-
1 munero
mūnĕro ( moen-), āvi, ātum, 1, v. a., and mūnĕror, ātus (v. Gell. 18, 12, 20), 1, v. dep. [munus], to give, bestow, present a thing; to present, honor, reward with a thing (rare but class.; syn.: dono, largior, impertion.I.Form munero, with dat.: cujus exuvias et coronam huic muneravit virgini, Att. ap. Non. 499, 11: Kalendis suam matrem. Plaut. Mil. 3, 1, 97:II.Horolen,
Flor. 3, 5, 28 (Trag. Rel. v. 446 Rib.):beneficium alicui,
to render, Plaut. Capt. 5, 1, 15; Turp. ap. Non. 477, 19.—With abl.:ea, quibus rex te munerare constituerat,
Cic. Deiot. 6, 17: inani me, inquis, lance muneras. Sen. Ep. 119, 5; Dig. 48, 20, 6 fin.:a Trojano locupletissime muneratus,
Spart. Hadr. 3, 4:mulier munerata,
Amm. 14, 7, [p. 1176] 4:legatus muneratus,
id. 17, 8, 3.—In gerundive:non meretriculis moenerandis rem coëgit,
Plaut. Truc. 2, 2, 55 Speng.— Absol.:at certatim nutricant et munerant,
Plaut. Mil. 3, 1, 121:regni eum societate muneravit,
Macr. S. 1, 7, 21:dignus quem maximis officiis muneres,
Symm. Ep. 1, 104. —Form muneror:natura aliud alii muneratur,
Cic. Inv. 2, 1, 3:assectatur, assidet, muneratur,
id. Par. 5, 2, 39; Ter. Heaut. 2, 3, 59 (dub.;Fleck. demunerarier): Alexis me opipare muneratus est,
Cic. Att. 7, 2, 3:aliquem aliquā re,
Hor. Epod. 2, 20; App. Herm. Trim. 11. ‡ * mungo, ere [obsolete, the orig. form whence emungo, mucus, mucere, mucor, mucedo; cf. Sanscr. muk, to let go, throw off; Gr. apomussô, to wipe away; muktêr, nose; muxa, snivel], to blow the nose: mungo, mussô, Gloss. Philox. -
2 munero
munerare, muneravi, muneratus V TRANSgive, present -
3 munero
/ muneriorto give, present. -
4 moenero
mūnĕro ( moen-), āvi, ātum, 1, v. a., and mūnĕror, ātus (v. Gell. 18, 12, 20), 1, v. dep. [munus], to give, bestow, present a thing; to present, honor, reward with a thing (rare but class.; syn.: dono, largior, impertion.I.Form munero, with dat.: cujus exuvias et coronam huic muneravit virgini, Att. ap. Non. 499, 11: Kalendis suam matrem. Plaut. Mil. 3, 1, 97:II.Horolen,
Flor. 3, 5, 28 (Trag. Rel. v. 446 Rib.):beneficium alicui,
to render, Plaut. Capt. 5, 1, 15; Turp. ap. Non. 477, 19.—With abl.:ea, quibus rex te munerare constituerat,
Cic. Deiot. 6, 17: inani me, inquis, lance muneras. Sen. Ep. 119, 5; Dig. 48, 20, 6 fin.:a Trojano locupletissime muneratus,
Spart. Hadr. 3, 4:mulier munerata,
Amm. 14, 7, [p. 1176] 4:legatus muneratus,
id. 17, 8, 3.—In gerundive:non meretriculis moenerandis rem coëgit,
Plaut. Truc. 2, 2, 55 Speng.— Absol.:at certatim nutricant et munerant,
Plaut. Mil. 3, 1, 121:regni eum societate muneravit,
Macr. S. 1, 7, 21:dignus quem maximis officiis muneres,
Symm. Ep. 1, 104. —Form muneror:natura aliud alii muneratur,
Cic. Inv. 2, 1, 3:assectatur, assidet, muneratur,
id. Par. 5, 2, 39; Ter. Heaut. 2, 3, 59 (dub.;Fleck. demunerarier): Alexis me opipare muneratus est,
Cic. Att. 7, 2, 3:aliquem aliquā re,
Hor. Epod. 2, 20; App. Herm. Trim. 11. ‡ * mungo, ere [obsolete, the orig. form whence emungo, mucus, mucere, mucor, mucedo; cf. Sanscr. muk, to let go, throw off; Gr. apomussô, to wipe away; muktêr, nose; muxa, snivel], to blow the nose: mungo, mussô, Gloss. Philox. -
5 muneror
mūnĕro ( moen-), āvi, ātum, 1, v. a., and mūnĕror, ātus (v. Gell. 18, 12, 20), 1, v. dep. [munus], to give, bestow, present a thing; to present, honor, reward with a thing (rare but class.; syn.: dono, largior, impertion.I.Form munero, with dat.: cujus exuvias et coronam huic muneravit virgini, Att. ap. Non. 499, 11: Kalendis suam matrem. Plaut. Mil. 3, 1, 97:II.Horolen,
