, 18, § 51:

    legiones,

    Cic. Fam. 12, 23, 2:

    legio,

    Tac. H. 3, 22:

    cerasa,

    Plin. 15, 25, 30, § 104.— Subst.: Măcĕdŏnĭcus, i, m., a surname of Q. Cæcilius Metellus, who made Macedonia a Roman province, Vell. 1, 11; Plin. 7, 44, 45, § 144; Val. Max. 4, 1, 12.—
    C.
    Măcĕdŏ-nĭensis, e, adj., Macedonian (ante-class.):

    vir,

    Plaut. Ps. 4, 4, 4.—
    D.
    Măcē̆dŏnĭus, a, um, adj., = Makedonios, Macedonian: Macedonia sarissa (with sec. syl. long, acc. to the Gr. Makêdonios), Ov. M. 12, 466:

    militi Macedonio,

    Plaut. Ps. 1, 3, 112:

    colonia,

    Just. 11, 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Macedonius

  • 8 Macedonianus

    Măcĕdŏnĭānus, a, um, v. 2. Macedo, I.

    Lewis & Short latin dictionary > Macedonianus

  • 9 macero

    mācĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [prob. from root mag-, massô, to knead; through an adj. mācerus; v. Corss. Ausspr. 1, 395; cf. also măcer], to make soft or tender, to soften by steeping, to soak, steep, macerate (not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit.:

    brassicam in aquam,

    Cato, R. R. 156, 5:

    salsamenta,

    Ter. Ad. 3, 3, 27:

    in piscina lupinum,

    Col. 1, 6, 21:

    semen lacte,

    id. 11, 3, 51:

    (ramos genistae) marinā aquā,

    Plin. 24, 9, 40, § 66:

    (siliginem) novem diebus maceratum... subigunt,

    id. 18, 11, 27, § 106:

    grana (cacaliae) in oleo,

    id. 25, 11, 85, § 135:

    intestina piscium sale,

    id. 31, 7, 43, § 93:

    podagrici crura macerantes,

    Vitr. 18, 3.—
    II.
    Transf., to weaken in body or mind, to waste away, enervate.
    A.
    Of the body:

    multos iste morbus homines macerat,

    Plaut. Capt. 3, 4, 22; Liv. 26, 13:

    quam lentis macerer ignibus,

    Hor. C. 1, 13, 8; cf.:

    Macedo siti maceratus,

    Curt. 5, 13, 24:

    pars exercitus ad utilitatem nostram macerata perductaque ad exitiabilem famem,

    Vell. 2, 112, 4:

    Fabius sic maceravit Hannibalem, ut, etc.,

    i. e. Hannibal's army, Flor. 2, 6, 28:

    muscus crura vitium situ et veterno macerat,

    Col. 4, 22, 6:

    cor solum viscerum vitiis non maceratur,

    Plin. 11, 37, 69, § 182.—
    B.
    Of the mind, to fret, vex, torment, distress, torture, pain (syn.:

    crucio, torqueo): egemet me concoquo et macero et defatigo,

    fret myself, Plaut. Trin. 2, 1, 2:

    quor me excrucio? quor me macero? quor meam senectutem sollicito?

    Ter. And. 5, 3, 15; cf. id. Eun. 1, 2, 107:

    noli te macerare,

    id. And. 4, 2, 2:

    cura satis me lacrumis maceravi,

    Plaut. Capt. 5, 1, 8:

    hoc me facinus miserum macerat,

    id. Mil. 3, 1, 21: infelix sollicitudo persequitur nec oratorem macerat et coquit, * Quint. 12, 10, 77:

    quae vos macerent desiderio,

    Liv. 5, 54, 3; 26, 13, 8.— Poet., with a causal object-clause:

    consimili ratione ab eodem saepe timore macerat invidia, ante oculos illum esse potentem,

    Lucr. 3, 75.— Mid., to vex, torment one's self:

    maceror interdum, quod sim tibi causa dolendi,

    Ov. H. 2, 125: unum hoc maceror et doleo tibi deesse, Terenti, C. Caes. ap. Suet. Vit. Ter. fin.: ex desiderio magis magisque maceror, Afran. ap. Charis. p. 182 P.

    Lewis & Short latin dictionary > macero

См. также в других словарях:

  • Macedo — may refer to:* António Macedo (born 1931), Portuguese film director * Carlos Macedo (born 1965), member of the professional Portuguese theater company KlássiKus * Edir Macedo (born 1945), religious leader * Jean Carlos Macedo da Silva (born 1980) …   Wikipedia

  • Macedo — ist der Familienname folgender Personen: António Moniz de Macedo, portugiesischer Kolonialverwalter im 18. Jahrhundert Augusto Macedo (1902–1997), portugiesischer Taxifahrer Edir Macedo (* 1945), brasilianischer pfingstlicher Geistlicher Ignacio… …   Deutsch Wikipedia

  • Macedo — Macedo, 1) Jozé Agostinho de M., portugiesischer Dichter, welcher zur französischen Schule gehört; er schr. das Epos L Oriente (der Orient), Satyren u. das didaktische Gedicht Newton. 2) Beiname des Miniaturmalers Clovio …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Macedo [1] — Macedo (spr. maßēdu), 1) Pater José Agostinho de, portug. Dichter, geb. 11. Sept. 1761 in Beja, gest. 1831 in Pedrouços, trat 1778 als Mönch zu Lissabon in das Augustinerkloster da Graça, ward 1792 aus demselben ausgestoßen, durfte indessen als… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Macedo [2] — Macedo, Miniaturmaler, s. Clovio …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Macedo — Macēdo, Miniaturmaler, s. Clovio …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Macedo — MACEDO, ŏnis, Gr. Μακέδων, ονος, des Osiris Sohn, welcher ihn auf seinen Zügen als Feldherr begleitete. Sein Kriegeskleid war eine Wolfshaut, so wie seines Bruders Anubis seine eine Hundeshaut war. Diod. Sic. l. I. c. 18. p. 11. Osiris ließ ihn… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Macedo —   [ma sedu], Joaquim Manuel de, brasilianischer Schriftsteller, * São João de Itáboraí (bei Niterói) 24. 6. 1820, ✝ Rio de Janeiro 11. 4. 1882; hatte großen Erfolg mit romantisch sentimentalen Romanen (u. a. »A moreninha«, 1844; »Osten moço… …   Universal-Lexikon

  • Macedo — Fréquent au Portugal, c est un toponyme désignant une pommeraie (maça = pomme) …   Noms de famille

  • mácedo — s. m. Macedônio …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Macedo — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Macedo peut désigner : au Portugal : Macedo de Cavaleiros, municipalité située dans le district de Bragance et la région Nord ; Macedo do… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»