Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ludi

  • 1 lūdī magister

        lūdī magister    see ludus.

    Latin-English dictionary > lūdī magister

  • 2 ludi magister

    lūdīmăgister (better separately, lūdī măgister), tri, m. [ludus-magister], a school-master, school-teacher:

    cum agellus eum non satis aleret, ut opinor, ludi magister fuit,

    Cic. N. D. 1, 26, 72:

    Dionysius ludimagistrum professus pueros in trivio docebat,

    Just. 21, 5, 8; Mart. 10, 62, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > ludi magister

  • 3 Taurii ludi

    Tauriī lūdī, ōrum, m., ein Fest in Rom zu Ehren der unterirdischen Götter, Varro LL. 5, 154. Liv. 39, 22, 1. Vgl. Fest. 321 (b), 15. Serv. Verg. Aen. 2, 140.

    lateinisch-deutsches > Taurii ludi

  • 4 Taurii ludi

    Tauriī lūdī, ōrum, m., ein Fest in Rom zu Ehren der unterirdischen Götter, Varro LL. 5, 154. Liv. 39, 22, 1. Vgl. Fest. 321 (b), 15. Serv. Verg. Aen. 2, 140.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Taurii ludi

  • 5 Taurii ludi

    Taurĭi lūdi, games at Rome in the Circus Flaminius, held in honor of the infernal gods, Varr. L. L. 5, § 154 Müll.; Liv. 39, 22; Fest. pp. 350 and 351 Müll.; Serv. Verg. A. 2, 140.—Hence, Taurium aes, quod in ludos Taurios consumitur, Fest. p. 360 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > Taurii ludi

  • 6 ludibriosus

    lūdī̆brĭōsus, a, um, adj. [ludibrium], full of mockery or scorn, mocking, scornful (post-class.):

    probra ludibriosa,

    Gell. 7, 11:

    auspicia,

    Amm. 15, 5, 25.—Hence, adv.: lūdī̆brĭosē, scornfully, Amm. 26, 6; Tert. Res. Carn. 61.

    Lewis & Short latin dictionary > ludibriosus

  • 7 ludibriose

    lūdī̆brĭōsē, adv., v. ludibriosus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > ludibriose

  • 8 ludibrium

    lūdī̆brĭum, ii, n. [ludus and, perh., fero], a mockery, derision, wantonness.
    I.
    Lit.:

    quodsi ridicula haec ludibriaque esse videmus,

    Lucr. 2, 47:

    ne per ludibrium interiret regnum,

    by wantonness, Liv. 24, 4, 2. —
    (β).
    With gen. subj.:

    ille (Bias) haec ludibria fortunae ne sua quidem putavit,

    i. e. worldly goods, Cic. Par. 1, 1, 8:

    hoc quoque ludibrium casus ediderit fortuna, ut, etc.,

    Liv. 30, 30:

    inter magna rerum verborumque ludibria,

    Suet. Vit. 17:

    ludibria naturae,

    id. Aug. 83.—
    (γ).
    With gen. obj.:

    ludibrium oculorum specie terribile ad frustrandum hostem commentus,

    Liv. 22, 16; cf. id. 24, 44:

    sive ludibrium oculorum sive vera species,

    Curt. 4, 15, 26.—
    II.
    Transf.
    A.
    A laughing-stock, butt, jest, sport:

    is (Brutus) ab Tarquiniis ductus Delphos, ludibrium verius, quam comes,

    Liv. 1, 56, 9:

    quibus mihi ludibrio fuisse videntur divitiae,

    the sport of, Sall. C. 13:

    in ora hominum pro ludibrio abire,

    Liv. 2, 36:

    ludibrium soceri,

    Luc. 7, 379:

    pelagi,

    id. 8, 710:

    ventis Debes ludibrium,

    Hor. C. 1, 14, 15:

    ludibrium omnium reddere aliquem,

    Just. 9, 6, 6:

    et vultus et vox ludibrio sunt hominibus, quos non permoverunt,

    Quint. 6, 1, 45.—
    B.
    A scoff, jest, sport:

    qui lubet ludibrio habere me,

    Plaut. Men. 2, 3, 45; so,

    ludibrio aliquem habere,

    id. Cas. 3, 5, 19.— Pass.:

    ludibrio haberi,

    Ter. Hec. 1, 2, 74; 4, 1, 11:

    hosti ludibrio esse,

    Cic. ad Brut. 1, 2:

    legati per ludibrium auditi dimissique,

    Liv. 24, 26:

    per ludibrium exprobrare,

    to reproach jestingly, scoff, Curt. 4, 10:

    nec dubie ludibrio esse miserias suas,

    id. 2, 23, 13:

    aliquem in ludibrium reservare,

    Suet. Calig. 23:

    adusque ludibria ebriosus,

    such a drunkard as to be a standing jest, Gell. 15, 2, 2.—
    (β).
    With gen. subj.:

    Varro ad ludibrium moriturus Antonii,

    Vell. 2, 71, 2.—
    (γ).
    With gen. obj.:

    ad ludibrium stolidae superbiae,

    Liv. 45, 3; 45, 41:

    ludibrio fratris Remum novos transiluisse muros,

    id. 1, 7; 9, 11; Just. 36, 1.—
    C.
    Abuse, violence done to a woman:

    in corporum ludibria deflere,

    Curt. 10, 1, 3; 4, 10, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > ludibrium

  • 9 ludibrosus

    lūdī̆brōsus, a, um, adj. [ludibrium], ridiculous: habitus, Hilar. in Psa. 41, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > ludibrosus

  • 10 ludicror

    lūdī̆cror, āri, v. dep. [ludicrum], to joke, jest, Front. ad Amic. 1, 15 Mai.