Flor. 3, 5, 28 (Trag. Rel. v. 446 Rib.):beneficium alicui,
to render, Plaut. Capt. 5, 1, 15; Turp. ap. Non. 477, 19.—With abl.:ea, quibus rex te munerare constituerat,
Cic. Deiot. 6, 17: inani me, inquis, lance muneras. Sen. Ep. 119, 5; Dig. 48, 20, 6 fin.:a Trojano locupletissime muneratus,
Spart. Hadr. 3, 4:mulier munerata,
Amm. 14, 7, [p. 1176] 4:legatus muneratus,
id. 17, 8, 3.—In gerundive:non meretriculis moenerandis rem coëgit,
Plaut. Truc. 2, 2, 55 Speng.— Absol.:at certatim nutricant et munerant,
Plaut. Mil. 3, 1, 121:regni eum societate muneravit,
Macr. S. 1, 7, 21:dignus quem maximis officiis muneres,
Symm. Ep. 1, 104. —Form muneror:natura aliud alii muneratur,
Cic. Inv. 2, 1, 3:assectatur, assidet, muneratur,
id. Par. 5, 2, 39; Ter. Heaut. 2, 3, 59 (dub.;Fleck. demunerarier): Alexis me opipare muneratus est,
Cic. Att. 7, 2, 3:aliquem aliquā re,
Hor. Epod. 2, 20; App. Herm. Trim. 11. ‡ * mungo, ere [obsolete, the orig. form whence emungo, mucus, mucere, mucor, mucedo; cf. Sanscr. muk, to let go, throw off; Gr. apomussô, to wipe away; muktêr, nose; muxa, snivel], to blow the nose: mungo, mussô, Gloss. Philox. -
6 mungo
mūnĕro ( moen-), āvi, ātum, 1, v. a., and mūnĕror, ātus (v. Gell. 18, 12, 20), 1, v. dep. [munus], to give, bestow, present a thing; to present, honor, reward with a thing (rare but class.; syn.: dono, largior, impertion.I.Form munero, with dat.: cujus exuvias et coronam huic muneravit virgini, Att. ap. Non. 499, 11: Kalendis suam matrem. Plaut. Mil. 3, 1, 97:II.Horolen,
Flor. 3, 5, 28 (Trag. Rel. v. 446 Rib.):beneficium alicui,
to render, Plaut. Capt. 5, 1, 15; Turp. ap. Non. 477, 19.—With abl.:ea, quibus rex te munerare constituerat,
Cic. Deiot. 6, 17: inani me, inquis, lance muneras. Sen. Ep. 119, 5; Dig. 48, 20, 6 fin.:a Trojano locupletissime muneratus,
Spart. Hadr. 3, 4:mulier munerata,
Amm. 14, 7, [p. 1176] 4:legatus muneratus,
id. 17, 8, 3.—In gerundive:non meretriculis moenerandis rem coëgit,
Plaut. Truc. 2, 2, 55 Speng.— Absol.:at certatim nutricant et munerant,
Plaut. Mil. 3, 1, 121:regni eum societate muneravit,
Macr. S. 1, 7, 21:dignus quem maximis officiis muneres,
Symm. Ep. 1, 104. —Form muneror:natura aliud alii muneratur,
Cic. Inv. 2, 1, 3:assectatur, assidet, muneratur,
id. Par. 5, 2, 39; Ter. Heaut. 2, 3, 59 (dub.;Fleck. demunerarier): Alexis me opipare muneratus est,
Cic. Att. 7, 2, 3:aliquem aliquā re,
Hor. Epod. 2, 20; App. Herm. Trim. 11. ‡ * mungo, ere [obsolete, the orig. form whence emungo, mucus, mucere, mucor, mucedo; cf. Sanscr. muk, to let go, throw off; Gr. apomussô, to wipe away; muktêr, nose; muxa, snivel], to blow the nose: mungo, mussô, Gloss. Philox. -
7 muneratio
mūnĕrātĭo, ōnis, f. [munero], a giving, presenting (post-class.). necessaria, Dig. 27, 3, 1. -
8 munio
1.mūnĭo (old form moenio, v. below), īvi or ĭi, ītum, 4 ( fut. munibis for munies, Veg. Vet. 1, 10, 5), v. a. [moenia, lit. to wall; hence], to build a wall around, to defend with a wall, to fortify, defend, protect, secure, put in a state of defence (class.).I.Lit.:B.arcem ad urbem obsidendam,
Nep. Tim. 3, 3:palatium,
Liv. 1, 7:locum,
Caes. B. G. 1, 24, 3.—With abl.:Alpibus Italiam munierat ante natura,
Cic. Prov. Cons. 14, 34:domum praesidiis,
id. Cat. 1, 4, 10:castra vallo fossāque,
