-
1 luridus
-
2 luridus
lūrĭdus, a, um, adj. [luror], pale yellow, sallow, wan, ghastly, lurid.I.Lit.: luridi supra modum pallidi, Paul. ex Fest. p. 120; cf.: luridus, ôchros, pelios, ikterikos, hupôpios, Gloss. Philox.:II.luridus Orcus,
Hor. C. 3, 4, 74:pallor,
Ov. M. 4, 267:dentes,
Hor. C. 4, 13, 10:bilis,
Sen. Ep. 95; cf.: viden tu illi maculari corpus maculis luridis, *Plaut. Capt. 3, 4, 63:sol,
Plin. Ep. 6, 20 fin.:luna,
Sen. Med. 790.—Transf., that renders pale or ghastly:horror,
Ov. M. 14, 198:aconita,
id. ib. 1, 147:mors,
Sil. 13, 560. -
3 luridus
luridus luridus, a, um светло-жёлтый -
4 luridus
lūridus, a, um1) изжелта-бледный, бледно-жёлтый (sol PJ; pellis, dens H; sulpur O); восковой, смертельный ( pallor O) -
5 luridus
lūridus, a, um (viell. zu griech. χλωρός, grünlich, gelblich), blaßgelb, fahl, leichenblaß (der tiefste Grad der Blässe, wie bei Gelbsüchtigen usw.), I) eig.: brassica, Colum.: sol, Plin. ep.: pellis, dens, Hor.: sulfur, Ov.: bilis, Sen.: pallor, Ov. – II) poet. übtr., fahl-, leichenblaß machend, horror, Ov.: aconita, Ov.: mors, Sil.
-
6 luridus
lūridus, a, um (viell. zu griech. χλωρός, grünlich, gelblich), blaßgelb, fahl, leichenblaß (der tiefste Grad der Blässe, wie bei Gelbsüchtigen usw.), I) eig.: brassica, Colum.: sol, Plin. ep.: pellis, dens, Hor.: sulfur, Ov.: bilis, Sen.: pallor, Ov. – II) poet. übtr., fahl-, leichenblaß machend, horror, Ov.: aconita, Ov.: mors, Sil. -
7 lūridus
lūridus adj., pale yellow, sallow, wan, ghastly, lurid: Orcus, H.: lumina, O.—Turning pale, making ghastly: horror, O.: aconita, O.* * *lurida, luridum ADJsallow, wan, ghastly -
8 luridus
-a/um adj Apâle, livide -
9 Berosus luridus
1. LAT Berosus luridus Linnaeus2. RUS пискун m бледный [грязно-жёлтый]3. ENG —4. DEU gelbbrauner Pflanzen-Wasserkäfer m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Berosus luridus
-
10 obluridus
ob-lūridus, a, umземлистого цвета, мертвенно-бледный ( spadones Amm) -
11 effulgeo
ef-fulgeo, fulsī, ēre (ex u. fulgeo), hervorglänzen, -schimmern, leuchten (vgl. Drak. Liv. 43, 13, 3. Burmann Val. Flacc. 6, 27), I) eig.: tres simul soles effulserunt, Liv.: mox dies, verus sol etiam effulsit, luridus tamen, Plin. ep.: ex vehementi sole, qualis inter graves imbre nubes effulget, Liv. – m. Abl. = von etw. erglänzen, auro ostroque (v. der Flut), Verg.: hoc ornatu (v. Pers.), Tac. – II) übtr.: effulgebant Philippus ac magnus Alexander, Liv.: si forte aliquis inter dicendum effulserit extemporalis color, Quint. – / Nbf. Infin. effulgĕre (v. ex u. fulgo, ere), Verg. Aen. 8, 677. Claud. VI. cons. Hon. 546.