    Lewis & Short latin dictionary > ludicror

  • 11 ludicrus

    lūdī̆crus, v. ludicer.

    Lewis & Short latin dictionary > ludicrus

  • 12 ludus

    lūdus, i, m.    - arch. loedus, Cic. Leg. 2, 22. [st1]1 [-] jeu, amusement.    - ludus campestris, Cic. Cael. 11: jeux au champ de Mars.    - ludus militaris, Liv. 7, 33, 1: jeux militaires.    - ludi, ōrum, m.: les jeux publics.    - ludos apparare: organiser des jeux.    - ludos edere: donner des jeux.    - ludos committere: ouvrir les jeux.    - ludos facere Apollini, Cic. Br. 81: célébrer des jeux en l'honneur d'Apollon.    - trinos ludos facere, Cic. Mur. 40: donner trois fois des jeux.    - ludi + neutre plur. en apposition: les jeux de + nom d'une divinité.    - ludi Consualia, Liv. 1, 9: les Consualia, les fêtes en l'honneur de Consus (Consus, une ancienne divinité italique).    - ludi Cerealia, Liv. 30, 39, 8: les jeux de Cérès.    - ludi Floralia, Quint.: jeux en l'honneur de Flore.    - festi dies ludorum, Cic. Arch. 13: les jours de fête marqués par des jeux.    - ludis circensibus, Cic. Verr. 4, 33: à l'époque des jeux du cirque.    - ludis Olympiae, Cic. Nat. 2, 6: à l'époque des jeux à Olympie.    - quo die ludi committebantur, Cic. Q. 3, 4, 6: le jour où l'on commençait les jeux. [st1]2 [-] jeu, bagatelle, enfantillage.    - ludus est perdiscere... Cic. Fin. 1, 27: c'est un jeu d'apprendre parfaitement...    - oratio ludus est homini non hebeti, Cic. de Or. 2, 72: un discours est un jeu pour un homme qui n'a pas l'esprit émoussé.    - per ludum, Cic. Verr. 2, 181: en se jouant, sans peine. [st1]3 [-] badinage, amusement, plaisanterie.    - amoto ludo, Hor. S. 1, 1, 27: en écartant la plaisanterie.    - per ludum et jocum, Cic. Verr. 1, 155: par jeu et par plaisanterie.    - aliquem, aliquid ludos facere, Plaut. Aul. 253; Rud. 900: se jouer de qqn, de qqch.    - alicui ludos facere (reddere): jouer des tours à qqn, se jouer de qqn, se moquer de qqn.    - alicui ludum suggerere, Cic. Att. 12, 44, 2: jouer un bon tour à qqn.    - ludos praebere, Ter. Eun. 1010: apprêter à rire, donner la comédie.    - aliquem pessumos ludos dimittere, Plaut. Rud. 791: jouer un mauvais tour à qqn.    - ludum dare alicui, alicui rei, Plaut. Cas. 25 ; Bac. 1083: permettre à qqn, à qqch de s'ébattre, donner les coudées franches.    - ludus aetatis, Liv. 26, 50, 5: les plaisirs de la jeunesse. [st1]4 [-] école.    - ludum aperire, Cic. Fam. 9, 18, 1: ouvrir une école.    - ludi magister, Cic. Nat. 1, 72: maître d'école.    - litterarius ludus, litterarum ludus, Plaut. Merc. 303; Liv. 3, 44, 6: école élémentaire.    - ludus discendi, non lusionis, Cic. Q. 3, 4, 6: école pour apprendre, non pour jouer.    - in ludum alicujus mittere aliquem, Hor. S. 1, 6, 72: envoyer un enfant à l'école chez un maître.    - in ludum ire, Plaut. Pers.: aller à l'école.    - fidicinus ludus: école de musique.    - ludus gladiatorius: école de gladiateurs.    - gladiatores, quos ibi Caesar in ludo habebat, Caes. BC. 1, 14: les gladiateurs que César avait là dans un centre d'exercices.    - litterarius (litterarum) ludus: école élémentaire.    - ludi magister (ludimagister): maître d'école.    - cum eo, quem puerum in ludo cognorat, conjuncte vixit, Nep.: il a vécu étroitement avec un homme qu'il avait connu enfant à l'école.
    * * *
    lūdus, i, m.    - arch. loedus, Cic. Leg. 2, 22. [st1]1 [-] jeu, amusement.    - ludus campestris, Cic. Cael. 11: jeux au champ de Mars.    - ludus militaris, Liv. 7, 33, 1: jeux militaires.    - ludi, ōrum, m.: les jeux publics.    - ludos apparare: organiser des jeux.    - ludos edere: donner des jeux.    - ludos committere: ouvrir les jeux.    - ludos facere Apollini, Cic. Br. 81: célébrer des jeux en l'honneur d'Apollon.    - trinos ludos facere, Cic. Mur. 40: donner trois fois des jeux.    - ludi + neutre plur. en apposition: les jeux de + nom d'une divinité.    - ludi Consualia, Liv. 1, 9: les Consualia, les fêtes en l'honneur de Consus (Consus, une ancienne divinité italique).    - ludi Cerealia, Liv. 30, 39, 8: les jeux de Cérès.    - ludi Floralia, Quint.: jeux en l'honneur de Flore.    - festi dies ludorum, Cic. Arch. 13: les jours de fête marqués par des jeux.    - ludis circensibus, Cic. Verr. 4, 33: à l'époque des jeux du cirque.    - ludis Olympiae, Cic. Nat. 2, 6: à l'époque des jeux à Olympie.    - quo die ludi committebantur, Cic. Q. 3, 4, 6: le jour où l'on commençait les jeux. [st1]2 [-] jeu, bagatelle, enfantillage.    - ludus est perdiscere... Cic. Fin. 1, 27: c'est un jeu d'apprendre parfaitement...    - oratio ludus est homini non hebeti, Cic. de Or. 2, 72: un discours est un jeu pour un homme qui n'a pas l'esprit émoussé.    - per ludum, Cic. Verr. 2, 181: en se jouant, sans peine. [st1]3 [-] badinage, amusement, plaisanterie.    - amoto ludo, Hor. S. 1, 1, 27: en écartant la plaisanterie.    - per ludum et jocum, Cic. Verr. 1, 155: par jeu et par plaisanterie.    - aliquem, aliquid ludos facere, Plaut. Aul. 253; Rud. 900: se jouer de qqn, de qqch.    - alicui ludos facere (reddere): jouer des tours à qqn, se jouer de qqn, se moquer de qqn.    - alicui ludum suggerere, Cic. Att. 12, 44, 2: jouer un bon tour à qqn.    - ludos praebere, Ter. Eun. 1010: apprêter à rire, donner la comédie.    - aliquem pessumos ludos dimittere, Plaut. Rud. 791: jouer un mauvais tour à qqn.    - ludum dare alicui, alicui rei, Plaut. Cas. 25 ; Bac. 1083: permettre à qqn, à qqch de s'ébattre, donner les coudées franches.    - ludus aetatis, Liv. 26, 50, 5: les plaisirs de la jeunesse. [st1]4 [-] école.    - ludum aperire, Cic. Fam. 9, 18, 1: ouvrir une école.    - ludi magister, Cic. Nat. 1, 72: maître d'école.    - litterarius ludus, litterarum ludus, Plaut. Merc. 303; Liv. 3, 44, 6: école élémentaire.    - ludus discendi, non lusionis, Cic. Q. 3, 4, 6: école pour apprendre, non pour jouer.    - in ludum alicujus mittere aliquem, Hor. S. 1, 6, 72: envoyer un enfant à l'école chez un maître.    - in ludum ire, Plaut. Pers.: aller à l'école.    - fidicinus ludus: école de musique.    - ludus gladiatorius: école de gladiateurs.    - gladiatores, quos ibi Caesar in ludo habebat, Caes. BC. 1, 14: les gladiateurs que César avait là dans un centre d'exercices.    - litterarius (litterarum) ludus: école élémentaire.    - ludi magister (ludimagister): maître d'école.    - cum eo, quem puerum in ludo cognorat, conjuncte vixit, Nep.: il a vécu étroitement avec un homme qu'il avait connu enfant à l'école.
    * * *
        Ludus, ludi, masc. gen. Cic. Jeu.
    \
        Dare alicui operam ludo. Plaut. S'esbatre avec luy.
    \
        Ducere noctem ludo. Virgil. Passer la nuict à jouer, Jouer toute la nuict.
    \
        Incidere ludum. Horat. Couper le jeu, Cesser de jouer.
    \
        Ludus in singulari. Asconius. Toute sorte d'eschole où on apprend quelque chose, et où lon s'exerce par maniere de jeu.
    \
        Ludus gladiatorius. Sueton. Le lieu où les escrimeurs et joueurs d'espee s'exercoyent.
    \
        Ludus literarum. Plinius. L'eschole où lon apprend les lettres.
    \
        Ludum aperire. Cic. Commencer à tenir eschole.
    \
        Ludus est, illa perdiscere. Cic. Ce n'est que jeu et esbat.
    \
        Ludus pro ioco accipitur quandoque. Terent. Raillerie, et sornette.
    \
        - ludum, iocumque Dices fuisse illum alterum, praeut huius rabies quae dabit. Terent. Ce n'estoit que jeu au pris de cestuy.
    \
        - si imparatum in veris nuptiis Adortus esset, quos mihi ludos redderet! Terent. Comment il me galleroit, ou festoiroit!
    \
        Vt ludos facit! Terent. Voila comment il se bave, ou se mocque et gaudist.
    \
        Ludos aliquem facere. Plaut. Se mocquer d'aucun.
    \
        Operam ludos facere. Plaut. Perdre sa peine.
    \
        Dare ludum amori. Horat. Passer le temps en amours, S'esbatre à aimer.
    \
        Druso ludus est suggerendus. Cic. Il fault jouer quelque finesse à Drusus.
    \
        Ludo, Ablatiuus. Virgil. Par jeu et esbat.
    \
        Ludi, in plurali. Cic. Jeux publiques qui se faisoyent pour l'esbatement et recreation du peuple.
    \
        Committere ludos. Cic. Commencer les jeux.
    \
        Edere ludos. Tacit. Faire des jeux.