with palisades and a trench, Caes. B. G. 2, 5:locum muro,
id. ib. 29.—With a homogeneous object, prov.:magna moenis moenia,
you are undertaking a great thing, Plaut. Mil. 2, 2, 73:duovir urbis moeniendae,
Inscr. Orell. 7142.— Absol.: quod idoneum ad muniendum putarent, for fortifying, i. e. for use in the fortifications, Nep. Them. 6, 21; Hirt. B. G. 8, 31. —Also, to surround, guard, for the protection of other things: ignem ita munire ut non evagaretur, Mos. et Rom. Leg. Coll. 12, 7, 7.—Transf.1.In gen., to defend, guard, secure, protect, shelter:2.Pergamum divinā moenitum manu,
Plaut. Bacch. 4, 9, 2:hortum ab incursu hominum,
Col. 11, 3, 2:spica contra avium morsūs munitur vallo aristarum,
Cic. Sen. 15, 51:hieme quaternis tunicis et tibialibus muniebatur,
he defended, protected, covered himself, Suet. Aug. 82. —To make a road, etc., i. e. to make passable by opening, repairing, or paving it:II.quasi Appius Caecus viam munierit,
Cic. Mil. 7, 17:rupem,
Liv. 21, 37:itinera,
Nep. Hann. 3, 4:TEMPE MVNIVIT,
Inscr. Orell. 587. —Trop.A.To guard, secure, strengthen, support (cf.:B.fulcio, sustineo): meretriculis Muniendis rem cogere,
to maintain, support, Plaut. Truc. 2, 2, 54 (dub.; Speng. moenerandis; v. munero).— Am strengthening myself:munio me ad haec tempora,
Cic. Fam. 9, 18, 2:imperium,
to secure, Nep. Reg. 2, 2:muniri adversus fraudes,
to secure one's self, Plin. 37, 13, 76, § 198 (dub. moneri, Jahn):se contra ruborem,
Tac. Agr. 45:se multorum benevolentiā,
Cic. Fin. 2, 26, 84:se contra perfidiam,
id. Fam. 4, 14, 3:aliquid auctoritate,
Vell. 2, 127, 2:domum terrore,
Plin. Pan. 48, 3.—Munire viam, to make or open a way:2.haec omnia tibi accusandi viam muniebant,
prepared the way for your accusation, Cic. Mur. 23, 48:sibi viam ad stuprum,
id. Verr. 2, 1, 25, § 64.—Hence, mūnītus, a, um, P. a., defended, fortified, protected, secured, safe (class.):nullius pudicitia munita contra tuam cupiditatem et audaciam posset esse,
Cic. Verr. 2, 5, 15, § 39.— Neutr. plur. munita as subst.: munita viāi, fortification or breastwork of the mouth (cf. Homer. herkos odontôn), the lips, Lucr. 3, 498.— Comp.:se munitiorem ad custodiendam vitam suam fore,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 3.— Sup.:munitissima castra,
Caes. B. G. 4, 55.— Adv.: mūnītē, securely, safely (ante-class.):munitius,
Varr. L. L. 5, § 141. Müll.munĭo, ōnis, a false reading for nomionem, v. Orell. and Klotz, ad h. l.; Cic. de Or. 1, 59, 251.
См. также в других словарях:
Garcilaso de la Vega — (ca. 1501 1536) Spanish poet and soldier. His literary output was modest in quantity but decisive in establishing an Italianate poetic style modelled on Petrarch as the standard of excellence for Spansh poetry of the Golden Age. His literary… … Historical Dictionary of Renaissance
ՇՆՈՐՀԵՄ — (եցի.) NBH 2 0484 Chronological Sequence: Unknown date, 10c ն. χαρίζομαι gratificor δωρέω, ομαι, χορηγέω եւն. munero, dono, largio, concedo, indulgeo. Ձրի տալ որպէս շնորհ. պհարգեւել. առատաձեռնել. տալ ʼի պարգեւի մասին. բաշխել. շնորհք ընել. ...… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՈՒՂԵՐՁԵՄ — (եցի.) NBH 2 0544 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 11c, 12c, 13c ն. ՈՒՂԵՐՁԵՄ κομίζω fero, porto, munero φορτίζω onero, tributum do եւն. որ եւ ԸՂԵՐՁԵԼ, ՕՂԵՐՁԵԼ, ՈՂՈՐՁԵԼ. ՈՂԵՐՁԵԼ. Աղերսել կամ ողոքել ընծայիւք. ընծայաբեր… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)