-
12 horror
horror, ōris, m. (horreo) = φρίξ, φρίκη, das »Rauhwerden«; dah. I) v. Lebl.: 1) das Starren, a) eig., das Aufstarren einer vorher glatten Oberfläche, vom »heftigen Aufwallen, Wellenschlag« des Meeres, pontus non horrore tremit, Lucan. – vom »Erbeben« des Erdbodens, commissam aciem secutus ingens terrae tremor; nisi illum horrorem soli virorum discursus et mota vehementius arma fecerunt, Flor. – b) übtr., die Rauheit, ille horror dicendi, jene rauhe Sprache, Quint. 8, 5, 34. – 2) das Emporstarren-, Sich-Aufsträuben der Haare, nec ullo horrore comarum terribilis, Val. Flacc.: poet., nullo horrore comarum (des Laubes) excussae laurus, Lucan. – 3) die starrende Höhe eines Gebirges, par horrore, par vertice, par ille nivibus Alpinis Pyrenaeus, Flor. Verg. or. an poët. p. 107, 23 H. – II) von Menschen: 1) das Zusammenfahren (so daß einen die Gänsehaut überläuft), der Schauer, Schauder, vor Kälte, der Frostschauer, bes. wie φρίκη = »Fieberschauer, Fieberfrost, Schüttelfrost« (vgl. Cels. 3, 3), a) eig.: horror validus, Cels.: horrores frigidi, Plin.: horrores febrem praecedentes, Scrib. Larg.: febrium cum horrore et multa membrorum quassatione, Sen.: aquilo horrores excitat, Cels.: horror atque etiam febricula permanet, Cels.: Atticam doleo tam diu: sed quoniam iam sine horrore est, spero esse, ut volumus, Cic. – bei leidenschaftlicher Aufregung, bes. bei Furcht, Angst usw., tremulus maestis orietur fletibus h., Prop. (u. so Ov. met. 9, 345, indem in den Ästen noch menschl. Gefühl war): ciere horrorem membris, Lucr.: mihi frigidus horror membra quatit, gelidusque coit formidine sanguis, Verg. – b) meton., von dem, was Schauer verursacht, nix et caerulei Boreae ferus abstulit horror, Frostschauer, Kälte, Val. Flacc.: multifidus ruptis e nubibus horror effugit, poet. vom Hagel, Val. Flacc.: validi ferri naturae frigidus h., des Eisens mächtige Natur, sein kalter Schauder, Lucr.: serrae stridentis acerbus h., scharfes, durchschauerndes Geräusch, Lucr. – 2) der Schauder = a) das sich durch Stocken des Blutes, Sträuben des Haares, Stierheit des Blicks usw. kundgebende Grausen, Entsetzen (griech. φρίκη), ea res me horrore afficit, Plaut.: di immortales, qui me horror perfudit, Cic.: horror ingens spectantes perstringit, Liv.: me luridus occupat horror, Ov.: incertis lymphata horroribus urbs, Stat.: horror est mit Infin., quod spectare... quoque horror est, was schauerlich mit anzusehen ist, Plin. 28, 4. – meton., der Schrecken, v. Pers., Scipiades, belli fulmen, Carthaginis h., Lucr. 3, 1032; vgl. Val. Flacc. 1, 744: v. einer Botschaft, interea patrias saevus venit horror ad aures, die Schreckensbotschaft, Val. Flacc. 8, 134. – b) der heilige Schauer vor der Gottheit u. allem Heiligen, die heilige-, ehr furchtsvolle Scheu (vgl. die Auslgg. zu Lucan. 3, 411), hic numinis ingens h., Val. Flacc.: arboribus suus h. inest, Lucan.: animos horrore imbuere, Liv.: perfusus horrore venerabundusque, Liv. – c) v. Schauer der Freude, der Wonneschauer, laetus per artus horror iit, Stat. Theb. 1, 494. – u. so vom Schauer freudiger Bewunderung, his ibi me rebus quaedam divina voluptas percipit atque horror, quod sic natura etc., Lucr. 3, 29 sq.
-
13 luridatus
lūridātus, a, um (luridus), beschmutzt, delinquentiae maculis, Tert. adv. Marc. 4, 8.
-
14 obluridus
ob-lūridus, a, um, erdfahl, Amm. 14, 6, 17.