    Dictionarium latinogallicum > ludus

  • 13 ludus

    lūdus, i, m. [id.], a play.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a play, game, diversion, pastime:

    ad pilam se aut ad talos, aut ad tessaras conferunt, aut etiam novum sibi aliquem excogitant in otio ludum,

    Cic. de Or. 3, 15, 58:

    datur concessu omnium huic aliqui ludus aetati,

    id. Cael. 12, 28:

    campestris,

    id. ib. 5, 11:

    nec lusisse pudet, sed non incidere ludum,

    Hor. Ep. 1, 14, 36.—
    B.
    In partic.
    1.
    Ludi, public games, plays, spectacles, shows, exhibitions, which were given in honor of the gods, etc.
    (α).
    In gen.:

    hoc praetore ludos Apollini faciente,

    Cic. Brut. 20, 78:

    ludos committere,

    id. Q. Fr. 3, 4, 6:

    ludos magnificentissimos apparare,

    id. ib. 3, 8, 6:

    ludos apparatissimos magnificentissimosque facere,

    id. Sest. 54, 116:

    ludos aspicere,

    Ov. F. 6, 238:

    ludos persolvere alicui deo,

    id. ib. 5, 330: ludis, during the games, Cic. Fragm. ap. Non. 63, 18; Plaut. Cas. prol. 27:

    circus maximus ne diebus quidem ludorum Circensium... irrigabatur,

    Front. Aq. 97.— Sing.:

    haec ultra quid erit, nisi ludus?

    Juv. 8, 199.—
    (β).
    In this sense, ludi is freq. in appos. with the neutr. plur. of the adj. which names the games:

    ludi Consualia,

    Liv. 1, 9, 6:

    ludi Cerealia,

    id. 30, 39, 8:

    ludi Taurilia,

    id. 39, 22, 1 (Weissenb. Taurii); 34, 54, 3; cf.:

    quaedam faciem soloecismi habent... ut tragoedia Thyestes, ut ludi Floralia ac Megalensia... numquam aliter a veteribus dicta,

    Quint. 1, 5, 52; cf.:

    ludis Megalensibus,

    Gell. 2, 24, 2.—
    (γ).
    Also with gen. of place:

    eo ipso die auditam esse eam pugnam ludis Olympiae memoriae proditum est,

    Cic. N. D. 2, 2, 6.—
    2.
    Stage-plays (opp. to the games of the circus):

    venationes autem ludosque et cum collegā et separatim edidit,

    Suet. Caes. 10.—
    C.
    A place of exercise or practice, a school for elementary instruction and discipline (cf. schola):

    in ludum ire,

    Plaut. Pers. 2, 1, 6:

    fidicinus,

    music-school, id. Rud. prol. 43:

    litterarius,

    id. Merc. 2, 2, 32:

    litterarum ludi,

    Liv. 3, 44; 6, 25:

    ludus discendi,

    Cic. Q. Fr. 3, 4, 6:

    Dionysius Corinthi dicitur ludum aperuisse,

    id. Fam. 9, 18, 1:

    Isocrates, cujus e ludo, tamquam ex equo Trojano, meri principes exierunt,

    id. de Or. 2, 22, 94; id. Or. 42, 144:

    gladiatores, quos ibi Caesar in ludo habebat,

    Caes. B. C. 1, 14, 4:

    militaris,

    Liv. 7, 33, 1:

    litterarii paene ista sunt ludi et trivialis scientiae,

    Quint. 1, 4, 27:

    litterarium ludum exercere,

    Tac. A. 3, 66:

    obsides quosdam abductos e litterario ludo,

    Suet. Calig. 45:

    ibi namque (in foro) in tabernis litterarum ludi erant,

    Liv. 3, 44, 6:

    quem puerum in ludo cognōrat,

    Nep. Att. 10, 3:

    in Flavī ludum me mittere,

    Hor. S. 1, 6, 72; cf. Gell. 15, 11, 2; Suet. Gram. 4; id. Rhet. 1:

    sic veniunt ad miscellanea ludi,

    Juv. 11, 26.
    II.
    Transf.
    A.
    Play, sport, i. e. any thing done, as it were, in play, without trouble, mere sport, child's play:

    oratio ludus est homini non hebeti,

    Cic. de Or. 2, 17, 72:

    cum illa perdiscere ludus esset,

    id. Fin. 1, 8, 27:

    quibus (Graecis) jusjurandum jocus est, testimonium ludus,

    id. Fl. 5, 12.—
    B.
    Sport, jest, joke, fun: si vis videre ludos [p. 1084] jucundissimos, Plaut. Poen. 1, 1, 78:

