-
41 manie
сущ.1) общ. причуда, странность, пристрастие, мания2) мед. маниакальный синдром3) устар. сумасшествие, безумие -
42 manie
جنةجنونخبلعادة مستهجنةميل مفرطهوس -
43 manie
n. mania, craze, rage, fad -
44 mánie
f lék. cerebríaf maníam Am arg. berretínm Cu barrenillom Ve grillom tema -
45 mánie
-
46 manie|ra
Ⅰ f 1. pejor. (zachowanie) pretentious habit pejor., mannerism pejor. 2. (styl artystyczny) style, manner- maniera stylistyczna pisarza a writer’s style- naśladować czyjeś maniery artystyczne to imitate sb’s style- wpaść w manierę to adopt an affected styleⅡ maniery plt (ogłada towarzyska) manners pl- mieć dobre/złe maniery to have good/bad manners- nabrał trochę manier he’s learned some manners- już ja cię nauczę dobrych manier! I’ll teach you some manners!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > manie|ra
-
47 manie
substantif féminin → inflexionesManía -
48 manie
1. dziwactwo2. mania -
49 Manie
f мания -
50 manie
f. (bas lat. mania, mot gr.) мания; страст; пристрастие; странна привичка към нещо. -
51 manie
мания -
52 Manie
f strast (-i), manija -
53 Manie
f <-,..nien>1) книжн мания, пристарстие2) психол мания, маниакальное состояние -
54 Manie
Maníe f =,..ní¦enма́ния -
55 Manie
Ma'nie f mani -
56 Manie
Manie[ma'ni:] <-, -n> fmania f -
57 manie
-
58 manie
(la) d'r Wàhn. -
59 manie
xxx fmani -
60 manie
düşkünlük s
См. также в других словарях:
Manie — Manie … Deutsch Wörterbuch
MANIE — Du mot grec mania , qui signifie «folie furieuse», l’ancienne médecine avait fait le nom technique de la folie en général (les modernes en ont tiré les composés mégalomanie, érotomanie, kleptomanie, etc.). Dans la langue commune, la notion… … Encyclopédie Universelle
manie — 1. (ma nie) s. f. 1° Égarement d esprit. • Depuis que parmi nous leurs brutales manies [des sectaires] Ne causent que des pleurs, MALH. II, 12. • Maudite ambition, détestable manie, CORN. Cid, II, 3. • Ainsi sans m aveugler d une vaine… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
manie — MANÍE, manii, s.f. 1. Boală mintală manifestată prin euforie, stare de excitaţie psihomotorie, logoree, halucinaţii, incoerenţă a gândirii etc.; p.ext. idee fixă care preocupă pe cineva. 2. (Cu sens atenuat) Preocupare exagerată pentru ceva;… … Dicționar Român
mânie — MÂNÍE, mânii, s.f. 1. Izbucnire de iritare violentă, dar trecătoare, împotriva cuiva sau a ceva; furie, supărare mare. ♢ loc. adj. Iute (sau grabnic, rău) la mânie = care se înfurie uşor; irascibil. ♦ Necaz, ciudă. 2. (pop.; adesea determinat… … Dicționar Român
Manie — Village … Wikipedia
manie — MANIE. s. f. Fureur. Quand cette manie le tient. il l aime jusqu à la manie. l envie qui porte à faire des vers est une douce, une agreable manie … Dictionnaire de l'Académie française
Manie — Sf Besessenheit erw. fremd. Erkennbar fremd (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. mania Wut , dieses aus gr. manía Raserei, Wahnsinn, Wut, Tollheit , zu gr. maínesthai rasen , gr. maínein rasend machen , weiter zu ig. * men denken, erinnern . Als … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
manié — manié, ée (ma ni é, ée) part. passé de manier. 1° Pris avec la main. Des étoffes maniées plusieurs fois. Fig. • Sur les matières les moins maniées par le gros des savants, il y a toujours un petit nombre de gens à craindre et qui n… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
manie — ma nie , n. [F. See {Mania}.] Mania; insanity. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Manie — (v. gr. Manĭa), 1) Tobsucht, Raserei, Wuth, s.u. Geisteskrankheiten C); M. sine delirio,[831] s. ebd. E); Manĭcus, ein Tobsüchtiger; 2) heftige, unwiderstehliche Neigung zu etwas; dann auch mit Zusammensetzungen, Bibliomanie u.a … Pierer's Universal-Lexikon