-
15 effulgeo
ef-fulgeo, fulsī, ēre (ex u. fulgeo), hervorglänzen, - schimmern, leuchten (vgl. Drak. Liv. 43, 13, 3. Burmann Val. Flacc. 6, 27), I) eig.: tres simul soles effulserunt, Liv.: mox dies, verus sol etiam effulsit, luridus tamen, Plin. ep.: ex vehementi sole, qualis inter graves imbre nubes effulget, Liv. – m. Abl. = von etw. erglänzen, auro ostroque (v. der Flut), Verg.: hoc ornatu (v. Pers.), Tac. – II) übtr.: effulgebant Philippus ac magnus Alexander, Liv.: si forte aliquis inter dicendum effulserit extemporalis color, Quint. – ⇒ Nbf. Infin. effulgĕre (v. ex u. fulgo, ere), Verg. Aen. 8, 677. Claud. VI. cons. Hon. 546.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > effulgeo
-
16 horror
horror, ōris, m. (horreo) = φρίξ, φρίκη, das »Rauhwerden«; dah. I) v. Lebl.: 1) das Starren, a) eig., das Aufstarren einer vorher glatten Oberfläche, vom »heftigen Aufwallen, Wellenschlag« des Meeres, pontus non horrore tremit, Lucan. – vom »Erbeben« des Erdbodens, commissam aciem secutus ingens terrae tremor; nisi illum horrorem soli virorum discursus et mota vehementius arma fecerunt, Flor. – b) übtr., die Rauheit, ille horror dicendi, jene rauhe Sprache, Quint. 8, 5, 34. – 2) das Emporstarren-, Sich-Aufsträuben der Haare, nec ullo horrore comarum terribilis, Val. Flacc.: poet., nullo horrore comarum (des Laubes) excussae laurus, Lucan. – 3) die starrende Höhe eines Gebirges, par horrore, par vertice, par ille nivibus Alpinis Pyrenaeus, Flor. Verg. or. an poët. p. 107, 23 H. – II) von Menschen: 1) das Zusammenfahren (so daß einen die Gänsehaut überläuft), der Schauer, Schauder, vor Kälte, der Frostschauer, bes. wie φρίκη = »Fieberschauer, Fieberfrost, Schüttelfrost« (vgl. Cels. 3, 3), a) eig.: horror validus, Cels.: horrores frigidi, Plin.: horrores febrem praecedentes, Scrib. Larg.: febrium cum horrore et multa membrorum quassatione, Sen.: aquilo horrores excitat, Cels.: horror atque etiam febricula permanet, Cels.: Atticam doleo tam diu: sed quoniam iam sine horrore est, spero esse, ut volumus, Cic. –————bei leidenschaftlicher Aufregung, bes. bei Furcht, Angst usw., tremulus maestis orietur fletibus h., Prop. (u. so Ov. met. 9, 345, indem in den Ästen noch menschl. Gefühl war): ciere horrorem membris, Lucr.: mihi frigidus horror membra quatit, gelidusque coit formidine sanguis, Verg. – b) meton., von dem, was Schauer verursacht, nix et caerulei Boreae ferus abstulit horror, Frostschauer, Kälte, Val. Flacc.: multifidus ruptis e nubibus horror effugit, poet. vom Hagel, Val. Flacc.: validi ferri naturae frigidus h., des Eisens mächtige Natur, sein kalter Schauder, Lucr.: serrae stridentis acerbus h., scharfes, durchschauerndes Geräusch, Lucr. – 2) der Schauder = a) das sich durch Stocken des Blutes, Sträuben des Haares, Stierheit des Blicks usw. kundgebende Grausen, Entsetzen (griech. φρίκη), ea res me horrore afficit, Plaut.: di immortales, qui me horror perfudit, Cic.: horror ingens spectantes perstringit, Liv.: me luridus occupat horror, Ov.: incertis lymphata horroribus urbs, Stat.: horror est mit Infin., quod spectare... quoque horror est, was schauerlich mit anzusehen ist, Plin. 28, 4. – meton., der Schrecken, v. Pers., Scipiades, belli fulmen, Carthaginis h., Lucr. 3, 1032; vgl. Val. Flacc. 1, 744: v. einer Botschaft, interea patrias saevus venit horror ad aures, die Schreckensbotschaft, Val. Flacc. 8, 134. – b) der heilige Schauer vor der Gottheit u. allem Heiligen, die heilige-, ehr-————furchtsvolle Scheu (vgl. die Auslgg. zu Lucan. 3, 411), hic numinis ingens h., Val. Flacc.: arboribus suus h. inest, Lucan.: animos horrore imbuere, Liv.: perfusus horrore venerabundusque, Liv. – c) v. Schauer der Freude, der Wonneschauer, laetus per artus horror iit, Stat. Theb. 1, 494. – u. so vom Schauer freudiger Bewunderung, his ibi me rebus quaedam divina voluptas percipit atque horror, quod sic natura etc., Lucr. 3, 29 sq. -
17 luridatus
lūridātus, a, um (luridus), beschmutzt, delinquentiae maculis, Tert. adv. Marc. 4, 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > luridatus