    ad honores per ludum et per neglegentiam pervenire,

    Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181:

    aliquem per ludum et jocum evertere,

    id. ib. 2, 1, 60, §

    155: amoto quaeramus seria ludo,

    Hor. S. 1, 1, 27:

    vertere seria ludo,

    id. A. P. 226:

    nil per ludum simulabitur,

    Juv. 6, 324:

    ut ludos facit,

    Ter. Phorm. 5, 7, 52: ludos facere aliquem, to make sport of, make game of, to banter, jeer at, mock:

    ut nunc is te ludos facit,

    Plaut. Capt. 3, 4, 47:

    quem, senecta aetate, ludos facias,

    id. Aul. 2, 2, 74.— With dat.:

    miris modis dī ludos faciunt hominibus,

    Plaut. Rud. 3, 1, 1; id. Truc. 4, 2, 46.—In pass.:

    ludos fieri,

    Plaut. Ps. 4, 7, 72:

    hocine me aetatis ludos vis factum esse indigne?

    id. Bacch. 5, 1, 4: ludos aliquem dimittere, to send one away with scorn and derision, or, as in Engl., to send one off with a flea in his ear:

    numquam hercle quisquam me lenonem dixerit, si te non ludos pessimos dimisero,

    id. Rud. 3, 5, 11:

    ludos facis me,

    id. Am. 2, 1, 21: facere ludos aliquid, to make a jest or a trifle of any thing, to throw away, to lose:

    nunc et operam ludos facit, et retia, etc.,

    id. Rud. 4, 1, 9:

    ludos dare, praebere,

    to make one's self ridiculous, Ter. Eun. 5, 7, 9:

    ludos alicui reddere,

    to play tricks on, id. And. 3, 1, 21: dare ludum alicui, to give play to one, i. e. to humor, indulge, Plaut. Bacch. 4, 10, 7; id. Cas. prol. 25; id. Bacch. 4, 10, 9:

    amori dare ludum,

    Hor. C. 3, 12, 1: ludus aetatis, the pleasures of love:

    si frui liceret ludo aetatis, praesertim recto et legitimo amore,

    Liv. 26, 50.—
    C.
    Ludus, the title of a work of Nævius:

    ut est in Naevii Ludo,

    Cic. de Sen. 6, 20; Fest. s. v. redhostire, p. 270, 22 Müll.—Also, Ludus de Morte Claudii, a work of Seneca.

    Lewis & Short latin dictionary > ludus

  • 14 lūdus

        lūdus ī, m    [LVD-], a play, game, diversion, pastime: novum sibi excogitant ludum: campestris: Nec lusisse pudet, sed non incidere ludum, H.: pueri Intenti ludo, V.— Plur, public games, plays, spectacles, shows, exhibitions: delectant homines ludi: festi dies ludorum: ludos aspicere, O.: ludi Olympiae: ludi Consualia, L.: ludi Cerialia, L.—Rarely sing: haec ultra quid erit, nisi ludus, Iu.— A place for exercise, place for practice, school: In eodem ludo doctae, T.: litterarum ludi, L.: discendi: Isocrates, cuius e ludo principes exierunt: gladiatores in ludo habebat, in training, Cs.: militaris, L.: quem puerum in ludo cognorat, N.: sic veniunt ad miscellanea ludi, Iu. — Play, sport, child's play: oratio ludus est homini non hebeti: quibus (Graecis) ius iurandum iocus est, testimonium ludus.— Sport, jest, joke, fun: ad honores per ludum pervenire: amoto quaeramus seria ludo, H.: Nil per ludum simulabitur, Iu.: narrare, quos ludos praebueris, how you made yourself ridiculous, T.: mihi ludos reddere, play tricks on, T.: frui ludo aetatis, L.— A play, entertaining exhibition, playful writing, satire: veteres inëunt proscaenia ludi, V.: ut est in Naevi Ludo.
    * * *
    game, play, sport, pastime, entertainment, fun; school, elementary school

    Latin-English dictionary > lūdus

  • 15 ludus

    lūdus, ī, m., das Spiel (als heitere Beschäftigung zum Zeitvertreib u. zur Erholung), der Zeitvertreib, I) eig.: 1) im allg., ludus campestris (auf dem Marsfelde), Cic.: militaris, Spiel, Zeitvertreib der Soldaten, Liv.: ludus ad iudices, das Richterspiel (der Kinder), Spart.: ludus calculorum, Cael. Aur.: sphaerae ludus, Ballspiel, Cael. Aur.: ad pilam se, aut ad talos, aut ad tesseras conferunt, aut etiam novum sibi excogitant ludum, Cic. – dare ludum alci, Zeitvertreib machen, Plaut. u. Cic.: amori dare ludum, der Liebe freien Spielraum lassen, Hor.: ludos sibi facere, Petron.: tali ludo ludere, solche Dinge treiben zum Zeitvertreib, Plaut.: insolentem ludum ludere, ein übermütiges Spiel treiben, Hor.: u. von der sinnl. Liebe, consimilem luserat ludum (mit der Danaë), Ter. – 2) insbes., a) ludi, öffentliche Spiele, circenses, scaenici u. gladiatorii, magni (s. circēnsisetc.), Cic. u.a.: ludus bestiarius, s. bestiārius: ludi Olympii, Plaut., od. Olympia, Varro fr.: ludi Consualia, Cerealia, Liv.: ludos facere od. edere, anstellen, Cic. u. Suet.: ebenso dare ludos, Suet. u. Iuven. (vgl. ludorum primum initium procurandis religionibus datum, Liv.): ludos committere, beginnen, Cic. – meton., ludis = zur Zeit der Spiele, Cic. u. Liv. – b) ein Scherzspiel, eine Satire, in Naevii ludo, Cic. de sen. 20; vgl. Klußmann Naev. rell. p. 158 sq. – II) übtr.: A) ein Spiel, Kin derspiel = eine leichte Beschäftigung, Kleinigkeit, illa perdiscere ludus esset, Cic.: oratio ludus est homini non hebeti, Cic.: ludum iocumque od. ludum et iocum fuisse, Ter. u. Liv.: per ludum, spielend (= ohne Mühe), Cic. – B) der Spaß, Scherz, die Schäkerei, Neckerei, ein neckischer Streich (als Zeitvertreib), die Lust (die man mit jmd. od. etw. hat), amoto ludo, Hor.: per ludum et iocum, Cic.: per ludum, Curt.: ut ludos facit, wie spaßt er, Ter.: ludos praebere, Stoff zum Lachen geben, Ter.: ludos alci facere, einen schönen Spaß machen = einen Possen od. Streich spielen, jmdm. mitspielen, Plaut.: dass. ludos alci reddere, Ter. – facere od. dimittere alqm ludos, zum Gespötte machen, zum besten (zum Narren) haben, seinen Spaß oder sein Gespött mit ihm treiben, Plaut.: ludum fieri, Plaut.: si ille tibi ludus (zum Gespött) fuit, Cic. Vgl. Brix Plaut. capt. 577. Lorenz Plaut. Pseud. 1151. – C) die Schule, in der bloß dem Spiele ähnliche Übungen vorgenommen wurden, 1) im allg.: gladiatorius, Fechterschule, Cic. u.a. (im Zshg. bl. ludus, wie Caes. b. c. 1, 14, 4): u. so Aemilius ludus, Hor. de art. poët. 32. – 2) insbes., die niedere wissenschaftl. Schule für Anfänger, die die Elemente lernen müssen (während schola die Schule für Jünglinge, in der entwickelnd gelehrt wird), Cic. u.a.: vollst. ludus litterarum, Liv., litterarius, Sen. u.a., discendi, Cic.: magister ludi u. ludi magister, Schullehrer, Cic. u.a.: ludum habere, Cic., od. exercere, Tac., Schule halten: ludum aperire, eine Schule eröffnen, Cic.: in ludum litterarium itare, Plin. – / Archaist. (urspr.) Nbf. loedus, Cic. de legg. 2. 22: Akk. Plur. loidos, Corp. inscr. Lat. 1, 565 (wo loidos fecerunt).