-
18 obluridus
ob-lūridus, a, um, erdfahl, Amm. 14, 6, 17.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obluridus
-
19 horror
horror ōris, m [HORS-], a shaking, trembling, shudder, chill: tremulo ramos horrore moveri, O.: mihi frigidus horror Membra quatit, V.: sine horrore esse.— A shaking, shuddering, quaking, trembling, dread, terror, horror: qui me horror perfudit!: me luridus occupat horror, O.: armorum, dread clash, V.: saevus, V.—Fig., dread, veneration, religious awe: cum perfusus horrore venerabundus adstitissem, L.* * *shivering, dread, awe rigidity (from cold, etc) -
20 horror
I.Lit. (only poet. and very rare):* B.comarum,
Luc. 5, 154; Val. Fl. 1, 229:pontus non horrore tremit,
i. e. was not ruffled, agitated, Luc. 5, 446; cf.:montes horrore nivali semper obducti,
Amm. 15, 10, 1.—Trop., roughness, rudeness of speech:II.veterem illum horrorem malim quam istam novam licentiam,
Quint. 8, 5, 34.—Transf. (cf. horreo, II.).A.A shaking, trembling.1.In gen. ( poet. and in post-Aug. prose):2.tremulo ramos horrore moveri,
Ov. M. 9, 345:horror soli,
Flor. 2, 6.—In partic.a.A shaking, shivering, chill, coldfit, ague-fit (class.):b.mihi frigidus horror Membra quatit,
Verg. A. 3, 29; cf. Val. Fl. 7, 563:frigus voco ubi extremae partes membrorum inalgescunt: horrorem, ubi totum corpus intremit,
Cels. 3, 3:Atticam doleo tam diu: sed quoniam jam sine horrore est, spero esse ut volumus,
Cic. Att. 12, 6 fin.:horrorem tertianae et quartanae minuere,
Plin. 22, 25, 72, § 150.—A shaking, shuddering, quaking, trembling with fright; dread, terror, horror (class.):c.est ea frigida multa, comes formidinis, aura, quae ciet horrorem membris et concitat artus,
Lucr. 3, 291:ea res me horrore afficit,
Plaut. Am. 5, 1, 16; cf. id. ib. 66:di immortales, qui me horror perfudit! quam sum sollicitus, quidnam futurum sit!
Cic. Att. 8, 6, 3:me luridus occupat horror Spectantem vultus etiamnum caede madentes,
Ov. M. 14, 198:frigidus artus, Dum loquor, horror habet,
id. ib. 9, 291:spectare in eadem harena feras horror est,
Plin. 28, 1, 2, § 4.—A shaking or trembling with joy:d.laetus per artus horror iit,
Stat. Th. 1, 494; cf.:me quaedam divina voluptas percipit atque horror,
Lucr. 3, 29 sq. —Dread, veneration, religious awe:B.hic numinis ingens horror,
Val. Fl. 2, 433:arboribus suus horror inest,
Luc. 3, 411:animos horrore imbuere,
Liv. 39, 8, 4:perfusus horrore venerabundusque,
id. 1, 16, 6. —That which causes dread, a terror, horror ( poet.):serrae stridentis,
Lucr. 2, 411:validi ferri natura et frigidus horror,
id. 6, 1011:Scipiadas, belli fulmen, Carthaginis horror,
id. 3, 1034;imitated by Sil.: jacet campis Carthaginis horror,
Sil. 15, 340.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
luridus — index lurid Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Boletus luridus — Taxobox name = Boletus luridus image width = 280px image caption = B. luridus , regnum = Fungi divisio = Basidiomycota classis = Agaricomycetes ordo = Boletales familia = Boletaceae genus = Boletus species = B. luridus binomial = Boletus luridus… … Wikipedia
Longitarsus luridus — ? Longitarsus luridus Научная классификация Царство: Животные Тип: Членистоногие Класс: Насекомые … Википедия
Anisodus luridus — Systematik Asteriden Euasteriden I Ordnung … Deutsch Wikipedia
Boletus luridus — Netzstieliger Hexenröhrling Netzstieliger Hexenröhrling (Boletus luridus) Systematik Unterklasse: Hutpilze (Agaricomycetidae) Ordnun … Deutsch Wikipedia
Boletus luridus — Bolet blafard Boletus luridus … Wikipédia en Français
Nassarius luridus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gast … Wikipedia
Abudefduf luridus — Abudefduf luridus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Siganus luridus — ? Siganus luridus … Википедия
Acanthogobius luridus — Acanthogobius luridus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Aegus luridus — Aegus luridus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español