    lateinisch-deutsches > ludus

  • 16 ludus

    lūdus, ī, m., das Spiel (als heitere Beschäftigung zum Zeitvertreib u. zur Erholung), der Zeitvertreib, I) eig.: 1) im allg., ludus campestris (auf dem Marsfelde), Cic.: militaris, Spiel, Zeitvertreib der Soldaten, Liv.: ludus ad iudices, das Richterspiel (der Kinder), Spart.: ludus calculorum, Cael. Aur.: sphaerae ludus, Ballspiel, Cael. Aur.: ad pilam se, aut ad talos, aut ad tesseras conferunt, aut etiam novum sibi excogitant ludum, Cic. – dare ludum alci, Zeitvertreib machen, Plaut. u. Cic.: amori dare ludum, der Liebe freien Spielraum lassen, Hor.: ludos sibi facere, Petron.: tali ludo ludere, solche Dinge treiben zum Zeitvertreib, Plaut.: insolentem ludum ludere, ein übermütiges Spiel treiben, Hor.: u. von der sinnl. Liebe, consimilem luserat ludum (mit der Danaë), Ter. – 2) insbes., a) ludi, öffentliche Spiele, circenses, scaenici u. gladiatorii, magni (s. circensis etc.), Cic. u.a.: ludus bestiarius, s. bestiarius: ludi Olympii, Plaut., od. Olympia, Varro fr.: ludi Consualia, Cerealia, Liv.: ludos facere od. edere, anstellen, Cic. u. Suet.: ebenso dare ludos, Suet. u. Iuven. (vgl. ludorum primum initium procurandis religionibus datum, Liv.): ludos committere, beginnen, Cic. – meton., ludis = zur Zeit der Spiele, Cic. u. Liv. – b) ein Scherzspiel, eine Satire, in Naevii ludo, Cic. de sen. 20; vgl. Klußmann Naev. rell. p. 158 sq. – II) übtr.: A) ein
    ————
    Spiel, Kinderspiel = eine leichte Beschäftigung, Kleinigkeit, illa perdiscere ludus esset, Cic.: oratio ludus est homini non hebeti, Cic.: ludum iocumque od. ludum et iocum fuisse, Ter. u. Liv.: per ludum, spielend (= ohne Mühe), Cic. – B) der Spaß, Scherz, die Schäkerei, Neckerei, ein neckischer Streich (als Zeitvertreib), die Lust (die man mit jmd. od. etw. hat), amoto ludo, Hor.: per ludum et iocum, Cic.: per ludum, Curt.: ut ludos facit, wie spaßt er, Ter.: ludos praebere, Stoff zum Lachen geben, Ter.: ludos alci facere, einen schönen Spaß machen = einen Possen od. Streich spielen, jmdm. mitspielen, Plaut.: dass. ludos alci reddere, Ter. – facere od. dimittere alqm ludos, zum Gespötte machen, zum besten (zum Narren) haben, seinen Spaß oder sein Gespött mit ihm treiben, Plaut.: ludum fieri, Plaut.: si ille tibi ludus (zum Gespött) fuit, Cic. Vgl. Brix Plaut. capt. 577. Lorenz Plaut. Pseud. 1151. – C) die Schule, in der bloß dem Spiele ähnliche Übungen vorgenommen wurden, 1) im allg.: gladiatorius, Fechterschule, Cic. u.a. (im Zshg. bl. ludus, wie Caes. b. c. 1, 14, 4): u. so Aemilius ludus, Hor. de art. poët. 32. – 2) insbes., die niedere wissenschaftl. Schule für Anfänger, die die Elemente lernen müssen (während schola die Schule für Jünglinge, in der entwickelnd gelehrt wird), Cic. u.a.: vollst. ludus litterarum, Liv., litterarius, Sen. u.a., discendi, Cic.: ma-
    ————
    gister ludi u. ludi magister, Schullehrer, Cic. u.a.: ludum habere, Cic., od. exercere, Tac., Schule halten: ludum aperire, eine Schule eröffnen, Cic.: in ludum litterarium itare, Plin. – Archaist. (urspr.) Nbf. loedus, Cic. de legg. 2. 22: Akk. Plur. loidos, Corp. inscr. Lat. 1, 565 (wo loidos fecerunt).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ludus

  • 17 Liberalia

    Līberālia, ium, n. (3. Liber), das Bacchusfest (am 17. März gefeiert), an dem die Söhne das männliche Kleid (die Toga) empfingen, Macr. sat. 1, 4, 15. Fast. Maff. 17. März im Corp. inscr. Lat. 12. p. 223. Cic. ad Att. 14, 10, 1 u.a.; vgl. Paul. ex Fest. 116, 6: vollst. sacra Liberalia, Macr. sat. 1, 18, 22. – Dass. ludi Liberalia ( wie ludi Floralia, ludi Megalesia, ludi Olympia), Abl. ludis Liberalibus, Naev. com. 113.

    lateinisch-deutsches > Liberalia

  • 18 Megale

    Megalē, ēs, f. (Μεγάλη), die Große, Erhabene, Beiname der Cybele, rein lat. Magna Mater, Fasti Praenestini im Corp. inscr. Lat. 12. p. 235. – Dav.: a) Megalēnsis, e, zur Magna mater (Cybele) gehörig, megalensisch, u. zwar gew. subst. Megalēnsia, ium, n. u. Megalēsia, ium, n., das zu Ehren der Magna Mater alljährlich am 4. April mit Umzügen u. Wettspielen begangene Fest, die Megalesien, Form -ensia, Cic.: Form -esia, Cic. u.a.: Megalesia ludi, Liv. u. Ov.: ludi fuere, Megalesia appellata, Liv.: Megalesia facere, Cic. – ludi Megalensia, Tac. u. Gell.: Megalensia sacra, Plin. – dah. Megalensis purpura, das Festkleid des Prätors, an den Megalesien, Mart. – b) Megalēsiacus, a, um, zu den Megalesien gehörig, megalesisch, mappa, Iuven. 11, 193: ludi, Schol. Iuven. 6, 69: circenses, Schol. Iuven. 11, 193: mater, Cybele, Auson. ecl. 18 (de fer. Rom.), 2. p. 15 Schenkl.

    lateinisch-deutsches > Megale

  • 19 magister

    [st1]1 [-] măgistĕr, tra, trum: qui enseigne, de maître. [st1]2 [-] măgistĕr, tri, m.: - [abcl][b]a - celui qui commande, maître, chef, directeur, gérant, inspecteur. - [abcl]b - maître, celui qui enseigne. - [abcl]c - pédagogue, gouverneur. - [abcl]d - auteur, conseiller, instigateur, guide.[/b]    - ludi magister: maître d'école.    - navis magister: capitaine d'un navire.    - pecoris magister: berger.    - equitum magister: commandant de la cavalerie (lieutenant du dictateur).    - magister populi: dictateur.
    * * *
    [st1]1 [-] măgistĕr, tra, trum: qui enseigne, de maître. [st1]2 [-] măgistĕr, tri, m.: - [abcl][b]a - celui qui commande, maître, chef, directeur, gérant, inspecteur. - [abcl]b - maître, celui qui enseigne. - [abcl]c - pédagogue, gouverneur. - [abcl]d - auteur, conseiller, instigateur, guide.[/b]    - ludi magister: maître d'école.    - navis magister: capitaine d'un navire.    - pecoris magister: berger.    - equitum magister: commandant de la cavalerie (lieutenant du dictateur).    - magister populi: dictateur.
    * * *
        Magister, magistri. Terent. Maistre, Precepteur.
    \
        Magister ludi, qui et Ludi magister vno verbo dicitur. Cic. Maistre d'eschole.
    \
        Magister morum. Cic. Qui ha la charge de regarder aux meurs, dict Censeur à Rome.
    \
        Magister nauis. Vlp. Celuy qui ha la charge et le gouvernement de toute la navire.
    \
        Magister equitum. Var. Liu. Qui avoit la charge de toute la gendarmerie: comme ha un Connestable en France.
    \
        Magister peditum. Ammianus Marcellinus. Coronal des gens de pied.
    \
        Magister scripturae. Cice. Celuy qui faisoit le train de la ferme des passages, et tenoit le registre, soit du costé des bailleurs, ou du costé des fermiers. Magister. Terent. Qui ha la charge de prendre garde à un enfant, et de le conduire, quelque lieu qu'il aille, Pedagogue.
    \
        Magister pecoris. Varro. Maistre bergier, et grand bergier.
    \
        Magister. Cic. Celuy des creanciers ou heritiers qui estoit ordonné par le Preteur pour vendre les biens du debteur ou du trespassé qui estoyent mis en criee.

    Dictionarium latinogallicum > magister

  • 20 Liberalia

    Līberālia, ium, n. (3. Liber), das Bacchusfest (am 17. März gefeiert), an dem die Söhne das männliche Kleid (die Toga) empfingen, Macr. sat. 1, 4, 15. Fast. Maff. 17. März im Corp. inscr. Lat. 12. p. 223. Cic. ad Att. 14, 10, 1 u.a.; vgl. Paul. ex Fest. 116, 6: vollst. sacra Liberalia, Macr. sat. 1, 18, 22. – Dass. ludi Liberalia ( wie ludi Floralia, ludi Megalesia, ludi Olympia), Abl. ludis Liberalibus, Naev. com. 113.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Liberalia

См. также в других словарях:

  • Lüdi — ist der Familienname folgender Personen: Fritz Lüdi (1903–1963), Schweizer Hochfrequenztechniker Heidi Lüdi (* 1949; gebürtig Heidi Hürzeler), Schweizer Szenenbildnerin Heinz Lüdi (* 1958), Schweizer Fussballspieler Werner Lüdi (Botaniker)… …   Deutsch Wikipedia

  • Ludi — Ludi, Lüdi Porté en Alsace et en Franche Comté, le nom est plus fréquent en Suisse, et devrait être un diminutif de Ludwig (= Louis), ou encore de Ludolf. Variante : Ludy …   Noms de famille

  • Lüdi — Ludi, Lüdi Porté en Alsace et en Franche Comté, le nom est plus fréquent en Suisse, et devrait être un diminutif de Ludwig (= Louis), ou encore de Ludolf. Variante : Ludy …   Noms de famille

  • ludi — means awesome. That website was so ludi …   Dictionary of american slang

  • ludi — means awesome. That website was so ludi …   Dictionary of american slang

  • Ludi — (lat.), Spiele, bes. L. publĭci, in Rom öffentliche Festspiele den Göttern zu Ehren ob, als Dankfeste gefeiert. Sie waren entweder L. stati, zu bestimmter Zeit gefeierte; od. L. votīvi, für gewisse Fälle gelobte; od. L. extraordinarĭi, bei… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ludi — (lat.), Spiele; besonders die öffentlichen Fest und Schauspiele der Römer. Die ältesten waren die hauptsächlich aus Pferde und Wagenrennen bestehenden l. circenses (s. Circensische Spiele); dazu kamen im Laufe der Zeit l. scenici (dramatische… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Ludi — Les ludi ou jeux étrusques étaient un ensemble de jeux, pratiqués par les Étrusques souvent inspirés des pratiques attiques ou grecques, et repris ensuite par les Romains. Sommaire 1 Description 1.1 Ludi scaenici 1.2 Ludi circenses …   Wikipédia en Français

  • Ludi Romani — Ludi magni Les ludi Magni ou ludi Romani étaient les plus anciens jeux de la Rome antique après les Consualia et les Equirria. Tite Live en attribue l institution à Tarquin l Ancien. Pourtant, pendant les premiers temps de la République, le même… …   Wikipédia en Français

  • Ludi pleibei — Ludi Plebeii Les ludi Plebeii (« jeux plébeïens ») étaient de très anciens jeux de la Rome antique, dont la véritable origine était, semble t il, inconnue des Romains eux mêmes. Les renseignements que le pseudo Asconius nous donne sur… …   Wikipédia en Français

  • Ludi Augustales — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Les Jeux d Auguste, en latin Ludi augustales, furent des jeux de la Rome antique. Le nom d Auguste fut donné à trois jeux différents : aux ludi… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»